Παναθηναϊκός: Η μεταγραφή του σέντερ φορ είναι δοκιμασία και για τον Γιοβάνοβιτς

• O Tρισκόφσκι, ο Αϊλτον, ο «Μπίδης» και ο Μαντούκα
• Τα συμβόλαια - «αγκάθια» και τα λόγια για πωλήσεις

Να, λοιπόν, που μετά από τέσσερα ολάκερα χρόνια ο Παναθηναϊκός έχει βγει στην αγορά για την απόκτηση βασικού φορ. Δεν του τυχαίνει… κάθε χρονιά. Για την ακρίβεια του τυχαίνει πιο «αραιά» απ’ ότι θα’ πρεπε.

Ουσιαστικά ο Παναθηναϊκός πάει να κάνει το πρώτο μεγάλο step up στη θέση του φορ μετά την πώληση (αντί πινακίου φακής…) του Μάρκους Μπεργκ στην Αλ Αϊν το καλοκαίρι του 2017. Τότε είχαν αποκτηθεί ο άτυχος Βραζιλιάνος Λουτσιάνο που τραυματίστηκε στο δεύτερο μήνα της regular season και αφού ο Παναθηναϊκός είχε αποκλειστεί από την Αθλέτικ Μπιλμπάο στα play offs του Europa League (50 γκολ σε 159 ματς εν συνεχεία σε Φλουμινένσε-Γκρέμιο-Σάο Πάολο) και τον Αντρές Τσάβες από τη Μπόκα Τζούνιορς με άγνωστο ποσό το οποίο είναι επίσης άγνωστο αν δόθηκε ποτέ εξ΄ ολοκλήρου στους μάνατζερς και την ομάδα του. Ούτως ή άλλως, εκείνον τον Σεπτέμβριο του 2017 ο Παναθηναϊκός βάρεσε… διάλυση ουσιαστικά με την απόφαση του Γιάννη Αλαφούζου για «παύση πληρωμών», ξεπούλησε και άφησε ελεύθερους το 50% των πολύ αξιόλογων παικτών του (Βιγιαφάνιες, Μολέδο, Χουλτ, Χίλιεμαρκ, Τσάβες ήθελε να πουλήσει και Κουρμπέλη) και κατέληξε να κινδυνεύει με υποβιβασμό λόγω χρεών, να τιμωρείται από την UEFA και να εξευτελίζεται στα δικαστήρια από τους «Βέμερ» εκείνου του ρόστερ.

Tην επόμενη σεζόν, με Νταμπίζα - Δώνη στο τιμόνι και με περιορισμό μεταγραφών ως ποινή, επιχειρήθηκε το restart και η «τακτοποίηση» με το μικρότερο μπάτζετ (αναλογικά) στην ιστορία του Παναθηναϊκού επί επαγγελματικού ποδοσφαίρου στην Ελλάδα, από το 1980 έως και σήμερα. Ο Φεντερίκο Μακέντα ήταν το μοναδικό «μεγάλο όνομα» μιας μεταγραφικής περιόδου που περιελάμβανε από Σιφναίο και Παντελάκη μέχρι Καμπετσή, Χατζηθεοδωρίδη, Βέργο και Πούγγουρα. Και ο Ιταλός - για να μην τα πολυλογούμε - αποδείχθηκε τόσο «τίμιος» και καλός συγκριτικά με τον Μπεργκ όσο ο Χοσέ Τοτσέ συγκριτικά με τον Τζιμπρίλ Σισέ, του οποίου υπήρξε διάδοχος το καλοκαίρι του 2011.

O Tρισκόφσκι, ο Αϊλτον, ο «Μπίδης» και ο Μαντούκα

H αλήθεια είναι ότι ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς ουδέποτε στην καριέρα του συνεργάστηκε με έναν σούπερ γκολτζή. Ο Ιβάν Τρισκόφσκι που παίζει ακόμα στα 35 του (με 22 γκολ σε 81 ματς) και ο Βραζιλιάνος Αϊλτον με 20 γκολ σε 71 ματς ήταν οι καλύτεροι σκόρερς της προπονητικής καριέρας του. Δεν τους λες και… «πολυβόλα», παρότι αγωνίζονταν ίσως στον καλύτερο ΑΠΟΕΛ της σύγχρονης ιστορίας του κυπριακού club (παρεμπιπτόντως, ο Ιβάν έχει πανηγυρίσει τα περισσότερα γκολ ως προπονητής από τον one and only αλησμόνητο «Μπίδη» και τον Γκουστάβο Μαντούκα, 36 και 33 αντίστοιχα).

Είναι, λοιπόν η εφετινή μια δοκιμασία και για τον προπονητή του Παναθηναϊκού αυτή η διαδικασία εύρεσης και συμφωνίας με τον κατάλληλο γκολτζή φορ που ψάχνει ο Παναθηναϊκός. Ένα τεστ - όχι τόσο ανίχνευσης, αλλά - επιλογής εκείνου που θα βοηθήσει τους Παλάσιος - Αϊτόρ, τους χαφ, τον Ιωαννίδη και όποιον εκ των Καρλίτος - Μακέντα παραμείνει ως «τρίτος» επιθετικός στη σεζόν. Είναι ένα τεστ και για τον ίδιο τον κόουτς, ο οποίος για παίκτες που γνωρίζει και έχει δει από κοντά (όπως τον Λοντίγκιν, τον Γκάνεα, τον Κώτσιρα πέρυσι) παίρνει γρήγορα αποφάσεις, όμως για ορισμένους ξένους είναι «δύσκολος», θέλοντας να γνωρίζει κάθε λεπτομέρεια. Καλό είναι αυτό για τον Παναθηναϊκό! Και ακόμα καλύτερο ότι θέλει να συζητά ο ίδιος με τον υποψήφιο παίκτη προτού πάρει την τελική του απόφαση. Είναι αυτός ένας από τους αρκετούς λόγους για τους οποίους η μεταγραφή του βασικού σέντερ φορ πιθανότατα δεν θα είναι από τις… πρώτες τρεις - τέσσερις εφετινές του Παναθηναϊκού.

Τα συμβόλαια - «αγκάθια» και τα λόγια για πωλήσεις

Παράλληλα με τις μεταγραφές, πάντως, όπως όλες οι ομάδες έτσι και ο Παναθηναϊκός αντιμετωπίζει κατάφατσα το πρόβλημα των «ανεπιθύμητων» συμβολαίων. Δηλαδή των παικτών των οποίων οι συμβάσεις δεν λήγουν, αλλά το κλαμπ θα ήθελε να αποχωρήσουν. Σ’ αυτή την κατηγορία ανήκουν πολλοί. Παίκτες που δεν έχουν κανένα μέλλον στην ομάδα όπως ο Διούδης, ο Αγιούμπ, ο Χατζηθεοδωρίδης (δηλαδή παίκτες οι οποίοι αν παραμείνουν στο ρόστερ δεν θα χρησιμοποιούνται), αλλά και ποδοσφαιριστές οι οποίοι αν δεν καταφέρουν να λύσουν το συμβόλαιό τους, θα αξιοποιηθούν από τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Σ’ αυτή την υποκατηγορία ανήκουν ο Καρλίτος, ο Μακέντα, ο Σάρλια, ίσως και ο Πούγγουρας, ο οποίος εφέτος αναμένεται να συμμετάσχει δίχως προβλήματα στην προετοιμασία και να παρουσιάσει καλύτερο πρόσωπο.

Ο Παναθηναϊκός θεωρητικά και στα λόγια δεν θέλει να «διώχνει» παίκτες με όφελος μηδέν ευρώ. Σωστό! Δεν θέλει, δηλαδή, άλλους Μπεκ, Σανκαρέ, Ενγκμπακοτό, Κολοβό (μπορούμε να αναφέρουμε αναρίθμητες πρόσφατες περιπτώσεις, διαφορετικές μεταξύ τους, αλλά με κοινό παρονομαστή την αποχώρηση χωρίς κέρδος για το Τριφύλλι). Όμως από τα λόγια έως την πράξη η απόσταση στο συγκεκριμένο θέμα είναι χαώδης. Τη συγκεκριμένη δυσκολία με παίκτες σ’ αυτό το καθεστώς την αντιμετωπίζουν όλες οι ομάδες, όχι μόνο ο Παναθηναϊκός.

Ειδικά, όμως, για το Τριφύλλι το οποίο δεν διαθέτει - για δεύτερο σερί καλοκαίρι - τεχνικό διευθυντή, ούτε στελέχη με δυνατή ατζέντα και πλήθος γνωριμιών στο εξωτερικό, το πράγμα γίνεται πιο δύσκολο. Χαρακτηριστικό το παράδειγμα του Γιασίν Αγιούμπ, ο οποίος από πέρυσι είναι στη εξέδρα, αλλά δεν έχει φύγει από τον Παναθηναϊκό. Oχι με… πώληση. Ούτε καν ως ελεύθερος! Διότι απλούστατα δεν βρίσκει το συμβόλαιο που έχει με τον Παναθηναϊκό μέχρι το 2023. Μιλάμε για παίκτη 28 ετών, με οκτώ χρόνια θητείας στην Eredivisie και 194 ματς με Ουρέχτη και Φέγενορντ!

Το ίδιο είναι πολύ πιθανό να συμβεί και με τον Κίκο Μακέντα. Ο Ιταλός, βέβαια, δεν είναι «Αγιούμπ». Εχει προσφέρει πολλά στα πρώτα τρία χρόνια παρουσίας του στο Τριφύλλι, είναι πρότυπο στα αποδυτήρια και αν τελικά παραμείνει στο Κορωπί, θα αξιοποιηθεί από τον Γιοβάνοβιτς. Όμως είναι κι αυτός μια πολύ χαρακτηριστική περίπτωση παίκτη που παρά το όνομά του στην αγορά και τους καλούς «αριθμούς» του στον Παναθηναϊκό (40 γκολ/10 ασίστ σε 116 ματς) δεν θα πωληθεί εύκολα έναν χρόνο πριν από τη λήξη του συμβολαίου του. Όπως ο Χατζηγιοβάνης που έφυγε χωρίς να μπει ευρώ στο ταμείο του Παναθηναϊκού, έτσι και ο Ιταλός, θα μπορούσε να είχε πωληθεί πέρυσι και πρόπερσι…