ΠΑΟΚ: Το μαύρο της ασχήμιας και το λευκό της ελπίδας

Στο ποδόσφαιρο, ανέκαθεν, αξία έχουν οι αγώνες, αυτοί καθαυτοί. Ο αγώνας του ΠΑΟΚ στη φιέστα του Ολυμπιακού ήταν, a priori, πολύ περίεργος. Από τη μία οι οπαδοί του να κάνουν «ola» και να ανάβουν τα κινητά τους από το πρώτο ημίχρονο. Να μην πολύ ασχολούνται με όσα γίνονται στο χορτάρι. Κι από την άλλη μια ομάδα δίχως κίνητρο, αλλά με έναν προπονητή στον πάγκο, που έκανε τα πάντα για να την οδηγήσει στη νίκη. Διότι (και) η χθεσινή νίκη του Ολυμπιακού φέρει την υπογραφή του Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ.

Παρένθεση. Σε... καλή μεριά να βάλουν τα κέρδη τους όλοι όσοι είπαν και έγραψαν περί «φιλικού». Επέμεναν ακόμη και την ώρα του αγώνα, έβλεπα τα σχόλια τους στο live του Gazzetta, στο τέλος εκτέθηκαν διότι είναι άσχετοι και επικίνδυνοι για το ποδόσφαιρο και πολύ περισσότερο για την καθημερινότητά μας, που καταφέρνουν, εν μέρη, να την επηρεάσουν με τα λεγόμενά τους. Κλείνει η παρένθεση.

Και από την άλλη χτες στο Φάληρο, υπήρχε ένας μέτριος και πολύ «σοφτ» ΠΑΟΚ , ασορτί με την εικόνα του ολόκληρη τη χρονιά, που «πέταξε» το δώρο του τρίτου τερματοφύλακα των «ερυθρολεύκων» και το γρήγορο γκολ στο πρώτο λεπτό του ντέρμπι, καταφέρνοντας στο τέλος να δεχθεί τέσσερα γκολ!

Το 1-2 στην Opap Arena δεν τον βόλευε, ανοίχτηκε μετά το 70'-75', και μια ομάδα που δεν αμύνθηκε ποτέ σωστά ολόκληρη τη χρονιά, εκτέθηκε ανεπανόρθωτα. Χάνοντας οριστικά τη 2η προνομιούχο θέση και παίζοντας την ερχόμενη Κυριακή (11/5) στην Τούμπα για να μην τερματίσει τέταρτος. Εδώ που τα λέμε, η τρίτη θέση, είτε οδηγήσει στο Europa League, είτε σε πάει στο Conference League, μια χαρά θα είναι για τον «Δικέφαλο του Βορρά».

«Πριν τα Play Off κανείς δεν πίστευε πως θα φτάναμε εδώ, όντας στο -7 από την ΑΕΚ. Ξεκινήσαμε με στόχο να κερδίσουμε παιχνίδια, να κάνουμε ένα διαφορετικό βήμα. Συνεχίζουμε να παλεύουμε, δεν αλλάζει κάτι στη λογική μας». Τα λόγια του Ραζβάν Λουτσέσκου στην κάμερα της Cosmote TV είναι η μία όψη του νομίσματος. Συμφωνούμε 100%.

Το δράμα του ΠΑΟΚ είναι, πέρα απ' το ότι ξέρει, επιπλέον ότι παραμένει σε αντικειμενική αδυναμία να βάλει μπρος σε κάτι πιο μακρόπνοο ενόψει καλοκαιριού. Είναι υποχρεωμένος να περιμένει μπας και του προκύψει το «καλό» ευρωπαϊκό εισιτήριο για τα προκριματικά του Europa League. «Αυτός είναι ο στόχος μας», διαβεβαιώνει ο Αντρίγια Ζίβκοβιτς, ο μοναδικός που διασώθηκε απ' το χθεσινό ναυάγιο του Φαλήρου.

Αυτό θα προϋπέθετε ένα μίνιμουμ σταθερότητας, η οποία να ξεκινά από πάνω και να φτάνει μέχρι κάτω. Αλλά η προϋπόθεση δεν υπάρχει, τώρα. Ούτε υπήρχε στο μεγαλύτερο κομμάτι της χρονιάς. Με έναν προπονητή να μοιάζει εντελώς ξενερωμένος στο μεγαλύτερο μέρος της σεζόν και να το μεταφέρει στην ομάδα, βασικά να μην καταφέρνει σε κανένα χρονικό σημείο να πάρει το μάξιμουμ από τους περισσότερους ποδοσφαιριστές του.

Το μεγάλο «όπλο», ανέκαθεν, του Λουτσέσκου, μετατράπηκε φέτος σε βασικό πρόβλημα και με δική του ευθύνη...

Ο ΠΑΟΚ, όντως, στο τέλος δεν κατέρρευσε, θα συμφωνήσουμε με όσα είπε ο Ρουμάνος τεχνικός, αλλά κι αυτός κάπου τα΄χασε, δεν φρόντισε να πάρει, τουλάχιστον, το μίνιμουμ έστω απ’ αυτό το ρόστερ, που δημιουργήθηκε, όπως δημιουργήθηκε το περασμένο καλοκαίρι, ενισχύθηκε τον Ιανουάριο, αλλά άργησε χαρακτηριστικά πάρα πολύ να γίνει το γνωστό «γκρουπ Λουτσέσκου», που έμπαινε στο γήπεδο και χαιρόταν να παίζει ποδόσφαιρο.

Η φετινή «περιουσία» του ΠΑΟΚ, δυστυχώς, απέμειναν να είναι οι χαρές της μιας νύχτας...

Οι χαρές της μιας νύχτας είναι ότι νίκησαν την ΑΕΚ στην Opap Arena, νίκησαν Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό στην Τούμπα, αλλά αυτές οι τρεις νίκες δεν ήταν αρκετές για να καλύψουν το χαμένο έδαφος που δημιουργήθηκε από τις εντός έδρας απώλειες και τους πολλούς πεταμένους βαθμούς στην Τούμπα. Γι’ αυτό και έμεινε στη «χαρά της μιας νύχτας»

Τι μένει, λοιπόν; Η προσμονή για τη δημιουργία κάτι νέου ενόψει της επόμενης ιστορικής -λόγω των 100 χρόνων- σεζόν. Όπου τα λάθη και οι ανορθογραφίες δεν επιτρέπονται από κανέναν το καλοκαίρι που μας έρχεται και το οποίο αναμένεται να είναι πολύ θερμό για τον ΠΑΟΚ.

To ζητούμενο για τον «Δικέφαλο» δεν είναι πότε και που θα κάνει προετοιμασία το καλοκαίρι (η Ολλανδία δεν αλλάζει, αυτή τη φορά θα αλλάξει το μέρος και θα πάει πιο κοντά στο Άμστερνταμ, στο Ζαλτμπόμελ), αλλά με ποιους θα κάνει, με τη διάθεση (ιδιοκτησίας-διοίκησης) και όρεξη (προπονητή-παικτών) θα μπει στην ιστορική χρονιά.

Το παιχνίδι στο «Γ. Καραϊσκάκης» μοιάζει με έναν μπούσουλα για όλους στον ΠΑΟΚ ενόψει της επόμενης σεζόν. Για την ιδιοκτησία. Για τη διοίκηση. Για τον Λουτσέσκου. Για το τι μπορεί να πετύχει αυτή η ομάδα και βασικά τι πρέπει να αλλάξει για να ελπίζει σ’ ένα καλύτερο αύριο.

Μόνο έτσι θα μπει στα 100 χρόνια διεκδικητής για την κατάκτηση τίτλων. Αυτό που θέλει ο κόσμος του. Όλα τα υπόλοιπα (θα μοιάζουν και θα) είναι μισόλογα…