Η Τούμπα που (δεν) απασχολεί, η επόμενη μέρα και η βασίλισσα!

Δυστυχώς έχει υποχρεωθεί όλη η καθημερινότητα της ποδοσφαιρικής ΑΕΚ να ζει για την επόμενη σεζόν προτού καν μπούμε στη διαδικασία να τελειώσει αυτή που τρέχει ήδη και αυτό είναι επιεικώς απαράδεκτο με την ευθύνη να βαραίνει τους πάντες και όχι μόνο την ιδιοκτησία, τον Ματίας Αλμέιδα, τους παίκτες και τον κόσμο, όλοι μας φταίμε για αυτό...

Σε κάθε άλλη περίπτωση θα συνιστούσε υγεία να κοιτάς πιο νωρίς απ' ότι πρέπει την επόμενη μέρα και όχι όταν φτάνει αυτή, λογικό και επαγγελματικό παράλληλα, αρκεί να μη γινόταν η όλη αυτή διαδικασία άλλοθι για το ποδοσφαιρικό τμήμα το οποίο μοιάζει να 'χει παραδώσει εντελώς και όχι μόνο κρίνοντας από τα αποτελέσματα. Διευκρίνηση: δεν δείχνει κάποιος αδιαφορία αλλά όχι και ...λύσσα όπως τουλάχιστον συμβαίνει από τους Γιόνσον, Μάνταλο (ειδικά) και Λαμέλα σε αυτή τη διαδικασία των play offs.

Γεγονός που το αναγνωρίζουν όλοι και αυτό δείχνει ότι δεν αποτελεί κατευθυνόμενη κριτική και σκέψη, αλλά συμπέρασμα ουσιαστικό και λογικό, απ' αυτά που βλέπουν τα μάτια και δεν επιδέχονται αμφισβήτησης!

Η ΑΕΚ αντιμετωπίζει τον ΠΑΟΚ στην Θεσσαλονίκη και η Τούμπα και η συγκεκριμένη αναμέτρηση είναι που θα έπρεπε (αλλά δεν) να μας απασχολεί μόνο, ή τουλάχιστον σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό, από την επόμενη μέρα την οποία ένα διπλό ξανά στην έδρα της ομάδας του Λουτσέσκου φέτος, θα την έφτιαχνε (σ.σ.: την επόμενη μέρα της Ένωσης) σε μεγάλο βαθμό και θα μετέτρεπε το χρόνο σε μεγαλύτερο σύμμαχο: και για το βασικό στάδιο προετοιμασίας και τον προπονητή (τον ίδιο, ή τον επόμενο όπως όλα δείχνουν), αλλά και τον διευθυντή ποδοσφαίρου και την ιδιοκτησία για το θέμα υλοποίησης του σχεδιασμού που δικαιολογημένα προβλέπει αρκετές αλλαγές το καλοκαίρι που -επί της ουσίας- έφτασε!

Αδυνατώ να καταλάβω και να δικαιολογήσω τους ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ σε αυτό το κομμάτι αφού στην πραγματικότητα και τους ίδιους θα έφτιαχνε το διπλό στην Τούμπα: το καλοκαίρι τους και την επόμενη σεζόν τους στην Ένωση μιας και θα 'χαν ελπίδα – πιθανότητα να παίξουν σε καλύτερη ευρωπαϊκή διοργάνωση από το Conference (έστω να διεκδικήσουν το League Stage του Europa).

Βέβαια για να είμαστε σοβαροί και ειλικρινείς αυτό θα έπρεπε να τους απασχολεί από τη πρώτη αγωνιστική των play offs όπου με νίκη επί του ΠΑΟΚ θα 'χε κλειδώσει η τρίτη θέση ήδη και θα έδινε μεγάλη ψυχολογική ώθηση για να συνεχίσει νικηφόρα και να εξασφαλίσει τη δεύτερη θέση. Για αυτή κι αν θα έπρεπε να δείξουν ...λύσσα οι κιτρινόμαυροι προκειμένου να διεκδικήσουν το ενδεχόμενο να αγωνιστούν στο Champions League, έστω να το παλέψουν όπως το έκαναν όταν απέκλεισαν την Σέλτικ και έπειτα την Βίντι και κούνησαν σεντόνι, ή όταν έβγαλαν εκτός την Ντινάμο Ζάγκρεμπ και στις λεπτομέρειες έμεινε εκτός (και πήγε στο Europa σε όμιλο αλά Champions League) από την Αντβέρπ.

Ειδικά παίκτες όπως ο Πινέδα, ή ο Ελίασον, αλλά και άλλοι, αφού έχουν συμβόλαιο με την ΑΕΚ, δεν γνωρίζουν αν θα παραχωρηθούν και θα έπρεπε να κοιτάνε το καλύτερο έστω για τους ίδιους, αν όχι για την ομάδα που τους απογείωσε και τους έδωσε και καλά συμβόλαια (και ας βρίσκουν πλέον μεγαλύτερα).

Αλλά αντί αυτού είδαμε ένα γκρουπ παικτών, μια ομάδα, η οποία αποδέχτηκε νωρίς την ήττα, την αγκάλιασε και έμαθε να ζει με αυτή όπως και να εξελίσσεται μια αναμέτρηση: είτε είναι χειρότερη, είτε είναι καλύτερη, είτε προηγείται στο σκορ με δυο, ή και με ένα γκολ, είτε σε ματς που υπάρχει ισορροπία μεταξύ των δυο αντιπάλων.

Έτσι και φτάσαμε στο σήμερα και στο γεγονός να μην ασχολείται κανείς με τον αγώνα με τον ΠΑΟΚ όπου θα έπρεπε να απασχολεί τους πάντες στο κιτρινόμαυρο στρατόπεδο όπως προκύπτει από όλα τα παραπάνω. Μακάρι να βγω ψεύτης και να κερδίσει η ομάδα, όλα γίνονται στο ποδόσφαιρο, αλλά δεν λαμβάνω τα μηνύματα που θα έπρεπε και αυτό συμβαίνει από την αρχή της διαδικασίας των play offs και αποδεικνύει – επιβεβαιώνει γιατί πρέπει να προχωρήσει -όντως- η ΑΕΚ σε πολλές αλλαγές στο αγωνιστικό της, άσχετα με το τι θα έκανε με τον προπονητή της, είτε δηλαδή κρατούσε τον Αλμέιδα είτε όχι...

Η αλήθεια λοιπόν είναι ότι όλοι ασχολούμαστε με την επόμενη μέρα κι ας μην έχει έρθει αυτή ακόμη κάτι που στο δικό μου κεφάλι θα έπρεπε να είναι μην αποδεκτό από όλους μας και κυρίως από τους ίδιους -επαναλαμβάνω- τους ποδοσφαιριστές!

Κανονικά απόψε θα έπρεπε να ασχολούμαι μόνο με τη μπασκετική ΑΕΚ και να 'χω και πινελιά για την ποδοσφαιρική γυναικεία ομάδα που κατακτάει το πρωτάθλημα και πάει φουλ για νταμπλ. Ο Δικέφαλος του Σάκοτα παίζει το πιο δύσκολο παιχνίδι απόψε με αντίπαλο την Μάλαγα που έχω σημειώσει σε προηγούμενο άρθρο μου πόσο σημαντική ομάδα είναι στην Ισπανία που 'χει μετατρέψει σε πελάτη της την Ρεάλ Μαδρίτης και της πήρε για πλάκα δυο τρόπαια ενώ έχει από κάτω για πλάκα και την Μπαρτσελόνα! Μακάρι να γίνει η υπέρβαση και να καταφέρει η Ένωση να βρεθεί στον τελικό και να διεκδικήσει το τέταρτο ευρωπαϊκό της τρόπαιο και να το γιορτάσει με τον κόσμο της, όπως το 2018.

Μα να γνωρίζετε και έπρεπε να αναδεικνύεται απ' όλους τους μπασκετικούς: η υπέρβαση είναι ήδη γεγονός, απλά η ομάδα αυτή μας έχει κακομάθει (ποιά άλλη έχει σηκώσει τίτλους στα... μούτρα Παναθηναϊκού και Ολυμπιακού όλα αυτά τα χρόνια πάντα με υποδεέστερα οικονιμικά ομάδες;) σε τέτοιες πολλές και δικαιολογημένα ελπίζουμε και περιμένουμε ακόμη δυο. Διότι και με την Τενερίφη της πρώτης πεντάδας στην Ισπανία να παίξει στο τελικό, πάλι το αουτσάιντερ θα είναι... Η κεντρική φωτογραφία του blog αφιερωμένη στη μπασκετική ΑΕΚ και μακάρι να 'χουμε και πάλι στο φινάλε μια υπέροχη γιορτή...