Ηταν ήδη πολύ κουρασμένος. Δεν ήταν ο πιτσιρικάς με το καρό κοντομάνικο πουκάμισο και τον τεράστιο κρίκο για σκουλαρίκι του 1999. Ο Ντιρκ θα γινόταν 33 ετών τις επόμενες μέρες. 33 ετών και με ένα διαλυμένο δάχτυλο για τα υπόλοιπα παιχνίδια των τελικών το 2011...

Φάνταζε από την αρχή Mission Impossible για τους Mavs η συγκεκριμένη σειρά με τους Heat. Το ΝΒΑ και το παγκόσμιο μπάσκετ κινούνταν στους ρυθμούς της νέας παρέας. ΛεΜπρον, Ουέιντ, Μπος «τρόμαζαν» κάθε αντίπαλο. 4-1 τους Sixers, 4-1 τους Celtics (των Πιρς, Γκαρνέτ, Αλεν, Ρόντο), 4-1 και τους Bulls οι οποίοι είχαν το καλύτερο ρεκόρ και τον MVP της regular season (Ντέρικ Ρόουζ βεβαίως βεβαίως).

ΟΚ. Και οι Mavs είχαν μια αξιοζήλευτη πορεία στα playoffs. 4-2 τους Blazers (του Μπράντον Ρόι), «σκούπα» τους δις πρωταθλητές Lakers (των Κόμπι, Πάου, Οντομ, Μπάινουμ) και 4-1 τους Thunder (των νεαρών Ντουράντ, Ουέστμπρουκ, Χάρντεν, Ιμπάκα).

Αλλά διάολε, με την σειρά ήδη στο 1-0 υπέρ των Heat και τον Ντιρκ Νοβίτσκι να παίζει με μικρό νάρθηκα στο μεσαίο δάχτυλο του αριστερού του χεριού ποιος θα πόνταρε στα γερόντια του Ντάλας. Δεν ήταν μόνο ο Ντιρκ στα 33 του. Ο Τζέισον Κιντ ηταν 38. Ο Τζέισον Τέρι 34. Ο Πέτζα Στογιάκοβιτς το ίδιο. Ο Σον Μάριον 33. Ο μέσος όρος των 11 του Ντάλας που έπαιξαν σ' εκείνους τους τελικούς ήταν 32 έτη! Κι απέναντί τους ήταν οι 3 All Star στο απόλυτο prime τους...

Οι «εφιάλτες» πέντε ετών...
Σε όλα τα παραπάνω προσθέστε και τους εφιάλτες που έβλεπαν κάθε βράδυ στο Ντάλας. Οι παίκτες, ο οργανισμός των Mavs, η πόλη ολόκληρη. Το 2006 είχαν χάσει το πρωτάθλημα πάλι από το Μαϊάμι παρά το γεγονός ότι ήταν μπροστά με 2-0 στους τελικούς (ο Ουέιντ το έκανε 4-2 για τους Heat). Την επόμενη έκαναν 67 νίκες στην regular season είχαν το καλύτερο ρεκόρ κι αποκλείστηκαν από τους Warriors του Μπαρόν Ντέιβις στον πρώτο γύρο των playoffs. To 2008 ξανά αποκλεισμός από τον πρώτο γύρο (από τη Νέα Ορλεάνη αυτή τη φορά). Το 2009 έφτασαν μέχρι τα ημιτελικά της Δύσης αλλά έχασαν με 4-1 από το Ντένβερ ενώ και το 2010 αποκλείστηκαν στον πρώτο γύρο (4-2 από τους Spurs).

Εκτός από τον Ντιρκ, όλοι γνώριζαν σ' εκείνη την ομάδα πως εάν δεν κατακτήσουν το πρωτάθλημα, πιθανότατα δεν θα το έκανε ποτέ η συγκεκριμένη παρέα...

Το αριστερό drive και η επιστροφή από το -15
Η είδηση για το διαλυμένο δάχτυλο του Ντιρκ Νοβίτσκι είχε γίνει πρώτο θέμα. Οι εκπομπές σπατάλαγαν ώρες για να εξηγήσουν πόσο μπορεί να επηρεάσει ο συγκεκριμένος τραυματισμός το σουτ του Γερμανού. Πόσο σημαντικό είναι δηλαδή το χέρι στήριξης της μπάλας, στον «ρομποτικό μηχανισμό» του Ντιρκ όταν σουτάρει...

Οι Heat μάλιστα αποφάσισαν να δίνουν το αριστερό drive στον Ντιρκ ώστε να επιβαρύνουν περισσότερο τον τραυματισμό του. Η οδηγία ήταν ξεκάθαρη. Να αναγκάζουν τον Νοβίτσκι να έχει όσο το δυνατόν περισσότερη ώρα την μπάλα στο αριστερό του χέρι. Μόνο αριστερό drive χωρίς βοήθειες.

Το αποσυντονισμένο Ντάλας έβλεπε τους παίκτες του Σποέλστρα να περνάνε από πάνω τους! Και πάρε κάρφωμα και πάρε αιφνιδιασμό και πάρε τρίποντα. 7:14 πριν το τέλος και του δεύτερου τελικού το ταμπλό έγραφε Heat 88-Mavs 73. Στο τάιμ άουτ που ακολούθησε δεν ειπώθηκε κουβέντα όπως διηγήθηκε ο Τζέισον Τέρι. Απλά κοιτάχθηκαν στα μάτια...

Το 88-73 έγινε 90-90! Ο Νοβίτσκι αποφασίζει να σηκωθεί από το τρίποντο. Bang. Ο Γερμανός δίνει προβάδισμα αλλά ο Τσάλμερς ισοφαρίζει σε 93-93 με δικό του τρίποντο. Με μία επίθεση να επιμένει το Ντάλας βγάζει σύστημα για να καταλήξει η μπάλα στον Νοβίτσκι.

Αυτή φτάνει στα χέρια του στην κορυφή της ρακέτας. Εχοντας μελετήσει την άμυνα των Heat πήγε στο αριστερό drive. Πέρασε τον Μπος, ο Χάσλεμ βγήκε για την βοήθεια, αλλά ο Ντιρκ άφησε την μπάλα με το αριστερό -διαλυμένο- χέρι του... Το 1-1 ήταν γεγονός

Το legacy μεγάλωσε με το δικό του Flu Game
Παρά το γεγονός ότι το Μαϊάμι νίκησε το πρώτο ματς στο Ντάλας (2-3-2 η διαδικασία των τελικών τότε) οι Mavs μετά την επική ανατροπή για το 1-1 πίστεψαν ότι μπορούσαν να το γυρίσουν και από το 2-1.

Και το έκαναν. Παρά το γεγονός ότι στο τέταρτο παιχνίδι εκείνης της σειράς ο Νοβίτσκι έπαιξε με 39 πυρετό! Αν και δεν του βγήκε το ματς (6/19 σουτ, 0/2 τρίποντα) ζήτησε πάλι την τελευταία προσπάθεια. Με το ματς στο 82-81 υπέρ του Ντάλας έκανε το δεξί drive αυτήν την φορά κι ευστόχησε για το 84-81 (τελικό 86-83...).

Με διαλυμένο δάχτυλο, με πυρετό στην τελευταία του ευκαιρία για τίτλο ο Ντιρκ βγήκε μπροστά. Κι εκείνο το (μοναδικό) πρωτάθλημα τον ανέβασε στην κορυφή του Εβερεστ μαζί με τους άλλους κορυφαίους. Γιατί καλοί οι πόντοι, οι συμμετοχές στα All Star, ο τίτλος του MVP (το 2007), αλλά διάολε εκείνο το δαχτυλίδι με τις συνθήκες που το πήρε ήταν η στιγμή που πέρασε σε μια άλλη διάσταση...

Εκείνη η νύχτα ήταν μεγαλύτερη και από το αντίο του...