Άσλεϊ Γιανγκ, ένας ποδοσφαιριστής που αποκτήθηκε το 2011 από την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, ως ένας από τους καλύτερους Άγγλους μεσοεπιθετικούς. Η φυσική του θέση ήταν στα άκρα, όμως στην τελευταία του σεζόν στην Άστον Βίλα είχε αγωνιστεί με επιτυχία και στον άξονα. Στα πρώτα του χρόνια στο Ολντ Τράφορντ ο Γιανγκ εξακολουθούσε να αγωνίζεται ως χαφ, είτε δεξιά, είτε αριστερά. Ο Λουίς Φαν Χααλ, το 2014, ήταν ο πρώτος που χρησιμοποίησε τον Άγγλο σε μία διαφορετική θέση, αυτή του μπακ-χαφ, καλύπτοντας όλη την πλευρά για την Γιουνάιτεντ.

Κάτι που συνηθίζει, πλέον, και ο Ζοσέ Μουρίνιο, ο οποίος είτε χρησιμοποιεί τον Γιανγκ ως καθαρό ακραίο μπακ (με τετράδα στην άμυνα), είτε ως μπακ-χαφ (όταν παίζει με τρία στόπερ). Ο ίδιος ο ποδοσφαιριστής μπορεί να επιθυμεί να αγωνίζεται πιο μπροστά, όμως στο παιχνίδι με την Γουότφορντ έδειξε πως δεν έχει ξεχάσει την τέχνη του γκολ, σκοράροντας δύο φορές και κάνοντας τον Μουρίνιο να... απορεί. Ωστόσο, η περίπτωση του 32χρονου άσου δεν είναι η πρώτη για ποδοσφαιριστή, που αγωνίζεται σε διαφορετική θέση, από τη φυσική του, υπό τις οδηγίες του Special One. Άλλοι καθιερώθηκαν και άλλοι το έκαναν περιστασιακά, για συγκεκριμένους αγώνες.

Σάμουελ Ετό
Ο Ζοσέ Μουρίνιο του έκανε διάφορα «καψώνια», όσες φορές οι δυο τους συνυπήρξαν σε κάποια ομάδα. Από τα σχόλια για την ηλικία του, όταν βρίσκονταν μαζί στην Τσέλσι, μέχρι την αλλαγή θέσης στον αγωνιστικού χώρου, κατά τη διάρκεια της κοινής τους θητείας στην Ίντερ. Η παρουσία του Ντιέγκο Μιλίτο στην κορυφή της επίθεσης της ιταλικής ομάδας «εξοστράκισε» τον Ετό στη θέση του δεξιού εξτρέμ. Στον Καμερουνέζο δεν άρεσε καθόλου η συγκεκριμένη μετακίνηση, όμως ο Μουρίνιο αποδείχθηκε 100% σωστός, αφού με αυτόν το σχηματισμό στον αγωνιστικό χώρο, η Ίντερ έφτασε στην κατάκτηση του Τσάμπιονς Λιγκ το 2010.

Κρίστιαν Κίβου
Ένας παίκτης που η φυσική του θέση ήταν στο κέντρο της άμυνας, όπου και ο ίδιος προτιμούσε να αγωνίζεται. Ωστόσο, το γεγονός πως ήταν αριστεροπόδαρος, τον έφερνε πολλές φορές στο αριστερό άκρο της άμυνας. Κάτι που έκανε και ο Ζοσέ Μουρίνιο, κατά τη διάρκεια της κοινής τους θητείας στην Ίντερ. Ωστόσο, σε ένα από τα κορυφαία - από άποψης τακτικής - παιχνίδια στην καριέρα του Ζοσέ Μουρίνιο, ο Ρουμάνος αμυντικός αγωνίστηκε ως αριστερό χαφ, με αμυντικούς (εννοείται) προσανατολισμούς. Στον ημιτελικό του Τσάμπιονς Λιγκ, κόντρα στην Μπαρτσελόνα, η Ίντερ ήθελε να υπερασπιστεί το υπέρ της 3-1 από το πρώτο ματς, με τον Κίβου να αγωνίζεται στη μεσαία γραμμή και να είναι ένας από τους κορυφαίους της ομάδας του, στην πρόκριση μέσα στο Καμπ Νου.

Πέπε
Για πολλά χρόνια ήταν ο στυλοβάτης στην άμυνα της Ρεάλ Μαδρίτης, μαζί με τον Σέρχιο Ράμος. Ο Ζοσέ Μουρίνιο εμπιστευόταν με κλειστά μάτια τον συμπατριώτη του, όμως μετά το σοκ που υπέστη στο πρώτο του «κλάσικο», όταν έχασε με 5-0, αποφάσισε να κάνει κάτι πιο δραστικό στα παιχνίδια με την Μπαρτσελόνα. Τοποθέτησε τον Πέπε σε ρόλο 6αριού, ακριβώς μπροστά από τα στόπερ, ώστε να είναι ο πρώτος «κυματοθραύστης» στις επιθέσεις του Μέσι και της παρέας του. Σε κάποια ντέρμπι «έπιασε» αυτός ο σχηματισμός με τον Πορτογάλο σε θέση αμυντικου χαφ, σε κάποια άλλα, όμως, η Μπαρτσελόνα ήταν αυτή που δεν... πιανόταν, ούτε με αυτό το «τρικ» του Μουρίνιο.

Νταβίντ Λουίζ
Ο Ράφα Μπενίτεθ ήταν αυτός που δειλά-δειλά είχε μετατοπίσει τον Βραζιλιάνο στον αγωνιστικό χώρο και από κεντρικό αμυντικό τον είχε μετατρέψει σε αμυντικό χαφ, σε ορισμένα παιχνίδια. Στη δεύτερη θητεία του στην Τσέλσι, ο Ζοσέ Μουρίνιο αποφάσισε να εκμεταλλευθεί την τάση του Νταβίντ Λουίζ να ανεβαίνει πιο μπροστά στον αγωνιστικό χώρο, σε συνδυασμό με τις δεδομένες αμυντικές του ικανότητες. Κυρίως στα παιχνίδια του Τσάμπιονς Λιγκ, αλλά και σε πολλά της Πρέμιερ Λιγκ, ο Βραζιλιάνος ήταν ο βασικός αμυντικός μέσος των «μπλε», θωρακίζοντας από πιο μπροστά την αμυντική γραμμή της ομάδας του.

Θέσαρ Αθπιλικουέτα
Αποκτήθηκε από την Τσέλσι το 2012 ως ένας από τους πιο εξελίξιμους Ισπανούς δεξιούς οπισθοφύλακες. Στην πρώτη του σεζόν στο Στάμφορντ Μπριτζ αγωνίστηκε στη φυσική του θέση, όμως μετά την έλευση του Ζοσέ Μουρίνιο, το 2013, τα πάντα άλλαξαν. Ο Special One τον μετέθεσε στο αριστερό άκρο της άμυνας, με τον Αθπιλικουέτα να ανταποκρίνεται τόσο καλά στα νέα του καθήκοντα και να... αναγκάζει τον Πορτογάλο τεχνικό να δηλώσει πως θα ήθελε «11 Αθπιλικουέτα στην ενδεκάδα». Ο Ισπανός καθιερώθηκε ως αριστερό μπακ, ενώ με την έλευση του Αντόνιο Κόντε στους «μπλε» άλλαξε και πάλι θέση. Δε γύρισε στο δεξί άκρο της άμυνας, αλλά έγινε κεντρικός αμυντικός! Κλασική περίπτωση «παίκτη του προπονητή».