1955-56: Ο πρώτος τελικός στην ιστορία των ευρωπαϊκών κυπέλλων πραγματοποιήθηκε στο Παρίσι. Το κύπελλο πρωταθλητριών ήταν η παρθενική ευρωπαϊκή διοργάνωση, με τις δύο φιναλίστ να είναι η Ρεάλ Μαδρίτης και η Ρεμς. Μπροστά σε 38 χιλιάδες θεατές, που βρέθηκαν στο Παρκ Ντε Πρενς, η γαλλική ομάδα προηγήθηκε 2-0 στο πρώτο δεκάλεπτο και 3-2 στις αρχές της επανάληψης. Ωστόσο, οι Ισπανοί είχαν την απάντηση και στις δύο περιπτώσεις, φτάνοντας στο τελικό 4-3 και στο πρώτο κύπελλο πρωταθλητριών στην ιστορία. Για τη Ρεάλ, αυτή ήταν η αρχή των πέντε σερί τροπαίων, που της έδωσαν το παρατσούκλι «βασίλισσα της Ευρώπης».

1974-75: Χρειάστηκε να περάσουν σχεδόν 20 χρόνια για να επιστρέψει ο τελικός του κυπέλλου πρωταθλητριών στο Παρίσι και το Παρκ Ντε Πρενς. ΗΜπάγερν Μονάχου, που είχε κατακτήσει και την προηγούμενη σεζόν το τρόπαιο, τέθηκε αντιμέτωπη με τη Λιντς, που συμμετείχε για πρώτη φορά στην ιστορία της σε τελικό. Η αναμέτρηση μπορεί να είχε το χαρακτήρα του «Δαβίδ εναντίον Γολιάθ», όμως η αγγλική ομάδα... έβγαλε το λάδι στους Βαυαρούς. Τελικά, με δύο γκολ στο τελευταίο 20λεπτο (Ροτ, Μίλερ), η Μπάγερν επικράτησε με σκορ 2-0 και κατέκτησε για δεύτερη σερί χρονιά την κούπα. Κατά τη διάρκεια του αγώνα, οπαδοί της Λιντς προκάλεσαν επεισόδια, με αποτέλεσμα η ομάδα τους να τιμωρηθεί με αποκλεισμό τεσσάρων ετών από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις.

1980-81: 2022, 2018, 1981. Για τρίτη φορά διασταυρώνουν φέτος τα ξίφη τους σε τελικό Λίβερπουλ και Ρεάλ Μαδρίτης. Η πρώτη ήταν πριν από 41 χρόνια, ξανά στο Παρίσι. Μόνο που εκείνος ο τελικός είχε διεξαχθεί στο Παρκ Ντε Πρενς. Η «βασίλισσα» είχε ήδη κατακτήσει το τρόπαιο έξι φορές, με τη Λίβερπουλ να μετρά μέχρι τότε 2/2 στις παρουσίες της σε τελικό. Σε ένα μέτριο παιχνίδι, ο τίτλος κρίθηκε με ένα γκολ στο φινάλε. Ο Άλαν Κένεντι σκόραρε για λογαριασμό της Λίβερπουλ, χαρίζοντας στους «κόκκινους» το τρίτο τρόπαιο στην ιστορία τους. Μάλιστα, αυτή ήταν η πέμπτη συνεχόμενη χρονιά, που μία αγγλική ομάδα στεφόταν πρωταθλήτρια Ευρώπης (Λίβερπουλ 1977, 1978 – Νότιγχαμ 1979, 1980).

1999-2000: Μόλις δύο χρόνια νωρίτερα, το Σταντ Ντε Φρανς είχε ανοίξει τις πύλες του για το Μουντιάλ της Γαλλίας και το επόμενο σπουδαίο αθλητικό γεγονός που φιλοξένησε ήταν ο τελικός του ChampionsLeague. Η Ρεάλ Μαδρίτης βρέθηκε και πάλι στο αγαπημένο της Παρίσι, αυτή τη φορά με αντίπαλο μια ομάδα από τη χώρα της. Η πρωτάρα Βαλένθια τέθηκε αντιμέτωπη με τη «βασίλισσα», στον πρώτο τελικό στην ιστορία της διοργάνωσης, που αναμετρήθηκαν ομάδες από την ίδια χώρα. Μπορεί οι «νυχτερίδες» να είχαν την... ορμή, όμως στον αγωνιστικό χώρο μέτρησε η εμπειρία της Ρεάλ. Η ομάδα του Βιθέντε Ντελ Μπόσκε έκανε «πάρτι», φτάνοντας στο τελικό 3-0 και όγδοο τρόπαιο στην ιστορία της.

2005-06: Στην εποχή του ChampionsLeague, η Μπαρτσελόνα δεν είχε φτάσει ποτέ μέχρι τότε σε τελικό, ενώ η Άρσεναλ έγινε η πρώτη ομάδα από το Λονδίνο που συμμετείχε ποτέ στον τελικό της διοργάνωσης. Με τον ΛιονέλΜέσι να είναι ακόμα στο ξεκίνημα της καριέρας του και να μην αγωνίζεται στον τελικό, οι «μπλαουγκράνα» κατάφεραν να κατακτήσουν το τρόπαιο, έστω κι αν δυσκολεύθηκαν ιδιαίτερα απέναντι στους «κανονιέρηδες». Παρά το αριθμητικό της μειονέκτημα, η ομάδα του Βενγκέρ είχε προηγηθεί στο σκορ και κρατούσε το προβάδισμα μέχρι και το τελευταίο 15λεπτο. Κάπου εκεί, «χτύπησαν» ο Ετό και ο Μπελέτι (!) για την ανατροπή και το 2-1 υπέρ της Μπάρτσα, που την έφερε ξανά στην κορυφή της Ευρώπης μετά το 1992.