Οι αναστεναγμοί ανακούφισης πνίγηκαν στην απόλυτη έκταση μέσα στο στάδιο «Al Thumama», όταν το Μαρόκο επικράτησε του Καναδά ξορκίζοντας έτσι 36 χρόνια απογοητεύσεων. Η βαθιά κόκκινη σημαία με το πράσινο πεντάκτινο αστέρι κυματίζει έξω από τα παράθυρα αυτοκινήτων, στο Ραμπάτ, στη Γαλλία, στο Βέλγιο, την Ελλάδα, κυματίζει στη Ντόχα όπου περίπου 45.000 Μαροκινοί φέρεται να έχουν ταξιδέψει.

Ποδοσφαιρικές φανέλες του Ζίγιεχ, του Εν-Νεσίρι, του Χακίμι φοριούνται περήφανα και υπάρχει μια πηγαία αισιοδοξία ότι οι τα «λιοντάρια του Άτλαντα» μπορούν να πάνε μακριά στο Μουντιάλ του Κατάρ. Μετά τη νίκη επί του Καναδά την πρώτη μέρα του Δεκέμβρη και την πρόκριση στους «16», η φλόγα του ενθουσιασμού «κατέκαψε» τις καρδιές των οπαδών της ομάδας σε κάθε σημείο της γης, φέρνοντας μια σπάνια στιγμή παναραβικής ενότητας. Η νίκη του Μαγκρέμπ - το Μαρόκο στα αραβικά - ήταν νίκη όχι μόνο για τη χώρα, αλλά για ολόκληρο τον αραβικό και μουσουλμανικό κόσμο.

Το Μαρόκο συγκαταλέγεται στις μεγάλες εκπλήξεις της φάσης των ομίλων που πήραν το εισιτήριο για τα νοκ-άουτ και αναφέρεται επίσης ως το κορυφαίο παράδειγμα για το: πώς οι χώρες που κατατάσσονται εκτός των 20 κορυφαίων της FIFA, μπορούν να στραφούν στη διασπορά τους και να χτίσουν την επιτυχία τους. Οι υποστηρικτές της ομάδας υιοθετούν πλήρως αυτή την άποψη και διατρανώνουν ότι το ταξίδι της εθνικής τους οφείλεται στο ταλέντο της διασποράς της. [14 παίκτες από τους συνολικά 26 της αποστολής έχουν γεννηθεί στο εξωτερικό].

Ο κορυφαίος παίκτης του Μαρόκου στο τουρνουά, Αχράφ Χακίμι, γεννήθηκε στην Ισπανία. Ο Σοφιάν Μπουφάλ που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη δημιουργία του παιχνιδιού της ομάδας κατάγεται από τη Γαλλία, ενώ ο Χακίμ Ζίγιεχ κι ο Μαζράουι γεννήθηκαν στην Ολλανδία. Ο Ελ Κανούς γεννήθηκε στο Βέλγιο, κι ο δεύτερος τερματοφύλακας Μουνίρ Μοχαμέντι είδε το πρώτος φως της μέρας στη Μελίγια.

• Ουαλίντ Ρεγκραγκί: Ο «Γκουαρντιόλα του Μαρόκο» έκανε το... θαύμα μέσα σε τρεις μήνες

Η σύνθεση της ομάδας του Ρεγκραγκί καθρεφτίζει υπέροχα τη μακρά ιστορία μετανάστευσης της χώρας. Εκτιμάται ότι περίπου πέντε εκατομμύρια Μαροκινοί ζουν στο εξωτερικό, με την πλειονότητα να βρίσκεται στην Ευρώπη. Οι «Marocains du monde» -δηλαδή το 10% του μαροκινού πληθυσμού- ζουν στη Γαλλία (1.146.000), την Ισπανία (766.000), την Ιταλία (487.000), το Ισραήλ (486.600), την Ολλανδία (363.000), το Βέλγιο (2.901), τη Γερμανία (2.901). Οι «Μαροκινοί του Κόσμου» είναι νέοι και υψηλά καταρτισμένοι άνθρωποι σε διάφορους τομείς. Αποτελούν σημαντικό παράγοντα στην εθνική οικονομία, με μέση ετήσια συνεισφορά 10% του ΑΕΠ της χώρας τους.

Με περισσότερους από 130 παίκτες στο Παγκόσμιο Κύπελλο να εκπροσωπούν μια χώρα διαφορετική από αυτήν της γέννησής τους, το θέμα της στροφής προς τη διασπορά δεν αφορά βέβαια συγκεκριμένα την εθνική ομάδα του Μαρόκου. Οι ΗΠΑ, η Αγγλία, η Αυστραλία και οι οικοδεσπότες επίσης έχουν καλέσει παίκτες που γεννήθηκαν στο εξωτερικό, αλλά καμία ομάδα στο τουρνουά δεν έχει περισσότερους παίκτες που έχουν γεννηθεί στο εξωτερικό από το Μαρόκο.

Στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1998 στη Γαλλία, η ομάδα του Μαρόκου παρουσίασε μόνο δύο παίκτες που γεννήθηκαν εκτός της χώρας. Αυτή τη φορά, 14 παίκτες στην αποστολή των 26 γεννήθηκαν στο εξωτερικό. Μάλιστα η πλειοψηφία των οπαδών τους δεν έχουν κανένα θέμα με αυτό το γεγονός, δεδομένου ότι οι παίκτες διατηρούν ισχυρούς δεσμούς με τη χώρα.

Η προθυμία των φιλάθλων να παραβλέψουν τη μεγάλη εξάρτηση της εθνικής τους από ταλέντα που δεν έχουν μεγαλώσει ποδοσφαιρικά εντός των συνόρων, μπορεί να έχει να κάνει με την πολύπλευρη ταυτότητα των παικτών. Για παράδειγμα ο Χακίμι συνεχίζει να αποτίει φόρο τιμής στη μαροκινή κληρονομιά του και έχει κερδίσει επανειλημμένα επαίνους από θρυλικούς παίκτες όπως ο Νουρεντίν Ναϊμπέτ, που τον έχουν αποκαλέσει «υπερηφάνεια για το Μαρόκο και χαρά για τη χώρα».

Το Μαρόκο έχει ένα μεγάλο δίκτυο ταλέντων. Το 2018, οι διπλωματικές αποστολές της χώρας κατέγραψαν 4,2 εκατομμύρια Μαροκινούς που ζούσαν εκτός του βασιλείου, ωστόσο, είναι εξίσου εντυπωσιακοί οι στενοί δεσμοί που διατηρεί η διασπορά με το βασίλειο. Μια μελέτη τον Σεπτέμβριο από το Συμβούλιο της Μαροκινής Κοινότητας στο Εξωτερικό, μια κυβερνητική υπηρεσία, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το 61% των Μαροκινών στην Ευρώπη μεταξύ 18 και 35 ετών επισκέπτονται το βασίλειο κάθε χρόνο.

Η τελευταία φορά που το Μαρόκο κατάφερε να προχωρήσει από τη φάση των ομίλων ήταν πριν από 36 χρόνια, απέτυχε το 1994, το 1998 και το 2018. Στη συνέντευξη Τύπου μετά τον αγώνα με το Βέλγιο, ο Ρεγκράγκι και ο MVP του αγώνα, Χακίμι, καταχειροκροτήθηκαν στην αίθουσα από δημοσιογράφους από τη χώρα τους. Αλλά ήταν μια ερώτηση από έναν Λίβυο δημοσιογράφο που έφερε περισσότερη ζωηράδα στην αίθουσα. Μια ερώτηση στην οποία ο Ρεγκράγκι δεν δίστασε να απαντήσει.

«Πιστεύεις ότι είναι πιθανό να κερδίσεις το Παγκόσμιο Κύπελλο;» ρώτησε.

Ο Ρεγκράγκι κοίταξε τον Χακίμι και χαμογέλασε πριν απαντήσει: «Θέσαμε ως στόχο να δώσουμε ό,τι έχουμε και να βγούμε από τη φάση των ομίλων. Μετά από αυτό, γιατί όχι; Βάλτε στόχο τον ουρανό».