Τότεναμ (1950-51)
Στο μεγαλύτερο διάστημα των δεκαετιών του ’30 και του ’40, οι «πετεινοί» αγωνίζονταν στη δεύτερη κατηγορία της Αγγλίας. Το 1949, ανέλαβε την τεχνική ηγεσία ο πρώην παίκτης της ομάδας, Άρθουρ Ρόου, ο οποίος εφάρμοσε τότε ένα πρωτόγνωρο στυλ παιχνιδιού, το γνωστό πλέον «ένα-δύο». Στην πρώτη του σεζόν στον πάγκο, ο Άγγλος προπονητής κατάφερε να ανεβάσει τους Λονδρέζους στην πρώτη κατηγορία και με την επιστροφή της στα «μεγάλα σαλόνια», η Τότεναμ στέφθηκε πρωταθλήτρια Αγγλίας για τη σεζόν 1950-51. Ένα πρωτάθλημα, που ήταν και το πρώτο στην ιστορία της.

Σεντ Ετιέν (1963-64)
Μπορεί τα τελευταία χρόνια να έχει κυριαρχήσει η Παρί Σεν Ζερμέν και πιο πριν η Λυών, όμως πολυνίκης του γαλλικού πρωταθλήματος είναι η Σεντ Ετιέν, με δέκα κατακτήσεις (τελευταία φορά το 1981). Τη σεζόν 1961-62 πανηγύρισε το κύπελλο Γαλλίας, όμως στο πρωτάθλημα τερμάτισε στη 17η θέση και υποβιβάστηκε. Η Σεντ Ετιέν έμεινε ελάχιστα στη δεύτερη κατηγορία και συγκεκριμένα μόλις μία σεζόν. Το 1963 τη βρήκε εκ νέου στα «μεγάλα σαλόνια» και με πρωταγωνιστή τον Αντρέ Γκι, που σημείωσε 28 τέρματα, έφτασε στην κατάκτηση του τίτλου. Ένα πρωτάθλημα που ήταν τότε το δεύτερο στην ιστορία της και άνοιξε το δρόμο για την κυριαρχία της εντός συνόρων τη δεκαετία του ’60 και του ’70.

Μονακό (1977-78)
Με τον Λουσιέν Λεντούκ στο τιμόνι, η ομάδα είχε πανηγυρίσει τους πρώτους τίτλους στην ιστορία της στις αρχές της δεκαετίας του ’60. Η φυγή του Γάλλου τεχνικού οδήγησε τη Μονακό σε αγωνιστική κρίση, που μεταφράστηκε σε υποβιβασμό τα επόμενα χρόνια. Η αλλαγή στη διοίκηση τη δεκαετία του ’70 έφερε πίσω τον πρώην προπονητή, ο οποίος οδήγησε εκ νέου τους Μονεγάσκους σε επιτυχίες. Στην πρώτη του κιόλας σεζόν, ο Λεντούκ έφερε ξανά την ομάδα στα «μεγάλα σαλόνια», ενώ με την επιστροφή της στην πρώτη κατηγορία, η Μονακό στέφθηκε πρωταθλήτρια Γαλλίας τη σεζόν 1977-78. Ένα πρωτάθλημα που ήταν το τρίτο στην ιστορία της, όλα με τον ίδιο προπονητή στον πάγκο.

Νότιγχαμ Φόρεστ (1977-78)
Ο Μπράιν Κλαφ ήταν ο άνθρωπος που συνέδεσε το όνομά του με την εκτόξευση του συλλόγου στα τέλη της δεκαετίας του ’70, καθώς την πήρε από τη δεύτερη κατηγορία της Αγγλίας και την οδήγησε (δις) στην κορυφή της Ευρώπης. Ο Άγγλος τεχνικός ανέλαβε την ομάδα στις αρχές του 1975 και την ανέβασε στην πρώτη κατηγορία το 1977. Αυτό που ακολούθησε την επόμενη τριετία δεν μπορούσε να το φανταστεί ούτε ο πιο αισιόδοξος φίλος της ομάδας. Η Νότιγχαμ έκανε... πλάκα τη σεζόν 1977-78, κατακτώντας τον τίτλο με μεγάλη διαφορά από τη δεύτερη Λίβερπουλ. Ένα πρωτάθλημα, που ήταν το πρώτο (και μοναδικό) στην ιστορία της και της έδωσε το εισιτήριο για το κύπελλο πρωταθλητριών, με τον αγγλικό σύλλογο να κατακτά το τρόπαιο δύο συνεχόμενες χρονιές (1979, 1980).

Καϊζερσλάουτερν (1997-98)
Το μεγαλύτερο ποδοσφαιρικό θαύμα στην καριέρα του το έχει κάνει με την εθνική μας ομάδα, στο Euro 2004. Ωστόσο, λίγα χρόνια νωρίτερα, ο Ότο Ρεχάγκελ είχε φτάσει μία ακόμη έκπληξη. Αυτή τη φορά στη χώρα του, ως προπονητής της Καϊζερσλάουτερν. Ανέλαβε την τεχνική ηγεσία το 1996, σε μία δύσκολη συγκυρία για την ομάδα, καθώς μόλις είχε μόλις υποβιβαστεί στη δεύτερη κατηγορία της Γερμανίας, για πρώτη φορά στην ιστορία της. Ο «Όθωνας» την ανέβασε αμέσως στην πρώτη κατηγορία, όμως το «θαύμα» έγινε με την επιστροφή στην Μπουντεσλίγκα. Με παίκτες στο ρόστερ, όπως ο νεαρός Μίκαελ Μπάλακ και ο παγκόσμιος πρωταθλητής Αντρέας Μπρέμε, η Καϊζερσλάουτερν έκοψε πρώτη το νήμα και κατέκτησε το πρωτάθλημα.