«Βόμβα» έπεσε στο Τορίνο, καθώς το βράδυ της Δευτέρας (28/11) παραιτήθηκαν ο πρόεδρος Αντρέα Ανιέλι, ο αντιπρόεδρος Πάβελ Νέντβεντ, ο γενικός διευθυντής Μαουρίτσιο Αριβαμπένε και όλο το διοικητικό συμβούλιο της Γιουβέντους. Ο μέχρι πρότινος επικεφαλής της διοίκησης του κλαμπ με την επιστολή του αποχαιρέτησε τους οπαδούς των Μπιανκονέρι και αναφερόμενος στις έδρες «φόβητρα» θυμήθηκε το «Γεώργιος Καραϊσκάκης» του Ολυμπιακού.

Επί διοίκησης του Αντρέα Ανιέλι οι δυο ομάδες έχουν συναντηθεί τις σεζόν 2014-15 και 2017-18 για τη φάση των ομίλων του Champions League. Στις 22 Οκτωβρίου του 2014 οι Πειραιώτες είχα νικήσει με 1-0 χάρη στο γκολ του Παϊτίμ Κασάμι και στις 5 Δεκεμβρίου του 2017 οι Ιταλοί είχαν επικρατήσει με 2-0.

Progetto di bilancio d’esercizio e bilancio consolidato al 30 giugno 2022 | Rinnovo del Consiglio di Amministrazionehttps://t.co/pQmoqkROJC pic.twitter.com/0e7NZc3mND

— JuventusFC (@juventusfc) November 28, 2022

Αναλυτικά η επιστολή:

«Αγαπητοί, παίζοντας για τη Γιουβέντους, δουλεύοντας για τη Γιουβέντους, ένας ήταν στόχος: η νίκη. Όποιος έχει το προνόμιο να φοράει την ασπρόμαυρη φανέλα, το ξέρει. Όποιος εργάζεται σε μια ομάδα γνωρίζει ότι η σκληρή δουλειά νικά το ταλέντο αν το ταλέντο Δεν δουλεύει σκληρά.

Η Γιουβέντους είναι ένας από τους μεγαλύτερους συλλόγους στον κόσμο και όποιος εργάζεται ή παίζει εκεί ξέρει ότι το αποτέλεσμα είναι αποτέλεσμα της δουλειάς όλης της ομάδας. Έχουμε συνηθίσει να κερδίζουμε με την ιστορία και το DNA. Αφού Το 2010 τιμήσαμε την ιστορία μας πετυχαίνοντας εξαιρετικά αποτελέσματα: το Γήπεδο, εννέα συνεχόμενα πρωταθλήματα, η πρώτη ομάδα στην Ιταλία που έγινε σειρά σε Netflix και Amazon Prime, δημιουργήσαμε το J|Medical, πήραμε πέντε συνεχόμενα πρωταθλήματα γυναικών ξεκινώντας από το μηδέν.

Ο καθένας από εμάς μπορεί να θυμηθεί τη στιγμή πριν βγει στο γήπεδο, σε όλες τις έδρες φόβητρο: Μπερναμπέου, Ολντ Τράφορντ, Αλιάντς Αρίνα, Βεστφάλεν Αρίνα, Σαν Σίρο, Γ. Καραϊσκάκης, Σέλτικ Παρκ, Καμπ Νόου: όπου κι αν πηγαίναμε όταν η ομάδα ήταν συμπαγής, δεν φοβόμασταν κανέναν. Όταν η ομάδα δεν είναι συμπαγής, μπορούσε να αποβεί μοιραίο. Θα συνεχίσω να φαντάζομαι και να εργάζομαι για καλύτερο ποδόσφαιρο και θα δανειστώ μια φράση του: «Και εκείνοι χόρευαν, κι όσοι τους είδαν τους πέρασαν για τρελούς, αλλά ήταν εκείνοι που δεν μπορούσαν να ακούσουν τη μουσική». Θυμηθείτε, θα αναγνωρίζουμε ο ένας τον άλλον παντού με μια ματιά: Είμαστε οι άνθρωποι της Γιούβε! Μέχρι το τέλος...».