Αρης: Η πώληση του Μαντσίνι είναι προδιαγεγραμμένη από το καλοκαίρι

• Αν γίνει του Καμαρά, μπορεί να μην αφορά (μόνο) την κορυφή της επίθεσης
• Προτεραιότητα (θα πρέπει να) είναι η ενίσχυση στον άξονα

Η αλήθεια είναι ότι η εξέλιξη της υπόθεσης Μαντσίνι μοιάζει προδιαγεγραμμένη από το περασμένο καλοκαίρι και από τη στιγμή που διαπιστώθηκε η πρόθεση του ποδοσφαιριστή να συζητήσει κάθε λογής πρόταση εξωτερικεύοντας την επιθυμία αλλαγής περιβάλλοντος. Από τις προοπτικές που παρουσιάστηκαν και με καθαρά αγωνιστικά κριτήρια, αυτή της Κοπεγχάγης ήταν η πλέον συμφέρουσα αλλά οι Δανοί έμειναν στα λόγια καθώς δεν διατύπωσαν έγγραφο ενδιαφέρον.

Λίγο πολύ όμως οι σκέψεις του Αργεντίνου αναδείχθηκαν όταν πίεσε προς την κατεύθυνση μετακόμισης, πρώτα στην Κύπρο και στη συνέχεια στα Εμιράτα. Ένα ποδοσφαιρικό περιβάλλον δηλαδή το οποίο συνήθως δεν επιλέγουν με ευκολία αθλητές στα 26-27 χρόνια τους αν και αυτό το «δόγμα» χάνει ισχύ στα τελευταία 3-4 χρόνια.

Τους δελεάζει ο οικονομικός παράγοντας. Αυτό το deal δεν έγινε όχι λόγω της αφοσίωσης του Μαντσίνι αλλά γιατί στην πράξη διαπιστώθηκε ότι οι αγοραστές συμπεριέλαβαν πολύ μικρότερο ποσό, από τα 1.1 εκατομμύρια ευρώ που του είχαν υποσχεθεί ετησίως, ως πάγιες απολαβές. Ο δε Άρης δεν είδε χρήματα στο τραπέζι αλλά την προοπτική να πάρει το ερχόμενο καλοκαίρι.

Στις αρχές της εβδομάδας έγραψα ότι αυτή η πώληση είναι αναπόφευκτη. Ο «καβγάς» μεταξύ των δύο πλευρών για τα οικονομικά και περισσότερο για τη μεθοδολογία που ακολούθησε αυτή του παίκτη είτε για να πιέσει τον Άρη είτε για να εξασφαλίσει την ελευθερία της ήταν ο επιπρόσθετος λόγος. Οι άνθρωποι είναι σκλάβοι των λόγων τους και μεταξύ των δύο πλευρών ειπώθηκαν χοντράδες.

Προφανώς διαφωνώ με την άποψη που κυκλοφορεί τελευταία και λέει ότι και να φύγει ο Μαντσίνι ο Άρης δεν θα καταγράψει σημαντική αγωνιστική απώλεια.

Ο Αργεντίνος δεν παρουσίασε την αγωνιστική σταθερότητα της περασμένης σεζόν, προσωπικά σημείωσα και παλιότερα τη διαπίστωση ότι το μυαλό του δεν είναι αφοσιωμένο στο περιβάλλον που αυτή τη στιγμή ανήκει, αλλά δεν παύει να είναι ο παίκτης των τριών γκολ και τεσσάρων ασίστ. Θα πει κανείς ότι τα δύο εξ’ αυτών τα έβαλε κόντρα στον Λεβαδειακό στην πρεμιέρα του Πρωταθλήματος, αλλά δεν είναι έτσι. Βάζοντας στην ίδια ζυγαριά και τους άλλους ακραίους επιθετικούς του Άρη, η απώλεια θα είναι σημαντική.

Το επίπεδο αυτής θα εξαρτηθεί από τον ποδοσφαιριστή που θα τον αντικαταστήσει γιατί το κενό δεν μπορεί να λυθεί εκ των έσω. Μέχρι στιγμής έχει φανεί ότι τόσο ο Χουάν Ιτούρμπε όσο και ο Ράφαελ Καμάτσο αδυνατούν να προσφέρουν αυτά που δίνει ο Μαντσίνι.

Ο πρώτος στερείται ουσίας και ο δεύτερος σε καμία περίπτωση δεν έγινε επιδραστικός στο παιχνίδι της ομάδας πέραν του ότι κουβαλά και το ψυχολογικό φορτίο των φάσεων που δεν έκανε γκολ.

Το πλάνο του Άρη περιλαμβάνει την ενεργοποίηση του Έντουιν Ροντρίγκες για τον οποίον σ’ αυτή τη γωνιά σημειώσαμε ότι καταβάλλεται προσπάθεια αγοράς των δικαιωμάτων του από τώρα. Προς αυτήν την κατεύθυνση βρίσκεται σε επαφές με την ομάδα του στην Ονδούρα και προσπαθεί ξεκάθαρα να ρίξει την τιμή σε σχέση με το ποσό που θα χρειαστεί να δώσει το καλοκαίρι, αν καταλήξει στην απόκτησή του.

Μέχρι στιγμής ο νεαρός από την Ονδούρα δεν έχει πατήσει στο χορτάρι, όμως ο Άλαν Πάρντιου ήδη τοποθετήθηκε γι’ αυτόν και δείχνει να τον υπολογίζει. Προφανώς όμως το πλάνο κάλυψης των στοιχείων που θα χαθούν στην περίπτωση απώλειας του Μαντσίνι θα πρέπει να περιλαμβάνει την προσθήκη ενός ακόμη ακραίου επιθετικού.

Αν γίνει του Καμαρά, μπορεί να μην αφορά (μόνο) την κορυφή της επίθεσης

Ερχόμενος στη Θεσσαλονίκη, μετά τις απαραίτητες συστάσεις, το πρώτο πράγμα που είπε ο Άλαν Πάρντιου ήταν… «θέλω επιθετικό». Η άποψή του ενισχύθηκε στη διάρκεια της δίμηνης συνεργασίας τους με τους «κίτρινους» και εμμέσως πλην σαφώς εξήγησε τον λόγο στη συνέντευξη Τύπου που ακολούθησε της εμφατικής νίκης επί του ΠΑΣ. Είπε ότι ο Ζερβίνιο δεν είναι «9αρι», αλλά και ότι μπορεί να προσφέρει τα ίδια πράγματα με τον Άντρε Γκρέι.

Η περίπτωση του Ματέι Βίντρα έχασε έδαφος ίσως γιατί στοιχειοθετούσε μεγάλο ρίσκο η επένδυση σε παίκτη ο οποίος προέρχεται από σοβαρό τραυματισμό και χειρουργική επέμβαση, ίσως να μην ήθελε όμως και ο ίδιος να μπει σε διαδικασία tryout.

Σίγουρα ο Άρης δεν θα μπορούσε να δεσμευτεί εγγράφως με παίκτη για τον οποίον υπάρχει αμφιβολία για το πότε θα μπορεί να ανταποκριθεί σε συνθήκες αγώνα.

Στο προσκήνιο υπάρχει και η περίπτωση του Αμπουμπακάρ Καμαρά ο οποίος δεν είναι «9αρι» με απόδειξη την περσινή παρουσία του στον Άρη. Η ένωση των χαρακτηριστικών του Μαυριτανού με τα αντίστοιχα του Γκρέι θα συνέθεταν τον επιθετικό που θα ήθελε ο Πάρντιου αλλά αυτό δεν μπορεί να γίνει. Προσωπικά αμφιβάλλω αν θέλει να επιστρέψει στη Θεσσαλονίκη και δεν είναι συμπτωματική η έρευνα των εκπροσώπων του για ομάδα του εξωτερικού. Αν επιστρέψει, μπορεί να μην αφορά μόνο την κορυφή της επίθεσης αλλά και τα άκρα. Με τους ακραίους επιθετικούς να συγκλίνουν στον άξονα και τους μπακ να παίρνουν μέτρα στο γήπεδο, ίσως ο Μαυριτανός να ταιριάζει στο πλάνο του Βρετανού προπονητή, αλλά αυτό το σενάριο μοιάζει υποθετικό.

Προτεραιότητα (θα πρέπει να) είναι η ενίσχυση στον άξονα

Αυτό φάνηκε στη διάρκεια του πρώτου γύρου καθώς στα μισά παιχνίδια ο Άρης ήταν αποκομμένος, με σοβαρό πρόβλημα στην ανάπτυξη του παιχνιδιού αλλά και στις αμυντικές επιστροφές. Η προσθήκη του Πίτερ Ετέμπο διόρθωσε σημαντικά την κατάσταση, έχω την αίσθηση όμως ότι η απόκτηση ενός παίκτη αντίστοιχης ικανότητας με τον Νιγηριανό θα μεταμορφώσει την ομάδα. Η απόφαση πρόωρης λύσης της συνεργασίας με τον Πάπε Σέικ Ντιόπ κρίνεται λογική και αναμενόμενη καθώς ο Σενεγαλέζος έχασε τη λίστα των προτεραιοτήτων του και μέσα στο γήπεδο δεν δικαίωσε τις προσδοκίες που υπήρχαν γι’ αυτόν. Έχοντας δίπλα του τον Ετέμπο, ο Μπριάν Νταμπό βελτίωσε την εικόνα του αλλά συνεχίζει να απέχει από αυτό που θα ήθελε ο Άλαν Πάρντιου. Όταν ο Βρετανός ρωτήθηκε για το αγαπημένο του σύστημα, είχε πει ότι «μου αρέσει η ομάδα μου να παίζει με δύο αμυντικά χαφ». Προς το παρόν, ο Άρης έχει ένα. Άρα η ενίσχυσή του στον άξονα θα πρέπει να μπει σε καθεστώς προτεραιότητας.