Ψηλός, σωματικά επιβλητικός, αθλητικός ο Ντούσαν Βλάχοβιτς απέδειξε ότι μπορεί να σκοράρει με κάθε πιθανό τρόπο. Με καλοδουλεμένες κεφαλιές, με τεχνικά πλασέ, με κεραυνούς από μεγάλη απόσταση. Σε ηλικία μόλις 19 ετών φορώντας τη φανέλα της Φιορεντίνα έκανε ολόκληρη την Ευρώπη να τον προσέξει. Την επόμενη χρόνια κέρδισε το βραβείου του καλύτερου νεαρού άσου της Serie A σημειώνοντας 21 γκολ σε μια χρονιά που οι «βιόλα» πάλευαν να αποφύγουν τον υποβιβασμό./

Η περυσινή σεζόν ανήκει ολοκληρωτικά σε εκείνον. Τα 33 του γκολ στο πρωτάθλημα το 2021 έφτασε στο ρεκόρ που έθεσε ο Κριστιάνο Ρονάλντο και μόνο ο Ρόμπερτ Λεβαντόφσκι κατάφερε να ξεπεράσει στα πέντε κορυφαία πρωταθλήματα της Γηραιάς Ηπείρου. Ο Βλάχοβιτς ολοκλήρωσε τη σεζόν με 39 και βρήκε επ' άξια μια θέση στον κατάλογο με τα νέα διαμάντια του ποδοσφαίρου, δίπλα στους Έρλινγκ Χάαλαντ και Κιλιάν Μπαπέ.

Φυσικά η Φιορεντίνα κατάλαβε ότι δεν θα ήταν εφικτό να τον κρατήσει στο ρόστερ μετά από αυτά τα επιτεύγματα και πλησιάζοντας το τέλος του συμβολαίου του αποφάσισε να εξαργυρώσει την αξία του. Οι μνηστήρες ήταν πολλοί για τον Σέρβο «killer» όμως το βλέμμα του ήταν στραμμένο στη Γιουβέντους. «Είχα μόνο έναν σύλλογο στο μυαλό μου, γιατί η Γιουβέντους είναι Γιουβέντους. Δεν υπάρχει κάτι άλλο να πούμε. Και τώρα νιώθω τιμή που φοράω αυτή τη φανέλα. Ταυτίζομαι με το DNA τους. Η προσωπικότητα της Γιουβέντους συμπίπτει με τη δική μου. Όταν έρχεσαι εδώ δεν τα παρατάς ποτέ, παλεύεις όλη την ώρα, κάνεις θυσίες», περιγράφει.

Για τη σύγκριση με τον Ζλάταν, απαντά: «Το να συγκρίνεις παίκτες με μεγάλους πρωταθλητές που έχουν σκοράρει 400.500 γκολ στην καριέρα τους, που έχουν κερδίσει 20 ή 30 τίτλους, είναι μάλλον λίγο άδικο! Δεν με ενοχλεί, αλλά είναι επίσης αλήθεια ότι όταν γίνονται αυτού του είδους οι συγκρίσεις και μετά κάνετε ένα ή δύο λάθη και οι προσδοκίες έχουν διαφημιστεί, τότε δέχεστε κριτική. Όλοι έχουμε το δικαίωμα να κάνουμε λάθη. είμαστε όλοι άνθρωποι. Θέλω να κάνω τη δική μου καριέρα».

Ερωτηθείς για το πώς είναι για εκείνον η αίσθηση του σκοραρίσματος: «Το να σκοράρεις είναι σαν να πετάς», περιγράφει. «Μιλούσα για αυτό με μερικούς φίλους και με ρωτούσαν συνέχεια, "Τι ακριβώς αισθάνεσαι όταν σκοράρεις ένα γκολ;" Και είπα, όταν σκοράρεις για την ομάδα σου, τους συμπαίκτες σου, τους οπαδούς σου, τους φίλους σου, είναι κάτι που καταλαβαίνεις αληθινά μόνο όταν έχεις αυτή την άμεση εμπειρία».

«Μεγάλη χαρά, προφανώς, και είναι ένα είδος χαράς που έχω με την οικογένειά μου, αλλά είναι σίγουρα το μεγαλύτερο συναίσθημα από όλα. Είναι κάτι που με γεμίζει, με διαπερνά εντελώς. Και έτσι, αν δεν νιώθω αυτό το συναίσθημα, τότε νιώθω χαμηλά, αισθάνομαι άδειος. Έχω μια αίσθηση κενού. Αλλά αν σκοράρω είναι σαν να πετάω. Και μόλις το νιώσεις πρέπει να το έχεις ξανά και ξανά, πρέπει να έχεις αυτό το συναίσθημα. Γι' αυτό λέω ότι είναι εθισμός. Σε ενθαρρύνει όλη την ώρα. Είναι κάτι για το οποίο ζω. Ειδικά όταν το γήπεδο είναι γεμάτο, ακούς όλες τις επευφημίες, όλους τους οπαδούς να φωνάζουν το όνομά σου. Είναι καταπληκτικό».

Αναφορικά με τα πρότυπά του στον αθλητισμό, μάλλον δεν θα τα βρει κανείς στο χορτάρι. Ο Βλάχοβιτς θαυμάζει τον Μάικλ Τζόρνταν και τον Νόβακ Τζόκοβιτς. «Είναι από τη Σερβία και είναι σίγουρα το νούμερο 1, τον θαύμαζα πάντα. Είναι μεγάλος πρωταθλητής. Θέλω να μάθω περισσότερα για το πώς έχει κάνει ορισμένα πράγματα. Είναι τόσο καλός και στο κομμάτι της ψυχικής δύναμης: πώς αντιμετωπίζει ορισμένα προβλήματα και πώς μπορεί να παίξει επτά αγώνες στη σειρά και να ξεπεράσει επτά εμπόδια [για να κερδίσει ένα Grand Slam]»