Συγνώμη αλλά σε αυτή την λογική δεν μπαίνω

Στον Άρη βέβαια ο χρόνος συμπυκνώνεται. Αρκεί ένα ημίχρονο , ακόμα και ένα κακό ημίωρο ώστε οι δημόσιοι κατήγοροι να προβούν σε τελικά ασφαλή συμπεράσματα.

Στους άγραφους νόμους που διέπουν την σχέση οπαδού και ομάδας προφανώς θεωρούν ότι αυτό είναι το χρέος τους , αυτό το καθήκον τους απέναντι στον οργανισμό.

Στον Ολυμπιακό λίγα 24ωρα πριν το παιχνίδι της Τούμπας, όπου οι ερυθρόλευκοι στέφτηκαν και μαθηματικά πρωταθλητές , ο Μάρτινς άκουγε τα μύρια όσα μέχρι του σημείου μάλιστα η παραμονή του στον πάγκο να αμφισβητείται πλέον ανοιχτά.

Ήρθαν τα δυο νικηφόρα αποτελέσματα εκτός έδρας , τα πάθη κατευνάστηκαν και οι προβληματισμοί μετατέθηκαν στο απώτερο μέλλον.

Το απώτερο βέβαια είναι σχετικό γιατί μιλάμε για την Ελλάδα.

Άντε να μπω στον κόπο να ερμηνεύσω…. “τι θέλουν να πουν οι ποιητές” στην περίπτωση του Ολυμπιακού. Οι ερυθρόλευκοι είναι οι μόνοι που έχουν να επιδείξουν δυο ενδεκάδες ανταγωνιστικές , ποιοτικές , οι φίλαθλοι ήθελαν φέτος η ομάδα τους να κατακτήσει τα πάντα , ο αποκλεισμός από το Κύπελλο γκρέμισε το όνειρο του νταμπλ και το κυριότερο όλων απαιτούσαν να βλέπουν από την ομάδα τους να παίζει ωραίο ποδόσφαιρο , αντάξιο της ποιότητας των παικτών , κάτι που για μεγάλο χρονικό διάστημα, η αλήθεια είναι, ότι το στερήθηκαν!

Και χίλια δίκαια όμως να θέλεις να τους δώσεις για τους προβληματισμούς τους ή τις ανησυχίες τους είναι αδύνατον με την ίδια λογική να μην θεωρείς υπερβολή, στα όρια μάλιστα του παραλογισμού, την απαξίωση στο πρόσωπο του προπονητή αλλά και την αφοριστική ρητορική που απευθύνεται σε ποδοσφαιριστές που κατέκτησαν ουσιαστικά το πρωτάθλημα πολύ πριν την μαθηματική του εξασφάλιση.

Στον Άρη όμως σε τι κόπο να μπεις και πως να ερμηνεύσεις την γκρίνια , την μιζέρια , την άρνηση και την απαξίωση των πάντων από μερίδα του κόσμου του, αλλά και συναδέλφων μου, την ίδια ώρα που η ομάδα παραμένει ζωντανή όσον αφορά την έξοδο στην Ευρώπη;

Τι έχει ο Άρης για να καταλάβω; Το ρόστερ του Ολυμπιακού για να μιλά για τα “δεύτερα” των ερυθρολεύκων; Πόσα από αυτά τα “δεύτερα” θα είχαν θέση βασικού στην ομάδα του Άρη; Σχεδόν όλοι αν δεν θέλουμε να κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλο μας.

• Μήπως έχει τον πρόεδρο να φέρνει τους παίκτες με την σέσουλα σε κάθε μεταγραφική περίοδο; Μήπως έχει τα έσοδα του Ολυμπιακού από εισιτήρια, φανέλες , χορηγούς , τηλεοπτικά; Ούτε τα έσοδα του Παναθηναϊκού , ούτε της ΑΕΚ , ούτε του ΠΑΟΚ έχει αλλά συνεχίζει για τέταρτη χρονιά να τους απειλεί και να τους χαλά τα σχέδια! Κι αυτό είναι που τελικά μετρά! Για όσους φυσικά έχουν μυαλό να σκεφτούν!
• Μήπως έχει την διαιτησία να τον ξελασπώνει στα δύσκολα μαζεύοντας βαθμούς από εδώ και από εκεί. Μήπως έχει καμία έδρα ...φιλική όπου θα πάει για να περάσει ένα ευχάριστο απόγευμα ή βράδυ; Όλοι με το μαχαίρι στα δόντια τον περιμένουν .
• Μήπως ξεκίνησε με το μπόνους των + 6 βαθμών και στην διάρκεια το σπατάλησε;
• Μήπως έχει καθαρίσει με όλες τις αμαρτίες του παρελθόντος και δεν χρειάζεται να πληρώνει , να ματώνει πιο σωστά, για όλα αυτά;

Αν τα έχει όλα αυτά ρίξτε τους άλλη μια γιούχα επειδή ακόμα αγωνίζονται στα ίσα , με πολλές πιθανότητες μάλιστα , να βγουν για μια ακόμη φορά στην Ευρώπη!

Γιατί άλλο να προβληματίζομαι και να ανησυχώ , θεμιτό κανείς δεν αντιλέγει κι άλλο το ανάθεμα!

Γνωρίζω το επιχείρημα! Μετά από τριάντα χρόνια στο κουρμπέτι το έχω μάθει απ’ έξω και ανακατωτά!

“Ας παίξουν μπάλα κι ας χάσουν”! Μόνο που το επιχείρημα αποδεικνύεται έωλο από την ίδια την στάση μερίδας των οπαδών, οι μισοί εκ των οποίων πηγαίνουν γήπεδο για να κράξουν και άλλοι αρνούνται να παρευρεθούν στις κερκίδες αναλαμβάνοντας να ρίχνουν τις κατηγόριες από τα ράδια και τους ιστότοπους.

Δηλαδή ο Άρης φέτος με – 6 βαθμούς στην έναρξη της αγωνιστικής περιόδου και τώρα τέταρτος με συνολικά μια νίκη λιγότερη από τον Παναθηναϊκό δεν έχει παίξει μπάλα αλλά βρίσκεται εκεί που βρίσκεται κατά τύχη!

Η Λεωφόρος είναι γεμάτη με τον Παναθηναϊκό να παίζει απλά υποφερτά , στην ΑΕΚ αναρωτιούνται φίλαθλοι και ρεπόρτερ δικαιολογημένα έως πότε μπορεί να μένει στο παιχνίδι εξαρτώμενη από τα αποτελέσματα των άλλων κι όχι από την δική της απόδοση , την ίδια ώρα όμως – και αυτό είναι που μετρά - το κάτω διάζωμα του ΟΑΚΑ είναι σε κάθε παιχνίδι της σχεδόν γεμάτο, αλλά η δική μας “λογική” ανακαλύπτει ότι το αγωνιστικό πρόβλημα το έχει ο Άρης;

Κανείς δεν λέει ότι όλα έχουν γίνει σωστά , ότι δεν έχουν χαθεί πολύτιμοι βαθμοί. Κανείς δεν πρόκειται να ισχυριστεί ότι ο αποκλεισμός από το Κύπελλο δεν ήταν άλλη μια σημαντική χαμένη ευκαιρία. Κανείς δεν υποστηρίζει ότι όλα αυτά δεν θα πρέπει να συζητηθούν όταν κλείσουν τα βιβλία της αγωνιστικής περιόδου.

Αλλά το γεγονός ότι μέρος του κόσμου δεν στηρίζει την προσπάθεια της ομάδας μέχρι τέλους ενώ η υπόθεση Ευρώπη παραμένει ακόμα όχι απλά ανοιχτή αλλά ορθάνοιχτη, ότι στην παρούσα φάση ψάχνει αφορμές σε κάθε στραβοπάτημα για να απαξιώσει τον προπονητή , την ομάδα κι όλο τον οργανισμό, να τα εμφανίζει όλα μαύρα και αδιέξοδα , συγνώμη αλλά είναι μια “λογική” την οποία αρνούμαι να δικαιολογήσω και σίγουρα αποκλείεται να μπω στον κόπο να την ερμηνεύσω!

Να έχετε πάντως στο μυαλό σας ότι αυτή η χιλιοταλαιπωρημένη ομάδα στην ιστορία των τελευταίων της χρόνων κρατήθηκε ζωντανή γιατί ο κόσμος της στα δύσκολα θυμόταν τρία πράματα:

• Ποιοι την στήριξαν!
• Ποιοι δεν την στήριξαν!
• Και ποιοι την έφτασαν στα δύσκολα!

...Αυτά! Τα υπόλοιπα, γιατί θα έχουμε υπόλοιπα, προσεχώς…