Ο οργανωτής Τζαβέλλας και τα ευδιάκριτα στοιχεία της ταυτότητας του Μιλόγεβιτς

Στην προηγούμενη εποχή του ποδοσφαίρου, προτού επιδράσει τόσο στην προπονητική και τις υποστηρικτικές επιστήμες η τεχνολογική εξέλιξη, ένα 20ήμερο δεν ήταν αρκετό σε έναν προπονητή για να συνεννοηθεί με τους ποδοσφαιριστές του και να ωριμάσει το αγωνιστικό μοντέλο του ώστε να γίνονται ευδιάκριτα τα στοιχεία που επιθυμεί να εισάγει στο παιχνίδι της ομάδας του. Σήμερα όμως το ποδόσφαιρο είναι αλλιώς - το έχει κάνει αλλιώς η εξέλιξη, τόσο που να αλλάξει την μεθοδολογία των προπονητών και να επιταχύνει πολύ την διαδικασία μύησης των ποδοσφαιριστών στην φιλοσοφία ενός προπονητή. Όλα αυτά βεβαίως συμβαίνουν μόνο εφόσον ο προπονητής είναι αποτελεσματικός στην μεταδοτικότητα και εφόσον δουλεύει με τακτικά ευφυείς ποδοσφαιριστές που δείχνουν διάθεση να μυηθούν στην φιλοσοφία του και να υπηρετήσουν το αγωνιστικό μοντέλο που υποδεικνύει. “Αν λειτουργείς αποτελεσματικά, όλα πλέον γίνονται πολύ πιο γρήγορα”, έλεγε πρόσφατα σε μια συνέντευξη ο Μαουρίτσιο Ποτσετίνο, όταν μιλούσε σχετικά με τον χρόνο που του πήρε για να συνεννοηθεί στα βασικά με τους ποδοσφαιριστές του στην Παρί Σεν Ζερμέν.

Παρακολουθώντας το παιχνίδι της ΑΕΚ με την Αντβέρπ ο παρατηρητής μπορούσε εύκολα να διακρίνει βασικά στοιχεία της αγωνιστικής ταυτότητας των ομάδων του Βλάνταν Μιλόγεβιτς, και ειδικά του Ερυθρού Αστέρα που δημιούργησε, μιας ομάδας που σε 165 παιχνίδια στο πρωτάθλημα είχε μέσο όρο 2.3 βαθμούς ανά παιχνίδι. Η ΑΕΚ, η οποία συμπτωματικά απέναντι στην Αντβέρπ έπαιξε με τον πιο συνήθη σχηματισμό που επέλεγε στον Ερυθρό Αστέρα ο Σέρβος προπονητής, το 4-2-3-1,έδειξε τρία βασικά στοιχεία εκείνης της ταυτότητας:

Την επιθετική στάση στο τερέν κατά την φάση της άμυνας, την τόλμη να στήνει το αμυντικό της μπλοκ στο αντίπαλο αμυντικό 1/3 του τερέν, την ένταση στο πρέσινγκ, την επιθυμία να επανακτήσει την κατοχή όσο ψηλότερα και να μεταβεί άμεσα στην φάση της επίθεσης προκειμένου να την εκτελέσει με λίγες επαφές με την μπάλα για να βρει ανοργάνωτη την αντίπαλη άμυνα.

Την καλή οργάνωση της στο παιχνίδι τοποθέτησης όταν επιχειρούσε να αναπτύξει επιθέσεις, χάρη στην οποία κυκλοφόρησε με καλό ρυθμό και με άνεση κατά την διάρκεια του δευτέρου ημιχρόνου. Οργάνωση που δεν επηρεάστηκε από τις πολλές μαζεμένες αλλαγές και την μαζική είσοδο νεαρών ποδοσφαριστών στο τερέν. Αυτό είναι καθαρό σημάδι μιας ομάδας που δουλεύει αποτελεσματικά στο τακτικό κομμάτι.

Την ευελιξία στις εναλλαγές από την ανάπτυξη των επιθέσεων με πολλές μεταβιβάσεις στο άμεσο παιχνίδι με τις μακρινές μεταβιβάσεις. Ο Μιλόγεβιτς δεν είναι δογματικός, και δεν απαιτεί από τον τερματοφύλακα και τους ποδοσφαιριστές του να παίζουν με κοντινές μεταβιβάσεις. Στον καιρό του στον Αστέρα, μπορούσες να δεις άλλη συμπεριφορά στα ματς του Champions League και άλλη στο πρωτάθλημα, και αυτό συνέβαινε σε διάστημα τριών ημερών. Άλλες τοποθετήσεις, άλλος τρόπος ανάπτυξης των επιθέσεων, άλλα τα μέτρα της ομάδας του στο τερέν.

Αν η ΑΕΚ είχε αλλάξει πολύ το ρόστερ της και οι ποδοσφαιριστές αντιμετώπιζαν σήμερα και την πρόκληση της βελτίωσης της ενδοεπικοινωνίας είναι πιθανό να μην έδειχνε την συνοχή που είχε στο μεγαλύτερο διάστημα του παιχνιδιού όταν αμυνόταν. Πιθανόν να μη συνέβαινε αν δεν είχε βάλει στην άμυνά της τον Γιώργο Τζαβέλλα, έναν πολύ έμπειρο αμυντικό που αναλαμβάνει την ευθύνη της καθοδήγησης της άμυνας, όπως καλά έχουμε καταλάβει παρακολουθώντας τον να κατευθύνει την άμυνα και να οργανώνει όλη την ομάδα τόσο κατά την φάση της άμυνας όσο και στο πρώτο στάδιο ανάπτυξης των επιθέσεων στα παιχνίδια της Εθνικής. Με 10 “περσινούς” και τον Τζαβέλλα, ένας προπονητής με την ικανότητα που έχει δείξει στο παρελθόν ο Μιλόγεβιτς στο χτίσιμο μιας ομάδας είναι φυσιολογικό να παρουσιάζει ένα σύνολο που δείχνει να λειτουργεί με μεγαλύτερη ωριμότητα από αυτήν που αναλογεί στην βιολογική ηλικία μιας ομάδας 20 ημερών.

Είναι πάρα πολύ νωρίς για να κάνει κανείς προεκτίμηση για την ΑΕΚ που θα βλέπουμε στη νέα σεζόν, δεδομένου ότι δεν έχει ολοκληρώσει τις μεταγραφές. Δεν είναι όμως νωρίς για να εκτιμήσει κανείς ότι η ΑΕΚ του Μιλόγεβιτς θα έχει καθαρή αγωνιστική ταυτότητα και θα είναι πολύ πιο ενδιαφέρουσα - δηλαδή καλύτερη στη φάση της ανάπτυξης των επιθέσεων, συγκριτικά με την περσινή ομάδα. Με άλλα λόγια, δεν είναι καθόλου απίθανο με ίδιους, “περσινούς” παίκτες ο Μιλόγεβιτς να παρουσιάσει μια ομάδα με ομαδική τεχνική μεγαλύτερης ποιότητας συγκριτικά με την περσινή.