Τον Μάη του 2017 η Μονακό προκαλούσε θύελλα ενθουσιασμού με την κατάκτηση του τίτλου. Ηταν πολλά περισσότερα από ένα πρωτάθλημα κόντρα σε αυτή την πανίσχυρη, Παρί Σεν Ζερμέν. Τη σεζόν 2016-17 εκτός από την απίθανη κούπα, οι Μονεγάσκοι τρέλαναν την Ευρώπη παρουσιάζοντας το next-big-thing, Κιλιάν Μπαπέ, στην πορεία τους μέχρι τα ημιτελικά του Champions League. Ο Πορτογάλος κατάφερε να παρουσιάσει ένα σύνολο γεμάτο ισορροπία, έχτισε και πόνεσε να το κάνει ομοιογενές και ακόμα κι αν έχανε ένα βασικό εργαλείο μπορούσε να το αντικαταστίσει άμεσα.

Το 2013, έπειτα το πρωτάθλημα του Κλαούντιο Ρανιέρι η Μονακό δαπάνησε περισσότερα από 150 εκατομμύρια, παίρνοντας μεταξύ άλλων τον Ραδαμέλ Φαλκάο από την Ατλέτικο Μαδρίτης. Η σεζόν τη βρήκε στη 2η θέση, η UEFA με το Financial Fair Play έβαλε πολύ δύσκολα και ο Ριμπολόβλεβ αποφάσισε να αλλάξει τακτική.

Τι έκαναν οι Μονεγάσκοι; Αγόρασαν πιτσιρικάδες, ο Πορτογάλος τεχνικός κατάφερε να τους περάσει ιδανικά από το στάδιο ωρίμανσης, κι έπειτα η ομάδα τους πουλούσε πολύ ακριβά. Ακόμα και όταν έδωσαν κάποιους σημαντικούς παίκτες, όπως τον Χάμες Ροδρίγες το 2015, είχαν τον τρόπο να συνεχίσουν στο υψηλότερο επίπεδο και πάντα έχοντας ένα plan B. Στα δύο χρόνια που ακολούθησαν αποχαιρέτισαν αρκετά αστέρια, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο. Ο Κοντογκμπιά, ο Καράσκο, ο Αμπντενούρ, ο Κουρζάβα, ο Μαρσιάλ, ο Μπαπέ, ο Λεμάρ, ο Μεντί.

Στην περίπτωση του εξτρέμ της Γιουνάιτεντ, ο Ζαρντίμ είχε απειλήσει να παραιτηθεί, όμως η διοίκηση τον έπεισε να στηρίξει το σχέδιο. Ο Πορτογάλος έμεινε πιστός, συνέχισε να δουλεύει και να είναι ικανοποιημένος ηθικά για μια dream team παικτών που αποχώρησαν χάρη στη δική του δουλειά. Στη χρονιά του τίτλου της Μονακό, οι Παριζιάνοι, είχαν μπάτζετ σχεδόν εξαπλάσιο από αυτό των πρωταθλητών! Ο Ζαρντίμ έχτιζε και ανοικοδομούσε και στη συνέχεια ξανά... χτίσιμο. Τα είχε πει ωραία σε μια συνέντευξή του στην Parisien: «Φυσικά θα ήθελα πολύ να οδηγήσω μια Ferrari κάθε χρόνο, αλλά... Το έργο μου στη Μονακό είναι διαφορετικό από τους άλλους συλλόγους, παράγουμε παίκτες, αυξάνουμε την αξία τους, δεν μπορούμε να έχουμε ένα καθορισμένο στυλ παιχνιδιού γιατί πρέπει πάντα να προσαρμοζόμαστε στους παίκτες που διαθέτουμε». Πως αντιδρούσε στις αποχωρήσεις; «Αυτό όλο είναι μέρος του σχεδίου της Μονακό, της στρατηγικής. Εγώ, δεν έχω χρόνο να κλαψουρίζω».

Ο Ζαρντίμ ήταν ο πιο προσηλωμένος τεχνικός που είχε ο σύλλογος. Ανθρωπος που θυσίασε προτάσεις από μεγάλους συλλόγους για να προσηλωθεί στο πλάνο του Ριμπολόβλεφ, να βάλει στο ταμείο του συλλόγου δεκάδες εκατομμύρια και να παρουσιάζει ένα εξαιρετικό σύνολο. Ωστόσο, όταν αυτό σταμάτησε να δουλεύει, γιατί οι έμπειροι δεν απέδωσαν τα αναμενόμενα, αλλά και τα νέα αποκτήματα Τιέλεμανς, Σοφιάν Ντιόπ, Μ' Μπουλά και Μούσα Σιλά δεν κατάφεραν να προσφέρουν άμεσα.

Με τον Πορτογάλο προπονητή η Μονακό έβαλε στα ταμεία της 765 εκατ. ευρώ για μια δεκάδα σούπερ μεταγραφών, ενώ το συνολικό ποσό ξεπέρασε τα 800 εκατ. ευρώ! Obrigado Mister...

1. Κιλιάν Μπαπέ σε Παρί 180 εκατ. ευρώ

2. Τομας Λεμάρ σε Ατλέτικο 70 εκατ.

3. Αντονι Μαρσιάλ σε Γιουνάιτεντ 60 εκατ.

4. Μπένζαμιν Μεντί σε Μαν. Σίτι 58 εκατ.

5. Μπερνάρντο Σίλβα σε Σίτι 50 εκατ.

6. Φαμπίνιο σε Λίβερπουλ 45εκατ.

7. Τιεμουε Μπακαγιόκο σε Τσέλσι 40 εκατ.

8. Ζοφρί Κοντογκμπιά σε Ιντερ 36 εκατ.

9. Λαβίν Κουρζάβα σε Παρί 25 εκατ.

10. Γιανίκ Καράσκο σε Ατλέτικο 25 εκατ.