Εδώ και 94 χρόνια τα «ασπρόμαυρα» όνειρα έγιναν συνώνυμο των γηπέδων του, το Συντριβάνι, η Τούμπα, το «Παλατάκι», άλλωστε ο ΠΑΟΚ είναι ο μοναδικός σύλλογος στην Ελλάδα, που διαθέτει δύο ιδιόκτητα γήπεδα, χώροι λατρείας και αγάπης για τους χιλιάδες φίλους του.

Τα πρώτα χρόνια η καρδιά των προσφύγων και των Κωνσταντινουπολιτών της Θεσσαλονίκης «χτυπούσε» στο Συντριβάνι. Χτίστηκε με αίμα και ιδρώτα, δίπλα ακριβώς από τα εβραϊκά μνήματα της πόλης.

Το 1928 προτάθηκε στον ΠΑΟΚ ένας χώρος δίπλα στα νεκροταφεία της Ευαγγελίστριας, ο οποίος ήταν παλαιότερα λατομείο. Η ιδέα εγκαταλείφθηκε γρήγορα, καθώς η πάνω πλευρά του λατομείου ήταν σε ύψωμα και από εκεί θα μπορούσαν να παρακολουθούν οι φίλαθλοι τους αγώνες δίχως να μπαίνουν στο γήπεδο.

Ο Σύλλογος απέκτησε το πρώτο του ποδοσφαιρικό «σπίτι» στις 12 Δεκεμβρίου 1930.

Η τελετή κατάθεσης του θεμέλιου λίθου έγινε παρουσία χιλιάδων φίλων και χρωματίστηκε πολιτικά, μια και δύο μέρες αργότερα θα γινόταν δημοτικές εκλογές στη Θεσσαλονίκη και ο πρόεδρος Πέτρος Λεβαντής, δημοσιογράφος, εκδότης (εξέδωσε την εφημερίδα «Ελληνικός Βορράς») πολιτευόταν με το κόμμα των φιλελευθέρων.

Το οικόπεδο κοβόταν από το επονομαζόμενο «ρέμα της Ευαγγελίστριας» γι’ αυτό τα πρώτα έργα επέκτασης του γηπέδου αφορούσαν την κατασκευή ενός αγωγού μέσα στο ρέμα. Οι εργασίες συνεχίστηκαν στα παρακείμενα οικόπεδα, που είχαν μεγαλύτερη κλίση, επιστρατεύτηκε και πάλι όλη η παοκτσήδικη οικογένεια, τα έργα όμως κράτησαν πολύ, σχεδόν ενάμιση χρόνο.

Περιφράχτηκαν όλοι οι χώροι, κατασκευάστηκαν κερκίδες, στην κάτω πλευρά, ξύλινες στην αρχή και σιδερένιες στη συνέχεια. Κατασκευάστηκαν κάποιοι χώροι για τα αποδυτήρια και τα γραφεία, τα πάντα ήταν έτοιμα για να αγωνιστεί η ομάδα στο γήπεδο της. Ο αγωγός ομβρίων υδάτων δεν ήταν πολύ μεγάλος, με αποτέλεσμα κάθε φορά που έβρεχε το γήπεδο πλημμύριζε. Όμως, κανείς δεν σκεφτόταν τέτοιες λεπτομέρειες…

Τα εγκαίνια έγιναν στις 5 Ιουνίου του 1932, σ’ έναν αγώνα ΠΑΟΚ – Ηρακλής (3-2) για το πρωτάθλημα Θεσσαλονίκης, ενώ μετά τον πόλεμο του '40, έφτασε να φιλοξενεί μέχρι και 15.000 κόσμο.

Ήταν το πρώτο γήπεδο της Θεσσαλονίκης (και δεύτερο της Ελλάδας, μετά τη Λεωφόρο Αλεξάνδρας) που είχε την δυνατότητα διεξαγωγής νυχτερινών αγώνων.

Το Συντριβάνι αποτέλεσε για πολλά χρόνια σημείο συνάντησης των Κωνσταντινουπολιτών και άλλων προσφύγων της πόλης. Εκείνα τα χρόνια έπαιζε το πρωί στις 11 η δεύτερη ομάδα, στη 1 η τρίτη και στις 3 το μεσημέρι η πρώτη.

Οι οπαδοί πήγαιναν στο γήπεδο με το καρβέλι ψωμί, λίγες ελιές, λίγο τυρί, μέχρι να παίξει η πρώτη ομάδα το ψωμί είχε ξεραθεί. «ΠΑΟΚ και ξερό ψωμί»!