Η καθημερινότητα στην Ιταλία είναι τραγωδία σε κοντινό πλάνο, ο φόβος μοιάζει τόσο πολύ με τη θλίψη όταν κάθε απόγευμα ανακοινώνεται ο αριθμός των νεκρών ενώ η καθημερινότητα έχει μπει σε… καραντίνα από τις 10 Μαρτίου, όταν όλη η χώρα τέθηκε σε γενικό lockdown.

Οι Ιταλοί δοκιμάζονται περισσότερο από κάθε άλλον λαό στην Ευρώπη και ο διεθνής γκαρντ της Ρέτζιο Εμίλια, Πέπε Ποέτα ο οποίος απασχόλησε το ελληνικό κοινό με την αγκωνιά στον Ντούσαν Σάκοτα που έθεσε σε κίνδυνο τη ζωή του πρώην αρχηγού της ΑΕΚ μίλησε στο gazzetta.gr από τον ιταλικό βορρά για τη μάχη που δίνουν οι συμπατριώτες του κόντρα στον κορονοϊό.

Παραδέχεται, δε πως μπορεί να βγει κάτι θετικό από όλο αυτό…

Μπορείς να εξηγήσεις αυτή την παράνοια; Μόνο χθες, για παράδειγμα πέθαναν 969 συμπατριώτες σου! Είναι δυνατόν;
«Νομίζω ότι η μεγάλη ζημιά έγινε στην αρχή αφού υποτιμήσαμε το πραγματικό μέγεθος του προβλήματος. Δεν νομίζω πως είχε να κάνει μόνο με την κυβέρνηση. Η Ιταλία ήταν ανέτοιμη. Βλέπουμε, για παράδειγμα τι συμβαίνει στις χώρες που ακολούθησαν… Θεωρητικά, δηλαδή η Ισπανία, η Αγγλία και οι ΗΠΑ είχαν χρόνο προκειμένου να προετοιμαστούν όμως έχουν γονατίσει από τον Covid-19! Είναι ένας πολύ δύσκολος ιός, ειδικά για τους ανθρώπους που έχουν ήδη προβλήματα υγείας. Στην Ιταλία εξαπλώθηκε σε ρυθμούς… fast track, αρχικώς στον Βορρά και την Κόκκινη Ζώνη κι εν συνεχεία σε όλη τη χώρα».

Γνωρίζεις ότι στην Ελλάδα μαζευόμαστε κάθε απόγευμα στις τηλεοράσεις για τις ανακοινώσεις;
«Έχουμε κι εμείς το ίδιο στην Ιταλία, στις 18:00 (σ.σ. 17:00 ώρα Ελλάδας). Κάθε απόγευμα περιμένουμε να ακούσουμε με αγωνία τα νούμερα, κάθε απόγευμα προσευχόμαστε ώστε να ακούσουμε λιγότερα και να έχουμε έναν λόγο να αισιοδοξούμε… Παράλληλα, τηρούμε τους περιορισμούς στο μάξιμουμ κι ελπίζουμε ότι όλο αυτό κάποια στιγμή θα τελειώσει».

Τα νούμερα, πάντως στην Ιταλία είναι σοκαριστικά…
«Ναι, είναι... Είναι τρελό να ακούς ότι κάθε μέρα πεθαίνουν εκατοντάδες συνάνθρωποι σου. Οι περισσότεροι από αυτούς είχαν ήδη κάποιο πρόβλημα υγείας και ο ιός τους έδωσε το τελειωτικό χτύπημα. Οι άνθρωποι που δεν είχαν υποκείμενο νόσημα και κατέληξαν είναι μόνο το 2%. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι πρέπει να υποτιμήσουμε την κατάσταση… Είναι ένας παράξενος ιός, είναι αυτό που λέμε εδώ ότι δεν σε σκοτώνει αλλά σε… σπρώχνει στον θάνατο αν έχεις άλλο νόσημα, αν δηλαδή ανήκεις σε ευπαθείς ομάδες ή δεν έχεις καλό ανοσοποιητικό σύστημα».

Πως είναι η ζωή στην καραντίνα στη Βόρεια Ιταλία;
«Προσπαθούμε να μείνουμε όρθιοι. Πάω στο σούπερ μάρκετ μόνο μια φορά την εβδομάδα, κάνω μερικά workouts στο σπίτι προσπαθώντας να μείνω σε όσο το δυνατόν καλύτερη κατάσταση, βλέπω τηλεόραση και διαβάζω τις εφημερίδες. Όπως λένε εδώ, ζήτησαν από τους παππούδες μας να πάνε στον πόλεμο και από εμάς να μείνουμε στον καναπέ, είναι κάτι που μπορούμε και πρέπει να κάνουμε. Είμαστε Ιταλοί, έχουμε ιταλική ψυχή και θα νικήσουμε».

Τι καλό μπορεί να βγει από όλο αυτό;
«Νομίζω ότι μπορούμε να μάθουμε κάτι από ηθικής άποψης. Ότι επιτέλους θα προσπαθήσουμε να απολαύσουμε περισσότερο τη ζωή, να δώσουμε αξία στα μικρά πράγματα που ενδεχομένως δεν δίναμε γιατί βυθιζόμασταν στη ρουτίνα μας…. Θα δώσουμε πιο μεγάλη αξία σε κάθε φιλί και κάθε αγκαλιά, θα βγούμε για φαγητό με τους φίλους μας που προηγουμένως το αναβάλαμε συνέχεια. Ποτέ δεν εκτιμάς κάτι παρά μόνο όταν σου λείπε και αυτές τις μέρες παίρνουμε ένα μεγάλο μάθημα».

Πότε κατάλαβες ότι το πράγμα στην Ιταλία αρχίζει και σοβαρεύει;
«Νομίζω πως όπως συμβαίνει στις περισσότερες περιπτώσεις, δεν ασχολείσαι από τη στιγμή που δεν σε επηρεάζει. Ακόμα κι εδώ στην Ιταλία, όταν η κατάσταση στο Μιλάνο γινόταν όλο και πιο σοβαρή, δεν δίναμε μεγάλη σημασία, λέγαμε ότι ο ιός θα μείνει εκεί, ότι είναι μια απλή ίωση, μια γρίπη… Όταν όμως άρχισε να χτυπά πολιτικούς, γιατρούς και πολιτικούς, τότε είπαμε ότι κάτι γίνεται…».

Τι σε φοβίζει περισσότερο;
«Κυρίως η υγεία … Δεν ξέρω πως θα είμαστε σε 6-8 μήνες, για παράδειγμα. Στο οικονομικό κομμάτι, έχει έλθει κατάρρευση. Η κατάσταση είναι τραγική, ειδικά με τα μπαρ, τα εστιατόρια, τα ξενοδοχεία, όλες τις επιχειρήσεις που έχουν κατεβάσει ρολά. Νομίζω ότι όλες οι μικρές επιχειρήσεις έχουν πεθάνει».

Τι μήνυμα θες να στείλεις στους Έλληνες;
«Να προσέχετε, να μην υποτιμάτε την κατάσταση. Αξίζει να θυσιάσετε 20, 30, 40 μέρες από τη ζωή σας για να γίνει… σωστά η δουλειά. Να είστε καλά»!