• Το «στοίχημα» της Suning και το κόστος του Κριστιάνο
• Μιλούν διαφορετική γλώσσα στο χορτάρι
• Ο πρωτάρης Ιντζάγκι κόντρα στον βετεράνο Αλέγκρι
• Και τώρα που γύρισε ο τροχός;

Ο κόσμος προχωρά κι εξελίσσεται, αλλά το νοητό χάος που χωρίζει Ίντερ και Γιουβέντους παραμένει ίδιο και δεν γνωρίζει φραγμούς. Ατέρμονο, απόλυτο κι «εκρηκτικό», έτοιμο να αναβλύσει ξανά την αντιπαλότητά τους σε όλη την Ιταλία. Το πιο παλιό, το πιο ιστορικό, το ένα και μοναδικό «Derby D’ Italia» επιστρέφει, για 229^η αναμέτρηση και μπορεί το χάσμα ταυτοτήτων και ιδιοσυγκρασιών μεταξύ των δύο ομάδων να μη γεφυρώνεται, όμως, μετά από καιρό το αφήγημα της επικείμενης κόντρας τους αλλάζει.

Η σχεδόν μόνιμη πρωταθλήτρια-δυνάστης του Calcio, Γιουβέντους, δεν οδεύει πια με το στέμμα στη «μάχη» του «Τζιουζέπε Μεάτσα». Η Ίντερ το κατέσχεσε και το φόρεσε δικαιωματικά πριν από λίγους μήνες, σπάζοντας έτσι την εννιαετή κυριαρχία των Μπιανκονέρι. Η λύτρωση των Νερατζούρι από τα δεσμά της μετριότητας και μιας περιόδου ανομβρίας από κούπες. Οι ρόλοι αντιστράφηκαν σε όλα τα επίπεδα, οι δύο ομάδες ακολουθούν πλέον βίους, αν όχι αντίθετους, τότε σίγουρα παράλληλους και η επικείμενη συνάντηση στο άντρο των Μιλανέζων (24/10, 21:45), που θα σφραγίσουν το πρώτο sold-out στη μετά πανδημίας εποχή, αναμένεται με τεράστιο ενδιαφέρον.

Το «στοίχημα» της Suning και το κόστος του Κριστιάνο

Δεν ήταν και λίγες οι προσαρμογές που έπρεπε να κάνουν αμφότερες, παραμονές ή ακόμη και μέσα στη διάρκεια της τρέχουσας σεζόν. Από τη μία, η Ίντερ του αβέβαιου οικονομικού καθεστώτος, της υπερχρεωμένης ιδιοκτήτριας, Suning και του αναπόφευκτου, μαζικού ξεσκαρταρίσματος μεταξύ των πρωταγωνιστών του Scudetto.

Ο Αντόνιο Κόντε δεν συμβιβάστηκε με τίποτα λιγότερο από την εξέλιξη της ομάδας που οδήγησε στον τίτλο κι αποχώρησε, ο πρώτος σκόρερ κι εμβληματική πια φιγούρα, Ρομέλου Λουκάκου αν και ήθελε να παραμείνει, πουλήθηκε για ποσό ρεκόρ κι ανάσα ύψους 115 εκατομμυρίων ευρώ, ομοίως κι ο κορυφαίος δεξιός μπακ της Serie A, Ασρά Χακίμι έναντι 60 εκατομμυρίων ευρώ. Μια διαδικασία υψηλού ρίσκου, που χάρη στις ορθολογικές και value for money κινήσεις του Μπέπε Μαρότα, αποδείχθηκε σχετικά ανώδυνη. Τσαλχάνογλου, Ντάμφρις, ο «δέσμιος» της Ρόμα τα τελευταία χρόνια Έντιν Τζέκο κι ο Χοακίν Κορέα όλοι μαζί δεν κόστισαν πάνω από 17,5 εκατομμύρια ευρώ. Με το «στοίχημα» του αρχιτέκτονα της Λάτσιο των τελευταίων ετών, Σιμόνε Ιντζάγκι να συνδέει όλα τα κομμάτια του παζλ στον πάγκο, μέχρι στιγμής με επαρκή επιτυχία.

Στην περίπτωση της Γιουβέντους, το κόστος ήταν ηθικό και ψυχολογικό. Πρώτα-πρώτα, η παραδοχή της «ήττας» με την άμεση απομάκρυνση του Αντρέα Πίρλο στο τέλος της σεζόν. Έπειτα, το ραγδαίο σίριαλ της αποχώρησης του βαρόμετρου και Νο1 σκόρερ επί μια τριετία, Κριστιάνο Ρονάλντο. Όσο κι αν υπήρξαν «φωνές» που υποστήριζαν ότι η παρουσία του CR7 εμπόδισε την Κυρία να μπει μιαν ώρα αρχύτερα στη νέα εποχή της και να ανανεωθεί, η στυγνή αλήθεια είναι ότι ο CR7 προσέφερε περισσότερα στην ομάδα από όσα η ομάδα προσέφερε σε αυτόν. Το «διαζύγιο» έμοιαζε η καλύτερη επιλογή και για τους δύο, πάντως, με όσες παράπλευρες απώλειες κι αν σημαίνει αυτόματα, οι οποίες είναι ορατές δια γυμνού οφθαλμού στο ξεκίνημα της νέας περιόδου.

Μιλούν διαφορετική γλώσσα στο χορτάρι

Η αντικειμενική πραγματικότητα μετά από οκτώ αγωνιστικές είναι ότι Ίντερ και Γιουβέντους απέχουν μόλις τρεις βαθμούς. Απόρροια της ελαφριάς καθίζησης των Νερατζούρι τις τελευταίες εβδομάδες και της σχετικά ισορροπημένης Γιούβε που συμμάζεψε το χάλι των πρώτων αγωνιστικών, με «οικονομική» διαχείριση. Κάπως έτσι, οι Μπιανκονέρι έχουν την ευκαιρία να πιάσουν την πρωταθλήτρια στη βαθμολογία αν φύγουν με το διπλό, έτσι όπως έχουν κάνει στις πέντε από τις τελευταίες 11 επισκέψεις τους στο «Μεάτσα».

Στην ουσία, όμως, το ξεκίνημα της Ίντερ αντιστοιχεί σε διεκδικήτρια (κι εν προκειμένω υπερασπίστρια) του τίτλου, ενώ της Γιουβέντους περισσότερο σε μετάβαση. Όσο διαφορετικοί είναι οι κόσμοι τους, τόσο διαφορετικές είναι και οι προσεγγίσεις τους στο χορτάρι τη φετινή σεζόν.

Η Ίντερ έχει την καλύτερη επίθεση με 23 γκολ, η Γιουβέντους σχεδόν τα μισά. Η Ίντερ τέταρτη πιο απειλητική ομάδα ανά αγώνα, η Γιουβέντους και πάλι στη μέση της κατάταξης (11^η). Μετά την χειρότερη εκκίνηση στη Serie Α εδώ και μισό αιώνα, χωρίς νίκη μετά τα πρώτα τέσσερα παιχνίδια, η Κυρία είναι γεγονός ότι βρίσκεται σε ανοδική τροχιά, μετράει έξι σερί ήττες σε Ιταλία κι Ευρώπη, με αποτελεσματική συνταγή… μισού μηδέν. Τέσσερα διαδοχικά ματς έληξαν 1-0, δείγμα της σκληράδας και του χαρακτήρα που προσπαθεί να επιβάλει ξανά ο Αλέγκρι στους παίκτες του, αλλά και της δουλειάς που πρέπει να γίνει στο επιθετικό κομμάτι.

Ο πρωτάρης Ιντζάγκι κόντρα στον βετεράνο Αλέγκρι

Ο Σιμόνε Ιντζάγκι θα καθίσει για πρώτη φορά σε πάγκο «Derby D’ Italia». Και θα είναι το πρώτο του πραγματικά μεγάλο ματς ως προπονητής των Νερατζούρι, καθώς το ως τώρα πρόγραμμα ήταν σχετικά βολικό. Η Γιουβέντους αντιμετώπισε ήδη Μίλαν, Νάπολι, η Ίντερ έχει όλα τα ντέρμπι από δω και στο εξής και τηρουμένων των συνθηκών το -7 από την κορυφή και τους άχαστους Παρτενοπέι είναι σημαντική απόσταση. Οι Νερατζούρι παίζουν με το ίδιο φλατ 3-5-2 του Κόντε, αλλά παίζουν πιο επιθετικά, με μεγαλύτερη έμφαση στην παραγωγή κι αυτό τους έχει στοιχίσει στο κομμάτι της αμυντικής ισορροπίας.

Με εξαίρεση το ματς με τη Λάτσιο, όμως, ακόμη κι όταν τα παιχνίδια στραβώνουν δεχόμενη πρώτη το/τα γκολ, οι Νερατζούρι δεν δείχνουν εύθραυστοι και δεν αφήνουν βαθμούς να χαθούν. Τρεις ανατροπές εκτός έδρας κόντρα σε Βερόνα, Φιορεντίνα, Σασουόλο, κράτησε ζωντανό και το αήττητο εντός έδρας απέναντι στην Αταλάντα παρά την προσωρινή ανατροπή των Μπεργκαμάσκι, στοιχείο θετικό, αλλά όχι αρκετό από μόνο του για τη συνέχεια.

Απέναντί του, ο allenatore από την Πιατσέντζα συναντά τον βετεράνο, Αλέγκρι, ο οποίος μετρά μόλις μία ήττα σε 10 ματς πρωταθλήματος κόντρα στην Ίντερ. Το know-how και η κλάση του 54χρονου τεχνικού αδιαμφισβήτητα, απαραίτητα εχέγγυα για να αντιστρέψει πλήρως την κατάσταση η Κυρία και να επανέλθει ρεαλιστικά στην κουβέντα για το Scudetto.

Και τώρα που γύρισε ο τροχός;

Πέρασαν 11 χρόνια από την τελευταία φορά που η Ίντερ υποδέχθηκε τη Γιουβέντους με αέρα πρωταθλήτριας. Ήταν η σεζόν 2010/11, με τους Νερατζούρι κατόχους του τίτλου επί πέντε συναπτά χρόνια. Η μόνη παρένθεση την τελευταία 15ετία στην εναλλασσόμενη πρωτοκαθεδρία τους από το 2005, αφού στο φινάλε της σεζόν η Μίλαν ήταν αυτή που έραψε το Scudetto. Το ματς του «Μεάτσα» είχε λήξει χωρίς σκορ, με τη Γιουβέντους να επικρατεί στον δεύτερο γύρο επί της Ίντερ (1-0), αλλά να τερματίζει έβδομη.

Είτε αυτό το παράδειγμα λειτουργεί ως οδηγός για αυτό που θα δούμε φέτος (μια και οι Ροσονέρι παρουσιάζονται ικανοί για την επιστροφή στον θρόνο), είτε απέχει πολύ από την τελική έκβαση, το σίγουρο είναι πως οι Νερατζούρι καλούνται να αποδείξουν ότι αντέχουν το status που κέρδισαν μετά από μεγάλη αναμονή και πολύ κόπο. Κι ότι η Γηραιά Κυρία έχει ακόμη κάτι από την ομάδα που μετέτρεψε το Campionato σε μονοπώλιο από το 2012 ως το 2020. Η πρώτη κατάθεση των διαπιστευτηρίων τους το βράδυ της Κυριακής.

Θυμηθείτε τα highlights εκείνου του 0-0 αλλά και του περσινού 3-2 στο «Τζιουζέπε Μεάτσα»: