Wyscout Analysis: Ο Λάβια ξεχωρίζει στα 19 του αλλά η Τσέλσι τον πήρε για το... ταβάνι του
Ένα 19χρονο παιδί που είδε στα πόδια του να στρώνονται τα εκατομμύρια του αγγλικού Big-6. Ο Ρόμεο Λάβια αναδείχθηκε στις ακαδημίες της Μάντσεστερ Σίτι αλλά μετά τη φοβερή παρθενική του σεζόν με τη Σαουθάμπτον δεν υπήρξε «μεγάλη» αγγλική ομάδα που να μην έστρεψε το βλέμμα της σε εκείνον.
Φλέρταρε έντονα με τη Λίβερπουλ όμως εν τέλει φόρεσε τα Μπλε της Τσέλσι και μια κοινή απορία άμεσα γεννήθηκε, αιωρήθηκε πάνω από τη μεταγραφή του. Οι Λονδρέζοι είχαν μόλις κάνει δικό τους και τον Μόισες Καϊσέδο έναντι 133 εκατομμυρίων ευρώ. Γιατί έδωσαν άλλα 70 για να προσθέσει τον νεαρό Βέλγο στα χαφ της;
Το Gazzetta με τη βοήθεια του Wyscout, της κορυφαίας πλατφόρμας ποδοσφαιρικής ανάλυσης, επιχειρεί να ρίξει... φως στην υπόθεση, εστιάζοντας στα ξεχωριστά χαρακτηριστικά του Λάβια και στο ταβάνι του που δείχνει πολύ πολύ υψηλό.
Τι είδε στον Λάβια η Τσέλσι
Γιατί η Τσέλσι λοιπόν επέμεινε τόσο πολύ στο να τον κάνει δικό της; Αρχικά, επειδή πρόκειται για ένα παιδί που ήδη στα 19 του, έχοντας παίξει στο κορυφαίο επίπεδο μια και μόνο σεζόν, είναι αρκετά ξεχωριστό. Αλλά κυρίως επειδή έχει όλες τις προδιαγραφές για να γίνει ένας από τους καλύτερους στον κόσμο στη θέση του. Ακόμα άλλωστε, είναι πολύ «άγουρος». Αυτό φυσικά δεν σημαίνει πως δεν είναι έτοιμος. Στις βασικές δουλειές ενός χαφ με ανασταλτικό προσανατολισμό, οι αριθμοί του την περασμένη σεζόν βρίσκονταν... επικίνδυνα κοντά σε αυτούς των κορυφαίων στην Premier League.
Ο Λάβια είχε 65,5% επιτυχία στις αμυντικές του μονομαχίες, όμως ήταν γενικά εξαιρετικός στο να σταματά τις επιθέσεις των αντιπάλων και στο να κλέβει μπάλες. Κατά μέσο όρο ανά 90 λεπτά μετρούσε 9,59 ανακτήσεις κατοχής, (το 42,2% εξ αυτών στο αντίπαλο μισό) και 4,76 αναχαιτίσεις αντίστοιχα.
Για να το βάλουμε σε ένα πλαίσιο, ο Ντέκλαν Ράις ανά παιχνίδι είχε 10,02 ανακτήσεις και 5,09 αναχαιτίσεις. Εντυπωσιακός ο 19χρονος Ρόμεο.
Το πόσο καλός είναι στις αμυντικές μονομαχίες (D%), τις ανακτήσεις (REC/90), και τις αναχαιτίσεις (PAI), φαίνεται και στο παραπάνω γράφημα.
Όπως επίσης φαίνεται και το γεγονός πως το υπόλοιπο παιχνίδι του είναι σχετικά περιορισμένο. Ακόμα. Είναι 19 ετών! Πασάρει σωστά και με ακρίβεια κοντά του, όμως σίγουρα χρειάζεται βελτίωση στις πάσες προς τα μπροστά (FP%), στο τελευταίο τρίτο του γηπέδου (P3/90), γενικά στο να προωθεί το παιχνίδι της ομάδας του.
Στην Τσέλσι θα μπορέσει να το εξελίξει αυτό, δίπλα του θα έχει παίκτες όπως ο Έντσο και ο Καϊσέδο που είναι... μανούλες στις προωθητικές μεταβιβάσεις, ενώ ο ίδιος, όπως θα αναλύσουμε αργότερα, μπορεί να προσθέσει ένα δικό του μοναδικό συστατικό στο κοκτέιλ της Μπλε μεσαίας γραμμής.
Η τέχνη του ball winning
Ας ξεκινήσουμε όμως από τα βασικά, βλέποντας τον τρόπο με τον οποίο ο Λάβια ανακτά την κατοχή ή σταματά τις επιθέσεις των αντιπάλων. Ο 19χρονος έχει γενικά φοβερή τεχνική στα κοψίματά του. Είναι κι αυτό μια ποδοσφαιρική… τέχνη. Δύσκολα θα πέσει στο έδαφος, δεν κάνει κατά μέσο όρο ανά ματς ούτε 1 (0,89) τάκλιν ξαπλωμένος στο χορτάρι και προχωρά σε μόλις 1 φάουλ το παιχνίδι. Αυτά είναι δηλωτικά όχι μόνο της αποτελεσματικότητας των μαρκαρισμάτων του αλλά και της ωριμότητάς του. Έχει την αντίληψη να μαρκάρει στον σωστό χρόνο κι αυτό είναι πολύτιμο. Ας δούμε την παρακάτω φάση.
Όσο ο Μπερν ετοιμάζεται να πασάρει στον Γκιμαράες, ο Λάβια έχει ήδη ξεκινήσει να κινείται προς τον Βραζιλιάνο.
Ο Βραζιλιάνος μέσος αφήνει την μπάλα να κυλήσει και ο 19χρονος τον κυνηγά. Με το που κάνει ένα λίγο πιο ανοιχτό κοντρόλ, πέφτει πάνω του και με καθαρό μαρκάρισμα κλέβει την μπάλα, δίνοντας την ευκαιρία στην ομάδα του να βγει στην αντεπίθεση.
Ο τρόπος με τον οποίο αντιλαμβάνεται τον χώρο και τον χρόνο είναι αυτό που τον βοηθά να είναι τόσο αποτελεσματικός, εκτός από τα φυσικά του προσόντα. Στα επόμενα καρέ, ο Λάβια, με τη Σαουθάμπτον να περιμένει πίσω από την μπάλα, κινείται προς την κατεύθυνσή της. Καταλαβαίνει όμως τη στιγμή που ο Ντανκ βλέπει τον διάδρομο προς τον Μακ Άλιστερ και σταματά τον βηματισμό του, έτοιμος να γυρίσει το κορμί του από την άλλη.
Ο Άγγλος στόπερ όντως επιχειρεί την κάθετη ανάμεσα στις γραμμές, αλλά ο Λάβια έχει ξεκινήσει να κινείται πριν φύγει η μπάλα από το πόδι του αντιπάλου του, με αποτέλεσμα να κόψει εύκολα μια επικίνδυνη μεταβίβαση.
Όλα χάρη στην οξυδέρκειά του. Αν και εξαιρετικός ball winner ωστόσο, ο Λάβια δεν είναι μόνο αυτό.
Πίεσέ τον... αν μπορείς
Σε ένα ποδόσφαιρο με περισσότερη ένταση, μεγαλύτερη ταχύτητα και πιο υψηλά μέτρα από ποτέ είναι φοβερά σημαντικό για τους μέσους να μπορούν να κρατούν την μπάλα, να αντέχουν στην πίεση και να κοντρολάρουν τον ρυθμό ενός παιχνιδιού. Και ο τρόπος με τον οποίο ο Λάβια απελευθερώνεται σε συνθήκες υψηλής πίεσης είναι εντυπωσιακός, ειδικά για την ηλικία του.
Έχει εξαιρετική τεχνική σε κλειστούς χώρους, παρά το ύψος του και στη φαρέτρα του έχει δύο όπλα που οι Καϊσέδο και Έντσο δεν διαθέτουν. Οι δυο τους μοιάζουν περισσότερο με deepl lying playmakers, παίκτες που προωθούν το παιχνίδι και φτιάχνουν για τους συμπαίκτες του από τη μεσαία ζώνη (ο Αργεντινός πολύ περισσότερο, ο Εκουαδοριανός είναι τρομερός και ανασταλτικά). Σε καμία περίπτωση όμως δεν μπορούν να ντριμπλάρουν και να κουβαλήσουν την μπάλα με τον τρόπο που το κάνει ο Λάβια.
Το έχει πολύ αυτό στο παιχνίδι του ο 19χρονος και είναι αυτό που – σε συνδυασμό με το ball winning του – τον κάνει πρώτον ξεχωριστό και δεύτερον χρήσιμο για τη μεσαία γραμμή της Τσέλσι. Είναι φανερό στον τρόπο με τον οποίο απεγκλωβίζεται όταν πιέζεται, όπως συμβαίνει παρακάτω.
Ο Λάβια ζητά την μπάλα από τον Μπαζούνου σε μια περιοχή που δεν είναι εύκολο να υποδεχθεί, αλλά ούτε και να πασάρει. Βρίσκεται επί της ουσίας ανάμεσα σε τρεις παίκτες της Τσέλσι.
Ο Κόβασιτς τρέχει προς εκείνον, όμως ο 19χρονος πατάει δυνατά στο έδαφος και με προσποίηση γυρνάει το κορμί του προστατεύοντας την μπάλα. Ουσιαστικά σπάει μόνος το pressing του αντιπάλου και κουβαλά, δημιουργώντας ένα τρανζίσιον για τη Σαουθάμπτον.
Παρόμοια εντυπωσιακή ήταν και μια ενέργειά του απέναντι στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Παίρνει την μπάλα σε ένα δύσκολο σημείο, με πλάτη και με δύο αντιπάλους πολύ κοντά του. Το υψωμένο χέρι του συμπαίκτη του τον συμβουλεύει να τη γυρίσει πίσω, όμως απλά δεν χρειάζεται να το κάνει.
Στρίβει το σώμα του και με λίγες επαφές περνάει ανάμεσα από τους Σάντσο και Άντονι. Κάνει το απρόβλεπτο, απελευθερώνεται και κουβαλά ξανά την μπάλα, βγάζοντας την ομάδα του στην επίθεση.
Ο Ρόμεο Λάβια είναι ένα 19χρονο παιδί, αυτό δεν πρέπει να μένει εκτός κουβέντας. Άγουρος, ωμός μα φοβερά ταλαντούχος και ήδη σε ένα εντυπωσιακό επίπεδο. Η Τσέλσι και ο Μαούριτσιο Ποκετίνο πλέον έχουν ένα διαμάντι στη διάθεσή τους, ένα νέο κομμάτι που μπορεί να δώσει καινούρια πράγματα στο κέντρο τους, μια διαφορετική ισορροπία.
Ταυτόχρονα όμως, οι Λονδρέζοι έχουν και την ευθύνη να το προστατεύσουν, να το εξελίξουν και να το βελτιώσουν, αλλά κυρίως να το κάνουν λάμψει. Άλλωστε, φαίνεται προορισμένο να το κάνει.
