Ο Άρης έχει πέντε σέντερ φορ αλλά θα παίξει ο Μαντσίνι

• Στη Ριζούπολη θα κάνει το 15ο παιχνίδι του ως σέντερ φορ
• Δεν παύει (όμως) να αποτελεί λύση ανάγκης

Ο Αργεντίνος είναι από τους ποδοσφαιριστές που συμπαθώ ιδιαιτέρως γιατί αν και στη μητρική γλώσσα του δεν υπάρχει η λέξη «φιλότιμο» καθότι αποτελεί προνόμιο της δικής μας, το διαθέτει και μάλιστα σε υπέρτατο βαθμό. Δεν είναι ο ποδοσφαιριστής που θα σου δώσει το άριστο, προφανώς έχει τις δικές του ατέλειες, αλλά αυτός που θα σου προσφέρει σταθερά ένα «επτά» και κυρίως, θέτοντας κυριολεκτικά τον εαυτό του στη διάθεση της ομάδας και του εκάστοτε τεχνικού επιτελείου. Δεν είναι αυτός που θα ενθουσιάσει το πλήθος με μια περίτεχνη ενέργειά του, αλλά θα το αναγκάσει να χειροκροτήσει θερμά για μια 40αρα κούρσα του και γιατί στο… καπάκι είναι ικανός να κάνει μία ακόμη για να βγει στην αντεπίθεση. Είναι αυτός που κέρδισε με το σπαθί του τη θέση στην 11αδα λόγω της τακτικής πειθαρχίας, της κάλυψης που προσφέρει πάντα στον μπακ της πλευράς του και γιατί θα τρέξει παραπάνω από τους υπόλοιπους.

Ο Ντάνιελ Μαντσίνι διαθέτει αρκετά από τα χαρακτηριστικά που οφείλει να έχει ένας σύγχρονος ποδοσφαιριστής γιατί είναι team player και παρά το ύφος του αιωνίως παραπονούμενου που τον συντροφεύει στα περισσότερα παιχνίδια, αν χρειαστεί, είναι ικανός να φορέσει και τα γάντια του τερματοφύλακα. Τα στοιχεία που δυστυχώς δεν διαθέτει και του έχουν κοστίσει τόσο σε επίπεδο επαγγελματικής καριέρας (γιατί αν τα είχε δεν θα ήταν στη Θεσσαλονίκη) όσο και αποδοχής είναι το τελείωμα των φάσεων και το ένας εναντίον ενός. Το τελευταίο προσπαθεί απελπισμένα να το προσθέσει στο ρεπορτόριό του, το πρώτο δεν το έχει βρει αν και σε κάποιες περιπτώσεις αποτέλεσε ανάγκη. Για παράδειγμα, δεν το είχε στον πρώτο αγώνα με την Αστάνα όπου αντί ενός 1-2 στο ημίχρονο και μιας ξεκούρασης πρόκρισης, τελικώς ο Άρης αποκλείστηκε στη προκριματική φάση του Conference League. Προφανώς η ευθύνη δεν ανήκε μόνο στον Αργεντίνο, αλλά αυτά τα χαμένα τετ α τετ ακόμη είναι στο μυαλό μου.

Ερχόμενος στη Θεσσαλονίκη, ο 25χρονος είχε χρειαστεί να αγωνιστεί στη θέση του φορ περιοχής μόλις μία φορά στη νίκη της Οσέρ επί της Σοσό τον Απρίλιο του 2019. Στη διάρκεια της παρθενικής χρονιάς του (2019-20) στον Άρη χρησιμοποιούταν αποκλειστικά στα άκρα, ήταν έντονο το στοιχείο της απαίτησης, περισσότερο όμως λόγω άγχους, αδυνατούσε να ανταποκριθεί. Οι εντυπώσεις άλλαξαν γι’ αυτόν στους αγώνες των Playoffs της ίδιας σεζόν. Οι περισσότεροι από τους ποδοσφαιριστές που τράβηξαν το κουπί εκείνης της χρονιάς αποχώρησαν μετά από εκείνον τον οδυνηρό αποκλεισμό από την ΑΕΚ στο Κύπελλο Ελλάδας και ο Μαντσίνι χρειάστηκε να αλλάξει ρόλο και να αγωνιστεί στην κορυφή της επίθεσης. Από τότε φάνηκε η δυσκολία του στο γκολ γιατί σε αντίθεση με ό,τι είχε προηγηθεί, τότε είχε τις ευκαιρίες να σκοράρει αλλά υστερούσε στην τελική προσπάθεια.

Στη Ριζούπολη θα κάνει το 15ο παιχνίδι του ως σέντερ φορ

Από εκείνα τα τέσσερα παιχνίδια που έκανε στα Playoffs της σεζόν 2019-20, ακολούθησαν ακόμη επτά την περασμένη αγωνιστική περίοδο για να έρθουν και τα φετινά δύο απέναντι σε Αστάνα και Ολυμπιακό. Μαζί και με το παιχνίδι που είχε κάνει με τη φανέλα της Οσέρ, στη Ριζούπολη θα αγωνιστεί για 15η φορά στην κορυφή της επίθεσης. Ο στατιστικός απολογισμός του ενός τέρματος και της μίας ασίστ προφανώς δεν είναι αυτός που θα ήθελε, αλλά με τον Μαντσίνι στην κορυφή και ειδικά στα εκτός έδρας παιχνίδια, ο Άρης (συνήθως) βγάζει το passing game που τον χαρακτηρίζει. Και για έναν περίεργο λόγο, εμφανίζει συνέπεια στο σκοράρισμα. Για την ακρίβεια, σκόραρε στα 9 από τα 13 παιχνίδια και συνολικά σημείωσε 17 γκολ.

Δεν παύει (όμως) να αποτελεί λύση ανάγκης

Η αλήθεια είναι ότι, αν ο Ντάνιελ Μαντσίνι ήταν διαθέσιμος για τον πρόσφατο αγώνα με τον Παναθηναϊκό στη Λεωφόρο, θέση στην 11αδα δεν θα έβρισκε ο Κριστιάν Λόπεθ. Ο Ισπανός δεν είχε ανταποκριθεί σ’ αυτό που ήθελε ο Άρης στην πρώτη θητεία του στον Άρη, οπότε ο πήχης των απαιτήσεων μάλλον έχει χαμηλώσει αυτή την περίοδο όπου παραμένει σε διαδικασία επανένταξης. Στη Λεωφόρο έκανε το πρώτο 90λεπτο σε βάθος οκταμήνου και η αλήθεια είναι ότι δεν έγινε αντιληπτός.

Το κακό για τον Άρη είναι ότι απόντος του Αμπουμπακάρ Καμαρά (λόγω των υποχρεώσεών του με τη Μαυριτανία) η πιο αξιόπιστη λύση για την κορυφή της επίθεσης είναι ο Μαντσίνι. Παρά τη φιλοτιμία του, ο Δημήτρης Μάνος δεν κατάφερε να κερδίσει τη θέση και φέτος (πέραν των προβλημάτων υγείας που αντιμετώπισε και προφανώς τον επηρέασαν) η χρονιά εξελίσσεται πολύ αρνητικά γι’ αυτόν. Ο Κώστας Μήτρογλου επίσης δεν έπεισε ότι θα μπορούσε να εξελιχθεί σε ωφέλιμη λύση για την ομάδα και η διαδικασία για την αποδέσμευσή του – που δύσκολα θα επιτευχθεί – είναι λογική και βασίζεται σε αγωνιστικά κριτήρια. Ο δε Μοχανάντ Άλι τραυματίστηκε σοβαρά στον αγώνα του πρώτου γύρου με τον Απόλλωνα Σμύρνης κι έτσι έληξε άδοξα η καριέρα του στον Άρη. Κι έτσι, μια ομάδα η οποία τον περασμένο Σεπτέμβρη είχε πέντε σέντερ φορ, αναγκάζεται Γενάρη μήνα να επιστρατεύσει έναν χαφ για να αγωνιστεί σ’ αυτή τη θέση. Δεν το λες και τύχη…

@Photo credits: Intime