ΑΕΚ: Μια σεζόν χωρίς εσάς, μια σεζόν χαμένη!

• Να φύγει και να μη ξανάρθει...
• Άξιζε τη νίκη, αλλά δεν...

Μου 'λειψες, δεν ξέρεις πόσο μου 'λειψες... Πρόκειται για στίχους (του Νίκου Σαρρή αν δεν κάνω λάθος) από τραγούδι του καλού φίλου και Ενωσίτη Πάνου Κιάμου τους οποίους «δανείζομαι» για να εξηγήσω ότι ζήσαμε σε όλη τη διάρκεια της αγωνιστικής χρονιάς που ολοκληρώθηκε (επιτέλους)... Δεν παλεύεται και επί της ουσίας δεν υπάρχει καν το άθλημα αυτό δίχως την παρουσία του κόσμου, των φιλάθλων – οπαδών της κάθε ομάδας. Επιτρέψτε μου να εστιάσω σε αυτούς της ΑΕΚ που συνιστούν και τεράστιο κομμάτι της δύναμης της ομάδας...

Όλη τη σεζόν, πριν από κάθε αναμέτρηση, έμπαινα στο γήπεδο για να παρακολουθήσω την ΑΕΚ και είχα την ίδια ακριβώς αντίδραση μέσα μου με το που έβλεπα τον αγωνιστικό χώρο και το άθλιο θέαμα ενός γηπέδου 70.000 θέσεων δίχως κόσμο. Δεν κατάφερα να το δουλέψω σωστά στο κεφάλι μου και στα συναισθήματά μου ώστε να το διαχειριστώ και πιο καλά... Τελικά δεν μου ήταν δυνατό να το ξεπεράσω. Μου χαλούσε τη ψυχολογία και τη διάθεση όλη.

Αυτό δεν είναι ποδόσφαιρο... Για όλους επαναλαμβάνω και δεν το αναφέρω σαν δικαιολογία για την αποτυχημένη χρονιά που έκανε η ΑΕΚ. Σε καμία των περιπτώσεων... Η Ένωση απέτυχε για άλλους, πιο ουσιαστικούς – αγωνιστικούς, λόγους και όχι γιατί έλειπει ο κόσμος απ' τα γήπεδα! Αυτό είναι το μόνο σίγουρο και γραμμένο πλέον εκατοντάδες φορές. Ωστόσο είναι η πραγματικότητα για το ίδιο το ποδόσφαιρο: μια σεζόν ολόκληρη χωρίς εσάς, αποτελεί μια σεζόν χαμένη! Αυτό δεν αλλάζει...

Οπότε δεν γίνεται παρά να υπάρχει μία και μόνο ευχή: η νέα σεζόν να μας βρει με κόσμο, πολύ κόσμο, στα ελληνικά γήπεδα. Η εικόνα στον τελικό κυπέλλου Αγγλίας μου προκάλεσε ανατριχίλα και μεγάλη συγκίνηση... Ξαφνικά έγινε τόσο διαφορετικό ένα ποδοσφαιρικό ματς: με χρώμα, πάθος, ένταση και ήχο... Δεν ήταν διάολε στο mute! Μακάρι, λοιπόν, από τον Αύγουστο, άντε τον Σεπτέμβριο έστω να υπάρξει η δυνατότητα να γεμίσουν φιλάθλους – οπαδούς τα γήπεδα (που είναι και ανοιχτά) είτε επειδή θα έχουμε εμβολιαστεί οι πολλοί, είτε με self test, είτε με οποιονδήποτε τρόπο που επιτρέπει να ταξιδεύουμε και να δεχόμαστε τουρίστες! Θαρρώ για παρουσία στα γήπεδα είναι πολύ (μα πάρα πολύ) πιο εύκολα τα πράγματα...

Να φύγει και να μη ξανάρθει...

Δεν είναι όμως μόνο η απουσία του βασικού λόγου (σ.σ.: του κόσμου) που υπάρχει το συγκεκριμένο άθλημα που η σεζόν ήταν χάλια... Διότι αν εστιάσουμε ειδικότερα και στο αγωνιστικό της ΑΕΚ, εεε δεν γίνεται παρά να «πανηγυρίζουμε» που επιτέλους τελείωσε το βάσανο, τουλάχιστον έτσι το σκέφτομαι εγώ! Επιτέλους τέλος, αυτό ακριβώς σκέφτηκα με την ολοκλήρωση της αναμέτρησης της ομάδας του Χιμένεθ με τον Άρη, τίποτα άλλο.

Νομίζω ότι η συντριπτική πλειοψηφία, αν όχι όλοι, αυτό είχαν στο μυαλό τους και είπαν στον εαυτό τους με το τελευταίο σφύριγμα. Μια σεζόν που ξεκίνησε με εξαιρετικά ευρωπαϊκά μαντάτα, έπειτα από τους αποκλεισμούς της Σεντ Γκάλεν και της Βόλφσμπουργκ, αλλά δυστυχώς για περισσότερους από έναν λόγους εξελίχθηκε σε αποτυχία! Αυτό είναι κάτι το οποίο δεν επιδέχεται αμφισβήτησης... Το «φταίω εγώ» του Μελισσανίδη ήταν ειλικρινές αλλά όχι (απ' όσο φαίνεται) αρκετό για τον κόσμο...

Η ΑΕΚ δεν τα κατάφερε σε κανένα σημείο της σεζόν να βρει έστω μια αγωνιστική ταυτότητα γεγονός που αναδεικνύει το πρόβλημα στην απουσία ενός συγκεκριμένου ποδοσφαιρικού πρότζεκτ. Τουλάχιστον αυτό φαίνεται σε πρώτη (αλλά και σε... βαθιά) ανάγνωση αν ψάξουμε το πρόβλημα στη... ρίζα του! Η ευθύνη είναι (εννοείται) της διοίκησης, του ίδιου του Μελισσανίδη και έπειτα (και) των προσώπων που ήταν σε κάθε θέση για συγκεκριμένη δουλειά: την επιλογή προπονητών και ποδοσφαιριστών.

Το θέμα όμως δεν είναι το χθες πλέον... Η σεζόν ανήκει στο παρελθόν! Τώρα πρέπει να δουλέψουν (να 'χουν καιρό ξεκινήσει βασικά) όλοι για το σήμερα και για το αύριο και θαρρώ ήδη έχουν καθυστερήσει. Θα έπρεπε να υπάρχουν οι απαντήσεις στα ερωτήματα παικτών που ανήκουν στην ΑΕΚ αλλά μάλλον θα ήθελαν να συμβαίνει το αντίθετο στα Σπάτα (και στο Μαρούσι). Δεν το θεωρώ σωστό να μπω στη διαδικασία να αναφέρω ονοματεπώνυμα, δεν είναι όμορφο, τη στιγμή που εκτιμώ όλοι καταλαβαίνουν.

Άξιζε τη νίκη, αλλά δεν...

Είχαμε και μια αναμέτρηση στο ΟΑΚΑ την οποία άφησα τελευταία γιατί δεν είχε και κανένα ουσιαστικό ενδιαφέρον. Το γεγονός ότι η ΑΕΚ τερμάτισε πίσω απ' τον Άρη ήταν κάτι που από μόνο του πιστοποιεί το μέγεθος της αποτυχίας της σεζόν για την Ένωση. Αν μάλιστα μπούμε και στη διαδικασία σύγκρισης μπάτζετ... Δεν χρειάζεται να σημειώσω περισσότερα. Η σεζόν όμως έκλεισε σε έναν αγώνα με αρνητικό αποτέλεσμα και πάλι μέσα στην -υποτιθέμενη- έδρα της...

Ο Χιμένεθ επέλεξε να παίξει με τριάδα στο ματς και να δώσει μπάλα στον Άρη. Κι αυτό γιατί δεν ήξερε τι να την κάνει. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να είναι ένα κλικ (μόνο) καλύτερη η ΑΕΚ και να 'χει περισσότερες στιγμές απειλής από τον αντίπαλό της, ο οποίος είχε τρεις καλές περιπτώσεις επίθεσης, με κορυφαία αυτή του Μαντσίνι που έφτασε μια ανάσα απ' το γκολ αλλά του το αρνήθηκε ο Τσιντώτας!

Η Ένωση είχε περισσότερες: πότε με τον Μάνταλο, πότε με τον Τάνκοβιτς, τον Ανσαριφάρντ και φυσικά τα στατικά της και τον Τσιγκρίνσκι όπου είχε τη μεγαλύτερη ευκαιρία της ΑΕΚ και της αναμέτρησης με την κεφαλιά στο δοκάρι. Υπήρχε και η φάση που η ομάδα ζητάει πέναλτι, μου μοιάζει να είναι ξεκάθαρο χέρι, αλλά οκέι, πάμε παρακάτω... Δεν ήταν καλή, ήταν σε ρηχά νερά η απόδοσή της, όμως ήταν ένα κλικ καλύτερη του αντιπάλου της και άξιζε τη νίκη.

Από κει και πέρα αυτό που 'χει για μένα σημασία είναι ότι (και) σε αυτό το παιχνίδι αποδείχτηκε ότι δεν μπορούσε πολλά παραπάνω η ομάδα με τα συγκεκριμένα διαθέσιμα υλικά... Όχι ότι θα άλλαζε κάτι στο ενδεχόμενο που θα επικρατούσε η ΑΕΚ του Άρη για τα πρόσωπα του ποδοσφαιρικού τμήματος. Σε καμία των περιπτώσεων! Ωστόσο διάολε κλείστε τη σεζόν με μια νίκη και πάρτε έστω και για το γόητρο τη 3η θέση κι ας μην έχει καμία απολύτως αξία αυτή...

Υγ: Σε ένα μήνα θα ξεκινήσει η νέα σεζόν... Πιο σωστά θα γίνει η συγκέντρωση και θα ξεκινήσει το πλέον σημαντικό κομμάτι της δουλειάς για την επόμενη αγωνιστική χρονιά. Αυτό υποχρεώνει την ΑΕΚ να βρει προπονητή -σύμφωνα με τη δική μου άποψη- μέσα σε διάστημα βαριά μιας εβδομάδας ακόμη (και ίσως λέω πολύ). Δεν είναι εύκολο, σε καμία περίπτωση, το πλέον δύσκολο είναι και ο εκάστοτε προπονητής (καλός, μέτριος, ή κακός) είναι πάντα... λαχείο, ειδικά σε μια χώρα που πρέπει να πηγαίνει σε προπονητές που συνιστούν κάποιες φορές στοιχήματα. Μετά τόσες αποτυχημένες επιλογές όμως δεν υπάρχει υπομονή (και δικαιολογημένα) από τον κόσμο της ΑΕΚ. Δυστυχώς για την Ένωση δεν υπάρχει το περιθώριο λάθους... Η περίπτωση του Σεργκέι Ρεμπρόφ είναι μια από αυτές που εξετάζουν στην ομάδα, χαρακτηρίζεται απ' όσους γνωρίζουν πολύ καλή, εγώ αδυνατώ να καταλάβω το «εξετάζεται» και το «έχει γίνει κρούση». Εννοώ πως έπρεπε να είναι σε πιο προχωρημένο επίπεδο η διαδικασία με τον όποιο βρίσκεται στη λίστα (διότι και ο Ουκρανός σύμφωνα με το ρεπορτάζ μου είναι δύσκολη -πολύ- περίπτωση)!

Υγ2: Στην υπόθεση Ολιβέιρα δεν έχει αλλάξει κάτι. Η πρόταση που είχε γίνει με πρωτοβουλία Μελισσανίδη (και φτάνει τις 900.000 ευρώ χωρίς κόσμο στα γήπεδα και το ένα εκατ. ευρώ εφόσον υπάρξει κόσμος) δεν έγινε τότε αποδεκτή. Δεν αποσύρθηκε ποτέ κι απ' το τραπέζι απ' όσο μάθαινα όσο ρωτούσα. Δεν ξέρω γιατί και δεν με αφορά αφού δεν αποφασίζω (ευτυχώς) εγώ. Ωστόσο η άποψή μου είναι ξεκάθαρη: χρειάζεσαι καλύτερο του Πορτογάλου και μάλιστα με τα λεφτά αυτά αν δεν μπορούν να σου βρουν όσοι δουλεύουν γι' αυτόν το σκοπό, τότε δεν κάνουν... Σχετικά με τον Τσιγκρίνσκι δεν είναι πρόβλημα αν θα μείνει για έναν ακόμη χρόνο ενεργός από τη στιγμή που στην ΑΕΚ έχουν εμπεδώσει ότι και να είναι στο ρόστερ δεν γίνεται να βασιστούν σε αυτόν και να χτίσουν πάνω του.

Υγ3: Ο Μανόλο Χιμένεθ αναφέρθηκε ξανά στο τι έφταιξε με... γρίφους. Νομίζω ότι δεν έχει σημασία πλέον το τι έφταιξε αλλά το πώς θα αλλάξει αυτό. Η ΑΕΚ πρέπει να ξέρει (αυτό μόνο έχει σημασία) τι δεν έγινε καλά και τι πρέπει να γίνει για να αλλάξει η κατάσταση και να ξεκινήσουν να μπαίνουν οι βάσεις για τη δημιουργία μιας ανταγωνιστικής ομάδας...

Υγ4: Θα υπάρξει η συνάντηση – συζήτηση του Δημήτρη Μελισσανίδη με τους ρεπόρτερ της ΑΕΚ. Από αυτή θα προκύψουν τα μαντάτα για την επόμενη μέρα που αφορούν το club και ειδικότερα το ποδοσφαιρικό τμήμα της ομάδας για το οποίο... καίγεται ο κόσμος και δικαιολογημένα! Όσα και ότι θέλει να επικοινωνήσει ο ίδιος ο Μελισσανίδης και προφανώς όχι αυτά που θα θέλουν να... βγάλουν οι δημοσιογράφοι που δικαιολογημένα είναι στη φάση κριτικής απ' τον κόσμο (όπως συμβαίνει πάντα σε ένα μεγάλο club που δεν πάει καλά). Όμως για ότι βγει από τη συνάντηση που θα γίνει αύριο με τον Μελισσανίδη δεν θα είναι απ' το... κεφάλι τους!