Τέτοιες αποφάσεις λαμβάνονται πολύ σπάνια και όταν μπαίνουν σε εφαρμογή, τότε αφορούν προσωπικότητες οι οποίες έχουν τεράστια προσφορά, ηχηρό εκτόπισμα, πλήρη αποδοχή και σπουδαία απήχηση όχι στην Ελλάδα και την Ευρώπη, αλλά στο σύνολο του μπασκετικού κόσμου. Και λίγο-πολύ αποτελούν μία τιμητική επιβράβευση για το αποτύπωμα που έχουν αφήσει ως παίκτες.

Όπως συνέβη το 1997, όταν ο απερχόμενος πρόεδρος της ομοσπονδίας, Γιώργος Βασιλακόπουλος έχρισε τον Παναγιώτη Γιαννάκη ομοσπονδιακό τεχνικό. Λίγους μήνες νωρίτερα, ο ρέκορντμαν συμμετοχών και εμβληματικός αρχηγός της «επίσημης αγαπημένης» είχε αποχαιρετήσει τα παρκέ, δίνοντας το τελευταίο παιχνίδι της καριέρας του φορώντας την γαλανόλευκη στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ατλάντα (1996).

Κάτι παρεμφερές όσον αφορά την αυτόματη μετάβαση τον ρόλο του παίκτη σε εκείνον του head coach, είχε συμβεί και το 1991 στην Γιουγκοσλαβία. Τότε ο μεγάλος Ντράγκαν Κιτσάνοβιτς είχε «δει» στο πρόσωπο του Ζέλικο Ομπράντοβιτς ένα τεράστιο προπονητικό ταλέντο, τον έπεισε να διακόψει απότομα την καριέρα του ως παίκτης και παραμονές του Eurοbasket της Ρώμης, να αναλάβει την τεχνική ηγεσία της Παρτίζαν με γνωστά σε όλους τα αποτελέσματα που ακολούθησαν. Αλλά επειδή δεν επρόκειτο για την Εθνική ομάδα, δεν έχει την ίδια βαρύτητα.

Κλείνω την παρένθεση κι επιστρέφω στο θέμα μας. Το ίδιο ακριβώς συνέβη και σήμερα, 24 χρόνια αργότερα, με την ανάληψη των ηνίων της ομοσπονδίας από τον νεοεκλεγέντα Βαγγέλη Λιόλιο, ο οποίος μεταξύ πολλών άλλων, θέλει να αλλάξει όλον τον τρόπο λειτουργίας των Εθνικών ομάδων και να φέρει τον εκσυγχρονισμό στην ΕΟΚ.

Ο Βασίλης Σπανούλης, που τον περασμένο Ιούνιο έβαλε τους τίτλους τέλους της μυθικής καριέρας σαν παίκτης και την Δευτέρα (27/09, 18.00) θα πει και επίσημα το «τελευταίο αντίο» σε συνέντευξη Τύπου που έχει προγραμματιστεί στο Στάδιο "Ειρήνης και Φιλίας", είναι ένα απ' αυτά τα πρόσωπα - μετρημένα στα δάχτυλα του ενός χεριού - που αξίζουν μία τέτοια τιμή. Ειδικότερα από την στιγμή που ο ίδιος έχει αποφασίσει ότι η προπονητική θα είναι το επόμενο βήμα της σπουδαίας διαδρομής του στο μπάσκετ.

Η μεγαλόπνοη αυτή ιδέα του 54χρονου νέου ηγέτη του ελληνικού μπάσκετ, ανήκει στο πλαίσιο της φιλοσοφίας που τον διέπει όσον αφορά την αξιοποίηση των ανθρώπων που εξύψωσαν το άθλημα και άφησαν τεράστια παρακαταθήκη.

Υπ' αυτό το πρίσμα, άλλωστε, ο Βαγγέλης Λιόλιος έχει αναθέσει την ευθύνη των Εθνικών ομάδων στον Δήμο Ντικούδη (συνομίλησε με τον Σπανούλη), όρισε τον Ευθύμη Ρεντζιά (εξελέγη στο Δ.Σ. με την αντίπαλη παράταξη) ως υπεύθυνο διεθνών σχέσεων και πρεσβευτή του αθλήματος εκτός των συνόρων και έχει αποφασίσει να χρίσει τον Κώστα Τσαρτσαρή ως υπεύθυνο αναπτυξιακού προγράμματος. Και οι τρεις προαναφερθέντες συνυπήρξαν με τον "Kill Bill" στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα (οι δύο πρώτοι και στον Παναθηναϊκό), ενώ έχουν γράψει την δική τους ιστορία σαν παίκτες στην Ελλάδα και το εξωτερικό και έχουν στο ενεργητικό τους κοντά στις 500 διεθνείς συμμετοχές (και οι τρεις μαζί).

Το πλάνο του Λιόλιου για τον Σπανούλη

Η πρόταση του νέου προέδρου της ΕΟΚ στον "V-Span" έγινε σε συνεννόηση με τον Δημήτρη Ιτούδη (τα τελευταία χρόνια οι σχέσεις τους έχουν αποκατασταθεί), ο οποίος είναι το απόλυτο φαβορί για να κοουτσάρει την Εθνική ανδρών στην τελική φάση του Eurobasket του 2022, που θα διεξαχθεί τον ερχόμενο Σεπτέμβριο. Μπορεί να μην έχουν υπογραφεί συμβόλαια, ωστόσο, μεταξύ των δύο ανδρών υπάρχει συνεννόηση και αμοιβαία επιθυμία για συνεργασία, στον βαθμό που δεν θα υπάρξει πρόβλημα με τις βασικές υποχρεώσεις του 51χρονου καταξιωμένου Έλληνα προπονητή στον πάγκο της ΤΣΣΚΑ.

Η πρόταση που έριξε στο τραπέζι ο Βαγγέλης Λιόλιος ήταν να βγει μπροστά ο "Kill Bill" κάνοντας ένα δυναμικό προπονητικό ξεκίνημα στους πάγκους από την τεχνική ηγεσία της Εθνικής ομάδας στα «παράθυρα». Αρχής γενομένης από τους αγώνες του ερχόμενου Νοεμβρίου (25/11 με Μεγάλη Βρετανία και 28/11 με Λευκορωσία), εν συνεχεία να βρίσκεται στο πλευρό του πρώην προπονητή στον Παναθηναϊκό, για τους αγώνες της Εθνικής ομάδας στο Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα (ο όμιλός μας διεξάγεται στο Μιλάνο) και μετά να κοουτσάρει και πάλι στα «παράθυρα».

Η καθολική, πανευρωπαϊκή αποδοχή του σαν μπασκετική προσωπικότητα, άλλωστε, σε πολύ χαλεπούς καιρούς για το ελληνικό μπάσκετ, θα προσέδιδε μία έξτρα λάμψη στους αγώνες της «γαλανόλευκης». Επιπροσθέτως, η ηγετική του φυσιογνωμία, πέρα από την έμπνευση στους νέους παίκτες, θα βοηθούσε πολύ ώστε να αλλάξει η συνολική προσέγγιση των συλλόγων αλλά και των διεθνών απέναντι στον «οργανισμό» της Εθνικής ομάδας, που τα τελευταία χρόνια είχε χάσει αρκετά από την αίγλη του.

Θα υπάρχουν και οι αντίθετες απόψεις, που ποντάροντας στην παντελή έλλειψη προπονητικής εμπειρίας του Σπανούλη, δεν θα έβλεπαν με καλό μάτι την συγκεκριμένη προοπτική και είναι σεβαστές. Ή εκείνες που θα την έβλεπαν με «οπαδικά γυαλιά» και θα παρέμεναν έρμαια της τοξικότητας (από το μέτωπο των «αιωνίων αντιπάλων») που τόσο πολύ έχει πλήξει το άθλημα την τελευταία δεκαετία.

Ωστόσο, κατά την ταπεινή μου άποψη, έχουμε πιάσει τόσο πάτο σε διεθνές που δεν έχουμε πλέον το περιθώριο να μην αξιοποιούμε οικουμενικές προσωπικότητες όπως ο 39χρονος «ζωντανός θρύλος» του αθλήματος. Όπως επίσης, θεωρώ αδιαπραγμάτευτο ότι οι Εθνικές ομάδες διαφέρουν παρασάγγες από τους συλλόγους και έχουν λιγότερη ανάγκη από τακτική και περισσότερη από ηγεσία, διαχείριση και έμπνευση. Στοιχεία που διαθέτει στον μέγιστο βαθμό ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία της Euroleague.

Πως το πήρε ο Σπανούλης και ποιο είναι το plan b

Σύμφωνα με τις πληροφορίες του Gazzetta, ο "Billy" ξαφνιάστηκε με την ιδέα του Βαγγέλη Λιόλιου και σίγουρα κολακεύτηκε. Μία τέτοια πρόταση αποτελεί τιμή ανεξαρτήτως της εξέλιξης που θα πάρουν τα πράγματα και σίγουρα δείχνει την εντυπωσιακή στροφή στην φιλοσοφία της νέας διοίκησης. Το ρεπορτάζ μας λέει ότι ο Σπανούλης ευχαρίστησε τον πρόεδρο της ΕΟΚ για την σκέψη του και το ενδιαφέρον του και πήρε λίγες για να το σκεφτεί.

Δεν είμαστε σε θέση να επιβεβαιώσουμε ότι έχει ήδη επικοινωνήσει μαζί του για να απαντήσει (μάλλον το θέμα παραμένει ανοιχτό), γνωρίζουμε όμως, ότι ζύγισε πολύ καλά την πρόταση, την συζήτησε με ανθρώπους του στενού του κύκλου και χωρίς να έχει πάρει την οριστική του απόφαση, την δεδομένη στιγμή κλίνει στο ότι δεν νιώθει έτοιμος για να υποστηρίξει απόλυτα αυτό το βήμα.

Με βάση τον τρόπο που ο ίδιος έχει στο μυαλό του την μετάβαση στην προπονητική, η πρώτη του επαφή θα ήθελε ιδανικά να ήταν - τουλάχιστον για ένα διάστημα - από το πόστο του assistant, έτσι ώστε να βιώσει από ένα όμορο πρίσμα την ευθύνη της τεχνικής καθοδήγησης μίας ομάδας και να ανέβει με τον πλέον φυσιολογικό τρόπο τα σκαλιά της ιεραρχίας του coaching. Όπως για παράδειγμα έκανε πριν από κάποια χρόνια ο Σαρούνας Γιασικεβίτσιους, ο οποίος θήτευσε για ενάμιση δίπλα στον Γκιντάρας Κράπικας, πριν προβιβασθεί στην θέση του head coach της Ζάλγκιρις.

«Τελειώνει» ο Σκουρτόπουλος, πρώτο φαβορί ο Δέδας

Λαμβάνοντας ως δεδομένο, λοιπόν, ότι η περίπτωση του Σπανούλη έχει τις δυσκολίες αλλά και την δέσμευση του προέδρου της ΕΟΚ ότι στην συνέντευξη Τύπου της Τρίτης (28/09) θα προβεί σε ανακοινώσεις επί όλων των θεμάτων, η λύση της συνεργασίας με τον Θανάση Σκουρτόπουλο (έχει συμβόλαιο μέχρι το 2023), θα πρέπει να θεωρείται σχεδόν σίγουρη. Εκτός κι αν δεχθεί να παραμείνει ως συνεργάτης, κάτι που φαντάζει απίθανο.

Ο 56χρονος τεχνικός του Ηρακλή με την αδιαμφισβήτητη προσφορά στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα θα αποζημιωθεί και από 'κει και πέρα, οι πληροφορίες του Gazzetta συγκλίνουν ότι έχει ήδη γίνει κρούση στον Στέφανο Δέδα (έχει τον ίδιο ατζέντη με τον Ιτούδη), του οποίου οι υποχρεώσεις στον πάγκο της ΑΕΚ μπορούν να συνδυαστούν με τις αντίστοιχες της Εθνικής ομάδας στα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2023.

Κλείνοντας, αν σκεφτούμε ότι το 3ο και το 4ο «παράθυρο» των προκριματικών θα γίνει το ερχόμενο καλοκαίρι (δύο αγώνες τον Ιούλιο και δύο τον Αύγουστο πριν την τελική φάση του Eurobasket), τότε είναι πιθανό άλλος να είναι ο head-coach της Εθνικής ομάδας στην χειμερινή και άλλος την θερινή περίοδο των αγώνων.

Γιατί φερ' ειπείν, αν οριστικοποιηθεί η συνεργασία με τον Δημήτρη Ιτούδη, θα είναι κουφό να κοουτσάρει άλλος στα δύο παιχνίδια που θα γίνουν λίγες μέρες πριν από την έναρξη Eurobasket (1-18 Σεπτεμβρίου του 2022) και άλλο τα παιχνίδια επί ιταλικού εδάφους. Όλα αυτά, βέβαια, στην λογική ότι θα έχουμε πάρει την πρόκριση για την 2η φάση των προκριματικών.