Οι δύο τελικές προσπάθειες, που έκανε στην Λεωφόρο, είναι η -μακράν της δεύτερης- φτωχότερη επιθετική επίδοση του Ολυμπιακού σε αυτή την Superleague. Η αμέσως επόμενη μικρότερη παραγωγή τελικών προσπαθειών ήταν τα 7 σουτ στο ματς της Τρίπολης απέναντι στον Αστέρα, τον περασμένο Σεπτέμβριο, όταν ο Ολυμπιακός είχε φτάσει στο 0-2 από το 23’ και μπήκε νωρίς σε κατάσταση ηρεμίας για να διαχειριστεί το προβάδισμα. Η τιμή 0.01 xGoals που έγραψε ο Ολυμπιακός στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό είναι προφανώς η φτωχότερη στο τρέχον πρωτάθλημα (η αμέσως επόμενη είναι στο παιχνίδι με τον Αρη: 0.71) και πιθανόν να είναι η φτωχότερη επίδοση του Ολυμπιακού στην Superleague στον καιρό του Πέδρο Μαρτίνς (ο φετινός μέσος όρος είναι 1.73, ο περσινός 1.95, στη σεζόν ’19-’20 είχε 2.01, τη σεζόν ’18-’19 είχε 2.19). Τι πήγε τόσο στραβά στο αγωνιστικό πλάνο του Πορτογάλου προπονητή την περασμένη Κυριακή;

Πηγαίνοντας στην Λεωφόρο ο Μαρτίνς είχε προεκτιμήσει ότι ο Παναθηναϊκός θα ασκήσει πίεση στην μπάλα από την αρχή της ανάπτυξης των επιθέσεων του Ολυμπιακού. Η στρατηγική που έδειξε στο τερέν ήταν βασισμένη στην ιδέα να “αντέξει” στην πίεση του Παναθηναϊκού και να “βγει” ψηλότερα στο γήπεδο με επιθετική στάση στο τελευταίο ημίωρο του ντέρμπι για να ψάξει εκεί το γκολ. Στην πράξη όμως το πλάνο είτε δεν εκτελέστηκε σωστά είτε δεν ήταν αποτελεσματικό απέναντι σε αυτόν τον Παναθηναϊκό, διότι τελικά ο Ολυμπιακός κράτησε περισσότερο την μπάλα στο πρώτο ημίχρονο, που περίμενε τον Παναθηναϊκό στο μεσαίο τρίτο του τερέν και λιγότερο στο β’, όταν προσπάθησε να κρατήσει πιο επιθετική στάση στην φάση άμυνας και να πιέσει ψηλότερα στην μπάλα τον Παναθηναϊκό.

Πηγαίνοντας χωρίς τον Ανδρέα Μπουχαλάκη, και κάνοντας την επιλογή να αλλάξει τον σχηματισμό (3-4-2-1) ο Μαρτίνς πόνταρε στις τακτικές ενέργειες των Μασούρα, Ρόνι Λόπες και Τικίνιο, αλλά και στους δύο πλάγιους μπακ για να στηρίξουν τον Εμβιλά στην ανάπτυξη των επιθέσεων. Στην πράξη ο Πορτογάλος είδε μόνο τον Εμβιλά να έχει την ενέργεια, την ένταση και την αποφασιστικότητα για να επιτεθεί στον Ολυμπιακό. Από την απόδοση όλων των υπολοίπων έλειπαν στοιχεία: ο Μαντί Καμαρά ήθελε αλλά δεν είχε ένταση, ο Ρόνι Λόπες ήθελε αλλά δεν μπορούσε να συνεννοηθεί και να συντονιστεί με τους Καμαρά - Τικίνιο - Μασούρα στις τοποθετήσεις και τις κινήσεις χωρίς την μπάλα. Ο Τικίνιο ήθελε, αλλά πήρε όλες κι όλες 8 πάσες, εκ των οποίων οι 3 ήταν γεμίσματα του Βατσλίκ. Πήρε μόνο δύο συρτές πάσες, και όλες του οι επαφές ήταν στο μεσαίο τρίτο του τερέν - δεν τον βρήκαν ποτέ στα τελευταία μέτρα του γηπέδου οι συμπαίκτες του. Ο Μασούρας προσπάθησε, αλλά δεν κατάφερε να μπει στο παιχνίδι.

Όσες αλλαγές και αν έκανε ο Μαρτίνς, δεν κατάφερε να αλλάξει την δυναμική της ομάδας του στο ντέρμπι. Με εξαίρεση ένα περίπου 10’λεπτο, από το 60’ έως το 70’, όταν ο Ολυμπιακός πήρε μια ώθηση στην αγωνιστική νοοτροπία του από την είσοδο των Ελ Αραμπί και Βαλμπουενά και ανέβηκε ψηλότερα στο τερέν για να πιέσει τον Παναθηναϊκό, δεν υπήρξε διάστημα του παιχνιδιού που να κατάφερε να γίνει απειλητικός ο Ολυμπιακός. Προφανώς όλα αυτά είναι που έκαναν τον Μαρτίνς να μιλήσει δημόσια μετά το ντέρμπι για την “δύσκολη φάση” που περνά η ομάδα του.

Μπορεί να αλλάξει άμεσα την συμπεριφορά του στο τερέν ο Ολυμπιακός; Θα έλεγε εύκολα κανείς “ναι”, αν επρόκειτο να επιστρέψει άμεσα στα παιχνίδια του ο Αγκιμπού Καμαρά, που δίνει στον Ολυμπιακό στοιχεία απαραίτητα για να είναι πιο πιεστικός στην φάση άμυνας και πιο λειτουργικός στην ανάπτυξη των επιθέσεων. Χωρίς τον Αγκιμπού ο Ολυμπιακός αδυνατούσε να συνδέσει την μεσαία γραμμή του με τον σέντερ φορ και τους πλάγιους επιθετικούς του. Είναι βέβαιο ότι όταν θα έχει ξανά τον Μπουχαλάκη δίπλα στον Εμβιλά ο Ολυμπιακός θα έχει στοιχεία για να κάνει πιο ποιοτική κατοχή της μπάλας, αλλά για να αυξήσει τον αριθμό των επιθέσεων που ολοκληρώνει θα χρειαστεί ουσιαστική συνεισφορά στο επιθετικό κομμάτι από τους ακραίους μπακ. Και για να αλλάξει θεαματικά η απόδοση του Ολυμπιακού θα πρέπει να βρει ο Μαρτίνς έναν άλλο τρόπο για να καλύψει το έλλειμα που αφήνει η απουσία του Αγκιμπού πίσω από τον σέντερ φορ. Η δοκιμή με την τοποθέτηση των πλάγιων επιθετικών κοντά στον σέντερ φορ δεν “έπιασε”. Μένει να δούμε αν μια επόμενη δοκιμή θα είναι η επιστροφή του Μαντί Καμαρά σε αυτόν τον ρόλο, πίσω από τον σέντερ φορ, ή η τοποθέτηση κάποιου άλλου εκ των παικτών που έχει στην διάθεσή του ο προπονητής.

Πηγή στοιχείων ανάλυσης της απόδοσης: Wyscout