Ολυμπιακός: Τι έδωσαν και τι δεν έδωσαν οι 16 παίκτες του χθες στο Αγρίνιο

Χωρίς να έχει διακριθέντες με την ακριβή έννοια της λέξης, ο Ολυμπιακός έκανε ένα ακόμη διπλό και εξακολουθεί να οδηγεί την κούρσα, περιμένοντας το αποψινό ΑΕΚ-Άρης και το ΠΑΟ-ΠΑΟΚ της άλλης Κυριακής, για να δει αν μπορέσει να ξεφύγει βαθμολογικά, εφόσον βέβαια ο ίδιος κερδίσει την επόμενη αγωνιστική τον Ιωνικό στο Καραϊσκάκη, έτσι ώστε μετά τη διακοπή του πρωταθλήματος να πάει με άλλο αέρα στο ΟΑΚΑ για το ντέρμπι με την ΑΕΚ.

Τι είδαμε χθες βράδυ στο Αγρίνιο από τον Ολυμπιακό, σε ατομικό επίπεδο, απέναντι στον γενναίο και αξιόμαχο (και ελλιπή) Παναιτωλικό;

Τον Βατσλίκ να τρώει πάλι γκολ, χωρίς να ευθύνεται. Και να συνεχίζει κάτι που έχει αρχίσει να κάνει εσχάτως, να βγαίνει και να μαζεύει μπάλες σε σέντρες και βαθιές μπαλιές.

Τον Λαλά να γυρίζει στα μέτρια επίπεδα του και να γίνεται αλλαγή από το 54’…Με μία καλή ενέργεια αμυντικά-κλασικά γι΄ αυτόν μία έγκαιρη κι αποτελεσματική «επιστροφή» διορθώνοντας λάθος του Μπα-κι επιθετικά πέντε σέντρες από τις οποίες είναι ζήτημα αν ήταν καλούτσικη η μία. Λάθος του Μαρτίνς που δεν του δίνει εκτέλεση φάουλ σε θέση όπως η χθεσινή που σούταρε ο Λόπες. Ο Λαλά είναι καλύτερος όλων σε απευθείας εκτελέσεις φάουλ-και πέναλτι, μαζί με τον Αραμπί.

Τον Ανδρούτσο να ξεκινάει με δυναμισμό, τάκλιν, ξεπέταγμα, καλή επέμβαση και να τελειώνει αντίθετα! Με φάουλ-χέρι σε καλή θέση για σέντρα (πότε θα το κόψουν αυτό το πράγμα οι παίκτες του Ολυμπιακού; Πόσα πέναλτι ακόμη πρέπει να δώσουν;) και με κακές τοποθετήσεις σε δύο-τρεις στιγμές, με συνέπεια να τα ακούσει από τον Παπασταθόπουλο.

Τον Ρέαμπτσιουκ να είναι συνεπής αμυντικά και να προωθείται συχνά, με συνέπεια να κερδίσει π.χ. το κόρνερ για το 1-0, αλλά να μη θυμόμαστε κάποια καλή του σέντρα κι έτσι κι οι τρεις ακραίοι μπακ μαζί είναι ζήτημα αν είχαν δύο «υποφερτές» σέντρες-πώς να διασπαστεί, όμως, έτσι μία άμυνα-πούλμαν;…

Τον Σωκράτη να είναι όπως πάντα σταθερός πίσω και να βάζει το χεράκι του στο γκολ του Τικίνιο, καθώς με πανέξυπνο σκριν έβγαλε εκτός μάχης τον στόπερ Μάλλη. Αλλά και να κάνει το ίδιο σοβαρό λάθος που το βλέπουμε επανειλημμένως και το επισήμανα με επιμονή μετά το 2-1 με τον ΠΑΟΚ: να μένει πολύ πίσω, «κολλημένος» κι έτσι να μην βγάζει η άμυνα επιθέσεις αντίπαλου με οφσάιντ. Χθες στο 1-1 έφαγε την προσποίηση του Βέργου, αλλά αυτά γίνονται. Το πρόβλημα ήταν ότι είχε πολύ κακή τοποθέτηση, καλύπτοντας έτσι τον Βέργο, που θα ήταν οφσάιντ στο ξεκίνημα της φάσης, αν ο Πάπα είχε κινηθεί «προς τα έξω» όπως ο Μπα.

Τον Μπα να επιστρέφει μετά από καιρό με πλην και συν. Από τη μία, στο γκολ του Βέργου δεν είχε την πιο σωστή θέση (όχι στην κάλυψη για οφσάιντ, αλλά στο μαρκάρισμα στο χώρο), ρίσκαρε σε δύο περιπτώσεις φάουλ και πέναλτι στο Βέργο παίζοντας με τα χέρια και έχασε την μπάλα μία φορά από τον αντίπαλο του ενώ την ήλεγχε. Από την άλλη, είχε δεκάδες (!) επεμβάσεις, εκ των οποίων δύο πολύ κρίσιμες στην περιοχή του Βατσλίκ, μία με κεφαλιά στο 77’ και μία μπλοκάροντας τον Ντουάρτε στο 96’.

Τον Εμβιλά να έχει αρκετές λάθος μεταβιβάσεις (τρεις στα πρώτα τρία λεπτά!), αλλά έστω όχι σε καλή του ημέρα να βγάζει προσωπικότητα, να κόβει, να σεντράρει, να πασάρει. Του έλειψε πολύ ο Μπουχαλάκης, έτσι όπως ήταν χθες ο Μαντί.

Τον Καμαρά να μη φαίνεται καθόλου, παρά μόνο στη φάση του 1-1 που έχασε πανεύκολα την μπάλα κι έβγαλε την κόντρα επίθεση ο Παναιτωλικός για το γκολ. Χώθηκε σε μία στιγμή για να σκοράρει με κεφαλιά, έπιασε και δύο (ακίνδυνα πάντως) σουτ, αλλά το σημαντικό είναι ότι δεν του πέρασε καμία πάσα, κάτι που το έκανε ακόμη και σε παιχνίδια στα οποία δεν ήταν καλός, όπως π.χ. με τον ΠΑΟΚ. Λογικά έγινε κι αυτός σχετικά γρήγορα αλλαγή.

Τον Αγκιμπού να παίζει σε τρεις θέσεις και πάντα κάτι να δίνει, είτε σαν εσωτερικός χαφ, είτε σαν αριστερός ακραίος, είτε σαν κεντρικός πίσω από τον φορ. Η αλήθεια είναι ότι μας έσπασε τα νεύρα με το να σουτάρει πέντε (!) φορές «απ΄όπου να΄ναι» και μόνο μία, έκτη, όταν έπρεπε. Εξίσου αλήθεια ότι έκλεψε πέντε μπάλες (όσες όλη η υπόλοιπη ομάδα μαζί), σταμάτησε εξαιρετικά αντίπαλες επιθέσεις και είχε καλές ενέργειες και με την μπάλα. Με το σπαθί του παίζει βασικός.

Τον Λόπες να βγάζει επιτέλους τα πρώτα ψήγματα της αξίας του, με το καλοκτυπημένο κόρνερ στο 1-0, την ασίστ στη χαμένη ευκαιρία του Τικίνιο, ένα καλό γύρισμα στο Μασούρα κι άλλη μία καλή ενέργεια. Είχαν ουσία οι ενέργειες του κι αυτό μετράει. Όπως, από την άλλη, κι ότι δεν είχε μεγάλη συμμετοχή στο παιχνίδι, δείγμα προφανώς έλλειψης προσαρμογής (κι έτσι βγήκε κι αυτός στο 54’), αλλά και ότι τις δύο φορές που βρέθηκε σε καλή θέση, σε open play η, απευθείας φάουλ, σούταρε «στα περιστέρια», κάτι που το έχουμε ξαναδεί…

Τον Τικίνιο να δικαιώνει τον Μαρτίνς για την επιλογή του να τον ξεκινήσει: μέσα στις φάσεις (γκολ κι ευκαιρία), καλά «σπασίματα» της μπάλας για τελικές του Μασούρα, καλά ανοίγματα στα πλάγια, αλλά και βοήθειες αμυντικά, γυρίζοντας πίσω-και στη φάση του γκολ του Αγρινίου έτρεξε να καλύψει τον Καμαρά.

Τον Ελ Αραμπί να επιβεβαιώνει την άποψη ότι και ερχόμενος από τον πάγκο μπορεί να κάνει τη διαφορά καλύτερα από τον καθένα. Βγήκε από την περιοχή και ζήτησε μπάλα, απείλησε με κεφαλιά, συνεργάστηκε με τον Βαλμπουενά, σκόραρε με το πέναλτι αλλάζοντας έξυπνα αυτή τη φορά γωνία και στέλνοντας τον γκολκίπερ στην αντίθετη, ενώ σε δύο στημένες φάσεις του Παναιτωλικού στην πίεση στο τέλος καθάρισε με κεφαλιές στην άμυνα. Έκανε τη δουλειά.

Τον Μασούρα να μην είναι στην καλύτερη του βραδιά, ιδίως δημιουργικά, αλλά και πάλι να απειλεί με σουτ και κεφαλιά και να βοηθάει ανασταλτικά, κόβοντας, διώχνοντας και κλέβοντας. Ίσως μπορούσε να πάρει τη θέση του ο Βρουσάι μετά το 70’.

Τον Βαλμπουενά να παίζει ως αλλαγή με διάθεση και να δίνει πράγματα, με αποκορύφωμα το πέναλτι, μπαίνοντας παλικαρίσια αλλά κι έξυπνα στη φάση. Κέρδισε φάουλ (σε ένα έβγαλε και καλή σέντρα για το κεφάλι του Αραμπί), πάλεψε, αλλά είτε από έλλειψη ρυθμού, είτε γιατί περνάνε τα χρόνια, κόπηκε επανειλημμένως εύκολα. Όταν ο Ολυμπιακός πιέζει, μπορεί να είναι πολύτιμος. Όταν ο Ολυμπιακός αμύνεται…

Τον Κούντε να δικαιολογεί την παρουσία του σε αυτά τα 17 τελευταία λεπτά, με θετικό παιχνίδι, σε επίπεδο πάσας και επέμβασης. Ήταν χρήσιμος αυτή τη φορά, όχι όπως με τον ΠΑΟΚ.

Και τον Σισέ να μπαίνει στα τέσσερα τελευταία λεπτά ως τρίτος στόπερ, μία κίνηση που ίσως μπορούσε να την κάνει και νωρίτερα ο Μαρτίνς.

Κατά τα άλλα, «θαύμα θαύμα», πήρε πέναλτι ο Ολυμπιακός στο ελληνικό πρωτάθλημα! Χρειάστηκε, βέβαια, να ορίσει ξένο VAR ο Κλάτενμπεργκ σε ένα ματς με τον Παναιτωλικό, για να πάρει ένα πέναλτι, αλλά πάλι καλά. Διότι, ο διαιτητής Φωτιάς και η επόπτης Κουρομπίλια, μπροστά στην οποία έγινε το γκρέμισμα του Βαλμπουενά από τον γκολκίπερ, έκαναν ότι δεν είδαν τίποτα. Λίγη τσίπα…

Άσχετο: Έγραψα την Τετάρτη ότι ο Ζίφκοβιτς συμφώνησε με τον ΠΑΟΚ.

Επιχείρησαν να διαψεύσουν…Χθες, όλοι έγραφαν στο ρεπορτάζ του ΠΑΟΚ για τη συμφωνία ΠΑΟΚ-Ζίφκοβιτς…

Τέλος πάντων, κάτι κι από το…Βέλγιο: ο Ούγκο Κάιπερς διαπρέπει! Μετά και την 13^η αγωνιστική, με την ομάδα του, την άσημη Μαλίν, να είναι στην 3^η (!) θέση της βαθμολογίας, ο πρώην φορ του Ολυμπιακού έχει ήδη στο ενεργητικό του τέσσερα γκολ και εφτά ασίστ κι αποθεώνεται από το βελγικό Τύπο.