Υπάρχουν ορισμένες φορές που θες δεν θες μπαίνεις σε διαδικασία εξήγησης ζητημάτων που άπτονται στη σφαίρα του μεταφυσικού. Είναι τότε που καλείσαι εκ των πραγμάτων να μην μπορείς να δικαιολογήσεις διαφορετικά το «πώς» και το «γιατί».

Κάτι ανάλογο ισχύει και στον ΟΦΗ, καθώς πλέον πάνω από το «Γεντί Κουλέ» αιωρείται μία «κατάρα» που δεν λέει να αφήσει σε ηρεμία τους ανθρώπους της ομάδας και κυρίως τους ποδοσφαιριστές της, αφού από τον Φλεβάρη του 2020, δηλαδή σε διάστημα περίπου 14 μηνών, η μία κακοτυχία με τραυματισμούς διαδέχεται την άλλη. Και δεν αναφερόμαστε σε απλούς που συμβαίνουν καθημερινά στην μπάλα, αλλά σε σοβαρούς που επηρεάζουν τόσο την εικόνα της όσο φυσικά και την καριέρα των παικτών.

Ο Στάικος είναι πιθανό από σήμερα (30/3) να πρόσθεσε το όνομά του στη λίστα με τους μεγάλους άτυχους του «Γεντί Κουλέ», καθώς χτύπησε στην προπόνηση και η πρώτη εκτίμηση αναφέρει πως έχει υποστεί ρήξη χιαστών. Ο 25χρονος θα υποβληθεί σε μαγνητική και αν επιβεβαιωθούν οι σχετικοί φόβοι θα υποβληθεί άμεσα σε επέμβαση και θα μείνει για μήνες εκτός δράσης. Παράλληλα θα είναι ο 5ος χιαστός που «χτυπά» τον ΟΦΗ σε διάστημα ενός και κάτι έτους. Το «κακό» ξεκίνησε τον περασμένο Φλεβάρη με τον Φερέιρα, συνεχίστηκε τον Μάιο με τον Τσιλιανίδη, τον ακολούθησε ο Βαζ τον Σεπτέμβριο και ύστερα ο Ναμπί τον Οκτώβριο. Οι δύο τελευταίοι δεν έχουν παίξει καθόλου από τότε, ενώ ο Βραζιλιάνος πρόσφατα πήρε λίγο χρόνο συμμετοχής.

Ο «Τσίλια» αντίθετα είναι η προσωποποίηση της γκαντεμιάς που κατατρέχει φέτος τον σύλλογο. Επέστρεψε τον Γενάρη, άρχισε να παίζει, όμως αισθάνθηκε ενοχλήσεις σε άλλο σημείο στο γόνατό του, έμεινε εκτός για θεραπείες και πρόσφατα υποβλήθηκε σε διαγνωστική αθροσκόπηση. Η περίπτωση του 27χρονου μεσοεπιθετικού είναι ίσως η πλέον χαρακτηριστική της κακοδαιμονίας που υπάρχει, όχι μόνο γιατί χτύπησε σοβαρά όταν βρίσκονταν σε εξαιρετική κατάσταση αλλά επειδή 10 μήνες τώρα δεν λέει να ησυχάσει.

Και δεν είναι ο μόνος. Ο Νέιρα τον Οκτώβριο έκανε αρθροσκόπηση,, επέστρεψε μετά από περίπου 25 ημέρες, τους Φλεβάρη, Μάρτιο έπαιξε ελάχιστα λόγω νέου προβλήματος και μόλις σήμερα άρχισαν να αναζωπυρώνονται οι ελπίδες πως θα είναι διαθέσιμος για την αναμέτρηση με τον Car.gr ΠΑΣ Γιάννινα. Ο Αργεντινός λόγω τραυματισμού έχει «χάσει» μίνιμουμ 7 ματς.

Γίνεται εύκολο αντιληπτό πως απόντων των Ναμπί, Νέιρα οι λύσεις στο δημιουργικό κομμάτι του άξονα περιορίζονται αρκετά. Πόσο δε όταν και ο Ντε Γκούζμαν δεν είναι στο 100%. Ο Ολλανδός μέσος μέχρι τα μέσα Φλεβάρη και τις 21 πρώτες αγωνιστικές της Super League 1 είχε μόλις 2 εμφανίσεις στο αρχικό σχήμα των Κρητικών, καθώς και χρειάζονταν χρόνο να ενταχθεί και ύστερα ταλαιπωρήθηκε από τραυματισμούς. Επέστρεψε, αγωνίστηκε για 5 σερί παιχνίδια αλλά χτύπησε ξανά στο «Κλεάνθης Βικελίδης» στο φινάλε της κανονικής διάρκειας, ήταν εκτός στην πρεμιέρα των play out και δεν αναμένεται να είναι διαθέσιμος για τον αγώνα με τον «Αγιαξ της Ηπείρου».

Την ίδια στιγμή ο Σακόρ παραμένει νοκ άουτ από τον Δεκέμβριο οπότε και υπέστη μερική ρήξη έσω πλαγίου συνδέσμου στο αριστερό γόνατο, ενώ ο Μπαλογιάννης ταλαιπωρήθηκε από κορονοϊό. Ετσι το «κουπί» στον άξονα σήκωσαν οι Μεγιάδο, Στάικος, όπου ο μεν πρώτος άργησε να ενσωματωθεί, ο δε δεύτερος χτύπησε όπως προ είπαμε σοβαρά.

Ας συνεχίσουμε με τους μεσοεπιθετικούς. Για τους Βαζ, Ναμπί, Τσιλιανίδη, Φερέιρα έγινε λόγος παραπάνω, αλλά δεν είναι οι μόνοι άτυχοι. Ο Σολίς ανακοινώθηκε στις 8 Σεπτεμβρίου και έκτοτε ο Αργεντινός μετρά μόλις 6 εμφανίσεις στη μεγάλη κατηγορία, εκ των οποίων μόνο 1 βασικός. Τον Νοέμβριο και τον Φλεβάρη ταλαιπωρήθηκε από θλάσεις που τον κράτησαν πίσω, αλλά τουλάχιστον τώρα είναι καλά. Αυτόματα οι Στάρτζεον, Σαρδινέρο βγήκαν μπροστά, αλλά ο τελευταίος, ξέχωρα ότι και αυτός έμεινε τον Φλεβάρη για λίγο εκτός, καλείται φέτος να καλύψει και τη θέση «9».

Εκεί όπου ο Γιάννου ήρθε τον Σεπτέμβριο, χρειάστηκε χρόνο και παρότι ταλαιπωρήθηκε από ορισμένα μικροπροβλήματα, στα τέλη του 2020 είχε παίξει σε 11 ματς. Εκτοτε όμως παραμένει νοκ άουτ, ενώ ο Καστάνιος που αποκτήθηκε στα τέλη Γενάρη δεν ήταν αρχικά σε θέση να παίξει βασικός και 90λεπτο, άρχισε να ενσωματώνεται σταδιακά, ωστόσο λόγω θλάσης δύσκολα θα αγωνιστεί ξανά στο υπόλοιπο της σεζόν.

Η «κατάρα» των τραυματισμών δεν έχει… αφήσει ούτε τα στόπερ της ομάδας. Αν θυμηθούμε ο Βούρος ταλαιπωρήθηκε δις από τραυματισμούς (Οκτώβριο-Νοέμβριο, Φεβρουάριο-Μάρτιο) και έχει παίξει στα μισά από τα παιχνίδια πρωταθλήματος (14/27), ο Σελίμοβιτς τον Φλεβάρη στο Φάληρο έπαθε ρήξη έσω πλαγίου συνδέσμου β΄ βαθμού και δεν υπολογίζεται ουσιαστικά για το υπόλοιπο της χρονιάς, ο Γιαννούλης το διάστημα Οκτώβριος-Γενάρης έχασε 6-7 παιχνίδια όπου μεταξύ άλλων ταλαιπωρήθηκε και από ίωση (!) και αυτόματα ο Διαμαντής που ήρθε στα 20 του ως μία επιπλέον λύση, κακά τα ψέματα, έχει αναγορευτεί – και το παλεύει μια χαρά – ως η «κολώνα» της άμυνας των Κρητικών.

Οι οποίοι παράλληλα για περίπου 4 μήνες δεν είχαν ούτε τον Μαρινάκη που με Αρη και Βόλο πριν τη διακοπή (δηλαδή στο φινάλε της κανονικής διάρκειας και την πρεμιέρα των play out) κατέγραψε μόλις την 3η και 4η αντίστοιχα εμφάνισή του στο αρχικό τους σχήμα. Σα να μην έφταναν όλα αυτά, εσχάτως νοκ άουτ τέθηκε ο Σωτηρίου!

Με γνώμονα τα παραπάνω η ομάδας εύλογα θυμίζει φέτος «νοσοκομείο», ενώ θα πρέπει να έχουμε κατά νου δύο πράγματα.