Πρότυπο επαγγελματία

Η πορεία κάθε πρωταγωνιστή βαθμολογείται με την ολοκλήρωση του συνόλου των παραστάσεων. Η καταγραφή βασικών στοιχείων μπορεί να γίνει από τον οποιονδήποτε. Η δε ειδική αξιολόγηση δύναται να γίνει μόνο απ’ όλους όσοι έχουν τεχνογνωσία. Όταν διαπιστώνεται απόλυτη ταύτιση των απόψεων μεταξύ του… οποιουδήποτε με την αντίστοιχη όλων όσοι έχουν τεχνογνωσία, σημαίνει ότι ο πρωταγωνιστής είναι απλά περίφημος. Σε λίγες ώρες, ο Βλάντιμιρ Νταρίντα θα δώσει τη δική του τελευταία παράσταση στο «Κλ. Βικελίδης». Στην περίπτωσή του, οι γνώστες του αντικειμένου αλλά κι αυτοί που απλά διαθέτουν μια επιφανειακή γνώση, συμφωνούν σε απόλυτο βαθμό. Ο Τσέχος δεν κατάφερε να πραγματοποιήσει τα απόκρυφα όνειρά του μέσω της κατάκτησης ενός τίτλου με τον Άρη, αλλά περνά στην ιστορία ως ένας από τους ξένους ποδοσφαιριστές με έντονο impact.

Ο Νταρίντα πέτυχε τον συνδυασμό αντίθετων εννοιών. Στη διάρκεια των 2.5 χρόνων του στον Άρη, ήταν αθόρυβος και παράλληλα εκκωφαντικός. Υπήρξε star αλλά και εργάτης. Λιγομίλητος αλλά και πηγή έμπνευσης των υπολοίπων. Στην πραγματικότητα, δεν χρειαζόταν να πει πολλά γιατί οι πράξεις ήταν ο τέλειος τρόπος έκφρασής του. Γι’ αυτό εξάλλου το παράδειγμά του χρησιμοποιήθηκε από τους προπονητές οι οποίοι συνεργάστηκαν μαζί του. Το ένιωσε ένας νεαρός ποδοσφαιριστής του Άρη όταν έλαβε κλήση στο γραφείο του προπονητή. Είχε παράπονο για τον χρόνο συμμετοχής του και ο προπονητής απλά του σύγκρινε τα νούμερα (προπόνησης και αγώνων) του 35χρονκου Τσέχου με τα δικά του. «Θέλεις να σου πω κάτι άλλο;», του είπε, και ο πιτσιρικάς έφυγε με κατεβασμένο κεφάλι, αντιλαμβανόμενος ότι το πρόβλημα ήταν ο ίδιος.

Πλησιάζοντας στα 35α γενέθλιά του και για οικογενειακούς λόγους, ο Τσέχος αποφάσισε να τραβήξει μια γραμμή. Πλησίασε αρκετά η στιγμή που θα «εισβάλλει» σε μια πιτσαρία και θα καταβροχθίσει οκτώ ολόκληρα κομμάτια που τόσο λιμπίζεται χρόνια τώρα. Οι αυστηροί κανόνες διατροφής δεν το επιτρέπουν και το έχει ορκιστεί στον εαυτό του από τα χρόνια που αγωνιζόταν στην Bundesliga. Δεν γνωρίζω αν υπάρχει ξεκάθαρο πλάνο το μυαλό του, ως προς την περαιτέρω επαγγελματική σταδιοδρομία του, πέραν της αναγκαιότητας επιστροφής στην Τσεχία για οικογενειακούς λόγους. Το παιδί μεγάλωσε και πρέπει να πάει σχολείο, το δε σπίτι στη γενέτειρα πόλη της συζύγου είναι έτοιμο και περιμένει. Όπως προφανώς και το ζεστό χειροκρότημα των φίλων του Άρη στην αυριανή (10/5, 18:30) τελευταία παράσταση. Ναι, τούτος το αξίζει και με το παραπάνω. Ναι, είναι λόγος για τον φίλο του Άρη να πάει στο γήπεδο για να αποδώσει τα του Καίσαρως τω Καίσαρι.

Γιατί τούτος λειτούργησε με επαγγελματική ευσυνειδησία πριν καλά-καλά έρθει στο «Κλ. Βικελίδης». 22 ημέρες πριν το ντεμπούτο του. Θα μπορούσε να είχε χρησιμοποιήσει τις περίτεχνες δικαιολογίες που συνηθίζουν οι ποδοσφαιριστές. Πρόβλημα στα χαρτιά, διευθέτηση προσωπικής υπόθεσης, οικογενειακό ζήτημα κι ένα σωρό άλλες αστείες αιτιολογίες. Αυτός ήρθε μέσα Δεκέμβρη έχοντας υπογράψει τα έγγραφα αποδέσμευσης με τη Χέρτα Βερολίνου και με την προοπτική να φορέσει τα «κιτρινόμαυρα» στις 4 του Γενάρη στο ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα. Τότε, κανείς δεν τον περίμενε στο αρχικό σχήμα αλλά αυτός είχε δουλέψει προς αυτήν την κατεύθυνση.

Στην πορεία άρχισε μια άλλη ιστορία. Ο Νταρίντα έκανε… χιλιόμετρα και τραγουδούσε. Για την πλειοψηφία των ποδοσφαιριστών, τα 13χλμ ανά αγώνα συνθέτουν σπουδαία είδηση. Γι’ αυτόν ήταν ψωμοτύρι. Και δεν ήταν μόνο οι αποστάσεις, όσο οι εντάσεις των τρεξιμάτων. Σε σημείο να αναρωτηθεί ο καθένας αν επρόκειτο για άνθρωπο ή για… υπεράνθρωπο. Μετά από ένα σημείο έπαψε να ήταν είδηση. Μόνο αν διένυε λιγότερα από 12χλμ είχαμε είδηση.

Καθόλου τυχαία και δίχως την παραμικρή επιδίωξη μπήκε στην καρδιά όλων των προπονητών με τους οποίους συνεργάστηκε. Ακόμη και στον τελευταίο χρόνο του στη Χέρτα Βερολίνου, όλοι μιλούσαν με σεβασμό γι’ αυτόν. Γιατί δεν έδωσε το παραμικρό δικαίωμα για το αντίθετο. Διότι υπήρξε παράδειγμα επαγγελματία και εργάτη. Το συμφέρον του συνόλου ήταν υπεράνω όλων.

Ακόμη και το περασμένο καλοκαίρι, όταν διαπίστωσε την κοσμογονική αλλαγή του ρόλου του και τη μετατόπισή του από το αρχικό σχήμα, δεν είπε κουβέντα. Όπως και στους τελευταίους τέσσερις μήνες όπου υποχρεώθηκε σε αλλαγή αγωνιστικού ρόλου με προσωπικό κόστος. Δεν έφταιξε ο Νταρίντα που στα τελευταία παιχνίδια του δεν ήταν αυτός που είχαμε συνηθίσει. Εκτιμήθηκε ότι μόνο αυτός θα μπορούσε να καλύψει μέρος των στοιχείων που έχασε ο Άρης μετά την πώληση του Μανού Γκαρθία κι έτσι «βαφτίστηκε» επιτελικός μέσος. Πιο τρεχαλατζή «10αρι» δεν έχω ξαναδεί.

Ο Άρης χρειάζεται μπόλικους από δαύτους για να δημιουργήσει εν τέλει αυτό που ονειρεύεται ο Μαρίνος Ουζουνίδης ο οποίος ήθελε τόσο πολύ την παραμονή του. Δεν έχει καταφέρει να το πετύχει προσεγγίζοντας παίκτες με υψηλό επίπεδο τεχνικής κατάρτισης και περιορισμένη πνευματική και ψυχική δύναμη. Οι μπαλαδόροι είναι απαραίτητοι, όπως όμως και οι εργάτες σαν τον Τσέχο.