• Τη νύχτα που «μάθαμε» τον Χαριστέα
• Η προσποίηση του Κολτσίδα
• Η τελευταία φορά και η διακοπή του σερί

Η συμβουλή των παλιότερων, σοφότερων και μπαρουτοκαπνισμένων σε αυτούς των οποίων το αίμα βράζει και συνηθίζουν να διαχειρίζονται τα προγνωστικά ενός ντέρμπι με γνώμονα το συναίσθημα και λιγότερο τη λογική, μοιάζει στερεότυπη πλην όμως είναι αληθινή. Το έχει αποδείξει η ιστορία εξάλλου. Πιο εύκολο και ανώδυνο είναι να δεις τι σου υπαγορεύει το… φλιτζάνι του καφέ παρά ένα ντέρμπι σαν αυτό της Θεσσαλονίκης. Τα φαβορί μπορεί να γκρεμοτσακιστούν ή να μην δικαιολογήσουν τη φήμη τους. Γιατί αυτά τα ντέρμπι είναι ικανά να απογειώσουν αλλά και να σε στείλουν στα τάρταρα. Είναι η ιδιαιτερότητά τους, αυτή πηγάζει από την κυριαρχία του συναισθήματος, την αντίδραση αυτών που διατηρούν σε υψηλό επίπεδο την αίγλη αυτού του αγώνα. Δηλαδή, της μάζας των φιλάθλων των δύο ομάδων.

Μπορείς να υποψιαστείς τι σου επιφυλάσσει ένα σκληρό 90λεπτο, όχι όμως να το προβλέψεις. Προφανώς υπάρχουν αγωνιστικά δεδομένα, αυτά λαμβάνονται υπόψη, αναλόγως καταθέτονται και τα προγνωστικά, αλλά σ’ ένα ντέρμπι δεν ξέρεις τι μπορεί να σου κρύψει μια στιγμή. Σε βάθος 25ετίας, ο Άρης βίωσε τρεις φορές ένα θρίαμβο τον οποίον μάλλον δεν περίμενε βάσει των δεδομένων που αναφέραμε αλλά και της εξέλιξης των αγώνων. Θρίαμβοι που μένουν στην ιστορία και δεν πρόκειται να σβήσουν ποτέ…

Τη νύχτα που «μάθαμε» τον Χαριστέα

Ένας από αυτούς ήταν εκείνη τη βραδιά του Αυγούστου (του 1998) στο γήπεδο της Τούμπας. Με τα σημάδια της εφηβείας να αφήνουν έντονο αποτύπωμα στο πρόσωπό του, ένας 18χρονος ονόματι Άγγελος Χαριστέας φρόντισε να γίνει γνωστός στο πανελλήνιο, χάριν της έμπνευσης του (προπονητή) Γιώργου Φοιρού η οποία αρχικά αμφισβητήθηκε για να ακολουθήσει ο πνιγμός κάθε αντιδραστικής φωνής. Ο Άρης μόλις είχε επιστρέψει από την εξορία της Β’ Εθνικής, ομάδα για να διαδραματίσει κυριαρχικό ρόλο στο Πρωτάθλημα δεν είχε φτιάξει κι εκείνο το ντέρμπι μάλλον βουτήχτηκε σ’ ένα πηγάδι για να ξεπλύνει ο οργανισμός την ντροπή που είχε νιώσει έναν χρόνο νωρίτερα με τον υποβιβασμό της ομάδας. Επί τούτου φρόντισε ο άνθρωπος ο οποίος προϊόντος του χρόνου (μετ’)ονομάστηκε σε… «Άγγελος της Ελλάδας» με τα κατορθώματά του στο Euro 2004. Πολλές ψυχές φτερούγησαν όταν έστειλε (δις) την μπάλα στα δίχτυα ενώ ο ΠΑΟΚ είδε όλα τα κακά της μοίρας του στη «ζεμπεκιά» του Μιχόπουλου. Το φωτεινό ταμπλό του γηπέδου της Τούμπας έγραψε για τελευταία φορά «1-4» και ο Άρης πανηγύρισε έναν θρίαμβο που μάλλον δεν περίμενε. Προφανώς η νίκη αποτέλεσε τον αντικειμενικό στόχο αλλά εκείνη τη νύχτα έγραψε ιστορία.

Η προσποίηση του Κολτσίδα

Ήταν 1^η Νοεμβρίου του 2000 όταν ο Γιώργος Κολτσίδας (μας) παρουσίασε κάτι εντελώς διαφορετικό από αυτό που είχαμε συνηθίσει. Φημιζόταν για την σκληράδα των μαρκαρισμάτων του, το καμπουριασμένο σώμα του την ώρα του σπριντ και πολλά άλλα, όχι όμως για την ικανότητά του στην εκτέλεση. Ίσως να το έκανε από ανασφάλεια, η αλήθεια είναι όμως ότι εκείνη η προσποίησή του στον Τοχούρογλου στο 3^ο γκολ του Άρη, ήταν από τις στιγμές που έμειναν στην ιστορία.

Σ’ εκείνο το ντέρμπι στο «Κλ. Βικελίδης» τα πρώτα 30 αγωνιστικά λεπτά ήταν εντελώς διαφορετικά συγκριτικά με το τελικό αποτέλεσμα. Ο ΠΑΟΚ ήταν κυρίαρχος, ο Φάνης Κατεργιαννάκης κράτησε με νύχια και με δόντια και στο 39’ ο Θωμάς Κυπαρίσσης επιβεβαίωσε την αξία της παρουσίας σέντερ φορ σε μια ομάδα. Μέσα σε δέκα λεπτά, ο Άρης διέλυσε την όποια αμφιβολία κι έβαλε βάσεις θριάμβου καθώς προηγήθηκε με 3-0 (σκόρερ του δεύτερου τέρματος ήταν ο Γιώργος Κούτσης) για να ακολουθήσει ο συνήθης ύποπτος Άγγελος Χαριστέας ο οποίος υπέγραψε το 4-0.

Πριν από εκείνο το παιχνίδι, νίκη με διαφορά τεσσάρων τερμάτων επί του ΠΑΟΚ είχε να πετύχει ο Άρης από τον Φλεβάρη του 1966 όταν είχε κερδίσει με 5-1 στο θρυλικό Χαριλάου, στο διάστημα της αήττητης 9ετίας του απέναντι στον ΠΑΟΚ σε σύνολο 19 αγώνων.

Η τελευταία φορά και η διακοπή του σερί

Δεν πέρασε δα πολύς καιρός καθώς ήταν μόλις πριν από περίπου δύο χρόνια, στις 5 Γενάρη του 2020. Ο ΠΑΟΚ εμφανίστηκε στο «Κλ. Βικελίδης» με τη χαλύβδινη ψυχολογία που δημιούργησε το σερί 51 αήττητων αγώνων, αυτή του έδωσε τη δυνατότητα να προηγηθεί στο σκορ αλλά και να φτιάξει φάσεις σ’ ένα σημείο που ο Άρης έμοιαζε ζαλισμένος. Το γκολ (της ισοφάρισης) του Ντάνι Λάρσον άλλαξε την ψυχολογία του αγώνα, ο Άρης έφτασε να προηγηθεί με 4-1 καθώς οι ρόλο αντιστράφηκαν. Ο ΠΑΟΚ έδειχνε πελαγωμένος στο γήπεδο και ο Άρης απελευθερωμένος. Το τελικό 4-2 μπήκα στα κατάστιχα των μεγαλύτερων νικών του Άρη στη σύγχρονη ιστορία των αναμετρήσεων των δύο ομάδων.