Σωστός ο Ζαγαρίτης, σωστός και ο Παναθηναϊκός!

Να, λοιπόν, που με 20 επίσημα ματς σε όλες τις διοργανώσεις ο Βασίλης Ζαγαρίτης ετοιμάζει τις βαλίτσες του. Oχι για... όπου κι' όπου! Για το Καμπιονάτο! Εκανε το ντεμπούτο του στις 5/12/2019, επί Γιώργου Δώνη, σε ματς Κυπέλλου εναντίον της Παναχαϊκής. Και ετοιμάζεται για μεταγραφή στην Πάρμα μέσα σε ενάμισι χρόνο! Αξιοποιώντας την ευκαιρία που του έδωσε η απουσία του Εμάνουελ Ινσούα στα περυσινά play offs (λήξη συμβολαίου) και του Χουάνκαρ (ελαφρύς τραυματισμός) λίγο μετά την εκκίνηση της τρέχουσας σεζόν.

Θα είναι ο τρίτος (!) Ελληνας αριστερός μπακ χαφ στο Καμπιονάτο, μετά τον Μπάμπη Λυκογιάννη (Κάλιαρι) και τον Γιώργο Κυριακόπουλο (Σασουόλο), αν ασφαλώς ολοκληρωθεί τελικά αυτό το deal. Διότι ακόμα δεν έχει τελειώσει η υπόθεση λόγω των εγγυήσεων που ζητά ο Παναθηναϊκός από τον ιταλικό σύλλογο ως προς την καταβολή των τροφείων, πέραν των 200.000 που έχουν «κλείσει» ως ποσό μεταγραφής.

Λογική η επιλογή του παίκτη, λογική η πρόταση του Παναθηναϊκού

Επραξε σωστά ο «Ζάγα»; Ναι. Στο συγκεκριμένο timing, ναι. Για δύο λόγους. Πρώτον, διότι με την παρουσία των Χουάνκαρ – Χατζηθεοδωρίδη δεν ήταν καθόλου βέβαιο ότι στον Παναθηναϊκό θα έπαιρνε πλέον το χρόνο συμμετοχής που είχε ως τώρα στη σεζόν. Ούτε ως μπακ, ούτε ως εξτρέμ: το σημειώνουμε αυτό διότι ακραίος μεσοεπιθετικός (με 7 γκολ μάλιστα) ήταν στην U-19 του Τριφυλλιού και με απόφαση που ελήφθη επί Νταμπίζα – Δώνη «μετατέθηκε» πιο πίσω. Αντιθέτως, στην Πάρμα πάει για να ξεκινήσει ως «ενδεκαδάτος». Δεύτερος λόγος, ναι, τα χρήματα: υπερδιπλάσια συγκριτικά με του Τριφυλλιού, περίπου 250.000 €. Mια χαρά για έναν 20χρονο και μάλιστα με συμβόλαιο για 3 1/2 χρόνια, αν και σ' αυτή την ηλικία προτεραιότητα για κάθε παίκτη πρέπει να είναι η εξέλιξη και οι συμμετοχές, όχι το οικονομικό. Τρίτος λόγος, το επίπεδο, η απήχηση, το μέγεθος του πρωταθλήματος. Δεν πάει ούτε στην Κύπρο, στην Ουγγαρία, την Πολωνία, το Αζερμπαϊτζάν. Πάει σε μια από τις τέσσερις κορυφαίες ευρωπαϊκές λίγκες, σε περιβάλλον σχετικά οικείο, όπου δεκάδες Έλληνες παίκτες έχουν κατορθώσει να κάνουν αξιοπρόσεκτη έως και σπουδαία καριέρα!

Επραξε σωστά ο Παναθηναϊκός; Ναι, σ΄αυτό το timing, ναι! To λάθος του Τριφυλλιού έγινε το προηγούμενο καλοκαίρι, όταν ο Τσάβι Ρόκα προφανώς δεν... έβλεπε τον Ζαγαρίτη και δεν του έκανε πρόταση ανανέωσης συμβολαίου έναν χρόνο πριν από τη λήξη του. Ομως αυτές τις μέρες δεν θα ήταν δίκαιο να υποστηρίξει κάποιος ότι ο Παναθηναϊκός – βάσει του «μισθολογίου» του – έκανε μικρή πρόταση στον παίκτη. Με αποδοχές της τάξης των 120.000 ευρώ μαζί με το bonus συμμετοχών, πλησίαζε τους Μπουζούκη – Χατζηγιοβάνη. Οχι, δεν είμαστε υπέρ της «επετηρίδας». Δεν υπάρχει «επετηρίδα» σε σοβαρούς ποδοσφαιρικούς συλλόγους! Ομως, από την άλλη πλευρά, δεν μπορεί – σ' αυτόν τον Παναθηναϊκό – οποιοσδήποτε πιτσιρικάς να παίρνει συμβόλαιο 150.000 ευρώ με 17 συμμετοχές ως «βασικός». Πολύ περισσότερο δεδομένου ότι στην ίδια θέση έχει έναν σχετικά καλό ξένο (Χουάνκαρ) και έναν 23χρονο στον οποίο μόλις πριν από έξι μήνες έκανε δικαίως ανανέωση συμβολαίου (Χατζηθεοδωρίδη).

Το λάθος έγινε το καλοκαίρι, όχι τώρα

Ο «Ζάγα» δεν έχει κάνει κάποιο λάθος στην επιλογή του. Θα πάει να παίξει από την αρχή ως «βασικός», θα δώσει τις μάχες του, θα κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί για να σταθεί στο επίπεδο του Καμπιονάτο με μια ομάδα που μάχεται για την αποφυγή του υποβιβασμού. Δεν είναι ένας παίκτης με δυο - τρεις γεμάτες σεζόν στο δισάκι του, αλλά δεν έχει και... μία συμμετοχή στο πρωτάθλημα όπως ήταν ο Βαγιαννίδης (στον οποίο ο Αλαφούζος είχε κάνει απίστευτη πρόταση – αν την είχε αποδεχθεί ο παίκτης θα σμπαραλιαζόταν εν μία νυκτί όλη η οικονομική διάρθρωση των συμβολαίων!). Ούτε όμως ο σύλλογος έκανε λανθασμένο χειρισμό με την τελική βελτιωμένη, πρόσφατη πρότασή του.

Το κακό για τον Παναθηναϊκό είναι άλλο: ότι εδώ και πολλά χρόνια πολλοί πιτσιρικάδες αντιμετωπίζουν την ομάδα μόνο ως «σκαλοπάτι» για να φύγουν στο εξωτερικό. Συμβαίνει και σε πολλές άλλες ελληνικές ομάδες: παλαιότερα δεν ήταν έτσι...

Δεν έχει ανάγκη εξτρέμ

Την ίδια ώρα, ο Παναθηναϊκός φαίνεται να ρίχνει (σωστά) βάρος για την απόκτηση ενός χαφ και (λανθασμένα) στην απόκτηση εξτρέμ. Ακόμα κι αν αυτός δεν είναι ο... διάσημος πλέον Λαμκέλ Ζε, του οποίου η υπόθεση είχε και ένα σπουδαίο όφελος για τον Παναθηναϊκό: ώθησε τον Γιάννη Αλαφούζο να βάλει χαλινάρι στον Μπόλονι!

Αν το μπάτζετ ήταν επαρκές (κι ας μην ήταν «απεριόριστο» όπως είχε πει ο πρώην πρόεδρος της ΠΑΕ, Αργύρης Μήτσου...), ίσως και να είχε αξία η μεταγραφή ενός ακραίου με διαφορετικά χαρακτηριστικά από των ήδη διαθέσιμων. Τώρα, όμως; Τώρα, που η «οδηγία» προς τον Πιερ Ντρεοσί συνοψίζεται στο «λύσε συμβόλαια για να έχεις χρήματα για μεταγραφές»; Τώρα, που εκτός από τους Χατζηγιοβάνη, Αϊτόρ, Σαβιέρ, μπήκαν στο χορό για τα καλά και ο Φώτης Ιωαννίδης (που δεν είναι εξτρέμ...) και ο Δημήτρης Εμμανουηλίδης, ενώ ακόμα δεν έχει επιστρέψει ο Λούκας Βιγιαφάνιες που καταλάμβανε θέση ακραίου στο 4-3-3 με Κουρμπέλη – Αλεξανδρόπουλο – Μαουρίσιο; Τώρα είναι παραλογισμός η μεταγραφή ενός «Μεντόσα». Ειδικά με συμβόλαιο 500.000-600.000 ευρώ...

Γιατί χρειάζεται και χαφ και δεξιό μπακ

Αντιθέτως, δεν είναι καθόλου παράλογη η απόκτηση ενός μέσου ώστε ο Μπόλονι να έχει τη δυνατότητα να δώσει ανάσες στον Αλεξανδρόπουλο ή στον Μαουρίσιο, ακόμα κι όταν επιστρέψει στην ενεργό δράση (να τον περιμένουμε από τον... Φεβορυάριο διότι πρέπει να ολοκληρώσει και το πρόγραμμά του για την ενίσχυση των προσαγωγών) ο Δημήτρης Κουρμπέλης. Επιλογές τύπου «Βέλεθ» είναι μόνο υπηρεσιακού χαρακτήρα και μπορούν να εξυπηρετήσουν μόνο συγκεκριμένες ανάγκες του παιχνιδιού, πολύ περιορισμένες συγκριτικά με το εύρος του ρόλου και των αρμοδιοτήτων ενός αυθεντικού αμυντικού μέσου...

Το ίδιο ισχύει και για τη θέση του δεξιού μπακ, όπου ο Μπόλονι έδειξε την πόρτα εξόδου στον Αντονίτο, χωρίς να τον έχει δει αγωνιζόμενο ούτε σε... φιλικό ματς! Δεκτή ασφαλώς η απόφασή του, κάτι περισσότερο απ' όλους εμάς θα είχε διακρίνει από τον Ισπανό αμυντικό στις προπονήσεις. Ομως η σεζόν με αναπληρωματικό δεξιό μπακ (αντί του Φακούντο Σάντσες που θα είναι έτοιμος για το επόμενο ματς εναντίον του ΟΦΗ) τον Γιοάν Μολό; Δεν το λες και «φυσιολογικό» σε μια ομάδα που θέλει να πασχίσει μέχρι τέλους για ένα «ευρωπαϊκό» εισιτήριο, το οποίο σε τελική ανάλυση μπορεί να κριθεί και σε (τέτοιου είδους) λεπτομέρειες. Οσο φιλότιμος ποδοσφαιρικά κι αν είναι ο Γάλλος εξτρέμ, δεν πρόκειται στα 32 του να μετατραπεί αίφνης σε δεξιό μπακ. Ούτε θα είναι έτοιμος για την ίδια θέση ο 19χρονος Σπύρος Τζαβίδας, ο οποίος ακόμα δεν έχει κάνει ντεμπούτο ούτε καν στη φυσική θέση του (εξτρέμ).

Το θετικό για τον Παναθηναϊκό μέσα στην τρέλα μιας σεζόν στην οποία άλλαξε σαν τα πουκάμισα προπονητές και τεχνικούς διευθυντές είναι ότι δεν απλώνεται πέρα από το σεντόνι του. Πετσοκομμένο μεν συγκριτικά με τις περιόδους που... κούναγε το άλλο σεντόνι, αλλά μακρύτερο πλέον συγκριτικά με τον προ διετίας προϋπολογισμό μιας ομάδας στην οποία είχε επιβληθεί ποινή απαγόρευσης μεταγραφών και μπορούσε να αποκτήσει μόνο έναν ξένο άνω των 27 ετών, στην πρώτη σεζόν Νταμπίζα – Δώνη...