Όταν οι ποδοσφαιριστές της Μπάγερν δεν συντονίζονται με τον προπονητή

Δεν είναι δύσκολο να εξηγήσεις την ιστορία σχετικά με το τι της συνέβη της Μπάγερν στην ρεβάνς με την Βιγιαρεάλ, χρησιμοποιώντας και ερμηνεύοντας τα δεδομένα του αγώνα. Μολονότι η τακτική επιλογή του Ουνάι Έμερι να στήσει πολύ χαμηλά στο τερέν το αμυντικό του μπλοκ της έδωσε την μπάλα περισσότερο (69%) από όσο την έχει φέτος (62%) και παρότι εκτέλεσε περισσότερες (22) φορές από το συνηθισμένο της (18) η Μπάγερν δημιούργησε τελικά ευκαιρίες μικρότερης αξίας (xG 1.98) από το συνηθισμένο της (xG 2.46). Ενώ η επιλογή της Βιγιαρεάλ να αμυνθεί τόσο χαμηλά στο τερέν της έδωσε την ευκαιρία να αναπτύξει μεγαλύτερο αριθμό οργανωμένων επιθέσεων (56) από τον μέσο όρο της (40) και ενώ βρήκε τον τρόπο να ολοκληρώσει περισσότερες επιθέσεις (30%) από το συνηθισμένο της (27%), η Μπάγερν δημιούργησε τρεις μεγάλες ευκαιρίες -με τους Μίλερ, Γκορέτσκα και Ουπαμεκανό. Με άλλα λόγια δεν κατάφερε να αξιοποιήσει την κατοχή της μπάλας και να διασπάσει τις αμυντικές γραμμές που είχε στήσει ο Εμερι για να εκτελέσει πολλές φορές από προνομιακές θέσεις. Σημείωσε πρόοδο συγκριτικά με το πρώτο παιχνίδι (xG 1.21), αλλά όχι τόσο που σήμερα να μπορεί να τα βάλει με την τύχη της επειδή “δεν έμπαινε μέσα η μπάλα” για να εξηγήσει το γεγονός ότι σκόραρε πολύ λιγότερο (1 γκολ) από το φετινό συνηθισμένο της (2.96 ανά ματς).

Προφανώς το ποδόσφαιρο που έπαιξε θα μπορούσε να έχει αποδειχθεί αρκετό, όπως σχολίασε ο Γιούλιαν Νάγκελσμαν, για να της δώσει την πρόκριση - ενδεχομένως να ήταν αρκετή μια εύστοχη εκτέλεση από τον Μίλερ. Άλλο όμως το αποτέλεσμα του παιχνιδιού και άλλο η απόδοση. Στην απόδοση ο παρατηρητής έβλεπε για ακόμη μια φορά την συνηθισμένη αδυναμία που έδειξε η Μπάγερν σε αυτό το Champions League: Έβλεπε μια ομάδα που δεν ήταν αποφασισμένη να κυριαρχήσει για να επικρατήσει. Που δεν μπορούσε να θυμώσει και να πεισμώσει, με θετική νοοτροπία. Είτε επειδή είχε υποτιμήσει την αντίπαλό της, όπως σχολίασε μετά από τη ρεβάνς ο Ντάνι Παρέχο, είτε επειδή οι ποδοσφαιριστές της δεν έχουν ακόμη συνδεθεί συναισθηματικά και πνευματικά με τον προπονητή τους για να τον ακολουθούν και να εμπνέονται, να παρακινούνται, να τσιτώνουν, γενικώς να ανταποκρίνονται στα ερεθίσματα που λαμβάνουν από εκείνον, σε αυτό το Champions League η Μπάγερν ήταν μια ακίνδυνη ομάδα. Η αγωνιστική νοοτροπία της δεν είχε καμία σχέση με αυτή που είχε το 2020 η ομάδα του Χάνσι Φλικ. Ηταν σαν να είχε αφαιρέσει κάποιος την αποφασιστικότητα του νικητή από το dna της.

Στα μάτια κάποιου που παρακολουθεί όλο αυτό που συμβαίνει στο Μόναχο από απόσταση, η κατάληξη της φετινής καμπάνιας στο Champions League μοιάζει λογική. Έχει, δηλαδή, μια λογική εξήγηση. Η Μπάγερν ζει μια εποχή μετάβασης από το προηγούμενο καθεστώς λειτουργίας της σε ένα νέο. Στο επίπεδο της διοίκησης, στο επίπεδο του προπονητικού επιτελείου, ακόμη και στο ρόστερ της. Και επειδή οι αλλαγές έγιναν συγχρόνως, φυσιολογικά έχουν επιμηκύνει το χρονικό διάστημα που απαιτείται μέχρι να περάσει η Μπάγερν στην φάση της παγιοποίησης των αλλαγών.

Αυτό που σήμερα ζει η Μπάγερν θα έπρεπε να το μαντεύει τον καιρό που αποφάσιζε να «διώξει» τον Φλικ, δηλαδή να μη του επιτρέψει να πάρει εκείνος τον πρώτο λόγο και να λειτουργήσει ως μάνατζερ αγγλικού τύπου. Στην εποχή που άλλαζε η διοίκηση και άλλαζαν αρκετοί ποδοσφαιριστές, η Μπάγερν έχασε όλες τις σταθερές της. Και τώρα, που μπροστά έχει κι άλλες αλλαγές, δεδομένου ότι ο Λεβαντόφσκι θέλει να αλλάξει περιβάλλον, ο Νόιερ έχει πατήσει τα 36 και ο Μίλερ πατάει τα 33, η Μπάγερν βρίσκεται σε σημείο καμπής. Δεδομένης μάλιστα της επιχειρηματικής στρατηγικής μιας εταιρείας που δεν ξοδεύει περισσότερα από τα εγγυημένα έσοδά της, η Μπάγερν γνωρίζει εκ των προτέρων ότι το ερχόμενο καλοκαίρι δεν θα μπορεί να προσθέσει στο ρόστερ της στοιχεία εγγύησης για δυναμική επιστροφή στο Champions League.

Πού θα επενδύσει τις φιλοδοξίες της; Η λογική λέει στον Νάγκελσμαν. Άρα το κύριο όραμα θα πρέπει να γίνει το να συνεχιστούν οι αλλαγές, στο επίπεδο του ρόστερ, προκειμένου να προστεθούν ποδοσφαιριστές που θα μπορεί να διαχειριστεί ένας προπονητής που δεν γέμισε μέχρι τώρα το μάτι των σταρ της. Με παίκτες «του χεριού του» ο Νάγκελσμαν έκανε καλά πράγματα στο παρελθόν του. Με αυτούς που βρήκε στην Μπάγερν δεν έχει καταφέρει μέχρι σήμερα κάτι παραπάνω από το να μη χάσει την Σαλατιέρα. Αν η επόμενη είναι μια σεζόν που θα ξεκινήσει όπως η φετινή, δηλαδή με προπονητή που αμφιβάλλει ότι τον ακολουθούν οι ποδοσφαιριστές του, η Μπάγερν δεν θα αλλάξει ιπποδύναμη, διότι δεν θα αλλάξει αγωνιστική νοοτροπία.