Το 0-1 στο «Βικελίδης» γεννήθηκε όταν έληξε το 2-0 της Τούμπας με τον Ολυμπιακό

Αν πριν μια εβδομάδα, όχι ένα μήνα, έλεγα σε κάποιο φίλο του ΠΑΟΚ ότι θα ζούσε ένα τέτοιο ιδανικό τετραήμερο, όπου θα γιόρταζε τα 95ά γενέθλια της αγαπημένης του ομάδας, με δύο νίκες επί του Ολυμπιακού και επί του Άρη, χωρίς μάλιστα να δεχθεί γκολ, θα με περνούσε για τρελό.

Κι όμως, ο ΠΑΟΚ είναι εδώ! Το δείχνει, το «φωνάζει» με την αγωνιστική μεταμόρφωση του. Το λέει από την στιγμή, επιμένω σ’ αυτό και το ξαναγράφω, που σταμάτησε να είναι ποδοσφαιρικά αφελής.

Ο ΠΑΟΚ απόψε ήταν ένα μπλοκ. Ένα γκρουπ που νικά. Γιατί, στο «Κλεάνθης Βικελίδης», δεν νίκησε ο Σβαμπ, ο Σφιντέρσκι, ο Βιεϊρίνια, ο Ζίβκοβιτς, ο Ελ Καντουρί, ο Βαρέλα. Πρωτίστως, νίκησε το γκρουπ.

Η ζωή δίχως τον Χρήστο Τζόλη των 16 γκολ και των 10 ασίστ ή τον Ίνγκι Ίνγκασον των 37 αγώνων ως βασικός και των 6 γκολ μπορεί, στον ΠΑΟΚ, να είναι (κι όμως…) ωραία. Λίγο διαφορετική, αλλά ωραία από την στιγμή που ο Φερνάντο Βαρέλα επέστρεψε στο αρχικό σχήμα από το προηγούμενο ματς με τον Άρη όταν το ημερολόγιο έδειχνε «7 Μαρτίου 2021». Δηλαδή πριν από ένα μήνα και δύο εβδομάδες. Και αποδείχθηκε το ίδιο καθοριστικός στο κομμάτι της άμυνας με τον Ισλανδό συμπαίκτη του.

Εκτιμώ ότι το αποψινό 0-1 του «Κλεάνθης Βικελίδης» γεννήθηκε όταν έληξε το 2-0 της Τούμπας απέναντι στον Ολυμπιακό. Ήταν μια λογική συνέχεια, το ένα του άλλου. Ο Πάμπλο Γκαρσία, με εξαίρεση την αναγκαστική απουσία του τραυματία Ίνγκασον δεν μπήκε στη διαδικασία να βασανιστεί για ν’ αλλάξει κάτι. Η νίκη επί των «ερυθρολεύκων» βεβαίωνε στα μάτια του πως δεν χρειαζόταν. Ο Ουρουγουανός τεχνικός πήγε στο Χαριλάου να παίξει «το ίδιο» όπως στην Τούμπα.

Ένα καθαρό «3-4-3», έμφαση στο αμυντικό κομμάτι, εξ ου και οι πεντάδα στα μετόπισθεν όταν δεν είχε την μπάλα, λιγότεροι χώροι για τον Άρη ανάμεσα στις γραμμές, πίεση, κλέψιμο, πάσα, αντεπίθεση. Του βγήκε. Γιατί είχε σε πολύ καλή μέρα τον Σφιντέρσκι και τον Σβαμπ. Αυτό που έκαναν οι δυο τους στη φάση του 0-1 το επιβεβαίωσε, ενώ το επανέλαβαν στις άλλες δύο μεγάλες στιγμές που έβγαλαν, η μία με τον Ελ Καντουρί στο φινάλε του πρώτου ημιχρόνου και η άλλη με τον Ζίβκοβιτς στα μισά του δευτέρου μέρους.

Ο Γκαρσία ακόμα μαθαίνει. «Το σύστημα το φτιάχνουν οι ποδοσφαιριστές. Εμείς προσπαθούμε να βρούμε τον τρόπο για να αποδώσει η ομάδα καλύτερα μέσα στο γήπεδο. Κάθε προπονητής έχει τη δική του φιλοσοφία και το δικό του τρόπο που θέλει να αγωνίζεται η ομάδα. Ήρθα αργότερα μέσα στη σεζόν, δεν έκανα προετοιμασία και το πιο σημαντικό είναι να μάθω τους ποδοσφαιριστές και τα χαρακτηριστικά τους», είπε μετά το τέλος της αναμέτρησης. Αυτό είναι όλο...

Ο ΠΑΟΚ θα μπορούσε να είχε κλειδώσει τη νίκη από νωρίς, όπως κλείδωσε τους αντιπάλους τους, που πάσχιζαν για να βγάλουν μια φάση της προκοπής και το έκαναν για μία φορά (με τον Μπερτόγλιο) όταν πια το χρονόμετρο έδειχνε το 91^ο λεπτό. Εκεί, όμως, ήταν ο Πασχαλάκης, ο οποίος δεν ήταν σε προηγούμενα παιχνίδια. Κι αν πρέπει οι «ασπρόμαυροι» κάτι να κρατήσουν, πέραν των τριών βαθμών που τους έφεραν ισόβαθμους με τους συμπολίτες στη 2^η θέση, είναι το μηδέν σε δεύτερο συνεχόμενο παιχνίδι. Ήταν η δεύτερη φορά μέσα στη σεζόν που ο Έλληνας «κίπερ» διατήρησε ανέπαφη την εστία του σε δύο κολλητά παιχνίδια. Η πρώτη ήταν στη δυάδα των αγώνων με Αστέρα Τρίπολης και Γρανάδα τον περασμένο Δεκέμβριο.

Ο «Δικέφαλος» είχε τα κότσια να μείνει όρθιος ακόμα κι όταν έμεινε με παίκτη λιγότερο. Η αυστηρή δεύτερη κίτρινη κάρτα από τον Γάλλο Ουίλι Ντελαζό στον Αμρ Ουάρντα, η δεύτερη μέσα σε δύο λεπτά, απλώς επιβεβαίωσε ότι ο Αιγύπτιος παραμένει ένα παιδί το οποίο πολλές φορές πληρώνει την (ποδοσφαιρική) αφέλεια του. Όμως, ακόμα και όταν ο ΠΑΟΚ έμεινε με 10, όσοι ήταν στο γήπεδο φρόντισαν αυτό να μη φανεί στα μάτια του τηλεθεατή.

Και κάτι τελευταίο. Ο Πάμπλο Γκαρσία μίλησε μετά το ματς με ιδιαίτερη προσοχή, σαν πατέρας του Χρήστου Τζόλη, εξήγησε το λόγο για τον οποίο δεν του έδωσε ούτε λεπτό συμμετοχής στο αποψινό παιχνίδι. «Με τον Τζόλη πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί. Πρέπει να τον προστατεύσουμε», τόνισε χαρακτηριστικά. Είπε, όμως, και κάποια πράγματα που ο κόσμος δεν τα καταλαβαίνει, απλώς σχολιάζει αυτό που (δεν) βλέπει. «Ο Τζόλης είναι ένα ακατέργαστο ταλέντο. Ένας ποδοσφαιριστής που πρέπει να βελτιώσει πολλά στο παιχνίδι του, να μάθει να αμύνεται, να μπορεί να παίξει και στη δεξιά πλευρά. Είναι πράγματα που θα τα βρει μπροστά του στη συνέχεια της καριέρας του. Το ότι δεν αγωνίστηκε βασικός σε δύο παιχνίδια δεν σημαίνει ότι δεν είναι σημαντικό κομμάτι της ομάδας».