Μία βόλτα στο γυμναστήριο ενός ξενοδοχείου, έκρυβε μία απρόσμενη, όσο και διδακτική, εμπειρία για τον Ντέιβιντ Μπλατ. Ο άλλοτε προπονητής της ΤΣΣΚΑ Μόσχας, της Μακάμπι Τελ Αβίβ, του Ολυμπιακού και των Κλίβελαντ Καβαλίερς (μεταξύ πολλών άλλων) αποκάλυψε στο gazzetta.gr μία ξεχωριστή ιστορία με τον αδικοχαμένο Κόμπι Μπράιαντ. Μία αφήγηση που αποτυπώνει όχι μόνο το μεγαλείο του Κόμπι, αλλά και τον λόγο που τον καθιστά τον κορυφαίο της γενιάς του.

Ο Ντέιβιντ Μπλατ με τα δικά του λόγια:

«Ήταν το 2008, πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Πεκίνο. Ήμουν στον πάγκο της Εθνικής Ρωσίας και θα αντιμετωπίζαμε τις ΗΠΑ σε έναν αγώνα προετοιμασίας στη Σανγκάη.

Μόλις φτάσαμε στο ξενοδοχείο, πήγα στο δωμάτιό μου. Επιχείρησα να κοιμηθώ, αλλά ήταν μάταιο. Η αλλαγή ώρας δεν μου επέτρεπε να το κάνω. Ήταν μεγάλη η διαφορά της ώρας. Είχε φτάσει πέντε τα ξημερώματα και αποφάσισα να πάω στο γυμναστήριο του ξενοδοχείου. Τι καλύτερο από μία πρωινή γυμναστική;

Δεν περίμενα να συναντήσω ψυχή εκείνη την ώρα. Και όμως... Μπαίνοντας στο γυμναστήριο αντίκρισα δύο άτομα.

Το ένα δεν τον γνώριζα. Το άλλο ήταν ο Κόμπι. Ήδη μούσκεμα στον ιδρώτα! Με κοίταξε και μου μίλησε. Ήξερα ποιος είναι, αυτός είναι το σίγουρο. Αλλά με αναγνώρισε και μου μίλησε. Ήταν τόσο ενθουσιασμένος.

Δεν μπορούσα να μην τον ρωτήσω: «Τι κάνεις εδώ τέτοια ώρα;». Θέλετε να μάθετε τι μου απάντησε; «Δεν έγινα ο Κόμπι χωρίς δουλειά. Δούλεψα παραπάνω απ' όλους»!

Ο Κόμπι είχε το ταλέντο. Το μεγιστοποίησε με τη δουλειά του. Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν μεγάλο ταλέντο και δεν δουλεύουν. Υπάρχουν και αυτοί που έχουν το ελάχιστο ταλέντο και δουλεύουν στο μάξιμουμ.

Ο Κόμπι Μπράιαντ κατάφερε να μεγιστοποιήσει το... μάξιμουμ του ταλέντου και της δουλειάς του».