Πάτρικ Κλάιφερτ (1995)
Στη Βιέννη, στις 24 Μαΐου 1995, η κάτοχος της διοργάνωσης Μίλαν αντιμετώπιζε τα τρομερά «μωρά» του Άγιαξ. Οι δύο ομάδες είχαν «κολλήσει» στο μηδέν, με τον Λουίς Φαν Χααλ να αποφασίζει να ρίξει στη μάχη τον Πάτρικ Κλάιφερτ, ο οποίος διένυε την πρώτη του σεζόν στην ομάδα. Στο 85’, ο πρώην «ροσονέρο» Φρανκ Ράικαρντ έδωσε ασίστ στον Κλάιφερτ και ο τελευταίος έστειλε την μπάλα στα δίχτυα του Ρόσι, για το τελικό 1-0 υπέρ του Άγιαξ. Σε ηλικία μόλις 18 ετών και 327 ημερών, ο Ολλανδός επιθετικός χάρισε στον «Αίαντα» το τρόπαιο και μέχρι σήμερα παραμένει ο νεότερος σκόρερ σε τελικό Champions League.

Λαρς Ρίκεν (1997)
Στο τελικό του Μονάχου, στις 28 Μαΐου 1997, η Μπορούσια Ντόρτμουντ είχε πάρει σαφές προβάδισμα απέναντι στη Γιουβέντους, με τα δύο γκολ του Ρίντλε στο πρώτο ημίχρονο. Ωστόσο, η μείωση του σκορ από τον Ντελ Πιέρο στην επανάληψη έδωσε νέο ενδιαφέρον στην αναμέτρηση. Στο 70’, ο Ότμαρ Χίτζφελντ πέρασε στο παιχνίδι για τη γερμανική ομάδα τον Λαρς Ρίκεν, με τον 20χρονο – τότε – μέσο να σκοράρει στην πρώτη του επαφή με την μπάλα, μόλις 16 δευτερόλεπτα (!) μετά την είσοδό του στο παιχνίδι. Διαμόρφωσε το τελικό 3-1 και η Ντόρτμουντ στέφθηκε πρωταθλήτρια Ευρώπης.

Όλε Γκούναρ Σόλσκιερ (1999)
Ο συγκεκριμένος τελικός κρίθηκε από δύο «χρυσές» αλλαγές του Φέργκιουσον, όμως ο άνθρωπος που χάρισε το τρόπαιο στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ήταν ο Σόλσκιερ. Η Μπάγερν είχε το προβάδισμα στο Καμπ Νου από το 6’, με το γκολ του Μπάσλερ και θα μπορούσε να είχε «καθαρίσει» νωρίτερα το ματς. Στο 67’, ο τεχνικός της Γιουνάιτεντ πέρασε στο παιχνίδι τον Σέρινγχαμ και στο 81’ τον Σόλσκιερ. Ο πρώτος ισοφάρισε σε 1-1 στο 91’ και ο Νορβηγός διαμόρφωσε το τελικό 2-1 στο 93’, στην πιο «τρελή» ανατροπή στην ιστορία των τελικών του Champions League, που χάρισε στους «μπέμπηδες» το τρόπαιο.

Χένρικ Λάρσον (2006)
Η Μπαρτσελόνα ήταν το μεγάλο φαβορί στον τελικό του Παρισιού, απέναντι στην Άρσεναλ, στις 17 Μαΐου 2006. Αν και αγωνίζονταν με παίκτη λιγότερο από το 18’, οι «κανονιέρηδες» είχαν καταφέρει να πάρουν προβάδισμα στο 37’ με τον Κάμπελ και να «μπλοκάρουν» την επιθετική λειτουργία του Ροναλντίνιο και της παρέας του. Στο 61’, ο Φρανκ Ράικαρντ αποφάσισε να περάσει στο παιχνίδι τον έμπειρο Λάρσον, ο οποίος έκανε τη διαφορά. Έδωσε δύο ασίστ σε Ετό και Μπελέτι (επίσης είχε μπει ως αλλαγή) και να οδηγήσει τους Καταλανούς στην ανατροπή. «Όλοι μιλούσαν για τον Ετό και τον Ροναλντίνιο, όμως αυτός που έκανε τη διαφορά μετά την είσοδό του στο παιχνίδι ήταν ο Χένρικ Λάρσον», ήταν τα λόγια του ηττημένου Τιερί Ανρί μετά τον τελικό.

Γκάρεθ Μπέιλ (2018)
Και στον τελικό του 2014, στη Λισαβόνα, είχε πρωταγωνιστεί ο Ουαλός άσος (πέτυχε το πρώτο γκολ της Ρεάλ στην παράταση), όμως σε αυτόν της 26ης Μαΐου του 2018 «καθάρισε» για την ομάδα του μέσα σε μόλις λίγα λεπτά. Μπενζεμά και Μανέ είχαν φέρει το σκορ στο 1-1 ανάμεσα στη Ρεάλ Μαδρίτης και τη Λίβερπουλ, με τον Ζινεντίν Ζιντάν να περνάει στο 61’ τον Μπέιλ στον αγωνιστικό χώρο. Μόλις τρία λεπτά μετά, με ένα εκπληκτικό ανάποδο ψαλίδι, έδωσε προβάδισμα στη «βασίλισσα», ενώ στο 83’ διαμόρφωσε το τελικό 3-1. Έκανε το σουτ από μεγάλη απόσταση, ο Κάριους έκανε μία ακόμη «γκάφα» και οι Μαδριλένοι κατέκτησαν το τρίτο σερί Champions League.