Τα προκριματικά και το πρωτάθλημα δεν είναι το ίδιο…

• Με δυο διαφορετικές ανάγκες

Εχω υποσχεθεί κάποια αναλυτικά σημειώματα για το μεταγραφικό καλοκαίρι των τεσσάρων ομάδων που πέρσι έκαναν πρωταθλητισμό και θα ξεκινήσω λόγω επικαιρότητας με τον ΠΑΟ που χθες έμαθε τον πρώτο του αντίπαλο στα προκριματικά του Τσάμπιονς λιγκ.

• Κλήρωση Champions League - Παναθηναϊκός: Το προφίλ της Γκλάσκοου Ρέιντζερς

O Παναθηναϊκός θα αντιμετωπίσει τους Ρέιντζερς από την Γλασκόβη με πρώτο ματς στην Σκοτία και ρεβάνς στην Αθήνα. Όπως κάθε κλήρωση έχει τα καλά της και τα δύσκολα της. Η ομάδα από την Σκοτία, παρά τις καλές της εμφανίσεις τα δυο τελευταία χρόνια στο Europa League αποφάσισε να προχωρήσει σε μια γενική ανασυγκρότηση και να αλλάξει και προπονητή γιατί έχασε εύκολα το περσινό πρωτάθλημα από την μόνιμη αντίπαλο Σέλτικ κι αυτό συνιστά αποτυχία. Η απόφαση την καθιστά κομμάτι μυστηριώδη: θα είναι μια ομάδα αρκετά διαφορετική από αυτή που πέρυσι αντιμετώπισε τον Ολυμπιακό στο Europa League. Για τους Ρέιντζερς θα υπάρξουν αναλυτικότερες αναφορές όταν φτάσουν τα ματς με τον ΠΑΟ: πρόκειται για ομάδα που την διαδικασία των ευρωπαϊκών προκριματικών την γνωρίζει, πράγμα που την καθιστά δύσκολο αντίπαλο, αλλά αν ο ΠΑΟ την αποκλείσει παίρνει και την θέση της στα γκρουπ των ισχυρών στην συνέχεια κι αυτό είναι το καλό της υπόθεσης. Ωστόσο το θέμα μου δεν είναι οι Σκοτσέζοι: είναι ο ΠΑΟ και το μεταγραφικό καλοκαίρι του.

Με δυο διαφορετικές ανάγκες

Ο ΠΑΟ έχει μπει στο εφετινό μεταγραφικό παζάρι με δυο ανάγκες: η πρώτη να φτιάξει μια ομάδα που θα προσπαθήσει να μπει στο League Stage του Τσάμπιονς λιγκ και η δεύτερη να δυναμώσει την ομάδα του ώστε να διεκδικήσει του χρόνου το πρωτάθλημα. Αυτά θα έπρεπε να μην είναι διαφορετικά, αλλά εκ των πραγμάτων είναι.

Αυτό που εγώ καταλαβαίνω παρακολουθώντας τις πρώτες κινήσεις του τεχνικού διευθυντή Γιάννη Παπαδημητρίου (που ελπίζω να γίνονται και με τις ευλογίες του προπονητή Ρουί Βιτόρια) είναι ότι υπάρχει απόφαση η ομάδα να μην αλλάξει πολύ: ο ΠΑΟ μοιάζει να θέλει να αντιμετωπίσει την πρώτη φάση της σεζόν – δηλαδή τα καλοκαιρινά προκριματικά – με την περσινή ομάδα – εννοώ με τους περσινούς βασικούς του. Η απόφαση αυτή είναι διαφορετική από την περσινή. Θυμίζω ότι πέρυσι το καλοκαίρι ο ΠΑΟ απέκτησε ένα πλήθος από παίκτες που θα τον άλλαζαν δραστικά: ήρθαν ο Ινγκασον, ο Τετέ, ο Μαξίμοβιτς, ο Πελίστρι, ο Μαξ, ο Ουναϊ, ο άτυχος Μπάλντοκ και όλοι ήταν παίκτες που αποκτήθηκαν για να παίξουν βασικοί. Βοηθούσε και ότι είχε ένα νέο προπονητή: ο Αλόνσο ήθελε να φτιάξει εξ αρχής την ομάδα. Με δεδομένο ότι ο ΠΑΟ είχε προχωρήσει σε κάποιες σημαντικές προσθήκες και τον προηγούμενο Ιανουάριο (τότε είχαν έρθει μεταξύ άλλων ο Ντραγκόφσκι κι ο Μπακασέτας) ο Παναθηναϊκός το περασμένο καλοκαίρι μπήκε στα προκριματικά με μια καινούργια ομάδα που δεν τα κατάφερε και τόσο άσχημα. Αποκλείστηκε στα προκριματικά του Γιουρόπα λιγκ από τον Αγιαξ σε μια ατελείωτη διαδικασία πέναλτι (μετά μάλιστα από νίκη στην Ολλανδία) και στην συνέχεια απέκλεισε την Λανς και μπήκε στον όμιλο του Conference League με μεγάλες φιλοδοξίες.

Φέτος ωστόσο δεν προκύπτει από κάπου πως για την ώρα ο ΠΑΟ ψάχνει πάλι επτά βασικούς. Προσπαθεί ως ομάδα να γεμίσει (γιατί υπάρχουν αρκετοί παίκτες από το ρόστερ του που πέρυσι ήταν αναπληρωματικοί και που μας αποχαιρέτησαν) αλλά οι βασικοί που θα προστεθούν στην ομάδα μοιάζουν λίγοι: ακόμα και ο Κυριακόπουλος και ο Τουμπά που ήδη αποκτήθηκαν δεν θα είναι απλό να βγάλουν από την ενδεκάδα ο πρώτος τον Μπλαντένοβιτς και ο δεύτερος κάποιον από τους στόπερ – ειδικά αν δεν φύγει ο Γεντβάι. Γιατί η διαφορά του πέρυσι με το φέτος; Όχι βέβαια γιατί ο ΠΑΟ τερμάτισε δεύτερος στο πρωτάθλημα: η απόσταση του από την κορυφή ήταν τόσο μεγάλη που η δεύτερη θέση δεν μπορεί να είναι ένδειξη επιτυχημένης σεζόν. Ο λόγος έχει να κάνει με τα προκριματικά: πέρυσι η ομάδα του ΠΑΟ ήταν στα προκριματικά του Γιουρόπα λιγκ και φέτος θέλει να παίξει την ζαριά της στα προκριματικά του Τσάμπιονς λιγκ. Στα οποία για να έχει τύχη πρέπει να έχει πρώτα από όλα ομοιογένεια. Ας μην ξεχνάμε ότι ο ΠΑΟ γνώριζε τους τρεις πιθανούς αντιπάλους του πριν την χθεσινή κλήρωση: ήταν η Σάλτσμπουργκ, η Βιτόρια Πλιζέν και οι Ρέιντζερς που τελικά του προέκυψαν. Μου μοιάζει πιθανό – για διαφορετικούς λόγους – στην ανάλυσή τους ο Βιτόρια και ο Παπαδημητρίου να έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα πως ειδικά απέναντι σε αυτές τις τρεις ομάδας η ομοιογένεια πρέπει να είναι για τον ΠΑΟ το πρώτο και βασικότερο όπλο. Είναι έτσι η φάση των κληρώσεων ώστε αν ο ΠΑΟ αποκλείσει τους Σκοτσέζους είναι αρκετά πιθανό αντίπαλος στον επόμενο γύρω του να είναι μια από τις άλλες δυο ομάδες! Το γεγονός δεν πέρασε απαρατήρητο. Που είναι το πρόβλημα; Ότι ο Παναθηναϊκός μοιάζει να χρειάζεται σημαντική ενίσχυση για να γίνει την επόμενη σεζόν διεκδικητής του πρωταθλήματος. Πράγμα που πέρυσι δεν ήταν μολονότι μάλιστα κατέληξε δεύτερος. Αυτό είναι το παράδοξο της περσινής σεζόν του που θα ήταν καλό να αναλυθεί. Η εντύπωση που υπάρχει αυτή την στιγμή είναι ότι αν ο ΠΑΟ αποκτούσε τον Ουναϊ κι ένα καλό κόφτη θα ήταν έτοιμος για να διεκδικήσει το πρωτάθλημα: το βρίσκω αρκετά αισιόδοξο. Πρώτον γιατί ο Ουαναϊ εδώ ήταν και πέρυσι. Και δεύτερον γιατί από όλα τα περσινά προβλήματα του ΠΑΟ η έλλειψη ενός σπουδαίου στόπερ ήταν το μικρότερο: η προσθήκη του Σιώπη μάλιστα βοήθησε πάρα πολύ μετά τον Ιανουάριο, αλλά η βελτίωση των αποτελεσμάτων δεν ήταν τόσο θεαματική. Ο ΠΑΟ δεν διεκδίκησε το πρωτάθλημα γιατί δεν κέρδιζε εκτός έδρας για ένα γεμάτο δίμηνο, αλλά και γιατί είχε μια γενικότερη δυσκολία στο γκολ. Που είναι δύσκολο να λυθεί ως δια μαγείας.

Στον ΠΑΟ μοιάζουν να πηγαίνουν φέτος βήμα βήμα και να μην βιάζονται: πρώτα τα προκριματικά του Τσάμπιονς λιγκ και μετά τα επόμενα βήματα. Τα προκριματικά αυτά είναι πολύ σημαντικά για πολλούς λόγους: πρώτα από όλα μπορεί να φέρουν χρήματα και σίγουρα η συμμετοχή στο League Stage δεν είναι άπιαστο όνειρο αν σκεφτεί κανείς ότι την προηγούμενη φορά (μόλις δυο καλοκαίρι πριν) ο ΠΑΟ έφτασε πολύ κοντά στο να τα καταφέρει γνωρίζοντας ένα αποκλεισμό στις λεπτομέρειες από την Μπράγκα. Μια καλή πορεία στα προκριματικά χρειάζεται και στον ίδιο τον Ρουί Βιτόρια η παραμονή του οποίου δεν αντιμετωπίστηκε με ενθουσιασμό από μερίδα των οπαδών: θα θυμόσαστε ότι όταν στη Θεσσαλονίκη υπήρξε ο καυγάς του Ρασβάν Λουτσέσκου με τον Ιβάν Σαββίδη υπήρχε μια σεναριολογία που ήθελε τον ΠΑΟ να παρακολουθεί πολύ το τι θα γίνει με τον Ρουμάνο. Ο Βιτόρια παίζει στα καλοκαιρινά ματς την πιθανότητα να έχει μια ήσυχη σεζόν: αν τα καταφέρει και πάρει προκρίσεις κάθε συζήτηση θα τελειώσει. Αλλά μετά τα προκριματικά αρχίζει ένα πρωτάθλημα στο οποίο ο ΠΑΟ πρέπει να εμφανιστεί με μια ομάδα πιο δυνατή από την περσινή: σε αυτό η ομοιογένεια της ενδεκάδας του μπορεί να σημαίνει πολλά αλλά μπορεί και να μην σημαίνει και τίποτα.

Ομάδα χωρίς εν δυνάμει 23-24 βασικούς είναι δύσκολο να κερδίσει το πρωτάθλημα: δείτε τι ομάδες είχαν και σε πόσους παίκτες βασίστηκαν η ΑΕΚ, ο ΠΑΟΚ και ο περσινός Ολυμπιακός. Ο ΠΑΟ σε αυτό κυρίως είχε πρόβλημα πέρυσι: η ποιοτική διαφορά βασικών - αναπληρωματικών φαινόταν μεγάλη, ίσως γιατί αρκετοί από τους αναπληρωματικούς δεν αξιοποιήθηκαν. Όπως και να χει για να είναι ανταγωνιστικός του χρόνου στο πρωτάθλημα αυτό το πρόβλημα πρέπει να το λύσει. Στα καλοκαιρινά προκριματικά, αν ξεκινήσει καλά, θα είναι λογικά ανταγωνιστικότατος…