• Ησυχάστε, είναι καλή παρέα ο CR7
• Σύμβολο και αιώνια επιστροφή

Ο ποδοσφαιριστής και οι φανέλες του, τα προσωπεία του, τα όνειρα του. Επιθυμίες ταπεινές, μάταιες, ρηχές, μεγάλες, ξένες, διαβολικές. Αν διαλέξεις τις τελευταίες τότε πρέπει να είσαι έτοιμος να δεχτείς την Αλήθεια, ένα κομμάτι της συγκεκριμένα. Ο επαγγελματίας αθλητής που έχει πετύχει τα πάντα στο πράσινο πεδίο δοκιμασίας, ξέρει ότι δεν μπορεί να τα έχει όλα. Πάντα κάτι χάνει, πάντα κάτι θυσιάζει, πάντα κάτι αφήνει πίσω του: ιδρώτας, αίμα, δάκρυα, αδιάψευστες πίκρες και μικρές χαρές, απώλειες, αυτά είναι τα νομίσματα της συναλλαγής που προηγείται, υπάρχει και προϋπάρχει. Ο φτασμένος στέκει στο δικό του σύννεφο-βράχο και βλέπει τα φώτα των πόλεων, βλέπει το απατηλό φως που έλκει μεγάλους, μικρούς, ταλαντούχους, αγωνιστές, μωροφιλόδοξους, ευσεβείς, ασεβείς, κοσμικούς, ιδιώτες, φιλόσοφους, ποιητές, βλάσφημους, ψεύτες, ανυπόκριτους, παιδιά, θνητούς, αθάνατους. Αντανάκλαση σκότους τα στίγματα του εδάφους και όταν αυτός αφήνει την κορυφή του και επιστρέφει σε αυτά, τότε σημαίνει η ώρα του Διαβόλου! Ναι, ο Κριστιάνο είναι ο Διάβολος του επαγγελματικού ποδοσφαίρου διότι είχε και έχει τα πάντα, κάλυψε μεγάλη απόσταση, φόρεσε πολλά προσωπεία και εκεί που όλοι τον σχολίαζαν και τον τοποθετούσαν εκεί που ήθελαν, αποφάσισε να επιστρέψει στο όνειρο και στο θέατρο του, αποφάσισε να κατέβει από την άτρωτη κορυφή και να πάει στο Μάντσεστερ και στους «Κόκκινους Διαβόλους».

Ησυχάστε, είναι καλή παρέα ο CR7

Ο Πορτογάλος Κριστιάνο και ο Φερνάντο Πεσσόα. Ο δεύτερος θα μπορούσε να είναι ο πρώτος, διότι ο πορτογάλος ποιητής, συγγραφέας, «κατοικεί» σε καθέναν που αλλάζει μορφές και ο Κριστιάνο δεν σταμάτησε να αλλάζει. Και δεν είναι η εξωτερική εμφάνιση μόνο, αλλά η εσωτερική, που στην περίπτωση του πνευματικού θρύλου Πεσσόα όριζε και την αντιληπτή από το μάτι εικόνα. Ο Ρονάλντο βρήκε κάποια από τα χνάρια του μεγάλου πρόγονου τη στιγμή που αποφάσισε να επιστρέψει στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Για το χρήμα; Ίσως. Για τη δόξα; Μπορεί. Για τον διάβολο του Πεσσόα; Σίγουρα! Το έργο «Η ώρα του Διαβόλου» περιέχει όλους τους ριψοκίνδυνους, ανήσυχους και φτασμένους επαγγελματίες. Περιέχει και τους ανυποψίαστους, τους αθώους (κι ας μην είναι τέτοιος Κριστιάνο), τους εν αγνοία τους ποιητές.
Στην πορτογαλική παράδοση η ώρα του Διαβόλου σημαίνει την τρομερή εκείνη ώρα που ο Διάβολος εμφανίζεται στους ανθρώπους. Για τον Φερνάντο Πεσσόα η εμφάνιση αυτή και η συνομιλία που επακολουθεί δεν έχει τίποτα το τρομακτικό. Το ίδιο ισχύει και στην περίπτωση του Κριστιάνο. Ο «Διάβολος» επιστρέφει στους «Κόκκινους Διαβόλους» και δεν υπάρχει τρόμος, μόνο αδημονία και κάτι το συναρπαστικό. Ο CR7, όπως λέει ο Διάβολος στο βιβλίο του Πεσσόα, είναι «κύριος. Γι’ αυτό ησυχάστε. Είστε με καλή παρέα».

Σύμβολο και αιώνια επιστροφή

«Η ώρα του Διαβόλου» συνδυάζει την ποίηση με τον πεζό λόγο ψυχή τε και πνεύματι. Ο λυρικός και αποκαλυπτικός λόγος μαζί με την ασφάλεια και τη γοητεία του φανταστικού κόσμου. Για τον 36χρονο Ρονάλντο ο λυρισμός θα τον συνοδεύει πάντα, μια και μας έχει δώσει στο γήπεδο πάρα πολλές τέτοιες στιγμές. Η αποκάλυψη εντοπίζεται στα μεγάλα κατορθώματα, ατομικά-συλλογικά και η γοητεία του φανταστικού σε όσα υπόσχεται η παρουσία και η θέληση του. Στο βιβλίο, η Μαρία, που σε έξι μήνες πρόκειται να φέρει στον κόσμο ένα γιο, επιστρέφει φαινομενικά σπίτι της από μια χοροεσπερίδα. Ενώ διανύει την ελάχιστη απόσταση από τη γωνία του δρόμου της ως την πόρτα του σπιτιού της, διατρέχει ταυτόχρονα τις τεράστιες αποστάσεις του σύμπαντος συντροφιά με τον έκπτωτο άγγελο ο οποίος τη μυεί στα μυστικά του κόσμους και της ύπαρξης του και της αναγγέλλει τη γέννηση του ποιητή. Στο ποδοσφαιρικό σύμπαν ο Κριστιάνο έχει διανύσει τεράστιες αποστάσεις με την εξέλιξη του. Κι αν δεν είναι έκπτωτος μηδέ άγγελος, σίγουρα ξέρει πώς γεννιέται η ποίηση στο γήπεδο, δηλαδή η αλήθεια. Για τον Πεσσόα ο Διάβολος δεν είναι μόνο δημιουργός ποιητών, αλλά ποιητής ο ίδιος. «Είμαι από τη φύση μου ποιητής…» δηλώνει απερίφραστα. Ο Διάβολος είναι Θεός απρόσιτος και ο «Κόκκινος Διάβολος» στο γήπεδο είναι ο «απόλυτος κύριος του διάκενου και του διάμεσου, αυτού που στη ζωή δεν είναι ζωή». Κι αν αμφιβάλλετε για τη συνάντηση των δύο, διαβάστε τη φράση του Διαβόλου: «Το καθετί είναι σύμβολο και παλινδρόμηση…». Αν ο Κριστιάνο δεν ενσαρκώνει αυτά τα λόγια, τότε ποιος; Σύμβολο και αιώνια επιστροφή, αυτό είναι, αυτός ο Διάβολος, ο «Κόκκινος Διάβολος».