Κόουτς, κανείς δεν βιάζεται!

Ο οργανισμός Άρης χρωστά πολλά στον κόουτς Άκη Μάντζιο. Είναι χωρίς δεύτερη σκέψη αυτός που τα τελευταία χρόνια ανέβασε το αγωνιστικό επίπεδο της ομάδας , όσο κανένας άλλος τις προηγούμενες αγωνιστικές περιόδους , καθιστώντας την ανταγωνιστική και μάλιστα απέναντι σε ομάδες με πολύ μεγαλύτερο οικονομικό προϋπολογισμό από αυτό των Κιτρινόμαυρων , απέναντι σε ομάδες έτοιμες από καιρό, ομάδες που έχουν κατακτήσει τίτλους και διακρίσεις.

Μεταξύ άλλων ο κόουτς ,κατέρριψε και ένα μύθο, πιο σωστά ένα “ψέμα”, που θέλει τους προπονητές να μην καταφέρνουν πολλά , όταν αναλαμβάνουν μια ομάδα χωρίς να την έχουν προετοιμάσει οι ίδιοι.

Ο Άκης Μάντζιος κατέφτασε τις πρώτες αγωνιστικές και μεταμόρφωσε τον Άρη προς το καλύτερο , το καλυτερότερο , χωρίς εγωισμούς και έπαρση , προσαρμόζοντας την φιλοσοφία του στο δυναμικό που του παρέδωσαν και όχι το αντίστροφο, που ενδεχομένως να τον έβαζε σε περιπέτειες.

Πολύ σημαντική επιλογή που δείχνει ότι ο κόουτς Μάντζιος πατά γερά στο έδαφος δεν ονειροβατεί, δεν διακατέχεται από συμπλέγματα κατωτερότητας ή ανωτερότητας , πως έχει την αντίληψη και την διορατικότητα να επιβάλει το στίγμα του σε ένα σύνολο που τις επιλογές προσώπων και ρόλων τις πραγματοποίησαν άλλοι και το κυριότερο αποδεικνύοντας σε λογής λογής σοφούς ότι στο ποδόσφαιρο , όπως και στη ζωή άλλωστε, υπάρχει συνέχεια την οποία οφείλεις να σεβαστείς και να εκτιμήσεις.

Και την εκτίμησε σωστά. Πιο σωστά από όποιον προηγήθηκε στον πάγκο γιατί καλό είναι να μην ξεχνάμε πως στον Άρη στη προ Μάντζιου εποχή οι προπονητές άλλαζαν σαν τα πουκάμισα.

Καλό είναι να βλέπουμε και τι γίνεται γύρω μας σε ανάλογες περιπτώσεις.

Ο έμπειρος Μπόλονι ήρθε στον Παναθηναϊκό, αδιαφόρησε για το υλικό και το μόνο που τον ένοιαξε ήταν να επιβάλει την φιλοσοφία του, με αποτέλεσμα οι Πράσινοι να εμφανίζουν , ανεξάρτητα από τα αποτελέσματα που και αυτά καταλήγουν σε αρνητικό πρόσημο, ένα αγωνιστικό πρόσωπο , αντικειμενικά, αποκρουστικό.

Ο Γιώργος Λέντζας στο 4ο επεισόδιο του Φανέλα by Gazzetta μας εξηγεί γιατί έγινε Αρης

Ο Άρης του Μάντζιου, γιατί αυτή είναι η σωστή διατύπωση, στον μαραθώνιο του πρωταθλήματος αλλά ακόμα και στα πλεί οφ δεν έπεσε ποτέ κάτω από την 4η θέση αποδίδοντας ποδόσφαιρο ελκυστικό , αναγκάζοντας την πλειοψηφία της φίλαθλης κοινής γνώμης να του βγάλει το καπέλο, αναγκάζοντας ακόμα και αυτούς που παρακαλούσαν η ομάδα να κατρακυλήσει στα τάρταρα να παραδεχθούν την ανωτερότητα του φετινού Άρη σε όλους τους τομείς.

Ήταν αυτός που μεταμόρφωσε τον Άρη από μια ομάδα αφελή και επιπόλαια σε ένα σύνολο με σαφή αγωνιστικό προσανατολισμό, μια ομάδα που στην πλειοψηφία των αναμετρήσεων χαίρεσαι να την βλέπεις , που συνδυάζει σε πολλές περιπτώσεις την αποτελεσματικότητα με το δελεαστικό θέαμα.

Τέλος ήταν αυτός που έβγαλε παίκτες από την ναφθαλίνη, ήταν αυτός που έπεισε ποδοσφαιριστές για τον ρόλο τους στην ομάδα είτε ως βασικοί , είτε έρχονται από τον πάγκο. Αυτό και αν είναι κατόρθωμα!

Δεν είναι τυχαίο επίσης ότι σύμφωνα με τα νούμερα, ο πολυτιμότερος παίκτης ρεζέρβα στο πρωτάθλημα ανήκει στον Άρη και είναι ο Σίλβα , μεταγραφικό απόκτημα στην εμβόλιμη μεταγραφική περίοδο.

Όλα αυτά δεν σημαίνουν ότι ο κόουτς δεν υπέπεσε σε λάθη, δεν προσέγγισε με λάθος τρόπο αναμετρήσεις!

Φυσικό και επόμενο , αλλά πριν προλάβουμε να βγάλουμε τελικά συμπεράσματα καλό είναι να έχουμε υπόψη μας τα δεδομένα.

Ποια είναι αυτά; Ότι ο Άρης για πρώτη φορά μπαίνει στην διαδικασία των πλει οφ για να υπερασπιστεί την θέση του , για να υπερασπιστεί το αγωνιστικό του πρόσωπο καθ ‘ όλη την διάρκεια της αγωνιστικής περιόδου, για να υπερασπιστεί την δεύτερη προνομιούχα και κολακευτική μεταξύ άλλων δεύτερη θέση, για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια η ομάδα φιλοδοξεί να είναι η δεύτερη καλύτερη του πρωταθλήματος , για πρώτη φορά διεκδικεί μέσα από την διαδικασία των πλει οφ την έξοδο στην Ευρώπη.

Πέρσι ήταν μια διαδικασία τυπική και τίποτα άλλο.

Είναι επίσης σημαντικό και δεν μπορούμε να το παραβλέψουμε ότι καλώς ή κακώς στην ίδια μοίρα βρίσκεται και ο προπονητής της ομάδας. Πως και γι’ αυτόν είναι η πρώτη φορά στην καριέρα του που μπαίνεις αυτή την διαδικασία.

Λογικό λοιπόν κάπου να χαθεί. Όπως χάθηκε στο κομβικό παιχνίδι της Τετάρτης με τις εκτιμήσεις και τις εμπνεύσεις του να αποδεικνύονται ατυχείς.

Το αντιλήφθηκε και ο ίδιος , εκτέθηκε και αυτοαναιρέθηκε ρίχνοντας τον Σούντγκερν στο παιχνίδι , ακόμα και αν άργησε να το αποφασίσει.

Γιατί είναι αδύνατον να λειτουργήσει ο Άρης με ομάδες πρώτης γραμμής με το δίδυμο Σάκιτς-Γκανεα.

Ο Σούντγκερν είναι ο παίκτης που θα παίξει σωστά την πλευρά που θα βγάλει πάσες στον χώρο που θα υποστηρίξει τον παίκτη που είναι μπροστά του στον επιθετικό όσο και στον αμυντικό τομέα.

Είναι ο παίκτης που ανέστησε και εμπιστεύθηκε ο ίδιος ο κόουτς, που θα γεμίσει με την παρουσία του αυτή την πλευρά, που θα βοηθήσει να εκδηλωθούν οι περισσότερες επιθέσεις από την μεριά του , (στοιχείο που αποδεικνύεται στατιστικά), που κατ’ αυτό τον τρόπο θα δώσει την δυνατότητα στην αδύναμη πλευρά , αλλάζοντας το παιχνίδι, να εκμεταλλευτεί το ένας εναντίον ενός. Αυτό ήταν μέχρι πρότινος το αποτύπωμα του Άρη στις κλειστές άμυνες και δεν υπήρχε κανένας λόγος να αλλάξει ακόμα και αν ο Γκάμα απουσίαζε από την αρχική ενδεκάδα ώστε να εκμεταλλευτεί την αδύναμη πλευρά.

Δεν είναι εξάλλου τυχαίο ότι ο Άρης τρυπήθηκε από την ανορθογραφία Σάκιτς-Γκανέα.

Ο τελευταίος χάνει το βάθος δίνοντας την δυνατότητα στον αντίπαλο να εκδηλώσει επίθεση , είναι ο ίδιος που αφήνει την μπάλα να περάσει από μπροστά του στην κάθετη μπάλα και τέλος είναι ο Σάκιτς που φτάνει με καθυστέρηση , πανικόβλητος , αφήνοντας την μπάλα να περάσει από μπροστά του.

Έχω σύρει τα μύρια όσα στον Κουέστα αλλά στην προκειμένη περίπτωση έχει την δικαιολογία ότι αιφνιδιάστηκε μετά το παιδαριώδες λάθος του συμπαίκτη του.

Η απουσία του Σούντγκερν στέρησε από την ομάδα την σιγουριά την ηρεμία και την αποτελεσματικότητα.

Λάθος επίσης η μη χρησιμοποίηση στην βασική ενδεκάδα του Ματίγια. Ο παίκτης έδειξε απόλυτα έτοιμος στο ματς με τον ΠΑΟ , ήταν πρωταγωνιστής για το διάστημα που αγωνίστηκε, έβαλε τα πόδια του στη φωτιά , δήλωσε παρών.

Ακόμα και αν δεν ήταν έτοιμος να βγάλει όλο το παιχνίδι της Τετάρτης οφείλεις να τον ξεκινήσεις για να κερδίσεις την μάχη του κέντρου, για να έχεις τον παίκτη που θα κρατήσει μπάλα , με λίγα λόγια να βάλεις το νερό στο αυλάκι επιβάλλοντας τον ρυθμό και όταν και εφόσον οι δυνάμεις τον εγκαταλείψουν , ρίξε στη μάχη τον Γκάμα ακόμη ένα παίκτη ικανό να κρατήσει μπάλα επιστρατεύοντας συγχρόνως και τον Τζέγκο.

Αν και κατά την προσωπική μου, ταπεινή άποψη, ο Άρης θα μπορούσε να παίξει το συγκεκριμένο παιχνίδι αλλάζοντας την διάταξη του σε 4-3-3 έχοντας Τζέγκο-Ματίγια-Σάσα στο κέντρο και μπροστά στα άκρα Γκαρσία -Μπερτόλιο και στην κορυφή τον Μαντσίνι.

Πίεση σε όλο το πλάτος και το μήκος απέναντι σε μια άμυνα που μέχρι την Τετάρτη είχε καταγραφεί ως μια από τις πιο αναξιόπιστες του ελληνικού πρωταθλήματος.

Ο Άρης δεν έχασε μόνο το παιχνίδι, έχασε μια ΤΕΡΑΣΤΙΑ ευκαιρία να κλειδώσει την δεύτερη θέση ακόμα και με ισοπαλία.

Και μια που το ανέφερα , η ισοπαλία τώρα στα παιχνίδια των πλέι οφ επιβάλλεται να μπει στο ρεπερτόριο της ομάδας.

Και μάλιστα να ξεκινά με αυτή την σκέψη!

Λάθος επίσης ότι ο Άρης δεν έχει μάθει τουλάχιστον στον πρώτο γύρο των πλει οφ να εκμεταλλεύεται τον παράγοντα έδρα.

Λάθος ότι δεν έχει προετοιμαστεί αγωνιστικά αλλά και πνευματικά σε αυτό το κομμάτι.

Δεν πειράζει, ότι έγινε , έγινε. Το θέμα είναι προπονητής και παίκτες να αντιλαμβάνονται που έγινε το λάθος για να το διορθώσουν ακόμα και αν δεν προλάβουν να το διορθώσουν στην φετινή αγωνιστική περίοδο.

Γιατί τα 5 παιχνίδια που ακολουθούν είναι όλα φωτιά και τα πιο κρίσιμα ο Άρης θα τα παίξει εκτός έδρας με ΑΕΚ και ΠΑΟΚ που καίγονται για βαθμούς.

Το πιο σημαντικό όλων όμως είναι στην ολοκλήρωση των αγωνιστικών υποχρεώσεων να επιτευχθεί ως παρακαταθήκη για το μέλλον η αρμονία ανάμεσα στην ομάδα και το προπονητικό επιτελείο που και οι δυο δοκιμάζονται σε πρωτόγνωρες γι’ αυτούς συνθήκες.

Καμία από τις δυο πλευρές να μη βιαστεί να μεγαλώσει. Αυτός πρέπει να είναι ο κανόνας!

Το σημαντικό είναι, όσο μεγαλώνει ο Άρης, να μεγαλώνει και ο κόουτς αλλά και το αντίστροφο. Αν κάποιος από τους δυο βιαστεί να μεγαλώσει ο βηματισμός θα χαθεί το τίμημα θα το πληρώσουν αμφότεροι, όπως στο ματς της Τετάρτης ! Κανείς να μη βιαστεί να μεγαλώσει! Αυτό επιβάλλει η λογική και η νομοτέλεια!

Η πίστωση χρόνου υπάρχει από τον κόσμο. Ας το σκεφτούν λοιπόν αμφότερες οι πλευρές και ας πράξουν ανάλογα!