• Η τριάδα των χαφ αποτελεί την βάση!
• Τα σκυμμένα κεφάλια και η αισιοδοξία!
• Ένα φιλικό μέσα σε εννιά μήνες και κανένα από τον Σεπτέμβρη (!)

Από την πρώτη στιγμή που η κληρωτίδα έφερε στον δρόμο της Εθνικής Ελπίδων την Ισπανία με την Κροατία για τα προκριματικά του EURO 2025, τα πράγματα ήταν ήδη δύσκολα. Ειδικά από τη στιγμή που οι πρώτοι περνούν απευθείας στα τελικά και οι καλύτεροι δεύτεροι παίζουν play-offs.

Ο αρχικός στόχος ήταν η Ελλάδα να νικήσει τις Λευκορωσία, Ανδόρρα και Νησιά Φερόε προκειμένου να εστιάσουν την προσοχή τους στις δύο δυνατές χώρες που είναι γνωστές για την παραγωγή ταλέντων. Ωστόσο η ομάδα δεν μπήκε και με τον καλύτερο τρόπο στη διοργάνωση, αφού «κόλλησε» στο 1-1 στο «Απόστολος Νικολαϊδης» κόντρα στους Λευκορώσους και μπήκε από τώρα σε... περίεργη κατάσταση όσον αφορά τη συνέχεια.

Το Gazzetta στέκεται στη φράση του νέου προπονητής της ομάδας, Νίκου Παπαδόπουλου, ότι: «είμαστε μια καινούργια ομάδα αλλά είναι λίγος ο χρόνος», σας ξεχωρίζει τα πρόσωπα του ματς και στην υπέρβαση που χρειάζεται για να βρεθεί στο EURO U21.

Η τριάδα των χαφ αποτελεί την βάση!

Το τελικό αποτέλεσμα (1-1) αλλά και η εμφάνιση δεν ήταν πειστικές για την Εθνική Ελπίδων απέναντι στη Λευκορωσία, σε ένα παιχνίδι που ήταν «must win» με βάση τον όμιλο που έχει η χώρα μας, όπου υπάρχουν Ισπανία και Κροατία μεταξύ άλλων. Ουσιαστικά θα περιμέναμε μία... γκέλα δική τους κόντρα σε Λευκορωσία, Ανδόρρα και Νησιά Φερόε και πριν καν μπουν εκείνη σε αυτή τη διαδικασία, την κάναμε εμείς και εντός έδρας κιόλας.

Ωστόσο ο Νίκος Παπαδόπουλος, μετά αυτή τη δυάδα αγώνων με Ουγγαρία και Λευκορωσία, έχει βρει μία βάση για να χτίσει και δεν είναι άλλο από τη μεσαία γραμμή. Η τριάδα των Σουρλή, Μεταξά και Κουρφαλίδη ξεχώρισε σε μεγάλο βαθμό τόσο επιθετικά όσο και ανασταλτικά, με τον καθένα τους να έχουν τους σωστούς αυτοματισμούς και να παρουσιάσουν ένα αρκετά καλό και ώριμο πρόσωπο στο γήπεδο.

Ας τα πάρουμε με τη σειρά...

*Δημήτρης Μεταξάς: Σε ρόλο «6αριού» έκανε τα πάντα. Έτρεχε, έκοβε, έφτιαχνε παιχνίδι και γενικά ήταν παντού στο γήπεδο. Έκοψε τις επικίνδυνες αντεπιθέσεις των Λευκορώσων, έσωσε πάνω στη γραμμή και κράτησε το 1-1 και ήταν ένα πρόσωπο που φάνηκε σε κάθε φάση της μεσαίας γραμμής, ειδικά στο αμυντικό σκέλος.

*Βασίλης Σουρλής: Το γεγονός ότι μετράει 144 λεπτά φέτος και με μόλις ένα παιχνίδι από τον Οκτώβρη, φάνηκε στον αγωνιστικό ρυθμό του 20χρονου χαφ του Ολυμπιακού αλλά αυτό δεν τον κράτησε από το να τρέξει πολλά χιλιόμετρα στο γήπεδο. Ο Σουρλής πίεζε με την πρώτη ευκαιρία τους αντίπαλους ποδοσφαιριστές και από 8άρι γινόταν «κρυφός κυνηγός» ενώ είχε και την ασίστ στο γκολ του Τζόλη στο 11'. Βέβαια κάποιες ενέργειες με την μπάλα ή ορισμένα τελειώματα θα μπορούσαν να είναι καλύτερα.

*Χρήστος Κουρφαλίδης: Φέτος μετράει 16 συμμετοχές με την πρώτη ομάδα της Κάλιαρι στη Serie B και έχει συνολικά τρεις ασίστ, κάτι που δείχνει το πόσες εμπειρίες έχει συλλέξει ο 19χρονος χαφ. Αυτές εμφανίζονται στον αγωνιστικό χώρο με τον ίδιο να έχει σωστές τοποθετήσεις, ακριβής μπαλιές και να κάνει τα βασικά στη μεσαία γραμμή. Ήταν και ο παίκτης που κάλυπτε τον Μεταξά ή τον Σουρλή.

Τα σκυμμένα κεφάλια και η αισιοδοξία!

Μετά το σφύριγμα της λήξης, η πρώτη εικόνα ήταν οι μισοί παίκτες της Εθνικής στο έδαφος και οι υπόλοιποι να έχουν σκυμμένο το κεφάλι. Η απογοήτευση ήταν μεγάλη για το αποτέλεσμα, καθώς άπαντες ήξεραν πόσο σημαντικοί ήταν οι τρεις βαθμοί σε αυτό το ματς και πόσο δύσκολη κάνει τη συνέχεια των προκριματικών.

Η απογοήτευση φαινόταν στα πρόσωπα των παικτών και κατά την αποχώρησή τους από το γήπεδο μετά το ματς, με κάποιους από αυτούς να φεύγουν απευθείας για... αεροδρόμιο ώστε να επιστρέψουν στις ομάδες τους. Μέσα σε όλο αυτό όμως, το πιο σημαντικό στοιχείο που πρέπει να κρατήσει κάποιος, είναι η αισιοδοξία. Αυτό το «δεν πειράζει, θα βελτιωθούμε, μπορούμε». Πάνω σε αυτό πρέπει να επενδύσει η Εθνική Ελπίδων.

Μπορεί να είναι ένα νέο σύνολο, με έναν νέο προπονητή αλλά η χημεία σε πρώτη φάση υπάρχει και άπαντες θεωρούν ότι το ταλέντο που έχουν οι παίκτες μπορεί να εξελιχθεί σε μία ανταγωνιστική ομάδα ενόψει της συνέχειας.

Ένα φιλικό μέσα σε εννιά μήνες και κανένα από τον Σεπτέμβρη (!)

Πάμε τώρα να εστιάσουμε σε ένα βασικό θέμα της Εθνικής Ελπίδων. Ήταν 11 του περασμένου Ιουνίου όταν η Ελλάδα έχασε από την Πορτογαλία (2-1) και έμεινε και επίσημα εκτός EURO U21 παρότι είχε κάνει δυναμικό ξεκίνημα και είχε ελπίδες μέχρι το βαρύ 4-0 στην Τρίπολη από την παρέα των Πορτογάλων. Έκτοτε, η Εθνική έπαιξε ένα φιλικό απέναντι στην Πολωνία στις 23/09 και μετά το απόλυτο... τίποτα. Χωρίς υπερβολή.

Το επόμενο παιχνίδι μετά από αυτό φιλικό, ήταν εκείνο κόντρα στην Ουγγαρία στις 24/03 (!). Δηλαδή έξι μήνες μετά, με νέο προπονητή και αρκετά φρέσκα πρόσωπα στην αποστολή. Με τα μαθηματικά, αυτό σημαίνει ότι ο Νίκος Παπαδόπουλος βρέθηκε για πρώτη φορά με τους παίκτες και βρήκε ένα σύνολο που είχε παίξει μαζί ένα ματς σε εννιά ολόκληρους μήνες. Και κάπου εδώ φτάνουμε στα λόγια του έμπειρου προπονητή, όταν αναφέρθηκε σε καινούργια ομάδα, πάρα πολύ δουλειά αλλά λίγο χρόνο.

Στο δια ταύτα... Κανείς δεν απέκλεισε την Εθνική Ελπίδων από την πρεμιέρα της στα προκριματικά. Σίγουρα το (ήδη δύσκολο) πρόγραμμα έγινε δυσκολότερο με αυτό το αποτέλεσμα όπως εξηγήσαμε παραπάνω, όμως το ταλέντο που έχει κάθε παίκτης ξεχωριστά είναι αρκετό για να συνδυαστεί με τη διάθεση και να φτιαχτεί κάτι ωραίο.