Γιάννης Δρυμωνάκος στο Gazzetta: «Μετά το Survivor δεν με φοβίζει πια να κοιμηθώ σε ένα παγκάκι»
- «Νιώθω πολύ τυχερός που συνεργάζομαι με την Garmin»
- «Μετά το Survivor δεν με φοβίζει πια να κοιμηθώ σε ένα παγκάκι»
- «Αυτά που πέτυχα δεν αλλοίωσαν τον χαρακτήρα μου»
- «Τα νέα παιδιά φοβούνται να κουραστούν, να έρθουν στα όριά τους»
Ο Γιάννης Δρυμωνάκος αποτελεί τον ορισμό του sportsman, ένας 38άρης… έφηβος που δεν σταματά να ψάχνει, να δοκιμάζει και να κατακτά στόχους σε πολλά και διαφορετικά πεδία.
Αγαπά τον αθλητισμό, την περιπέτεια και δεν διστάζει να ανακαλύπτει το καινούργιο. Έτσι για παράδειγμα, το 2018 τον είδαμε να παίρνει μέρος στο Survivor και στον Άγιο Δομίνικο να ζει μια πρωτόγνωρη εμπειρία.
Το στοιχείο που πάνω από όλα τον χαρακτηρίζει είναι ο χαρακτήρας του, η ειλικρίνεια και το χαμόγελό του παραμένουν αναλλοίωτα και αυτά είναι που τον βοήθησαν να ξεπεράσει κακοτοπιές και να συνεχίζει ακάθεκτος.
Ένας από τους κορυφαίους κολυμβητές που ανέδειξε η χώρα μας, σε ηλικία 16 ετών μετείχε στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Σίδνεϊ, με τις μεγάλες επιτυχίες να έρχονται στα 200μ. πεταλούδα και στις μικτές, ο Γιάννης Δρυμωνάκος δεν μπορεί να ζήσει μακριά από το υγρό στοιχείο.
Μετά την αποχώρησή του από τον πρωταθλητισμό, συνεχίζει να βουτά στο χλώριο στα πρωταθλήματα masters. Δις πρωταθλητής κόσμου το 2019 στην Γκουανζού της Κορέας, ενώ πριν από μερικές ημέρες στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα της Ρώμης κατέκτησε τρία χρυσά μετάλλια στην ηλικιακή κατηγορία 35-39, στα 100μ. πεταλούδα (57.24), στα 200μ. μικτή ατομική (2:10.54) και στα 400μ. μικτή ατομική (4:37.09).
«Νιώθω πολύ τυχερός που συνεργάζομαι με την Garmin»
Γιάννη δεν σταματάς με τίποτα, σαν να λένε non stop.
«Ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής μου είναι ο αθλητισμός, ήταν και εξακολουθεί να είναι ο τρόπος να τεστάρω τα όριά μου σωματικά, ψυχικά, είτε είναι κολύμβηση, είτε ένα άλλο σπορ. Προσπαθώ πάντα να δίνω τον καλύτερό μου εαυτό. Όσο αντέχουν το σώμα, το μυαλό και η καρδιά μου, θα προσπαθώ πάντα για το καλύτερο. Μου αρέσει αυτός ο τρόπος ζωής».
Έξω από τον αθλητικό κομμάτι, με τι ασχολείσαι;
«Αυτή την περίοδο είναι πολλές οι δουλειές που ασχολούμαι, ένα κομμάτι είναι το design, έχω το δικό μου αθλητικό και κολυμβητικό brand, που το έχω αναλάβει από το μηδέν, καθώς συνεργάζομαι με την Pool Sport σε πάρα πολλά πράγματα, μια μεγάλη ελληνική εταιρεία εξειδικευμένη σε κολυμβητικά είδη
Όσον αφορά το κομμάτι της προετοιμασίας μου κολυμβητικά, αλλά και σε ένα μεγάλο πεδίο αθλημάτων που ασχολούμαι, είμαι πολύ τυχερός που συνεργάζομαι με την Garmin και με όλη αυτήν την ομάδα και έτσι μπορώ να θέτω στόχους αθλητικούς, πέρα από τους επαγγελματικούς».
Ο κόσμος σε γνωρίζει από την κολύμβηση, με ποια άλλα σπορ ασχολείσαι;
«Η μεγάλη μου αγάπη προφανώς είναι η κολύμβηση, από εκεί και πέρα το κάιτ σερφ, το σερφ, το μπιτς βόλεϊ είναι κάποια από τα αθλήματα που προσπαθώ και κάνω σε υψηλό επίπεδο».
Πώς τα προλαβαίνεις όλα μαζί, παράλληλα με τις επαγγελματικές σου υποχρεώσεις;
«Ήμουν υπερκινητικός μικρός και μάλλον παραμένω (σ.σ. γέλια), έχω κάνει τον αθλητισμό τρόπο ζωής, όσο κουρασμένος και να είμαι από τις επαγγελματικές υποχρεώσεις κοιτάω να διατηρούμε σε καλή κατάσταση, να φθάνω στο καλύτερο δυνατό σημείο. Είναι κάτι που με γεμίζει, μου αδειάζει το μυαλό για κάποιες ώρες και μέσα από τον αθλητισμό βάζω σε τάξη στο μυαλό μου αυτά που θέλω να πετύχω. Μπορεί να κουράζομαι σωματικά, αλλά ξεκουράζομαι νοητικά».
«Μετά το Survivor δεν με φοβίζει πια να κοιμηθώ σε ένα παγκάκι»
Μίλησέ μας για την εμπειρία σου στο Survivor.
«Ήταν ένας τρόπος να δοκιμάσω τα όριά μου. Βρέθηκα στον Άγιο Δομήνικο το 2018. Είναι τελείως διαφορετικό αυτό που βλέπει ο τηλεθεατής και τελείως διαφορετικό αυτό που ζουν οι παίκτες».
Ποιο ήταν το μεγάλο κέρδος που αποκόμισες από τη συμμετοχή σου στο παιχνίδι;
«Κακά τα ψέματα είναι μια μοναδική εμπειρία και συνειδητοποιείς τι χρειάζεσαι, ζούμε σε μια υπερκαταναλωτική κοινωνία και ξαφνικά μαθαίνεις να ζεις με το τίποτα, ουσιαστικά. Πια δεν με φοβίζει να μείνω σε ένα παγκάκι ή να κοιμηθώ σε ένα παγκάκι και να μην έχω να φάω, να δω πώς θα μπορώ να επιβιώσω. Εγώ το έζησα κατά αυτόν τον τρόπο, άσχετα αν υπήρχαν κάμερες ή όχι ήταν ένα πολύ ωραίο και δυνατό μάθημα ζωής».
Πίστεψες κάποια στιγμή πως δεν θα τα βγάλεις πέρα;
«Πολλές φορές, όχι μόνο μία φορά. Όλους μας όσοι μπαίναμε στο παιχνίδι στην αρχή τρομάζαμε»
Θα το έκανες ξανά;
«Νομίζω πως όταν έχεις ζήσει ένα πράγμα και τα έχεις καταφέρει, δεν σε φοβίζει τόσο, αλλά αυτή τη στιγμή αν θα το έκανα ξανά, θα το έκανα για κάτι άλλο, την εμπειρία την έζησα, κάθε φορά είναι το ίδιο σκληρό. Έμεινα δύο μήνες και μία εβδομάδα, απλά εκεί τα λεπτά σου φαίνονταν ώρες, οι ώρες ημέρες, οι ημέρες μήνες, ήσουν εκεί δύο εβδομάδες και νόμιζες πως είχε περάσει ένας χρόνος».
«Αυτά που πέτυχα δεν αλλοίωσαν τον χαρακτήρα μου»
Από τον πρωταθλητισμό τι μάθημα έχεις πάρει, τι σου έχει μείνει;
«Ήμουν ένα παιδί αρκετά υπερκινητικό, με διάφορα μαθησιακά προβλήματα, με δυσλεξία οπότε αυτό που μου δίδαξε ο αθλητισμός είναι ότι μπορείς σε έναν άλλο τομέα να αποδείξεις ποιος πραγματικά είσαι και να μπορέσεις να καταφέρεις στόχους πρώτα από όλα για σένα, για τους δικούς σου ανθρώπους ή τους ανθρώπους που μπορεί να πιστέψουν σε εσένα.
Οπότε σε πολύ μικρή ηλικία ο αθλητισμός με έμαθε πως μπορώ να τα καταφέρεις να κάνεις πολλά. Αυτό το μήνυμα το έλαβα μέσω του αθλητισμού, άσχετα αν μπορώ πλέον και φέρνω σε πέρας πιο δυνατά project που δεν έχουν να κάνουν με σωματική κόπωση».
Πάμε στην κολύμβηση, πεταλούδα ή μικτές;
«Την πεταλούδα αγαπάω, η μικτή επειδή έχει να κάνει πάρα πολύ με την αλλαγή των στιλ και με τη στρατηγική, βάζεις λίγο περισσότερο το μυαλό να δουλέψει στο πώς θα κάνεις το κάθε στιλ, δεν έχει να κάνει μόνο με τη δύναμη ή την τεχνική, έχει να κάνει με την εναλλαγή των στιλ, πώς θα χρησιμοποιήσεις το σώμα σου».
Θεωρείς πως πήρες από την κολύμβηση αυτά που ήθελες;
«Νομίζω σε ένα μεγάλο βαθμό το πέτυχα, θυσίασα κάποια πράγματα, όμως για εμένα δεν ήταν θυσίες. Ίσως να κατάφερνα πιο πολλά, λόγω του ταλέντου μου, της προσπάθειάς μου, αλλά νομίζω δεν θα ήμουν ο εαυτός μου, αυτά που πέτυχα δεν αλλοίωσαν τον χαρακτήρα μου και την προσωπικότητά μου, ήταν όπως ήθελα να το ζήσω».
«Δίπλα στον Φελπς είναι σαν να έζησες μια ζωή αντίπαλος με τον Μάικλ Τζόρνταν»
Στην καριέρα σου συνυπήρξες και συναγωνίστηκες ονόματα όπως ο Μάικλ Φελπς και ο Λάζλο Τσεχ
«Ναι όλα τα χρόνια» (σ.σ. γέλια)
Πες μου για τον Φελπς
«Είναι σαν να έζησες μια ζωή αντίπαλος με τον Μάικλ Τζόρνταν ή τον Σουμάχερ, δηλαδή με θρύλους του αθλητισμού. Το να ζεις την ίδια εποχή και να προσπαθείς να ξεπεράσεις αυτά τα ονόματα, όπως ο Φελπς ή ο Τσεχ θεωρώ τον εαυτό μου πολύ τυχερό, άσχετα αν ήμουν πίσω τους στις μεγάλες διοργανώσεις».
Τον Φελπς τον είχες νικήσει;
«Και τον Φελπς και τον Τσεχ. Τον Φελπς το 2015, αλλά ο Φελπς είναι μια ξεχωριστή περίπτωση, πιστεύω είναι ο κορυφαίος αθλητής όλων των εποχών, όχι μόνο στην κολύμβηση. Πάντα τον θαύμαζα κι ας ήταν ένα χρόνο μικρότερός μου.
Στους πρώτους μας Ολυμπιακούς Αγώνες στο Σίνδεϊ το 2000 ήμουν 16 και ο Φελπς ήταν 15, ήταν ο μικρότερος αθλητής της αποστολής των ΗΠΑ και εγώ της ελληνικής.
Κολυμπήσαμε μαζί μέχρι και το 2016, πάρα πολλά τα χρόνια, 16 χρόνια αντίπαλοι, πάρα πολλές αναμνήσεις, κάθε κούρσα ήταν ξεχωριστή. Είναι πολλά τα συναισθήματα και χαίρομαι που ήμουν δίπλα του στα ίδια αγωνίσματα, δηλαδή ξεκινήσαμε από το 200άρι πεταλούδα, μας έφερε η ζωή να έχουμε μια κοινή πορεία, εγώ σε πιο χαμηλό επίπεδο»
Η συμμετοχή σου στα πρωταθλήματα masters πώς ήρθε;
«Απλά, αποτελούν ένα κίνητρο να προπονούμαι πιο σκληρά».
«Τα νέα παιδιά φοβούνται να κουραστούν, να έρθουν στα όριά τους»
Πώς βλέπεις τα πράγματα στην κολύμβηση σήμερα;
«Υπάρχουν παιδιά όπως ο Χρήστου, ο Γκολομέεβ, ο Βαζαίος στο πολύ υψηλό επίπεδο. Έχουν αλλάξει πολύ οι εποχές και επειδή είμαι σε δύο ιδιωτικά σχολεία και προπονώ τους ελίτ κολυμβητές των σχολείων αυτών, νομίζω ότι είμαστε πια λίγο φυγόπονοι, αυτή τη λέξη μπορώ να χρησιμοποιήσω, δυστυχώς.
Φοβόμαστε να κουραστούμε, να έρθουμε στα όριά μας, αυτό είναι που αντιμετωπίζω στα νέα παιδιά. Φοβόμαστε να βάλουμε πολύ υψηλούς στόχους, γιατί είναι μεγάλο το βάρος.
Λίγοι ξεφεύγουν ενώ η δεξαμενή από τις ακαδημίες κολύμβησης είναι τεράστια και συναντώ πολλά ταλέντα, εντάξει τα κίνητρα δεν είναι τα ίδια που για παράδειγμα συνάντησα εγώ όταν ήμουν 16 χρονών το 2000 και τέσσερα χρόνια μετά οι Ολυμπιακοί Αγώνες θα γίνονταν στη χώρα μου.
Θα ήταν τελείως διαφορετικό αν αναλαμβάναμε μια πολύ μεγάλη διοργάνωση κολύμβησης. Θεωρώ θα έδινε κίνητρα στα νέα παιδιά, να κάνω προπόνηση γιατί έρχεται κάτι μεγάλο στη χώρα μου».
«Πρέπει να εκμεταλλευτούμε το στολίδι του ΟΑΚΑ με μια μεγάλη διοργάνωση»
Παράλληλα ο Γιάννης Δρυμωνάκος θεωρεί απαραίτητη την εκμετάλλευση του κολυμβητικού κέντρου στο ΟΑΚΑ με την ανάληψη μιας μεγάλης διοργάνωσης ευρωπαϊκού ή παγκόσμιου επιπέδου.
«Αυτή τη στιγμή το ΟΑΚΑ, λόγω του κυρίου Χαλιορή, έχει αλλάξει πλήρως, είναι έτοιμο να υποδεχθεί πολλούς αγώνες και κολυμβητικούς, είναι τελείως διαφορετικό να πεις το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα σε τέσσερα χρόνια θα γίνει στην Αθήνα, από το ότι κάναμε ένα λίγο καλύτερο μίτινγκ.
Όταν έχεις ένα στολίδι όπως το ΟΑΚΑ, αξίζει να τα εκμεταλλευτείς με ένα ευρωπαϊκό ή παγκόσμιο πρωτάθλημα και εκεί να χτίσουν τα παιδιά, να βρίσκουν κι άλλα κίνητρα, να έρθουν χορηγίες στον αθλητισμό.
Αν βρεθείς στο ΟΑΚΑ σε ώρες αιχμής, δεν βρίσκεις διαδρομή να κολυμπήσεις, το υλικό υπάρχει, απλά χρειάζονται τα κίνητρα και αυτό που συζητήσαμε, αρκετά παιδιά φοβούνται να κουραστούν, να έρθουν στα όριά τους».
Ποιο είναι το μήνυμά σου στα νέα παιδιά που κάνουν όνειρα μέσα από την κολύμβηση;
«Νομίζω ο δύσκολος δρόμος, εννοώ τις σκληρές προπονήσεις και η αφοσίωση σε κάτι που πιστεύουν, είναι ο δρόμος για την επιτυχία, δεν υπάρχει εύκολος δρόμος, δεν υπάρχει plan b ή c, αφοσιώνομαι σε αυτό και θα δουλέψω σκληρά για αυτό».
