Πίστη, γεμάτο ΟΑΚΑ και… όλα γίνονται!

O ένας και μοναδικός Ted Lasso το έχει ορίσει με τον καλύτερο τρόπο. Για την ζωή γενικότερα και το ποδόσφαιρο ειδικότερα. Έχει πει πως το πιο χαρούμενο ζώο είναι το χρυσόψαρο. Γιατί; Επειδή έχει μνήμη που κρατά μόλις δέκα δευτερόλεπτα. Αυτό πρέπει να κάνει και ο Παναθηναϊκός μετά το οδυνηρό αποτέλεσμα της Γλασκώβης. Οδυνηρό τόσο για το 2-0, όσο πολύ περισσότερο για το άδικο του αποτελέσματος βάσει της εξαιρετικής απόδοσης του Τριφυλλιού μέχρι την τραβηγμένη από τα μαλλιά αποβολή του Γιώργου Βαγιαννίδη, διάστημα στο οποίο, έφτιαξε τελικές ίσες με 2.88xGoals αλλά δεν κατάφερε να σκοράρει.

Αναλύοντας τα σωστά και τα λάθη, το σύνολο του Ρουί Βιτόρια και ολόκληρος ο οργανισμός του Παναθηναϊκού θα πρέπει να λειτουργήσει σαν χρυσόψαρο. Να ξεχάσει τα όσα έγιναν. Δεν αλλάζουν. Αυτό έφερε το πρώτο παιχνίδι και είναι πλέον η σκληρή πραγματικότητα. Το αύριο, όμως, είναι εκεί. Μία δεύτερη ευκαιρία, ο επαναληπτικός του ΟΑΚΑ περιμένει τους ‘’πράσινους’’. Τίποτα δεν χάθηκε, τίποτα δεν τελείωσε. Όπως τίποτα δεν είχε χαθεί και δεν είχε τελειώσει, όταν το καλοκαίρι του 2024, οι Αθηναίοι κατάφεραν να αποκλείσουν την Λανς με 2-0 στο ΟΑΚΑ. Και τώρα το 2-0 ψάχνει ή το 3-1, όχι για να περάσει αλλά για να είναι ζωντανός στον έξτρα χρόνο.

Η μεγάλη διαφορά εκείνου του ζευγαριού με το φετινό είναι πως το Τριφύλλι απέδειξε στη πράξη, πάνω στο χορτάρι πως αυτή την εποχή είναι σαφώς μια καλύτερη ομάδα, ένα σύνολο που λειτουργεί πιο αποτελεσματικά σε όλες τις καταστάσεις του παιχνιδιού από τους Gers αλλά πληγώθηκε από την αναποτελεσματικότητά του στο Ibrox. Όπως τίποτα δεν είχε χαθεί και δεν είχε τελειώσει όταν ο Άγιαξ πέρασε από την Αθήνα και ο Παναθηναϊκός με νίκη στο ενηντάλεπτο, αποκλείστηκε μετά από… θεϊκή παρέμβαση (Γιόχαν Κρόιφ) στα πέναλτι.

Believe έγραφε το κίτρινο χαρτόνι με τα μπλε γράμματα στα αποδυτήρια του Lasso. Πίστη, δηλαδή. Απαραίτητο συστατικό για να μπορέσει ο Παναθηναϊκός να αναζητήσει την ανατροπή. Και συσπείρωση, βεβαίως βεβαίως. Σε όλο τον οργανισμό. Αυτές οι κατάστασεις, οι υπερβατικές, θέλουν πίστη. Από τον πρώτο μέχρι και τον τελευταίο σε ολόκληρο το οικοσύστημα του συλλόγου. Ναι χάθηκαν πολλές ευκαιρίες, ναι σημαντικό να έρθουν οι μεταγραφές στη δημιουργία και την εκτέλεση, ναι κάποια πράγματα θα μπορούσαν να γίνουν διαφορετικά από παίκτες και προπονητή. Συζητήθηκαν, αναλύθηκαν, καταγράφηκαν.

Υπάρχει μια αγαπημένη φράση του Νίκου Λυμπεροπούλου το διάστημα που ήταν ο τεχνικός διευθυντής του κλαμπ. ‘’Οι παίκτες που βρίσκονται εδώ αυτή την στιγμή είναι οι καλύτεροι στον κόσμο’’. Μέχρι και το δεύτερο παιχνίδι και κατά την διάρκεια του ματς, αυτή θα είναι η πραγματικότητα που μπορεί να δημιουργήσει μία ιδανική συνθήκη για τον Παναθηναϊκό. Πίστη, η οποία μπορεί να προκύψει, κάλλιστα, από την εικόνα, την απόδοση, την ανωτερότητα του Τριφυλλιού στο μεγαλύτερο διάστημα του πρώτου παιχνιδιού. Θα μπορούσε αυτό το 2-0 να έρθει με… ποδοπάτημα των Σκωτσέζων, με προβληματική εικόνα, με συνθήκη που να σε κάνει να λες, ‘’πως θα περάσει τώρα’’;

Δεν έγινε αυτό. Μπορεί να υπάρχει πίκρα, στεναχώρια και απογοήτευση για το τελικό σκορ αλλά υπάρχει και η πραγματικότητα της μίας ώρας παιχνιδιού. Βασισμένος σε αυτή και βελτιώνοντας την αποτελεσματικότητα του, ο Παναθηναϊκός μπορεί να ελπίζει. Οι πραγματικά μεγάλες ομάδες είναι αυτές που μπορούν να διαχειριστούν τούτες τις καταστάσεις. Που κάνουν τις δυσκολίες ‘’καύσιμο’’ και βρίσκουν έξτρα κίνητρο για να αντιδράσουν! Ό,τι δεν σε σκοτώνει, μπορεί να σε κάνει πιο δυνατό!

Σε αυτή την αποστολή ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί να είναι μόνος του. Πρέπει να έχει μαζί τον κόσμο του. Όπως τον είχε και στη Γλασκώβη, όπου σε αυτό το σημείο, οφείλουμε να πούμε ένα μεγάλο respect στους 1000 και πλέον οπαδούς που έκαναν αυτό το μακρινό και κοστοβόρο ταξίδι.

Το ΟΑΚΑ πρέπει να είναι γεμάτο. Να μην πέφτει καρφίτσα. Να δώσει η ομάδα πίστη στον κόσμο και ο κόσμος πίστη στην ομάδα. Όπως πέρσι κόντρα στη Λανς. Για να έρθει η υπέρβαση όλοι οι κρίκοι αυτής της αλυσίδας θα πρέπει να είναι ενωμένοι για τον κοινό σκοπό. Δεν γίνεται διαφορετικά, δεν γίνεται αλλιώς.

Believe, λοιπόν, και τα καθαρά ποδοσφαιρικά κομμάτια έρχονται σε δεύτερη μοίρα, αν και είναι εξόχως σημαντικά…