• ΑΡΜΟΝΙΑ… ΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΕΝΗΣ ΚΟΛΥΜΒΗΣΗΣ
• ΜΙΚΡΕΣ ΑΠΟΣΤΑΣΕΙΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΓΡΑΜΜΩΝ
• Η ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΩΝ ΠΑΙΚΤΩΝ
• ΤΟ ΓΚΟΛ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑ

Η εμφάνιση στο Ολυμπιακό Στάδιο της Αθήνας απέναντι στην ΑΕΚ στοιχειοθετεί ένα είδος αγωνιστικής μετάλλαξης για τον Άρη διότι, πέραν του ότι είναι η πρώτη φορά που κερδίζει στην ίδια σεζόν (σε εκτός έδρας παιχνίδια) την «Ένωση» και τον Παναθηναϊκό, σίγουρα πρόκειται για την παρθενική φορά που έχει τόσο – αδιαμφισβήτητα – κυρίαρχο ρόλο. Το ίδιο έκανε και πριν από περίπου δύο μήνες, στον εκτός έδρας αγώνα με τον Ατρόμητο καθώς παρά τις δυσμενείς συνθήκες (σ. σ. βρέθηκε με 2-0 πίσω στο σκορ και αγωνίστηκε για τουλάχιστον 50 λεπτά με παίκτη λιγότερο) κατάφερε να «κρύψει» το αριθμητικό πλεονέκτημα, να κυριαρχήσει του αντιπάλου του στο γήπεδο και φεύγοντας από το κλειστό του Περιστέριου με τον βαθμό της ισοπαλίας έβγαλε κυρίως τσατίλα και λιγότερο ικανοποίηση γι’ αυτό που είχε πετύχει. Ο… παλιός Άρης θα πανηγύριζε για τον βαθμό της ισοπαλίας. Ο τωρινός Άρης αποχώρησε εκνευρισμένος. Γι’ αυτόν τον λόγο, εκείνο το παιχνίδι με τον Ατρόμητο και το χθεσινό (7/2) με την ΑΕΚ ξεχωρίζουν σε σχέση με κάθε άλλο.

ΑΡΜΟΝΙΑ… ΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΕΝΗΣ ΚΟΛΥΜΒΗΣΗΣ

Είναι αυτό που παρουσίασε ο Άρης απέναντι στην ΑΕΚ. Αντίστοιχη εικόνα είχε και σε άλλα παιχνίδια, ωστόσο, έχει μεγαλύτερη αξία το ότι το επανέλαβε απέναντι στην «Ένωση» καθώς στη ζυγαριά μπαίνει και το επίπεδο δυσκολίας του αντιπάλου, ασχέτως των απουσιών που είχε αυτός στον άξονα της μεσαίας γραμμής και οι οποίες έπαιξαν ρόλο στην εξέλιξη του παιχνιδιού.

Εδώ βρίσκεται το πλάνο που είχε ο Άκης Μάντζιος. Μετά τη νίκη επί της ΑΕΚ ξεκαθάρισε ότι ουδέποτε μπήκε σε διαδικασία αλλαγής του αγωνιστικού σχεδίου του σε βαθμό προσαρμογής στο στιλ παιχνιδιού του αντιπάλου. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Η μοναδική φορά που αναγκάστηκε να κάνει δεύτερες σκέψεις κι εν τέλει να χρησιμοποιήσει τρία αμυντικά χαφ ήταν στον εντός έδρας αγώνα με τον Ολυμπιακό καθώς ήταν υποχρεωμένος να συνυπολογίσει τη δύναμη του αντιπάλου στον ίδιο χώρο καθώς επίσης και ότι ο Κώστας Φορτούνης πάντα συγκλίνει στον άξονα δημιουργώντας υπεραριθμία υπέρ της ομάδας του.

ΜΙΚΡΕΣ ΑΠΟΣΤΑΣΕΙΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΓΡΑΜΜΩΝ

Πάμε στο σχέδιο. Η μεγαλύτερη επιτυχία του είναι ότι έπεισε τους παίκτες του για την ορθότητά του, πράγμα που ανάγκασε τους τελευταίους να αλλάξουν αγωνιστικές συνήθειες. Στα πρώτα τέσσερα παιχνίδια της σεζόν, ο Άρης ήταν ευάλωτος στις αντεπιθέσεις των αντιπάλων, οι γραμμές έδειχναν «αποκομμένες» πράγμα που του κόστισε τον ευρωπαϊκό αποκλεισμό από την Κόλος Κοβαλίβκα. Μικραίνοντας τις αποστάσεις μεταξύ των γραμμών και επιμένοντας συνεχώς στις προπονήσεις, έβαλε στο μυαλό όλων ότι η ανασταλτική συμπεριφορά της ομάδας δεν αφορά μόνο την τετράδα της άμυνας και τα αμυντικά χαφ, αλλά τους πάντες. Δηλαδή, ότι η ομάδα θα πρέπει να κινείται στο γήπεδο σαν μια συμπαγής μάζα με απώτερο σκοπό τον έλεγχο των χώρων και την ανάκτηση της κατοχής μετά από κάθε λάθος. Αυτό το pressing που χαρακτήρισε τον Άρη απέναντι στην ΑΕΚ. Δεν είναι τόσο θέμα άμυνας, όσο δημιουργίας συνθηκών για να έχει η ομάδα του κυρίαρχο ρόλο σε κάθε παιχνίδι.

Αυτή η αλλαγή αντίληψης δεν ήταν τόσο απλή, ειδικά ποδοσφαιριστές όπως ο Μπρούνο Γκάμα. Ο Πορτογάλος επιθετικός λειτουργεί εντελώς διαφορετικά σε σχέση με την περσινή χρονιά με πιο τρανή απόδειξή την ανασταλτική συμπεριφορά του (στον αγώνα με την ΑΕΚ) περίπου δύο λεπτά πριν την αποχώρησή του από το γήπεδο. Κι όταν ο 33χρονος Γκάμα με το πλούσιο βιογραφικό και τις πολλές παραστάσεις από το υψηλό επίπεδο, επιστρέφει στην άμυνα και προσφέρει βοήθειες στον μπακ της πτέρυγάς του, ποιος άλλος δεν θα το κάνει;

Η ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΩΝ ΠΑΙΚΤΩΝ

Αυτή δεν είναι εύκολη όταν μια ομάδα διαθέτει (τουλάχιστον) δύο ισάξιους παίκτες για κάθε θέση υπό την έννοια ότι είναι δύσκολο να αποδεχθεί ένας ποδοσφαιριστής το γεγονός ότι δεν είναι στις πρώτες επιλογές του προπονητή του. Εκεί χρειάζεται διαχείριση της προσωπικότητας του καθενός, να πειστεί ότι οι αποφάσεις λαμβάνονται με γνώμονα την εξυπηρέτηση ενός πλάνου και εμπεριέχουν ποδοσφαιρική δικαιοσύνη. Γι’ αυτόν τον λόγο, ο Άκης Μάντζιος προχώρησε σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις με τους ποδοσφαιριστές, αναπτύσσοντας σχέσεις εμπιστοσύνης και με τη δέσμευση ότι ο καθένας θα έχει την ευκαιρία του για να δείξει την αξία του.

ΤΟ ΓΚΟΛ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑ

Είναι ίσως το μοναδικό πρόβλημα που δεν λύθηκε προϊόντος του χρόνου. Βάσει στατιστικής, ο Άρης είναι η 3^η ομάδα του Πρωταθλήματος στην παραγωγή τελικών προσπαθειών παράλληλα όμως είναι από τις πιο αποτελεσματικές καθώς χρειάζεται άνω των επτά για να βρει το γκολ. Έχει σημασία όμως και η ποιότητα των τελικών προσπαθειών καθώς οι «κίτρινοι» (ειδικά) στους τελευταίους αγώνες δεν αξιοποιούν ούτε τα τετ α τετ.

Βλέποντας το πρόβλημα, ο Άκης Μάντζιος ανακάτεψε την τράπουλα και χρησιμοποίησε τον Ντάνιελ Μαντσίνι σε θέση φορ. Ο Αργεντίνος έπαιξε στη συγκεκριμένη θέση και την περσινή χρονιά, τότε όμως έγινε περισσότερο εξ’ ανάγκης. Με τον Μαντσίνι στην κορυφή ουσιαστικά πρόσθεσε ταχύτητα στην επιθετική γραμμή του, η ομάδα του απέκτησε δημιουργική πίεση από την πρώτη γραμμή της, ταυτόχρονα όμως απέκτησε μεγαλύτερη ευχέρεια στην αλλαγή θέσεων μεταξύ των παικτών. Για παράδειγμα, στον αγώνα με την ΑΕΚ, «σημαδεύτηκε» ο Ραντόνια καθώς ο Μαντσίνι πήγαινε προς την πλευρά του με σκοπό να δημιουργήσει υπεραριθμία. Σαφέστατα όμως, η αλχημεία με τον Μαντσίνι είναι ωφέλιμη σε παιχνίδια… χώρου καθώς εκεί η ταχύτητα του (κατά συνθήκη) φορ είναι πιο χρήσιμη. Απέναντι σε κλειστές άμυνες όμως, χρειάζεται ο φορ περιοχής κι εκεί ο Άρης έχει επενδύσει στον Κώστα Μήτρογλου.