• Νάπολι - Να τελειώσει αυτό που άφησε το 2017-18
• Μίλαν - Με νέα δεξαμενή πρωταγωνιστών για τον τίτλο
• Ίντερ - Η ανώδυνη αναδόμηση των Campioni
• Ρόμα - The Mourinho Way
• Γιουβέντους - Σε τροχιά ανάκαμψης

Την ώρα που οι μεγάλες της Ευρώπης υπέπιπταν μία-μία σε γκέλες σαν σε... ντόμινο μέσα σε μία Κυριακή, πριν από τη δεύτερη διακοπή για τις εθνικές ομάδες, αυτές οι πέντε έμεναν στο ύψος τους. Ίντερ και Νάπολι έδειξαν χαρακτήρα με τις ανατροπές στις δύσκολες έδρες των Σασουόλο και Φιορεντίνα (1-2), η Μίλαν προέλασε στο Μπέργκαμο επί της Αταλάντα (2-3), η Γιουβέντους τόνωσε τον εγωισμό της με νίκη στο Derby Di Torino (0-1) και η Ρόμα έπαιξε και νίκησε σαν φαβορί απέναντι στη νεοφώτιστη Έμπολι (2-0).

Φυσικά, είναι (πολύ) νωρίς. Ξαφνικά, όμως, το Campionato μοιάζει να επιστρέφει σε εποχές πενταπλής απειλής, πενταπλής δυναμικής. Πάνε χρόνια, δεκαετίες ολόκληρες, από τότε που το Scudetto ήταν υπόθεση περισσότερων από τα δάχτυλα του ενός χεριού. Ωστόσο, φέτος οι συνθήκες είναι ευνοϊκές για μια «κονταρομαχία» μεταξύ πολλών, που θα κρατήσει μέχρι τέλους και θα δώσει άλλο χρώμα, μπροστά και στις γεμάτες από τιφόζι εξέδρες.



Μετά από επτά αγωνιστικές, η Serie A σφύζει από υποψήφιους διεκδικητές του τίτλου, τόσο βάσει αποτελεσμάτων όσο και βάσει εικόνας κι απόδοσης. Κι όλα αυτά ενώ η δυνάστης της περασμένης δεκαετίας, Γιούβε έκανε το χειρότερο ξεκίνημα της ιστορίας της μετά από μισό αιώνα και εφορμούσε εκ πρώτης όψεως από την πιο μειονεκτική θέση. Τώρα, όμως, βρίσκεται κι αυτή σε στάδιο ανάκαμψης.

Παράλληλα, η Νάπολι δεν σταματά να μετρά την προπαίδεια του τρία, η Μίλαν έχει πετάξει μόλις δύο βαθμούς κι αυτούς σε εκτός έδρας ντέρμπι με τη Γιουβέντους που ισοφάρισε στο 78', η Ίντερ ακόμη κι όταν το ματς «στραβώνει» βγάζει αντίδραση και παραμένει αήττητη, η Ρόμα εκπέμπει την αίγλη παρελθόντος και διατηρεί απόρθητο το «Ολίμπικο». Δεν αποκλείεται προοδευτικά να «ενοχλήσουν» στο κόλπο της τετράδας και η «ευρωπαία» Αταλάντα, η Λάτσιο του Σάρι ή η ανανεωμένη κι ελκυστική Φιορεντίνα του Βιτσέντζο Ιταλιάνο, αλλά για εκείνες τα μέχρι τώρα πεπραγμένα τις κατατάσσουν ένα «σκαλί» χαμηλότερα.

Με ένα πρώτο δείγμα, λοιπόν, στη σεζόν - επαναλαμβάνουμε, είναι πολύ νωρίς ακόμα- το Gazzetta κάνει μια σούμα από όσα μας έχουν παρουσιάσει μέχρι στιγμής οι εν δυνάμει διεκδικητές του φετινού Scudetto και δίνει τον λόγο σε εσάς, για να ψηφίσετε την ομάδα που σας... γεμίζει περισσότερο το μάτι ότι θα στεφθεί πρωταθλήτρια στο τέλος της σεζόν.

Νάπολι - Να τελειώσει αυτό που άφησε το 2017-18

Δεν είναι η πρώτη φορά που ξεκινά δυναμικά. Το έκανε και πέρυσι επί Τζενάρο Γκατούζο, επιστρέφοντας σε βάθος χρόνου στο ρεαλιστικό «ταβάνι» της με τον Ρίνο στο τιμόνι. Δεν είναι καν η πρώτη φορά που ξεκινά με 7Χ7. Το έκανε τη σεζόν 2017/18, όταν σημείωσε 8Χ8 και πλησίασε όσο ποτέ στον 21ο αιώνα τον τίτλο, με εκείνο το διπλό στο «Juventus Stadium» τον Απρίλιο πριν την ολική κατάρρευση. Αυτή τη φορά, όμως, η Νάπολι συναρπάζει. Έχει βρει τη χαμένη της «αλλεγρία» υπό τις οδηγίες του Λεονάρντο Σπαλέτι, είναι αυταπόδεικτο.

Ο Ιταλός allenatore καλύφθηκε από ένα πέπλο αμφισβήτησης όταν ανακοινώθηκε η πρόσληψή του το περασμένο καλοκαίρι και μέχρι τώρα δεν κάνει άλλη δουλειά από το να διαψεύδει τους επικριτές του. Ομάδα με συνοχή, πάθος κι ενθουσιασμός με σφιγμένα τα «λουριά» στο αμυντικό κομμάτι και highlight την μόλις δεύτερη νίκη στην καριέρα του επί της Γιουβέντους σε 26 αναμετρήσεις πρωταθλήματος.

Clubs with 100% records in Europe's 'top five' leagues:

Napoli.

That's it. That's the end of the list. pic.twitter.com/MKAg8NR7sQ

— Goal (@goal) October 4, 2021

Με αιχμή του δόρατος τον Βίκτορ Οσιμέν (4 γκολ, 1 ασίστ), τους Ινσίνιε-Ρουίθ συνήθεις υπόπτους, τον νεοαποκτηθέντα Ανγκισά να «μυρίζει» Premier League μα κυρίως, τον Καλιντού Κουλιμπαλί και πάλι στα υψηλότατα στάνταρ του (είναι απορίας άξιο πως ετοιμάζεται να κλείσει 8 χρόνια στον ιταλικό Νότο χωρίς να τον αρπάξει μεγαθήριο της Premier) και παρτενέρ τον ανεβασμένο Ραχμάνι - εξέλιξη που έχει αφήσει σε δεύτερο πλάνο ως τώρα τον δικό μας, Κώστα Μανωλά -, οι Παρτενοπέι ανταπεξέρχονται σε κάθε πρόκληση ως τώρα (δύο σερί νίκες ακόμα για να σπάσουν το ρεκόρ τους) και δείχνουν πανέτοιμοι για την επιστροφή στο Champions League, κάνοντας τους φίλους τους να... ονειρεύονται χρονιά τίτλου στην πρώτη ολόκληρη σεζόν από τη μετονομασία του «Σαν Πάολο» σε «Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα».

Μίλαν - Με νέα δεξαμενή πρωταγωνιστών για τον τίτλο

Η επιστροφή στα «αστέρια» πέρυσι συνοδεύθηκε από ρεκόρ κι ένα εξίσου εντυπωσιακό ξεκίνημα. Μέχρι τα μισά, οδηγούσε την κούρσα. Γενικά, αν μία ομάδα βρήκε την «υγειά» της στο διάστημα της πανδημίας στην Ιταλία, αυτή ήταν η Μίλαν. Και η συνέχεια στο project του Στέφανο Πιόλι, ενός ακόμη coach που λοιδορήθηκε στις πρώτες του ημέρες στο κλαμπ, είναι εμφανής.

Με τους Ζλάταν και Ζιρού να έχουν ουσιαστική συνεισφορά σε ένα μόνο ματς έκαστος (1 συμμετοχή ο Σουηδός, 3 ο Γάλλος), με τον Ρέμπιτς πάντα φιλότιμο στα δικά τους παπούτσια, οι Ροσονέρι έχουν κάνει σχεδόν το απόλυτο (το καλύτερό τους ξεκίνημα εδώ και 18 χρόνια, αν και η ισοπαλία μέσα στο Τορίνο με τη Γηραιά Κυρία μόνο αρνητικό αποτέλεσμα δεν είναι.

Κι όταν μιλάμε για project και συνέχεια, η συζήτηση πηγαίνει στους νέους πρωταγωνιστές που βρίσκει διαρκώς η Μίλαν.

Alone we can do so little; together we can do so much #AtalantaMilan #SempreMilan pic.twitter.com/zXI7yE7bnW

— AC Milan (@acmilan) October 3, 2021

Ο Σάντρο Τονάλι δικαιώνει τα χρήματα που δαπάνησε η διοίκηση για να τον αποκτήσει από τη Μπρέσια. Η δική του ισορροπημένη παρουσία, ο ρόλος του «μαέστρου» που επιτελεί μοναδικά, έχουν κλέψει την προσοχή από τον Κεσί και τον Μπενασέρ. Ο Σαλμάκερς, ο «δαιμόνιος» και πανταχού παρών στα κρίσιμα, Μπραΐμ Ντίαθ, ο απροσπέλαστος Φικάγιο Τομόρι με την ανεξάντλητη ενέργεια και τον δυναμισμό που προσφέρει στα μετόπισθεν, είναι νέες σταθερές στο μείγμα του Πιόλι. Αν κάποιος πιστεύει και στην αύρα, τότε η ενσωμάτωση της τρίτης γενιάς Μαλντίνι σε αγωνιστικό επίπεδο, με τον 19χρονο Ντανιέλ να ανοίγει λογαριασμό, «κουμπώνει» ιδανικά στις βλέψεις των Μιλανέζων για κάτι καλύτερο από τη... δεύτερη θέση. Δηλαδή, το Scudetto.

Ίντερ - Η ανώδυνη αναδόμηση των Campioni

Πήρε πρωτάθλημα κι έχασε μονομιάς τον «αρχιτέκτονα» Αντόνιο Κόντε και δύο από τα πιο κομβικά πρόσωπα στην πορεία του τίτλου (Λουκάκου, Χακίμι). Κι όλα αυτά εν μέσω μεγάλης οικονομικής στενότητας. Αν δεν αποτελεί επιτυχία το πόσο γρήγορα βρήκε αντίδοτο η πρωταθλήτρια Ίντερ σε όλα αυτά τα πρωταθλήματα, ξεκινώντας με φούρια εντός έδρας κι ούσα αήττητη στα πρώτα επτά παιχνίδια, τότε τι;

Οι Νερατζούρι είναι συνειδητοποιημένοι, υπό τις οδηγίες του Σιμόνε Ιντσάγκι δεν τρέφουν «αυταπάτες» για αυτό που θέλουν να παίξουν και για την πραγματικότητα που βιώνει ο σύλλογος σε διοικητικό επίπεδο κι αυτό φαίνεται στο χορτάρι. Ο Έντιν Τζέκο αποδεικνύει ότι άργησε πολύ να πάρει τη μεταγραφή από τη Ρόμα που έψαχνε για χρόνια, κι αυτό διότι είναι τρομακτικά παραγωγικός (6 γκολ, 1 ασίστ) και «ψημένος» για πρωταθλητισμό, ξεπερνώντας τον Λουκάκου με το καλύτερο ξεκίνημα για πρωτοεμφανιζόμενο φορ στην Ίντερ από την εποχή του Ρονάλντο.

Η αλήθεια είναι ότι αντιμετωπίζει περισσότερα θέματα αμυντικά από Νάπολι, Μίλαν, κυρίως στην προσέγγιση των ματς και δη στα εκτός έδρας, αφού όχι μία, ούτε δύο, αλλά τρεις φορές δέχθηκε πρώτη γκολ μακριά από το «Μεάτσα». Ωστόσο, έφυγε με το τρίποντο και στις τρεις περιπτώσεις (1-3 με Βερόνα, Φιορεντίνα, 1-2 με Σασουόλο), ενώ και απέναντι στη Σασουόλο γλίτωσε την ήττα (2-2) και παραμένει αήττητη. Έχει μέταλλο, έχει σφυγμό πρωταθλήτριας και το αποδεικνύει.

Ρόμα - The Mourinho Way

Την περασμένη σεζόν μάζεψε 14 βαθμούς στις επτά πρώτες αγωνιστικές. Για μήνες έμοιαζε φαβορί για τετράδα, στην πορεία για το Europa League και τελικά τερμάτισε 7η. Με τον Ζοσέ Μουρίνιο, όμως, τίποτα δεν είναι ίδιο σε σχέση με τις ημέρες του Πάουλο Φονσέκα. Ο «Μου» έστρεψε και πάλι τα βλέμματα στη Ρώμη και μέχρι στιγμής διαχειρίζεται εξαιρετικά το ρόστερ των Τζιαλορόσι. Έδωσε συνέχεια στην αγαπημένη του ιταλική συνήθεια, να κρατά απόρθητο το «κάστρο» του (42 σερί εντός έδρας δίχως ήττα, από τη διετία 2008-2010 με την Ίντερ ως σήμερα) και με το 4Χ4 στο «Ολίμπικο» η Ρόμα πορεύεται σε τροχιά διεκδικήτριας του τίτλου, αν και πρωτίστως θα κοιτάξει την επιστροφή στο Champions League.

Το ξεκίνημα εντυπωσιακό. Η μεταγραφή του Τάμι Έιμπραχαμ φαινόταν στα «χαρτιά» και επιβεβαιώθηκε επί χόρτου ότι είναι πολυτέλεια για τη Ρόμα, αλλάζοντας στυλ και δυναμική στη γραμμή κρούσης της ομάδας μετά τη φυγή του Έντιν Τζέκο. Με supporting cast τον Μχιταριάν και τον ταλαιπωρημένο από τραυματισμούς, μα ακόμη διψασμένο Τζανιόλο, οι Ρωμαίοι έχουν διαμορφώσει μια από τις κορυφαίες επιθετικές τετράδες του πρωταθλήματος.

Ποιος είναι ο 4ος; Ο καλύτερος παίκτης της Serie A αυτή τη στιγμή, ο Λορέντσο Πελεγκρίνι. Απίθανο «μπάσιμο» του 25χρονου capitano στη σεζόν, ένας δημιουργικός μέσος, κατά κανόνα 10άρι που παίζει και σε τριάδα στον άξονα αλλά και ως εξτρέμ με την ίδια ευχέρεια, σκοράρει με μανία (7 γκολ σε 10 παιχνίδια σε όλες τις διοργανώσεις), «στάζει» ποιότητα και είναι ο ιδανικός συνδετικός κρίκος στη ραχοκοκαλιά της ομάδας του Πορτογάλου τεχνικού.

Γιουβέντους - Σε τροχιά ανάκαμψης

Χωρίς Κριστιάνο, δεν βρίσκει τόσο εύκολα το γκολ. Η εικόνα στα πρώτα παιχνίδια αποκαρδιωτική. Ωστόσο, η Γηραιά Κυρία έχει λόγους να ελπίζει σε ένα καλύτερο (άμεσο κι έμμεσο) μέλλον. Εν πολλοίς βασισμένο στους δύο πρωταθλητές Ευρώπης.

Μανουέλ Λοκατέλι και Φεντερίκο Κιέζα ευθύνονται πρακτικά για την βαθμολογική και αγωνιστική βελτίωση των τελευταίων δύο εβδομάδων σε Ιταλία κι Ευρώπη, με παράλληλη την απουσία των Μοράτα-Ντιμπάλα λόγω τραυματισμού. Αναμφίβολα δεν τα βρήκε όλα ρόδινα ο Μασιμιλιάνο Αλέγκρι στην επιστροφή του στην Κυρία, αλλά γνωρίζει πολύ καλά πού βρίσκεται και τι μπορεί να πετύχει με τα υλικά που έχει στη διάθεσή του σε αντίθεση με τον rookie Αντρέα Πίρλο, συν ότι δεν υπάρχει η ίδια πίεση του «πρέπει» για τον τίτλο, αφού το σερί των εννέα κατακτήσεων έληξε άδοξα πέρυσι.

Φυσικά, δεν παύει να βρίσκεται εκτός εξάδας και να χρειάζεται νίκες σε διάρκεια, για να υπενθυμίσει σε όλους ότι το Scudetto μπορεί να επιστρέψει στο Τορίνο.

Loading...