• Στην 8η αγωνιστική και είναι στο -9 από την κορυφή
• Ο Γκορτσίλας τα έβλεπε όλα... ανάποδα

Η Λεωφόρος ήταν πιο γεμάτη από κάθε άλλο φετινό παιχνίδι, η ατμόσφαιρα θύμισε κάτι από το ένδοξο παρελθόν με τον «Ντόκεν» να κάνει τα δικά του πριν την έναρξη του ματς, το πέταλο δυνατό, αλλά όσο έδρα και αν είναι το ιστορικό σπίτι του Παναθηναϊκού, δεν μπορεί να παίρνει μόνο του παιχνίδια και αυτό θα πρέπει να το έμαθαν για τα καλά απόψε ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς και οι παίκτες του κόντρα στον ΟΦΗ.

Το Τριφύλλι παρουσίασε μία προβληματική εικόνα στο δημιουργικό κομμάτι αλλά και σε αυτό της ανάπτυξης, δεν κατάφερε να φτιάξει παρά ελάχιστες καλές στιγμές και μοιραία έμεινε στο 0-0 με τους Κρητικούς, οι οποίοι ήταν εξαιρετικοί και στα δύο ημίχρονα, υπηρετώντας δύο διαφορετικά αγωνιστικά πλάνα αλλά όντες απόλυτα συγκεντρωμένοι και τακτικά προσηλωμένοι πίσω από την μπάλα.

Για το αποψινό ματς μπορούμε να πούμε επιμέρους τα εξής:

• Ο Παναθηναϊκός επιβεβαίωσε-για ακόμη μία φορά φέτος- στο δεύτερο ημίχρονο πως θέλει πολύ δουλειά απέναντι στις καλά οργανωμένες άμυνες. Έκανε μόνο μια φάση με την κεφαλιά του Καρλίτος που μπλόκαρε ο Επασί και περιορίστηκε σε μια ανούσια κατοχή της μπάλας. Αυτά είναι γνωστά, εκείνο που προβλημάτισε ιδιαίτερα, όμως, ήταν η αδυναμία των παικτών του Ιβάν Γιοβάνοβιτς στο build up όταν ο ΟΦΗ ανέβαζε την πίεσή του προς το αμυντικό τρίτο των πρασίνων. Είμαστε, από αύριο, στις αρχές Νοεμβρίου και δεν γίνεται ο Παναθηναϊκός να μπλοκάρει τόσο εύκολα στην ανάπτυξή του προς το δεύτερο τρίτο του γηπέδου όταν νιώθει πίεση. Αν δεν βγαίνει το χτίσιμο με τον Ρούμπεν ως τρίτο στόπερ, πρέπει να μπορεί να λειτουργήσει κάτι άλλο.

• Το Τριφύλλι στο τρίτο του παιχνίδι μέσα σε οκτώ ημέρες έδειξε ξεκάθαρα σημάδια κούρασης. Δεν έχουμε στα χέρια μας τις μετρήσεις των παικτών, ούτε τις ενδείξεις στα gps αλλά ο Παναθηναϊκός σε όλο το παιχνίδι έβγαζε την εικόνα μίας ομάδας χωρίς ένταση, χωρίς να μπορεί να αυξομοιώσει εντάσεις πάνω στο χορτάρι για να γίνει πιο πιεστικός, να ανεβάσει ρυθμό, να έχει εκρήξεις. Μια ευθεία γραμμή, ειδικά στο πρώτο ημίχρονο, όπου ο ΟΦΗ έγινε η πρώτη ομάδα που πήρε την κατοχή φέτος στην Λεωφόρο. Ακόμη και ο τρόπος που πίεζε άποψε το σύνολο του Ιβάν Γιοβάνοβιτς ήταν προβληματικός, πολλές φορές παθητικός, χωρίς να υπάρχει σύνδεση ανάμεσα στις γραμμές και συντονισμός, με αποτέλεσμα ο ΟΦΗ να περνάει με σχετική ευκολία την μπάλα στην μεσαία γραμμή.

• Οι κινήσεις από τον πάγκο είχαν λογική, όμως, μία καθυστέρησε πάρα πολύ. Ο Τάσος Χατζηγιοβάνης έπρεπε να πάει στον πάγκο πολύ πριν το 80᾽ και να δώσει την θέση του είτε στον Παλάσιος είτε στον Αϊτόρ, είτε στον Μπουζούκη. Πήρε την μπάλα πολλές φορές, όπως πρέπει να την παίρνει ένας εξτρέμ. Με συνθήκες 1vs1, με εξαιρετικές προϋποθέσεις δημιουργίας. Και τις πέταξε όλες στα σκουπίδια, δεν βρήκε συμπαίκτη ούτε σε μια σέντρα, σε ένα από τα πιο εκνευριστικά παιχνίδια ποδοσφαιριστή του Παναθηναϊκού τα τελευταία χρόνια. Προς τιμήν του και μπράβο του που σήκωσε το χέρι και ζήτησε συγγνώμη κατά την αντικατάστασή του, αλλά όσο δεν βελτιώνει σημαντικές αδυναμίες του παιχνιδιού, δεν θα μπορέσει να γίνει ποτέ παίκτης που κάνει την διαφορά. Όχι σε ένα ματς. Σε διάρκεια...

• Ο Παναθηναϊκός δεν πήρε ούτε και απόψε κάτι από το πιο ακριβό του συμβόλαιο. Ναι, ο Λούκας Βιγιαφάνιες μπορεί να είναι πλέον αναπληρωματικός αλλά δεν παύει να αμοίβεται με 700.000 ευρώ ετησίως και οι απαιτήσεις όταν πατάει το χορτάρι να είναι ανάλογες των απολαβών του. Συνεχίζει να παίζει σαν... φοβισμένος, κάνει μπαμ πως δεν έχει ψυχολογία αλλά το Τριφύλλι δεν έχει την πολυτέλεια να μην παίρνει τίποτα από τον Αργεντινό μέσο.

Στην 8η αγωνιστική και είναι στο -9 από την κορυφή

Από κει και πέρα και αν κοιτάξουμε λίγο την μεγάλη εικόνα: Ο Παναθηναϊκός οφείλει φέτος να ξαναγίνει ανταγωνιστικός και να κλείσει την ψαλίδα από την κορυφή. Έπρεπε πριν το ματς με τον ΠΑΟΚ να έχει κάνει το 3X3, να μαζέψει 9 πόντους. Πήρε μόνο 4. Πέταξε 5. Μετά το τέλος της 8ης αγωνιστικής, το Τριφύλλι έχει μόλις 11 βαθμούς και απέχει 9 από τον πρωτοπόρο Ολυμπιακό.

Η εικόνα του πάνω στο χορτάρι φυσικά και είναι βελτιωμένη σε σχέση με το περσινό μπάχαλο, φυσικά σε κάποια παιχνίδια δημιουργεί ελπίδα για το μέλλον αλλά πρέπει να αποκτήσει διάρκεια. Χωρίς διάρκεια, θα τρέχει και δεν θα φτάνει και άντε μετά να πεις και να υποστηρίξεις, ότι παίζει πολύ καλύτερα σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια και πως δημιουργεί προοπτική...

Ο Γκορτσίλας τα έβλεπε όλα... ανάποδα

Έχω πολύ καιρό να γράψω για την διαιτησία και πραγματικά κάνω πολύ μεγάλη προσπάθεια τόσο καιρό να μιλάμε μόνο για ποδόσφαιρο. Τα αποψινά σφυρίγματα του Γκορτσίλα, όμως, ήταν από άλλο ανέκδοτο. Πόσα ανάποδα φάουλ υπέρ του ΟΦΗ, πόση ανοχή στις καθυστερήσεις των Κρητικών χωρίς να βγάζει κάρτες ή να κρατήσει τον ενδεδειγμένο χρόνο έξτρα χρόνου (μόλις τέσσερα λεπτά), δύο μέτρα και δύο σταθμά στον πειθαρχικό έλεγχο. Ακόμη μια υπενθύμιση (σε συνδυασμό με το... πανηγύρι στα ματς του Κυπέλλου) το πόσο μέτριοι να το πω κομψά είναι η πλειοψηφία των Ελλήνων διαιτητών.

Προφανώς και ο τελευταίος που φταίει για την αποψινή γκέλα είναι ο εν λόγω ρέφερι αλλά δεν γίνεται να σφυρίζουν τον Παναθηναϊκό μέσα στο γήπεδο του 40-60 και όχι 50-50 όπως είναι το απαιτητό και να σφυρίζουμε αδιάφορα...