Black Mamba, θα έπρεπε να ήσουν εδώ...
23 Αυγούστου. Μια ημέρα χαράς. Με γέλια και φωνές. Με τραγούδια και ευχές. Με αγκαλιές και φιλιά. Με γλυκά και δώρα. Με οικογένεια και φίλους, αλλά και πολύ... μπάσκετ. Με το σπίτι να μοσχομυρίζει φαγητά και τα αστεία και τα πειράγματα να διαδέχονται το ένα το άλλο.
Όλα αυτά θα τα είχε κανονικά η ημέρα για τον Κόμπι Μπράιαντ, ο οποίος θα «έκλεινε» σήμερα τα 42 του χρόνια. Όλα αυτά, έπρεπε να τα είχε ο «Black Mamba» και η οικογένειά του. Χαρά, και όχι θλίψη. Όχι ανάμεικτα συναισθήματα...
Αντιθέτως, σε τρεις ημέρες «κλείνουν» επτά μήνες, επτά δύσκολοι και δυσβάσταχτοι μήνες, από τότε που εκείνος και η κόρη του Τζιάνα, σε ηλικία 13 ετών, «έφυγαν» για τον Παράδεισο. Τότε, που το ελικόπτερο στο οποίο επέβαιναν, μαζί με επτά ακόμα άτομα, συνετρίβη σε λόφο του Καλαμπάσας και κανένας, δυστυχώς, δεν σώθηκε... Η ελπίδα περίμενε εκεί μέχρι την τελευταία στιγμή, αλλά ξεψύχησε κι αυτή μαζί...
Επτά μήνες, με απλούς φιλάθλους, ανθρώπους που δεν τον ήξεραν ποτέ προσωπικά, να κλαίνε και να τον τιμούν με διαφορετικούς κι ευφάνταστους τρόπους. Επτά μήνες, με την Βανέσα, τη σύζυγό του, να σηκώνει ένα φορτίο... ασήκωτο, προκειμένου να παραμείνει δυνατή για τις Νατάλια, Μπιάνκα και Κάπρι. Επτά μήνες, με συμπαίκτες και αντιπάλους να διατηρούν την κληρονομιά του ζωντανή στα παρκέ.
Ακόμα και τώρα πιστεύεις πως όλο αυτό είναι ένα κακόγουστο αστείο. Πως δεν μπορεί η μοίρα να έπαιξε ένα τέτοιο σκάρτο παιχνίδι. Πως θα έρθει κάποιος, ακόμα και τώρα, και θα φωνάξει, σαν να πανηγυρίζει θρίαμβο, πως είναι ζωντανός! Πως γυρίζει!
Άλλωστε, όπως έγραψε μέσα από την «φούσκα» και ο δημοσιογράφος του «ESPN», Έιντριαν Βοϊναρόφσκι, στο instagram «κάτι σε αυτό το περιβάλλον, ωστόσο - που όλη την ώρα έχει να κάνει με μια μπάλα - με κάνει να σκέφτομαι πως θα τον δω να έρχεται από τη γωνία. Θα συνεχίσω να περιμένω και ξέρω πως δεν είμαι μόνος. Ο Κόμπι ήταν "χτισμένος" γι' αυτή τη "φούσκα"». Ναι, ο Κόμπι δεν μπορούσε να ζήσει χωρίς το μπάσκετ, ήταν στο μυαλό του 24/7.
Ο Κόμπι έπρεπε να ήταν εδώ... Να κρατάει το χέρι της συζύγου τα ανήσυχα βράδια που κοιμάται μόνη, μέσα στους φόβους. Να βλέπει τις κόρες του να μεγαλώνουν και να παίρνουν τη φινέτσα του. Να κάνει την Τζιάνα το επόμενο αστέρι του μπάσκετ. Να λέει στην Νατάλια πως δεν χρειάζεται να μεγαλώσει απότομα, για να φροντίζει τις Μπιάνκα και Κάπρι, γιατί θα το κάνει εκείνος.
Ο Κόμπι έπρεπε να ήταν εδώ... Να παρακολουθεί τους αγώνες της «φούσκας» και να κάνει τις προβλέψεις του για τον νικητή. Να καθοδηγήσει, να συμβουλεύσει και να ωθήσει εκείνους που έχουν έρθει αντιμέτωποι με αυτή τη νέα πρόκληση, ελέω κορονοϊού. Να δώσει κουράγιο στους «αδύναμους» και να πωρωθεί με τους πιο δυνατούς.
Ο Κόμπι έπρεπε να ήταν εδώ... Να συζητάει από το πρωί μέχρι το βράδυ με τον Πάου Γκασόλ, που περιμένει το πρώτο του παιδί, για όλα όσα κάνει ένας πατέρας και να του δίνει συμβουλές. Να βγαίνει στην εκπομπή του Σακίλ Ο' Νιλ και να τον πειράζει. Να στέκεται στο πλευρό των ΝΒΑers και των συνανθρώπων του και να δίνει την «μάχη» του για την μαύρη κοινότητα και τα δικαιώματά της.
Ο Κόμπι, όμως, δεν θα γυρίσει... Όσοι έμειναν πίσω, θα ζουν με τις αναμνήσεις του. Ο κόσμος θα βλέπει τα κατορθώματά του στο παρκέ και θα ζει ξανά μέσα από αυτόν μεγάλες στιγμές. Τα αγαπημένα του πρόσωπα θα νοσταλγούν μέσα από φωτογραφίες και βίντεο στιγμές τρυφερές και κάπου εκεί θα φεύγει ένα δάκρυ. Οι ΝΒΑers θα ετοιμάζονται για έναν μεγάλο αγώνα και θα κοιτούν ψηλά, για να πάρουν δύναμη και να βρουν κίνητρο. Όλοι θα μαθαίνουν μέσα από την «Mamba Mentality».
«Οι άνθρωποι πεθαίνουν, μόνο όταν τους ξεχνάμε». Και ο Κόμπι δεν πρόκειται να ξεχαστεί ποτέ... Από κανέναν...
— NBA Central (@TheNBACentral) August 23, 2020
