• Τι κρατάει ο Παναθηναϊκός από το πρώτο παιχνίδι
• Εκείνα που πρέπει να αλλάξει ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς και οι παίκτες του

Ο Παναθηναϊκός γνώρισε την πρώτη του ήττα την φετινή σεζόν στο ντέρμπι με την ΑΕΚ στην «OPAP Arena» στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος με 1-0, σ' ένα παιχνίδι που η απόδοσή του δεν ήταν στα στάνταρ, που μας είχε συνηθίσει μέχρι τότε.

Τούτη τη φορά αντιμετωπίζει την «Ένωση» στην πρεμιέρα των Play-offs της Stoiximan Superleague, με τις δύο ομάδες να έχουν μεταξύ τους απόσταση μόλις δύο βαθμών και τους «πράσινους» να θέλουν να φύγουν με θετικό αποτέλεσμα από την Φιλαδέλφεια για να διατηρηθούν στην κορυφή της βαθμολογίας μέχρι και την διακοπή που έρχεται λόγω των υποχρεώσεων των εθνικών ομάδων.

Σίγουρα δεν ήταν όλα στραβά στο παιχνίδι της κανονικής διάρκειας, αφού μην ξεχνάμε πως το «τριφύλλι» ηττήθηκε μόλις με 1-0 στις λεπτομέρειες έχοντας μάλιστα και δοκάρι με τον Φώτη Ιωαννίδη στις καθυστερήσεις του αγώνα. Γι' αυτό και υπάρχουν κάποια πράγματα από κείνο το παιχνίδι που πρέπει να κρατήσει και ενόψει της Κυριακής (19/03-21:30).

Τι κρατάει ο Παναθηναϊκός από το πρώτο παιχνίδι

Η συγκέντρωση που είχε στο πρώτο ημίχρονο και η κυκλοφορία του μέσα στην ίσως δυνατότερη έδρα του πρωταθλήματος και απέναντι σε μία ομάδα που πιέζει εξαιρετικά ψηλά είναι δύο στοιχεία τα οποία χρειάζεται ο Παναθηναϊκός σε ολόκληρο τον αγώνα, και όχι μόνο στο πρώτο μέρος, για να αντιμετωπίσει ακριβώς αυτό το πρέσινγκ που εφαρμόζει ψηλά η ΑΕΚ, ιδιαίτερα και σε μεγαλύτερο βαθμό στους αγώνες που δίνει στο σπίτι της. Παράλληλα, είναι σημαντικό να διατηρήσει αυτή του την κυκλοφορία, γιατί είναι κομβική και για το δικό του παιχνίδι τόσο για την ανάπτυξή του όσο και για την αμυντική του λειτουργία, αφού όσο λιγότερο έχει την μπάλα η «Ένωση» τόσο λιγότερο θα κινδυνεύει και τόσο περισσότερες... ανάσες θα παίρνει ο ίδιος.

Ένα άλλο καλό στοιχείό που έδειξε στο προηγούμενο ματς ήταν η αμυντική του λειτουργία. Μπορεί τελικά το γκολ του Πινέδα να προέρχεται από κακή αντίδραση της άμυνας και του Μπρινιόλι σε μία περίεργη φάση, έτσι όπως εξελίχθηκε, όμως στο σύνολο του αγώνα, ο Παναθηναϊκός ήταν πολύ καλός αμυντικά περιορίζοντας αρκετά την πιο απειλητική ομάδα του πρωταθλήματος.

Εκείνα που πρέπει να αλλάξει ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς και οι παίκτες του

Πάμε τώρα στα πράγματα που θα πρέπει να ξαναδεί ο Γιοβάνοβιτς και οι παίκτες του. Ένα σημαντικό σημείο του παιχνιδιού που... χώλαιναν οι «πράσινοι» ήταν το δημιουργικό κομμάτι, αφού μπόρεσαν να φτιάξουν μόλις έξι τελικές, εκ των οποίων μόνο η μία κατέληξε στην εστία. Μόνο στο εκτός έδρας παιχνίδι με τον Αστέρα Τρίπολης ο Παναθηναϊκός δημιούργησε τόσο λίγες τελικές όσο σε κείνο με την ΑΕΚ στην «OPAP Arena». Η ειδοποιός διαφορά είναι πως κόντρα στους Αρκάδες, το «τριφύλλι» αγωνιζόταν με δέκα παίκτες από το 33ο λεπτό του αγώνα λόγω αποβολής του Κουρμπέλη με δεύτερη κίτρινη κάρτα.

Σίγουρα κανείς δεν σου απαγορεύει να κερδίσεις ένα παιχνίδι με λίγες τελικές, ούτε περιμένει να κάνεις ρεκόρ προσπαθειών απέναντι στην «Ένωση», όμως προφανώς όσο μικρότερος είναι ο αριθμός αυτών τόσο δυσκολότερο γίνεται. Και ταυτόχρονα στα παιχνίδια αυτού του επιπέδου πρέπει να σε... νιώθει η άμυνα του αντιπάλου για να του δημιουργείς τον φόβο και να τον αναγκάζεις να έχει συνεχώς στο μυαλό του την απειλή αυτή, κάτι που θα τον κάνει πιο μαζεμένο και θα έχει όφελος και στο αμυντικό κομμάτι.

Ταυτόχρονα πρέπει η ομάδα του Ιβάν Γιοβάνοβιτς να εκμεταλλευτεί τις στιγμές της αυτές. Για να πάρεις ένα ντέρμπι, και μάλιστα εκτός έδρας, σπάνια θα κάνεις τόσο καλό παιχνίδι που θα έχεις τόσες πολλές ευκαιρίες για να μπορείς να έχεις την ευχέρεια να σπαταλάς κιόλας κάποιες κατά τη διάρκεια του αγώνα. Κάτι αντίστοιχο μ' αυτό που έκανε δηλαδή η «Ένωση» στο πρώτο παίχνιδι.

Τελευταίο, αλλά εξίσου σημαντικό. Ο Παναθηναϊκός θα πρέπει να έχει γρήγορο transition (μετάβαση από την άμυνα στην επίθεση και το αντίθετο) τόσο στο επιθετικό και όσο και στο αμυντικό κομμάτι για να καταφέρει να εκμεταλλευτεί τους όποιους χώρους μπορεί να βρει απέναντι στην ΑΕΚ, αλλά και για να αντιμετωπίσει το άμεσο ποδόσφαιρο που παίζει η ομάδα του Αλμέιδα, που... παραφυλάει για να εκμεταλλευτεί και τα ελάχιστα μέτρα κενού χώρου, που μπορεί να της δώσει ο αντίπαλος.