• Αυτόν τον Πογκμπά θα ήθελε η Μάντσεστερ...

Ο Πολ Πογκμπά κάποια στιγμή είχε περιγράψει τη σχέση του με τη Γιουνάιτεντ ως μία πολύ όμορφη ιστορία. Ήταν πιτσιρικάς όταν έφυγε από το Ολντ Τράφορντ και γύρισε άνδρας τέσσερα χρόνια αργότερα ως η πιο ακριβή μεταγραφή του ποδοσφαιρικού πλανήτη. Αισθάνθηκε πως ήταν σα να γύριζε σπίτι του...

Αυτή η σχέση έχει περάσει από πολλά κύματα, όμως τώρα φτάνει στο... τέλος της. Ενα τέλος που θα βοηθήσει τον Γάλλο σταρ να απελευθερωθεί, αλλά θα γεμίσει και τα ταμεία της Γιουνάιτεντ. Η Παρί Σεν Ζερμέν θα βάλει τέλος σε μια περίεργη σχέση με πολλά, πάρα πολλά επεισόδια...

Ο Σόλσκιερ το πάλεψε, αλλά ο Πογκμπά...

Ποιος θα ξεχάσει την περίοδο που σχεδόν δεν μιλούσε καν με τον Ζοσέ Μουρίνιο. Αστάθεια στην απόδοσή του και πολλά σκαμπανεβάσματα στην ψυχολογία του. Όταν ο Σόλσκιερ ανέλαβε ο Πογκμπά άρχισε να δείχνει πως θα προτιμούσε να ήταν αλλού. Το ίδιο καλοκαίρι θα ερχόταν και η επιβεβαίωση από τον ίδιο υπογραμμίζοντας ότι είναι έτοιμος για μία νέα πρόκληση σε έναν άλλο σύλλογο.

Η Γιουνάιτεντ είχε επιλέξει όμως άλλη προσέγγιση. Ο Σόλσκιερ όταν ανέλαβε μόνιμα τη δουλειά τόνιζε πως ήθελε να «χτίσει» την ομάδα γύρω από τον Πογκμπά. Την ίδια στιγμή μιλούσε για ένα αγωνιστικό πλάνο με μεγάλα αποθέματα ενέργειας από πλευράς των παικτών, πολύ πρέσινγκ, αλλά και σκληρή δουλειά.

Πως όμως μπορούσε να «χτίσει» κανείς μία ομάδα πάνω σε έναν παίκτη που δεν ήθελε να είναι εκεί; Δύο χρόνια μετά τα πράγματα δεν έχουν αλλάξει ιδιαίτερα... Υπήρξαν δεδομένα περιπτώσεις που έδειξε το τεράστιο ταλέντο του και ειδικά όταν επέστρεψε από τον τραυματισμό του μετά το lockdown την περασμένη σεζόν.

Η αίσθηση που υπήρχε όμως ήταν πως ο Πογκμπά και η Γιουνάιτεντ δεν ήταν ένα δεμένο... δίδυμο. Δεν είναι λοιπόν μία όμορφη ιστορία, αλλά μάλλον ένα story απογοήτευσης ενός μεγάλο παίκτη που δεν έλαμψε όσες φορές έπρεπε αγωνιστικά στην Premier και το Champions League.

Ο Πογκμπά έχει ακόμα ένα χρόνο συμβολαίου και μπορεί να φύγει ως ελεύθερος το επόμενο καλοκαίρι. Ο ατζέντης του και ο ίδιος δεν βιάζονται να κάνουν νέα συμφωνία με οποιονδήποτε, κάτι που δεν εκπλήσσει κανέναν. Ο Πογκμπά με τον Ραϊόλα προσεγγίζουν το θέμα, όπως οι χλιαρές αντιδράσεις του Γάλλου σε αντεπιθέσεις των αντιπάλων.

Η Γιουνάιτεντ υπήρχε πολύ πριν τον Πογκμπά τον οποίο ο Σερ Άλεξ Φέργκιουσον είχε κατηγορήσει για έλλειψη σεβασμού στον σύλλογο το 2012 και με τη συνέχεια της καριέρας του να έχει τη Γιουβέντους. Στην πραγματικότητα ο Φέργκιουσον ήταν έξαλλος με τον Ραϊόλα,τον οποίο περιέγραψε ως έναν κακό ατζέντη, μια «σκ...κούλα».

Ο Ραϊόλα μπροστά σε αυτόν τον χαρακτηρισμό προτίμησε να απαντήσει, να γελάσει και να τονίσει ότι ήταν το πιο καλό κομπλιμέντο που θα μπορούσε να του κάνει κάποιος.

Προφανώς έτσι όπως έχει γίνει το ποδόσφαιρο η δύναμη ανθρώπων όπως του Ραϊόλα είναι μεγάλη. Το να χάσει μία ομάδα χωρίς χρηματικό αντίτιμο παίκτη όπως τον Πογκμπά δεν είναι απλή ατυχία, αλλά μία αποτυχια. Το να τον χάσει δε δύο φορές δεν είναι μία απλή απροσεξια. Η Γιουνάιτεντ ελπίζει πως τα πράγματα δεν θα φτάσουν έως εκεί και πως θα βάλει εκατομμύρια στα ταμεία της.

Ο Πογκμπά είναι ένας παγκοσμίου επιπέδου παίκτης στα 28 του. Είναι παίκτης που μπορεί να επενδύσει πάνω του η Γιουνάιτεντ. Όμως τα τελευταία πέντε χρόνια ο Γάλλος δίνει μία αίσθηση πως δεν θέλει να δώσει το κάτι παραπάνω. Στην περίπτωση του Πογκμπά παρά το μεγάλο ταλέντο του υπάρχουν αρκετές κακές έως και απογοητευτικές εμφανίσεις του. Ο ίδιος ο Ραϊόλα, ο ατζέντης του, από την άλλη θα προτιμούσε τον 28χρονο σε Παρίσι, Μαδρίτη ή Τορίνο.

Ο αντίλογος...

Υπάρχει και ο αντίλογος στο αγωνιστικό κομμάτι. Ότι η Γιουνάιτεντ δεν έδωσε στον Πογκμπά τους ανάλογους συμπαίκτες στο κέντρο. Έως ένα σημείο αυτό είναι σωστό. Το καλοκαίρι του 2016 όταν γύρισε οι άλλοι κεντρικοί χαφ ήταν οι Φελαϊνί, Ερέρα, Σνάιντερλιν, Κάρικ κι επίσης ένας Σβαϊνστάιγκερ. Για έναν παίκτη που είχε δίπλα του τον Πίρλο, τον Βιδάλ, τον Κεντίρα και τον Μαρκίζιο στη Γιουβέντους αυτό ήταν αγωνιστικό σοκ...

Ήταν σαν να θεωρεί η Γιουνάιτεντ πως αρκούσε να είναι εξαιρετικός ο Πογκμπά για να μεταμορφώσει μόνος του αγωνιστικά την ομάδα. Ωστόσο, ο Γάλλος έχει ένα συγκεκριμένο πεδίο δεξιοτήτων στο γήπεδο και θέλει δίπλα του παίκτες να κάνουν ότι δεν μπορεί εκείνος. Ετσι έναν χρόνο μετά η ομάδα έκλεισε τον Νεμάνια Μάτιτς, έναν χαρισματικό μέσο για να παίξει μαζί του. Όμως ούτε αυτό λειτούργησε και μετά η επιλογή ήταν ο Φρεντ. Μαντέψτε... Ούτε αυτό λειτούργησε.Ο Πογκμπά έπαιξε με τον Μάτιτς, τον Φρεντ, τον ΜακΤόμινεϊ και προηγουμένως με τον Ερέρα.

Το συμπέρασμα ήταν πως οποιοσδήποτε συνδυασμός θα μπορούσε να δουλέψει όταν ο Πογκμπά ήταν σε καλή ψυχολογική κατάσταση και με αγωνιστική όρεξη. Για παράδειγμα ο Πογκμπά παίζοντας με τον Καντέ στην Εθνική Γαλλίας είναι πολύ καλύτερος. Ο Καντέ έχει αυτή τη δυνατότητα να βοηθάει οποιονδήποτε χαφ γιατί είναι δυνατός, αθλητικός και τακτικά πανέξυπνος.

Σκαμπανεβάσματα που... εξόργιζαν

Στη Γιουνάιτεντ βέβαια οι μεταπτώσεις του Πογκμπά μπορεί να είναι και από το ένα ματς στο άλλο αλλά και μέσα σε ένα 90λεπτο. Ο Πογκμπά στο Euro 2020 είχε εξαιρετική παρουσία με Γερμανία, Πορτογαλία, ακόμα και με Ελβετία παρά τον αποκλεισμό.Αυτό είχε να κάνει μόνο με τον Καντέ ή και την ποιότητά του; Προφανώς και ήταν συνδυασμός. Κάποιοι ισχυρίζονται πως η Γαλλία και οι συμπαίκτες του στην Εθνική τον εμπνέουν με τρόπο που η Γιουνάιτεντ δεν μπορεί να κάνει.

Προφανώς αυτό υπονοούσε μετά το Παγκόσμιο του 2018 ο Μουρίνιο τονίζοντας πως ο Πογκμπά μπορεί να αποδώσει μόνο σε ένα περιβάλλον που σκέφτεται το ποδόσφαιρο. Σε έναν χώρο που να είναι απομονωμένος και να δουλεύει σωστά σε μία ομάδα.

Παράλληλα, όμως ο ρυθμός και η ένταση των αγώνων των Εθνικών είναι αρκετές φορές σε πιο χαμηλό τέμπο σε σχέση με τους αγώνες σε Premier και Champions League. Ένας παίκτης σαν τον Πογκμπά περισσότερο θα λειτουργήσει στο δημιουργικό και το επιθετικό σκέλος παρά στο να τρέξει και να πιέσει. Ίσως, η Εθνική να ταιριάζει πιο καλά στον Πογκμπά από το συλλογικό επίπεδο. Ίσως εκεί είναι πιο κυρίαρχος. Στη Γιουνάιτεντ υπήρξαν στιγμές που ο 28χρονος έδειξε το ποδοσφαιρικό του μεγαλείο ακόμα και πέρυσι και έδειχνε αφοσιωμένος όμως από την άλλη υπήρξαν και οι στιγμές που δεν έδειχνε τίποτα από το ταλέντο του. Ήταν για παράδειγμα απογοητευτικός στον τελικό του Europa μετη Βιγιαρεάλ, στο μεγαλύτερο ραντεβού της Γιουνάιτεντ.

Αυτόν τον Πογκμπά θα ήθελε η Μάντσεστερ...

Το ιδανικό για τη Γιουνάιτεντ θα ήταν ένας Πογκμπά πλήρως αφοσιωμένος στην ομάδα που θα υπέγραφε ένα μεγάλο συμβόλαιο, αλλά θα είχε και προοπτική μια τεράστιας πώλησης.

Ποιος όμως εγγυάται κάτι τέτοιο; Είναι το ίδιο δίλημμα που είχε η Λίβερπουλ με τον Βαϊνάλντουμ, όπου τελικά τον κράτησε στον τελευταίο χρόνο του συμβολαίου του και οι εμφανίσεις του ήταν ιδιαίτερα θετικές για να πάει μετά ελεύθερος στην Παρί. Ναι, η Λίβερπουλ ίσως να ήθελε να πάρει τα 25 ή και παραπάνω εκατομμύρια για τον 30χρονο Ολλανδό, όμως και πάλι ήταν μία καλή απόφαση. Ίσως σωστή να ήταν και η κίνηση της Μπάγερν να παραχωρήσει με 27 εκατομμύρια τον Τιάγκο Αλκάνταρα στη Λίβερπουλ, ενώ έμπαινε στον τελευταίο χρόνο συμβολαίου του.

Ο Βαινάλντουμ έφυγε με τον καλύτερο τρόπο από τη Λίβερπουλ και με τον Κλοπ να τον αποθεώνει και να λέει για αυτόν πως ήταν αρχιτέκτονας των επιτυχιών των Reds. Όλο αυτό κάνει τους περισσότερους να αναρωτιούνται το πως θα αποχαιρετήσει η Γιουνάιτεντ τον Πογκμπά εάν φύγει με ελεύθερη μεταγραφή. Είναι ένας ξεχωριστός άνθρωπος και με τεράστιο ταλέντο, όμως η Γιουνάιτεντ δεν πήρε το καλύτερο δυνατό από αυτόν.

Και σίγουρα η αγωνιστική του κληρονομιά στο Ολτ Τράφορντ δεν μένει στην ιστορία. Οποτε η ιστορία του Πογκμπά με τη Γιουνάιτεντ μόνο ωραία δεν ήταν. Ήταν μία δυσλειτουργική σχέση ετών που είχε πάρει την πορεία της και μπορεί να φτάνει στο τέλος της. Ενδεχομένως, o Σόλσκιερ με τον Γούντγουορντ έπρεπε να είχαν χειριστεί αλλιώς την υπόθεσή του. Κάθε μέρα που περνάει η αξία του πέφτει, ο χρόνος τρέχει και η Γιουνάιτεντ πρέπει να βρει λύση.

Πηγές: Τhe Times, The Athletic