Πρώτος σκόρερ όλων των εποχών, «στρατηγός» ενίοτε και «στρατιώτης» του ΠΑΟΚ, ο άνθρωπος που δεν έφυγε ποτέ από την Τούμπα και έγραψε με «χρυσά γράμματα» το όνομά του στα βιβλία της ασπρόμαυρης ιστορίας, o Σταύρος Σαράφης, πριν από ένα χρόνο ταξίδεψε στη γειτονιά των αγγέλων!

Ο κορυφαίος των κορυφαίων, έδωσε μεγάλη μάχη με τη ζωή στο νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ, όπου νοσηλεύονταν με βαρύ εγκεφαλικό από τις 17 Σεπτεμβρίου, ωστόσο δεν μπόρεσε να βγει νικητής, φεύγοντας από τη ζωή στα 72 του χρόνια, μια απώλεια που βύθισε στο πένθος ολόκληρη την οικογένεια του ΠΑΟΚ και του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Ο Σταύρος Σαράφης αποτέλεσε αναπόσπαστο κομμάτι της «χρυσής ομάδας» της δεκαετίας του ’70, διένυσε τη σπουδαία επαγγελματική του καριέρα αποκλειστικά και μόνο στα «ασπρόμαυρα» και αφότου αποχώρησε από την ενεργό δράση, συνέχισε να συνδέει τη ζωή του με το άσπρο και το μαύρο. Μια ζωή στον ΠΑΟΚ!

Παραμένει ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία του «Δικεφάλου» με 168 γκολ σε 433 παιχνίδια. Από αυτά, τα 136 αφορούν στο πρωτάθλημα, τα 26 το Κύπελλο Ελλάδας και τα έξι σε ευρωπαϊκά παιχνίδια.

Ξεκίνησε την καριέρα του από την Αναγέννηση Επανομής και στις 23 Νοεμβρίου του 1966, όταν συμπλήρωσε τα 16 του χρόνια, κλήθηκε για αγώνα της Ελληνικής Προεθνικής Ομάδας των Νέων.

Το καλοκαίρι του 1967 σε ηλικία 17 ετών αποκτήθηκε από τον ΠΑΟΚ, όπου και έμεινε μέχρι το 1981 όταν και αποσύρθηκε από την ενεργό δράση.

Μετά το τέλος της καριέρας του ως ποδοσφαιριστής ανέλαβε διάφορα πόστα στον σύλλογο της καρδιάς του. Έχει διατελέσει κατά καιρούς και υπηρεσιακός προπονητής (1988-89, 1993-94, 1995-96 και 1999-2000), ενώ συνέδεσε την ώριμη περίοδο της ζωής του με τον ρόλο του team manager και αρχηγού των «μικρών» του PAOK Academy, κυρίως στις ομάδες Κ17 και Κ15.

Με τη φανέλα της Εθνικής Ελλάδας είχε από τις 19 Ιουλίου 1969, όταν και έκανε το ντεμπούτο του στον εκτός έδρας φιλικό αγώνα εναντίον της Αυστραλίας, μέχρι τον τελευταίο του αγώνα το 1977, συνολικά 32 συμμετοχές και επτά τέρματα.

Ήταν 26.08.1981 όταν ο «Δικέφαλος» τον τίμησε σε φιλικό παιχνίδι με την Εθνική Ελλάδας. Περίπου 10.000 θεατές τον αποθέωσαν στην τελευταία του παράσταση. Ο ίδιος βγήκε από το γήπεδο στο 40΄του παιχνιδιού, καταφανώς συγκινημένος, αδυνατώντας να συνεχίσει.

Έχει πανηγυρίσει το πρωτάθλημα της περιόδου 1975-76 και δύο Κύπελλα Ελλάδας (1971-72 και 1973-74).

Κατέκτησε επίσης, την 3η θέση στο Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου Ενόπλων 1972 με την Εθνική Ενόπλων, αγωνίστηκε με την Εθνική Νέων στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα το 1968, καθώς και στην Εθνική Ελπίδων, με την οποία το 1969 κατέκτησε το Βαλκανικό Κύπελλο.