Αυτός μπορεί να βγει όπλο για τον Ολυμπιακό

Τι μας έδειξε το χθεσινό, λογικά τελευταίο, φιλικό του Ολυμπιακού στο Χαριλάου; Όχι, πάντως, πράγματα που δεν ξέραμε.

Για παράδειγμα, ότι ο Ολυμπιακός σχεδόν αποκλειστικά σκοράρει με δύο τρόπους: είτε μέσα από στατικές φάσεις (δύο γκολ ο Σισέ, ένα ο Τικίνιο, ένα ο Χασάν), είτε πιέζοντας και κλέβοντας (ένα γκολ ο Ελ Αραμπί κι ένα χθες ο Τικίνιο). Μοναδικό (!) γκολ που έχει μπει με άλλο τρόπο, με ανάπτυξη παιχνιδιού, είναι ένα, του Ρέαμπτσιουκ.

Επισης ότι ο Ολυμπιακός έχει μεγάλη αδυναμία να κρατάει το μηδέν. Όταν από τα οκτώ φιλικά, κρατάς το μηδέν μόνο σε δυο, ένα στο Καραϊσκάκη κι ένα με την πολωνική Κρακόβια, τι σχόλια μπορείς να κάνεις; Παρεμπιπτόντως, έχει φάει έξι ο Κρίστινσον κι από τρία οι Βατσλίκ και Τζολάκης.

Και να ξεκαθαρίσω κάτι: το ότι έπαιξαν χθες όσοι δεν είχαν παίξει το Σάββατο, δεν σημαίνει ντε και καλά κάτι. Κάποιοι από αυτούς είναι σαφώς καλύτεροι, όχι μόνο γενικά αλλά και αυτή την εποχή, από κάποιους που έπαιξαν το Σάββατο. Αναφέρομαι σε Εμβιλά, Μανωλά, Αμπού Καμαρά.

Ας ασχοληθούμε εδώ περισσότερο με το επιθετικό κομμάτι του παιχνιδιού: υπάρχουν δύο τινά. Ένα, το δεδομένο, το πώς ο Ολυμπιακός σκοράρει-που για να είμαστε ακριβείς ΔΕΝ σκοράρει, αφού σε οκτώ φιλικά έχει εφτά γκολ! Δύο, μία πραγματικότητα ότι δημιουργεί ευκαιρίες και με ανάπτυξη παιχνιδιού, αλλά τις χάνει. Μπορεί να μην είναι πάρα πολλές, όπως θα θέλαμε, όμως φτιάνει φάσεις και παίζοντας μπάλα, κι όχι μόνο πρεσάροντας η, εκτελώντας ένα καλό κόρνερ η, φάουλ. Η αποτελεσματικότητα, ωστόσο, των παικτών του πλησιάζει το μηδέν, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τον Μασούρα, που ενώ δείχνει να είναι σε καλή κατάσταση έχει χάσει την επαφή με τα δίκτυα. Παράλληλα, δεν βάζει γκολ κανείς χαφ. Μα κανείς εκ των Αγκιμπού, Μαντί, Καρβάλιο, Εμβιλά, Μπουχαλάκη, Κουντέ, Κανέ. Υπό αυτές τις συνθήκες, αναπόφευκτα υπάρχει δυσκολία στο σκοράρισμα.

Τι άλλο είδαμε χθες; Ξαναείδαμε πολύ απλά ότι ο Αμπού Καμαρά μπορεί να εξελιχθεί σε όπλο για τον Ολυμπιακό. Ειδικά τώρα που λείπει ο Ροντρίγκες, εγώ δυσκολεύομαι να βρω άλλο επιθετικογενή παίκτη στην ομάδα να μπορεί να κάνει όσα ο μέχρι πρότινος παίκτης του Άρη.

Π.χ. να σπριντάρει και να βγει στην πλάτη της άμυνας με μία καλή πάσα, όπως αυτή που του έκανε ο Κίτσος, αλλά την ακύρωσε ο επόπτης Καραγκιζόπουλος υποδεικνύοντας ανύπαρκτο οφσάιντ στο 34’, σε φάση που μύριζε γκολ.

Να πάρει ο ίδιος την μπάλα και να δημιουργήσει ευκαιρία για τον εαυτό του, μπουκάροντας και σουτάροντας, όπως στο 8’ που τον κόντραρε ένας αμυνόμενος.

Να αλλάξει το παιχνίδι από τον άξονα στα πλάγια με μία 30άρα πάσα δίνοντας ευκαιρία σε συμπαίκτη του, όπως έκανε στο 38’ στο Ραντζέλοβιτς, με τον Σέρβο να μην τελειώνει καλά, σουτάροντας πάνω στον γκολκίπερ.

Να ελιχθεί από θέση έξω αριστερά (στο β΄ ημίχρονο ο Μαρτίνς τον έβαλε εξτρέμ, ενώ στο α΄ δεύτερο φορ πίσω από τον Τικίνιο) και να συγκλίνει στον άξονα δεχόμενος την καλή μακρινή πάσα του Εμβιλά, όπως έκανε στην πλάτη της άμυνας στο 48’, χωρίς πάντως να ολοκληρώσει σωστά, είτε αυτό που έκανε ήταν…σουτ, είτε πάσα.

Να αλλάξει πλευρά, πάνω στη φάση, και να σουτάρει επικίνδυνα, όπως στο 49’, με την μπάλα να βρίσκει λίγο ένα αμυνόμενο και να αλλάζει πορεία φεύγοντας ελάχιστα άουτ (κόρνερ).

Να πλασαριστεί ωραία στην περιοχή αφήνοντας την πλευρά για τον μπακ (Ανδρούτσο), όπως έκανε στο 87’, όταν στη σέντρα εν τέλει του Κουντέ έκανε το γυριστό σουτ, αλλά όχι με τον καλύτερο τρόπο, με την μπάλα να βρίσκει σώμα αμυντικού.

Να κρατήσει καλά την μπάλα κι έτσι να κερδίσει φάουλ σε καλές θέσεις, όπως συνέβη στο 92’, με το σουτ του Κούντε, που έγλειψε το δοκάρι.

Κοιτάξτε, έχει τα κουσούρια του κι ο Αμπού. Με κυριότερο ότι δεν έχει το ένστικτο του γκολτζή, κάτι που φαίνεται κι από τα τελειώματα του-μάνι μάνι τα τρία τελευταία που θυμάμαι δεν βρήκαν καν εστία, με την μπάλα να πηγαίνει σε σώματα αμυντικών. Ενώ έχει καλό πλασέ όταν βρίσκεται σε θέση βολής απέναντι από τον γκολκίπερ, δεν έχει το ίδιο καλά τελειώματα στις φάσεις εκείνες που ο επιθετικός μπορεί με μία προβολή, με μία κίνηση, με ένα πέταγμα να σκοράρει-κάτι που π.χ. το έχει ο Μασούρας. Επιπλέον αρκετές φορές δεν βγαίνει πρώτος στην μπάλα και κάποιες άλλες τζαρτζάρεται και πέφτει χάμω μάλλον με ευκολία, την στιγμή μάλιστα που είναι πολύ δυνατό κορμί (άρα είναι θέμα νοοτροπίας).

Με όλα του τα κουσούρια λοιπόν ο Αμπού νομίζω ότι αυτή την στιγμή μπορεί να δώσει σημαντικές βοήθειες στον Ολυμπιακό επιθετικά. Κι ίσως να κάνει και τη διαφορά, αν πάρει λίγο τα πάνω του.

Άσχετο: Δεν μπορώ να μην το πω. Ένα…Καμάτσο, ένα τέτοιο εξτρέμ, θα ήθελε ο Ολυμπιακός! Το παιδί έκανε για τον Άρη ένα γκολ, δύο σουτ για γκολ και μία ακόμη απειλή σε ένα ημίχρονο! Ρωτήστε τον Άβιλα να σας πει…