Για αυτή την ΑΕΚ, το ματς στα Γιάννινα ήταν βήμα προόδου

Είχε καλά, ή, πιο σωστά, ανακουφιστικά νέα για την ΑΕΚ ο αγώνας της στα Γιάννινα. Η πρώτη νίκη στα playoffs στην 5η αγωνιστική προφανώς δεν αποτελεί λόγο για να πανηγυρίσει, αλλά είναι ένας λόγος για να νιώσει λίγο καλύτερα με τον εαυτό της. Κυρίως επειδή μπήκε στο τερέν με την πλάτη στον τοίχο, δηλαδή με τη συνείδηση ότι αν δεν νικήσει θα φέρει τον εαυτό της σε πάρα πολύ δύσκολη θέση στην υπόθεση “ευρωπαϊκό εισιτήριο”, η συμπεριφορά της είχε ένα ενθαρρυντικό στοιχείο: ανθεκτικότητα. Όχι ότι έπαψε να βρίσκεται σε τέτοια θέση, δηλαδή η ΑΕΚ παραμένει σε μειονεκτική θέση είτε για λόγους βαθμολογικούς είτε για λόγους ψυχολογικούς απέναντι σε Άρη και Παναθηναϊκό, διότι αμφότεροι έχουν αναπτύξει καλύτερη δυναμική στα playoffs. Με τη νίκη στα Γιάννινα όμως αγόρασε την συντήρηση της πίστης στην ιδέα ότι δεν τέθηκε εκτός διεκδίκησης της 3ης θέσης.

Οι δείκτες της απόδοσης που είχε στα Γιάννινα (πηγή: Wyscout) δημιουργούν μια αίσθηση ανόδου της ποιότητας του παιχνιδιού της. Σούταρε λιγότερο, αλλά με ακρίβεια (44,4%) πολύ μεγαλύτερη του μέσου όρου της (35.5%). Σε ένα δύσκολο τερέν λόγω καιρικών συνθηκών κυκλοφόρησε την μπάλα με μεγαλύτερη ακρίβεια (86.2%) από το συνηθισμένο της (82.6%) παρότι άλλαξε περισσότερες πάσες (473) από τον μέσο όρο (419). Και αυτό το έκανε σε υψηλότερο τέμπο (18.7) από τον μέσο όρο της (16.4). Αμυντικά, δέχθηκε λιγότερα σουτ (7) από τον μέσο όρο (10).

Μια ομάδα που δημιούργησε μικρότερο αριθμό οργανωμένων επιθέσεων (20) από τον μέσο όρο της (31) κατάφερε να αξιοποιήσει τις οργανωμένες επιθέσεις και τις αντεπιθέσεις και να φτάσει σε τρία γκολ. Με λιγότερο παιχνίδι στο επιθετικό τρίτο του τερέν, η ΑΕΚ πέτυχε περισσότερα γκολ από το φετινό συνηθισμένο της.

Ερμηνεύοντας τα δεδομένα ο παρατηρητής φτάνει σε μια επιβεβαίωση της αίσθησης με την οποία τον άφηνε το παιχνίδι με “γυμνό μάτι”: στην φάση κατοχής της μπάλας η ΑΕΚ έμοιαζε καλύτερα τακτοποιημένη, κυρίως χάρη στην αλλαγή της τοποθέτησης των ποδοσφαιριστών της, σε αυτό το 4-1-4-1, δηλαδή χάρη στην παρουσία τριών κεντρικών μέσων. Η εικόνα της ΑΕΚ σε αυτό το παιχνίδι της λέει ότι δεν έπραξε σοφά που δεν το είχε δοκιμάσει να αλλάξει σχηματισμό μέχρι τώρα. Οι καλύτερες τοποθετήσεις και οι καλύτερες τακτικές ενέργειες των ποδοσφαιριστών χωρίς την μπάλα έφεραν ασφαλέστερη κυκλοφορία της μπάλας (περισσότερες πάσες ανά κατοχή συγκριτικά με τον φετινό μέσο όρο) απέναντι σε μια ομάδα με πολύ καλή αμυντική οργάνωση. Και το ποσοστό ολοκλήρωσης των επιθέσεων και της ακρίβειας στα σουτ δείχνει ότι οι ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ τούτη τη φορά είχαν μεγαλύτερη συγκέντρωση και μεγαλύτερη αποφασιστικότητα. Με άλλα λόγια, είχαν καλύτερη αγωνιστική νοοτροπία.

Το τελευταίο αποτελεί και το μεγαλύτερο πρόβλημα της ΑΕΚ, ή πιο σωστά μια από τις κύριες εξηγήσεις για τις φετινές περιπέτειές της. Και όπως φαίνεται, ο Σωκράτης Οφρυδόπουλος και ο Ηλίας Κυριακίδης, που το είχαν εντοπίσει από την πρώτη τους στιγμή, εξακολουθούν να λειτουργούν με επίγνωση , δηλαδή προσπαθούν να το διαχειριστούν. Προσέξτε, αυτή η αδυναμία, στην αγωνιστική νοοτροπία δεν είναι δυνατόν να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά και να καλυφθεί στη δεδομένη στιγμή, διότι οι προπονητές δεν έχουν το περιθώριο να “κόψουν” ποδοσφαιριστές ούτε να τους αντικαταστήσουν με άλλους. Είναι αναγκασμένοι να ζήσουν με αυτούς και να παλέψουν με αυτούς για να σώσουν μια ανυπολόγιστη ζημιά, αυτή της απώλειας του ευρωπαϊκού εισιτηρίου. Όμως αυτό που ζει σήμερα η ΑΕΚ πρέπει να αποτελεί κύριο μέρος του οδηγού της για την επόμενη σεζόν, αν θέλει να μη ξαναζήσει αυτό που ζει, ή τουλάχιστον αν θέλει να φροντίσει να μη το αφήσει όλο αυτό στην τύχη του.

Η νοοτροπία χτίζεται από την ηγεσία του προπονητή που χτίζει μια ομάδα από το καλοκαίρι. Αυτός βάζει τις αρχές και τους κανόνες, αυτός επιβάλει την πειθαρχία του, και τελικά αυτός ορίζει τη νοοτροπία της ομάδας, που είναι αντανάκλαση της δικής του νοοτροπίας, θέτοντας εκτός ομάδας αυτούς που δεν την υιοθετούν. Αυτή τη δουλειά, που θέλει χρόνο, δεν μπορούν να την κάνουν ο Οφρυδόπουλος και ο Κυριακίδης. Στη δεδομένη στιγμή μόνο τσιρότα και επιδέσμους βάζουν πάνω σε μια πληγή που αιμορραγεί. Αυτή η δουλειά αποτελεί μια κύρια αποστολή του επόμενου προπονητή, και αυτό - θα έπρεπε να - είναι βασικό κριτήριο επιλογής του προπονητή σε μια ομάδα.

Αν έχει μια τύχη σήμερα η ΑΕΚ να “σώσει” την παρτίδα στο τελευταίο κομμάτι των playoffs, αυτή κρύβεται στην επίγνωση των προπονητών της. Εχουν εντοπίσει το πρόβλημα, είναι ειλικρινείς, και γι’ αυτό έχουν μια τύχη - επειδή προσπαθούν να το αντιμετωπίσουν, έστω πρόσκαιρα. Αν δεν αγοράσει αυτή την εγγύηση με την επιλογή του προπονητή που θα κάνει τώρα, η ΑΕΚ αυτό το πρόβλημα, που το αντιμετωπίζει κάθε χρόνο στην διάρκεια της τελευταίας 4ετίας, θα το ξαναβρεί μπροστά της το φθινόπωρο.