Σε περίπτωση που το έχετε ξεχάσει, ο Άλκης παραμένει νεκρός

Κλείσαμε την -μόλις- 2η αγωνιστική και είναι σαν παρακολουθούμε απλώς τη συνέχεια του περσινού πρωταθλήματος. Ίδιες φωνές, ίδιες γκρίνιες, ίδιες απειλές, ίδιες ύβρεις.

Δεν μπήκε καλά-καλά ο Σεπτέμβρης, έχουμε ήδη αφορίσει διαιτητές, έχουμε ήδη βγάλει ανακοινώσεις, έχουμε ήδη απλώσει το “ανθολόγιό” μας και στολίζει τα καθημερινά ρεπορτάζ. Με άλλα λόγια, ζούμε την κανονικότητα της Super League, όπως την ξέραμε και όπως -μεταξύ μας- την περιμέναμε.

Πριν από λίγους μήνες δεν ήταν που είχαμε “βυθιστεί στο πένθος”; Πριν από λίγους μήνες δεν ήταν που λέγαμε “ποτέ ξανά”;. Πριν από λίγους μήνες δεν ήταν που σταματούσαμε τα παιχνίδια στο 19ο λεπτό και βουρκώναν τα μάτια; Θυμόμαστε γιατί;

Α, ναι. Διότι δολοφονήθηκε ο Άλκης. Ο Άλκης που στην κρίσιμη -για την ζωή του, όπως αποδείχθηκε- ερώτηση έδωσε την πιο λάθος απάντηση. Και νά οι έρευνες, και νά οι υποσχέσεις και νά τα “θα μπει το μαχαίρι στο κόκκαλο”. Αλλά το μαχαίρι είχε ήδη προλάβει και είχε κάνει τη δουλειά του.

Τίποτα δεν άλλαξε, τίποτα δεν έγινε, όλα συνεχίζουν σαν να μην συνέβη ποτέ. Και δεν μιλάω για την υπόθεση καθεαυτή που έχει πάρει τον δρόμο της δικαιοσύνης. Μιλάω για τις πράξεις και τις συμπεριφορές των παραγόντων των ομάδων, της Super League και της ΕΠΟ που καθημερινά κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να ρίχνουν λάδι στη φωτιά. Σε μια φωτιά που δεν σταμάτησε ποτέ να καίει το ελληνικό ποδόσφαιρο.

Δεν πάρθηκε ούτε μία απόφαση για τη βελτίωση αυτού του έρημου πρωταθλήματος που θα έδειχνε τουλάχιστον μια καλή θέληση προς αυτή την κατεύθυνση. Ούτε μισή. Και αυτά τα γράφουμε τώρα, πριν έχουμε έναν νέο “Άλκη”, πριν ακούσουμε τα “τώρα το θυμηθήκατε;”.

Συνεχίστε να τσακώνεστε σαν τα σκυλιά στους δρόμους, συνεχίστε να δίνετε “τροφή” στους ανεγκέφαλους οπαδούς, συνεχίστε να δυναμώνετε την πόλωση. Αλλά μην ξεχάσετε στις συλλυπητήριες ανακοινώσεις να αλλάξετε το όνομα του θύματος.