Με «Χ» σε πρεμιέρα εντός έδρας ο Ολυμπιακός περνάει!

Να κάνω μία πρώτη δική μου προσέγγιση στο παιχνίδι του Ολυμπιακού με τη Μαρσέϊγ. Γιατί τουλάχιστον κάτω από τη δική μου οπτική το πράγμα είναι πολύ ξεκάθαρο!

Ο Ολυμπιακός παίζει με μία από τις παραδοσιακά δύο-τρεις πιο ισχυρές ομάδες της Γαλλίας και δη αυτήν που πέρσι τερμάτισε δεύτερη πίσω από την Παρί Σεν Ζερμέν και φέτος έχει αυτή την στιγμή τρεις πόντους από τη δεύτερη στη βαθμολογία Παρί, έχοντας μάλιστα παίξει ήδη με την Παρί, την πρωτοπόρο Λιλ και την πάντα πολύ δυνατή Λιόν. Αυτό είναι το πρώτο δεδομένο, το οποίο καθορίζει και πολλά για τη συνέχεια της στόχευσης που κατά την γνώμη μου πρέπει να έχει ο Ολυμπιακός στην φετινή πρεμιέρα του στο Τσάμπιονς Λιγκ. Ένας Ολυμπιακός που έχει κάνει κάτι σαν προετοιμασία, σε αντίθεση με τη Μαρσέϊγ που έχοντας σταματήσει τις υποχρεώσεις της από τις 6 του περασμένου Μάρτη είχε τη δυνατότητα να κάνει μία απολύτως κανονική προετοιμασία Ιούλιο και Αύγουστο, ξεκινώντας το πρωτάθλημα της στις 30 Αυγούστου.

Εγώ λοιπόν λέω ότι ο Ολυμπιακός το πρώτο που έχει να κάνει την Τετάρτη είναι να μην χάσει-κι από εκεί και πέρα, αν μπορέσει να κερδίσει, μπράβο του και μαγκιά του. Αλλά και η ισοπαλία μόνο κακό αποτέλεσμα δεν είναι για πρώτη αγωνιστική. Κι ας είναι εντός έδρας το ματς! Η ήττα είναι ζημιά, η ισοπαλία όχι. Η εντός έδρας ήττα, και δη από τη Μαρσέϊγ κι όχι από τη Μάντσεστερ Σίτι, σου δημιουργεί κλίμα από το πρώτο κιόλας ματς ότι είσαι χαμένος φέτος. Με την ισοπαλία παραμένεις ζωντανός.

Να σας υπενθυμίσω ότι ο Ολυμπιακός…

Πέρσι μέσω των ομίλων του Τσάμπιονς Λιγκ συνέχισε στο Γιουρόπα Λιγκ λόγω του 2-2 της πρώτης αγωνιστικής με την Τότεναμ στο Καραϊσκάκη! Αν είχε χάσει, θα τερμάτιζε τέταρτος, πίσω από τον Ερυθρό Αστέρα, παρά τη νίκη του 1-0 τις βάρος των Σέρβων την τελευταία αγωνιστική…

Πρόπερσι προχώρησε από τη φάση των ομίλων του Γιουρόπα Λιγκ στα νοκ άουτ λόγω του 0-0 της πρώτης αγωνιστικής με την Μπέτις στο Καραϊσκάκη! Αν είχε χάσει, θα τερμάτιζε τρίτος, πίσω από τη Μίλαν, παρά τη νίκη του 3-1 εις βάρος των Ιταλών την τελευταία αγωνιστική…

Κοινώς, με ισοπαλία στο πρώτο εντός έδρας ματς, ο Ολυμπιακός του Μαρτίνς περνάει! Κι όχι μόνο του Μαρτίνς! Πότε άλλοτε ξεκίνησε με ισοπαλία σε πρεμιέρα στο Καραϊσκάκη; Το 2008, με το 1-1 με τη Λάτσιο, τότε που με τον Λεμονή πέρασε από τη φάση των ομίλων στα νοκ άουτ, με το εντός έδρας 3-0 επί της Βέρντερ τελευταία αγωνιστική! Ακόμη και το 1999, τη μοναδική άλλη φορά που επίσης ξεκίνησε με ισοπαλία εντός έδρας στην πρώτη αγωνιστική, με το 3-3 με τη Ρεάλ στο ΟΑΚΑ επί Μπάγεβιτς, είχε μπορέσει να συνεχίσει έστω στα νοκ άουτ του ΟΥΕΦΑ, με το 1-0 επί της Πόρτο την τελευταία αγωνιστική…

Άρα, μιλάμε για τέσσερα στα τέσσερα! Τέσσερις προκρίσεις του Ολυμπιακού στις τέσσερις φορές που ξεκίνησε εντός έδρας με ισοπαλία σε φάση ομίλων. Συμπέρασμα πολύ σοβαρό, καθώς έχουμε πλέον μεγάλη εμπειρία με τον Ολυμπιακό εδώ και πολλά χρόνια να παίζει πάντοτε εντός έδρας το πρώτο ματς, αφού έτσι φτιάνει η ΟΥΕΦΑ το πρόγραμμα και για λόγους τηλεοπτικούς.

Μην την ψάχνετε φίλοι μου. Το πρώτο ματς είναι πάντοτε πάρα πολύ δύσκολο, ακόμη κι αν είναι μέσα στο σπίτι σου. Θυμηθείτε πόσες φορές ο Ολυμπιακός έχει ξεκινήσει με ήττα στο Καραϊσκάκη: από Σπόρτινγκ 2-3, από Μπάγερν 0-3, από Παρί 1-4, από Σάλκε 1-2, από Μαρσέϊγ 0-1, από Βαλένθια 2-4, από Ρόζενμποργκ 1-3! Δείτε δε ότι δύο φορές είναι από γαλλικές ομάδες, πολύ απλά γιατί οι Γάλλοι στο ξεκίνημα της σεζόν είναι πάντα πολύ πιο έτοιμοι, καθότι ξεκινάει πολύ πιο γρήγορα το πρωτάθλημα τους. Και σκεφθείτε επιπλέον και πόσο δύσκολα πήρε ο Ολυμπιακός έστω αυτές τις δύο ισοπαλίες πέρσι και πρόπερσι στο ξεκίνημα του στο Καραίσκάκη: με την Μπέτις παίζοντας με 10 παίκτες στα 22 τελευταία λεπτά (αποβολή Τσιμίκα) και με την Τότεναμ χάνοντας 1-2 στο ημίχρονο…

Ατυχώς οι νίκες σε εντός έδρας πρεμιέρα είναι η εξαίρεση κι όχι ο κανόνας για τον Ολυμπιακό: το 3-2 με την Ατλέτικο, το 1-0 με την ΑΖ Αλκμααρ, το 6-2 με τη Λέβερκουζεν στη Ριζούπολη και το 1-0 με την Πόρτο στο ΟΑΚΑ.

Με νίκη μεθαύριο επί της Μαρσέϊγ ο Ολυμπιακός θα είναι μεγάλος μάγκας. Με ισοπαλία θα είναι ζωντανός. Αλλά με ήττα θα έχει πάθει ζημιά, ειδικά με τέτοιο πρόγραμμα (έξω την Πόρτο και μετά δύο σερί ματς με τη Σίτι…).

Παρεμπιπτόντως, κατά την Εκίπ θα είναι σε θέση να παίξουν κι οι προερχόμενοι από τραυματισμό στο ματς με την Μπορντό, Τσαλέτα Τσαρ κι ο Μπενεντέτο, με τη Μαρσέϊγ.

Άσχετο: Χάζεψα χθες το ντέρμπι στο ΟΑΚΑ. Το μεγαλύτερο γούστο ήταν με τη διαιτησία. Ο ΠΑΟΚ δεν πήρε ούτε μισή φάση σε όλο το ματς! Ρε αδελφέ, έγιναν τόσες φάσεις υποτίθεται 50-50. Κι δεν πήρε όχι μία, αλλά ούτε μισή! Και όμως από τον ΠΑΟΚ επισήμως δεν ακούστηκε κιχ!!! Σκεφθείτε να έπαιζε με τον Ολυμπιακό κι οι Γερμανοί (πρώτος διαιτητής και VAR) να μην του έδιναν ούτε τον πυρετό τους, τι θα είχε γίνει. Ας όψονται όμως τα…δελτία, ε;

Τέλος πάντων, σε αγωνιστικό επίπεδο, πραγματικά απόρησα με τον προπονητή του ΠΑΟΚ, με τη διαχείριση του παιχνιδιού! Σηκώνω τα χέρια ψηλά! Να χάνεις από το 20’, να παίζεις μονότερμα και να επιμένεις να έχεις στην ενδεκάδα σου τον Εσίτι έως το 60^ο λεπτό! Κι όχι απλά αυτό. Να εξακολουθείς να χάνεις, να μην μπορείς να φτιάξεις μία ευκαιρία από το 25’ έως το 75’ και να μην έχεις αλλάξει τακτική, επιμένοντας να παίζεις με τρία στόπερ, την στιγμή που ο άλλος είχε μόνο ένα επιθετικό!!!

Ειλικρινά δεν μπορώ να το πιστέψω αυτό που έκανε ο Άμπελ. Πάλι καλά που ξύπνησε στο 80’ και έβγαλε τρίτο στόπερ κι έπαιξε όπως έπρεπε να παίζει αν όχι από το 30’, τουλάχιστον από το ημίχρονο. Η ΑΕΚ δεν περνούσε τη σέντρα κι ο ΠΑΟΚ είχε τρεις στόπερ πίσω, να κοιτάζουν ο ένας τον άλλο! Το δε χειρότερο είναι ότι η φάση του μοναδικού γκολ της ΑΕΚ, απέδειξε ότι δεν έχει καμία σημασία να παίζεις με τρία στόπερ! Ο Ανσαριφάρντ ελίχθηκε ανάμεσα στους τρεις και σκόραρε με ένα ψύχραιμο σουτάκι…

Το γκολ, βέβαια, ήρθε από το λάθος του Σβαμπ να μην τραβήξει τη φανέλα του Τάνκοβιτς-φάουλ, κίτρινη και τέλος η φάση. Στη συνέχεια ήταν ο νεαρός Μιχαηλίδης που έστω αυτός θα μπορούσε να κάνει φάουλ πάνω στον Ανσαριφάρντ και να γλιτώσει το κέντρο της άμυνας του ΠΑΟΚ από το ρεζίλεμα που υπέστη σε αυτή τη φάση. Για τον Ανσαριφάρντ είχα ερωτηθεί στο ράδιο με το που υπέγραψε στην ΑΕΚ και δεν είχα καμία αμφιβολία ότι θα βοηθούσε την νέα ομάδα του-ήδη μετά το γκολ της πρόκρισης στους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ, μετράει και γκολ βαθμού στο πρώτο ντέρμπι. Με τον Τάνκοβιτς χθες είδαμε κάτι πραγματικά πολύ δύσκολο: έναν εξτρέμ να μην υπάρχει σε όλο το ματς, αλλά να κάνει μία τόσο καθοριστική ενέργεια, την πάσα μισό γκολ.

Σίγουρα η ΑΕΚ είχε μειονέκτημα με τις απουσίες κυρίως των Μάνταλου, Σιμόες, Γκαρσία και παίζοντας με έξι μεταγραφές στην ενδεκάδα δεν έβγαλε χημεία. Τις εντυπώσεις τις έχασε με το πολύ κακό ξεκίνημα της-ο ΠΑΟΚ, με λιγότερα (τρία) νέα πρόσωπα την κατανίκησε στα πρώτα 20 λεπτά, κάτι πάντως που έχει πλέον γίνει συνήθεια στο ΟΑΚΑ, αν δεν κάνω λάθος. Ο ΠΑΟΚ μπαίνει και κυριαρχεί της ΑΕΚ στο ξεκίνημα, σε όλα τα ματς!

Μόνο που αυτή τη φορά ο ΠΑΟΚ τελείωσε και εξίσου καλά, είχε δηλαδή δικό του και το φινάλε, με τις τρεις αλλαγές των μπροστινών να κάνουν τη διαφορά, ιδιαίτερα του Σβιντέρσκι, τον οποίο έχασαν οι στόπερ της ΑΕΚ σε τρεις κρίσιμες φάσεις, με αποκορύφωμα την ευκαιρία στο 96’-παρεμπιπτόντως νομίζω μοναδική στιγμή που ο Τσόλακ είχε σωστή απόφαση. Γιατί ούτε εκτελεστικά φάνηκε, ούτε τίποτα άλλο σπουδαίο δεν έκανε. Ο Ζίφκοβιτς όσο είχε δυνάμεις και αντοχές στις κλοτσιές (δύο κίτρινες πήραν παίκτες της ΑΕΚ για φάουλ πάνω του) έκανε τη διαφορά. Κι αυτός ο Κουρτζ έδειξε αμέσως. Ακόμη κι ο δεξιός μπακ, ο Ουαγκέ, που μπήκε αλλαγή.

Από την ΑΕΚ ο Χνιντ όντως μοιάζει στο στιλ με Βράνιες. Είναι εντυπωσιακός στις επεμβάσεις του στόπερ, χωρίς καθόλου τεχνική-νομίζω πάντως πιο κάτω επίπεδο από τον τρελοΒράνιες. Ο Ντελτσεάνου είναι καλύτερος με την μπάλα, αλλά σε δύο τρεις φάσεις-ευκαιρίες έβγαλε ερωτηματικά με τις αντιδράσεις του. Για τον πιτσιρικά Μιχάϊ είναι απορίας άξιον πώς τον έβαλε ο Καρέρα βασικό, αφού το παιδί είναι ακόμη ανέτοιμο. Πάλι καλά που το διαχειρίστηκε σωστά και δεν τον έβγαλε νωρίτερα, παρά στο ημίχρονο.

Θεωρητικά η ΑΕΚ πρέπει να είναι ευχαριστημένη με το 1-1, με τόσες ελλείψεις και με τέτοια χαμηλών τόνων εικόνα. Αλλά το ποδόσφαιρο είναι τέτοιο που αν ο Αλμπάνης έβλεπε πώς είχε βγει ο Ζίφκοβιτς κι όχι που ήταν ο Ολιβέϊρα, θα μπορούσε να κάνει εύκολα ένα δεύτερο γκολ στο τέλος και να τέλειωνε το ντέρμπι! Ακόμη και στο 95’ ο Λιβάγια θα μπορούσε να σουτάρει καλύτερα η, ακόμη καλύτερα, να πάσαρε στον Ολιβέϊρα.

Τέλος καλό, 1-1, όλα καλά. Και για τον Ολυμπιακό!