• «ΜΕ ΦΩΝΑΞΕ ΜΕ ΤΟ ΠΑΡΑΤΣΟΥΚΛΙ ΜΟΥ»
• Η ΚΛΗΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΗΡΘΕ ΠΟΤΕ
• 42 ΠΑΙΚΤΕΣ ΕΖΗΣΑΝ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΤΟΥΣ

Η περίπτωση του Αργεντίνου μεσοεπιθετικού του Άρη προφανώς χρίζει διερεύνησης καθώς συγκεντρώνει όλα τα χαρακτηριστικά ενός σπάνιου φαινομένου. Στη μοναδική ευκαιρία που του παρουσιάστηκε με τα χρώματα της «Αλμπινολέσε», αυτός την άρπαξε από τα μαλλιά, πετυχαίνοντας κάτι εξίσου σπάνιο στην ιστορία της εθνικής Αργεντινής. Γιατί είναι εξαιρετικά ασυνήθιστο να σημειώσει κανείς δύο τέρματα στο ντεμπούτο του με τα χρώματα της χώρας του. Ο Μπερτόγλιο το πέτυχε, σε φιλικό παιχνίδι απέναντι στην Αϊτή, στις 5 Μαΐου 2010. Μια μοναδική στιγμή στην καριέρα του, ανώτερη ακόμη και των προσωπικών προσδοκιών. Δεν ήταν εξάλλου τίποτε περισσότερο από ένα 20χρονο άγουρο παλικαράκι το οποίο ήθελε να απορροφήσει κάθε εικόνα, να απολαύσει την εμπειρία περπατώντας στο ίδιο μονοπάτι με σπουδαίες αστέρες της Αργεντινής, μοιραζόμενος τα ίδια αποδυτήρια με παίκτες όπως ο Αριέλ Ορτέγκα και ο Μάρτιν Παλέρμο. Κυρίως όμως να δει από κοντά τον θρύλο Ντιέγκο Μαραντόνα.

«ΜΕ ΦΩΝΑΞΕ ΜΕ ΤΟ ΠΑΡΑΤΣΟΥΚΛΙ ΜΟΥ»

Ο νεανικός ενθουσιασμός ήταν ο βασικός συνοδοιπόρος του Μπερτόγλιο εκείνες τις μέρες. «Θυμάμαι ότι, μόλις είχαμε τελειώσει την προπόνηση και με φώναξαν στα γραφεία της ομάδας (σ. σ. Κολόν Σάντα Φε). Δεν γνώριζα τι είχε συμβεί. Εκεί ενημερώθηκα για το έγγραφο που είχε στείλει η ομοσπονδία της Αργεντινής στο οποίο ενημέρωνε για την κλήση από τον τότε ομοσπονδιακό προπονητή, Ντιέγκο Μαραντόνα. Δεν πίστευα στ’ αυτιά μου, ούτε και στα μάτια μου όταν το πήρα στα χέρια μου», είχε πει σε μια συνέντευξή του. Η επαγγελματική καριέρα ήταν το όνειρο του από τότε που κλωτσούσε την μπάλα μαζί με τα αδέρφια του στις αλάνες του Σαν Χοσέ ντε λα Εσκουίνα (σ. σ. προάστιο της πόλης Σάντα Φε). Εκεί έκανε τα πρώτα βήματά του, στην τοπική Σεντενάριο. Σε ηλικία 13 ετών εντάχθηκε στα τμήματα υποδομής της Κολόν Σάντα Φε, μετακομίζοντας στις εγκαταστάσεις της αθλητικές ακαδημίες της.

«Όταν πήγα στις προπονητικές εγκαταστάσεις της εθνικής Αργεντινής με υποδέχθηκε ο ίδιος ο Μαραντόνα. Ένιωσα δέος. Αυτό έγινε ακόμη πιο έντονο όταν με αποκάλεσε με το παρατσούκλι μου, Φάκου. Μου είπε ότι παρακολουθούσε την πορεία μου στην Κολόν. Ήταν κάτι πολύ σπουδαίο για μένα. Να με βλέπει ο Μαραντόνα», είχε πει. Με τη φανέλα της Κολόν Σάντα Φε, ο Μπερτόγλιο αγωνίστηκε σε 44 αγώνες, μοίρασε δέκα ασίστ και σημείωσε πέντε τέρματα. Κι όλ’ αυτά πριν κλείσει το 20^ο έτος της ηλικίας του. «Από τον Μαραντόνα ενημερώθηκα ότι θα ήμουν στη βασική ενδεκάδα. Στην ίδια ομάδα με τον Ορτέγκα και τον Παλέρμο, απίστευτο. Έπρεπε να ελέγξω τον ενθουσιασμό μου, να αποφύγω το λάθος. Δεν περίμενα ότι θα ήμουν στην ενδεκάδα. Έλεγα στον εαυτό μου, στην καλύτερη περίπτωση να παίξεις 15-20 λεπτά. Δεν μπορούσα να το φανταστώ. Όλα πήγαν τέλεια, φανταστικά για μένα με τα δύο γκολ που πέτυχα. Πήρα τη φανέλα με το Νο7. Στην ομάδα μου φορούσα το Νο10 αλλά παρόντος του σπουδαίου Ορτέγκα δεν θα μπορούσε να συμβεί το ίδιο και στην εθνική».

Η ΚΛΗΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΗΡΘΕ ΠΟΤΕ

Για μερικές ημέρες, ο Μπερτόγλιο ένιωσε ότι περπατούσε στα σύννεφα. Τα φώτα της δημοσιότητας εστίασαν επάνω του, συμπεριλήφθηκε στα μεγαλύτερα ταλέντα της χώρας και μετά τη φανταστική εμφάνισή του, περίμενε ότι θα είχε και μια δεύτερη ευκαιρία. Αυτή, ωστόσο, δεν ήρθε ποτέ καθώς το δοκιμαστικό στάδιο έλαβε τέλος σ’ εκείνους τους αγώνες προετοιμασίας ενόψει του Μουντιάλ της Νότιας Αφρικής. Στο ίδιο διάστημα διοχετεύτηκε μια σπέκουλα εναντίον του Ντιέγκο Μαραντόνα. Δημοσιεύματα του τοπικού Τύπου ήθελαν τον τότε ομοσπονδιακό τεχνικό να είχε αναπτύξει σχέσεις με γραφεία ατζέντηδων, προσφέροντας χείρα βοηθείας σε νεαρούς παίκτες με απώτερο σκοπό την έκρηξη της αγοραστικής αξίας του. Μέσα στους δεκάδες αυτούς παίκτες είχε συμπεριληφθεί και ο Φακούντο Μπερτόγλιο.

42 ΠΑΙΚΤΕΣ ΕΖΗΣΑΝ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΤΟΥΣ

Η αλήθεια ήταν διαφορετική. Επί θητείας του «Ντιεγκίτο» κλήθηκαν στην εθνική Αργεντινής 108 διαφορετικοί παίκτες. Εξ’ αυτών, 42 ποδοσφαιριστές έπαιξαν μόλις μία φορά (σε φιλικά παιχνίδια που έγιναν στην Αργεντινή, όπως αυτό με την Αϊτή) κι εκ τότε δεν ξανακλήθηκαν ποτέ. Στην πραγματικότητα, δεν ήταν στο πλάνο του, αλλά οι κλήσεις τους εντάσσονταν στο πλαίσιο επιβράβευσης των εμφανίσεων που είχαν πραγματοποιήσει στο Πρωτάθλημα της Αργεντινής.

Δηλαδή, ο Μαραντόνα τους έδωσε μια μοναδική ευκαιρία να αγωνιστούν με τα χρώματα της χώρας τους, να γράψουν στο βιογραφικό τους συμμετοχή με την εθνική Αργεντινής, δίχως αυτό να σήμαινε ότι ήταν στα σχέδιά του για τους επίσημους αγώνες. Αυτό αποδείχθηκε και στην περίπτωση του Μπερτόγλιο, ανεξαρτήτως των δημοσιευμάτων που ήθελαν τον Μαραντόνα να είχε αναπτύξει προσωπικές σχέσεις τόσο με τον ατζέντη του νυν ποδοσφαιριστή του Άρη αλλά και του προπονητή του (σ. σ. Αντόνιο Μοχάμεντ) στην Κολόν Σάντα Φε. Η λογική του Αργεντίνου προπονητή ήταν πολύ πιο απλή. Καθώς οι superstars της Αργεντινή είχαν υποχρεώσεις με τους συλλόγους τους και η εθνική ομάδα έπρεπε να λειτουργήσει, ήταν μια καλή ευκαιρία για να προσκληθούν στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα ποδοσφαιριστές οι οποίοι είχαν «λάμψει» στις εγχώριες διοργανώσεις. Αλήθεια ή ψέματα, αυτό ήταν το επιχείρημά του στις κατηγορίες που διατυπώθηκαν (δίχως επιχειρήματα) εναντίον του.

Έτσι ο Μπερτόγλιο, εφ’ όρου ζωής, θα έχει να θυμάται εκείνη τη συμμετοχή στην εθνική Αργεντινής αλλά και το γεγονός ότι σημείωσε δύο γκολ…