Ολυμπιακός: Μεγάλες άμυνες, μεγάλα σουτ, μεγάλα όνειρα

• ΔΥΟ ΗΓΕΤΕΣ, ΜΑ ΤΙ ΗΓΕΤΕΣ
• Ο ΤΖΕΝΚΙΝΣ ΕΞΟΥΔΕΤΕΡΩΣΕ ΤΟΝ ΜΠΟΛΝΤΓΟΥΙΝ
• ΣΥΝΕΠΗΣ ΒΕΖΕΝΚΟΒ, ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΕΛΙΣ
• ΟΙ ΜΑΧΕΣ ΤΟΥ ΖΑΝ ΣΑΡΛ ΣΤΗ ΡΑΚΕΤΑ

Για πρώτη φορά τη φετινή περίοδο ένα παιχνίδι του Ολυμπιακού κουβαλούσε πριν το τζάμπολ ένα «πρέπει». Δεν ήταν απλά μία αναφορά στις δηλώσεις του Μπαρτζώκα την παραμονή της αναμέτρησης, ήταν κάτι το οποίο το ένιωθες από νωρίς χθες στο ΣΕΦ.

Εννοείται και θα ακολουθήσουν πολλοί παρόμοιοι «τελικοί» κάτι το οποίο είναι λογικό μιας και ξεκίνησε ο δεύτερος γύρος.

Οι «ερυθρόλευκοι» ήθελαν τη νίκη για να μη χάσουν την επαφή με την «οκτάδα» η οποία είναι κι ο βασικός τους φετινός στόχος και για να μην τους δημιουργηθεί ψυχολογικό πρόβλημα στα εντός έδρας παιχνίδια αφού προέρχονταν από τρεις διαδοχικές ήττες στο γήπεδό τους.

Ο αγώνας ήταν μία αναμέτρηση απουσιών αφού από τη μία ομάδα έλειπαν Παπανικολάου και ΜακΚίσικ και από την άλλη Λούτσιτς και Ντζέντοβιτς. Πάνω κάτω όλοι παίκτες της ίδιας θέσης.

Για να πάρουν τη νίκη οι Πειραιώτες χρειάστηκαν μεγάλες προσωπικές άμυνες, μεγάλα σουτ και κάπως έτσι συνεχίζονται τα μεγάλα όνειρα στον Ολυμπιακό.

Πάμε να δούμε τους μπασκετικούς λόγους που εξηγούν το αποτέλεσμα.

ΔΥΟ ΗΓΕΤΕΣ, ΜΑ ΤΙ ΗΓΕΤΕΣ

Ο Κώστας Σλούκας έχει βρει για τα καλά ρυθμό εδώ και καιρό και οδηγεί τους «ερυθρόλευκους» αποδεικνύοντας ακόμη και στον πιο δύσπιστο γιατί αποκτήθηκε.

Ο Έλληνας γκαρντ βγάζει με συνέπεια πλέον μία επιθετικότητα στο παιχνίδι του και έχει καταφέρει να βρει μία ισορροπία μεταξύ δημιουργίας κι εκτέλεσης.

Τα δύο τελευταία καλάθια που βάζει με drive και στο ένα περνώντας το κορμί του κάτω από τη μπασκέτα για να αποφύγει το κόψιμο είναι δείγμα τεράστιας κλάσης.

Ο Βασίλης Σπανούλης απέδειξε πόσο σπουδαίος είναι δικαιώνοντας και τον Λούκα Ντόντσιτς που λίγες ώρες πριν τον ανέφερε ως πρότυπό του στους Σακίλ Ο’ Νηλ και Τσαρλς Μπάρκλεϊ. Ο αρχηγός του Ολυμπιακού στο πρώτο του πέρασμα από το παρκέ ήταν κακός και ευθύνεται για το προσπέρασμα της Μπάγερν.

Η πνευματική του δύναμη σε συνδυασμό φυσικά με τον μύθο του, τον βοήθησαν να μπει στο δεύτερο ημίχρονο και να ευθύνεται για το προσπέρασμα του Ολυμπιακού και τη νίκη του. Ο Σπανούλης από το 26’ κι έπειτα είχε 8 πόντους και ένα λάθος παρασύροντας και τους άλλους.

Οχι, ο Σπανούλης δεν ήταν ο δεύτερος καλύτερος παίκτης της ομάδας μετά τον Σλούκα, αλλά η ηγετική του παρουσία στο δεύτερο ημίχρονο, άλλαξε τις ισορροπίες προς όφελος της ομάδας του.

Ο ΤΖΕΝΚΙΝΣ ΕΞΟΥΔΕΤΕΡΩΣΕ ΤΟΝ ΜΠΟΛΝΤΓΟΥΙΝ

Το μπάσκετ έχει άπειρες λεπτομέρειες για να είμαι σε θέση να καταλάβω (πόσω μάλλον να αναλύω) το πλάνο του Μπαρτζώκα. Σίγουρα όμως ένας βασικός στόχος ήταν στόχος η εξουδετέρωση του Μπόλντγουιν.

Ο Τζένκινς μου θύμισε ένα ματς του Ολυμπιακού με την Κάχα Λαμποράλ . Τότε ο Παναγιώτης Βασιλόπουλος είχε «εξαφανίσει» τον Ιγκόρ Ρακόσεβιτς κι έχοντας σκοράρει μόλις ένα καλάθι (αν θυμάμαι καλά) ήταν ο MVP του αγώνα.

Κάπως έτσι κι ο Τζένκινς σε 15’ δεν πήρε σουτ στην επίθεση (θα πρέπει να αλλάξει αυτό), αλλά με την άμυνά του πάνω στον Μπόλντγουιν αποδείχτηκε κομβικός για να έρθει η νίκη. Με τρομερή άμυνα αφαίρεσε το αγαπημένο «iso» παιχνίδι του πρώην γκαρντ του Ολυμπιακού.

Ο Αμερικανός τα έκανε μαντάρα, σούταρε ακατάπαυστα, έκανε λάθη κι εκνεύρισε τον προπονητή και τους συμπαίκτες του.

ΣΥΝΕΠΗΣ ΒΕΖΕΝΚΟΒ, ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΕΛΙΣ

Ο Ολυμπιακός δεν θα πανηγύριζε τη νίκη αν δεν έκαναν όσα έκαναν οι Βεζένκοβ και Έλις. Ο Βούλγαρος φόργουορντ εδώ κι ένα μήνα κάνει… παπάδες και το σπουδαιότερο είναι πως παρουσιάζει μεγάλη συνέπεια στην απόδοσή του.

Δεν είναι πλέον παίκτης που σουτάρει καλά από τα 6.75. Παίρνει ριμπάουντ, βάζει την μπάλα κάτω, παίζει άμυνα και γενικά παρουσιάζει βελτίωση και κυρίως, συνέπεια στον τρόπο με τον οποίο αγωνίζεται.

Ο Έλις από την άλλη υπήρξε «φάντασμα» για αρκετό καιρό. Στο δεύτερο ημίχρονο με τη Χίμκι αναθάρρησε για τα καλά και συνέχισε κάπως έτσι και απέναντι στη Μπάγερν.

Ο Αμερικανός είναι παίκτης που μία φάση μπορεί να του προσφέρει τόνους αυτοπεποίθησης όπως για παράδειγμα το κάρφωμα στον αιφνιδιασμό ή το κλέψιμο, coast to coast με ραχιαία ντρίπλα και καλάθι που ακολούθησε δίκην περιφερειακού.

Η ομάδα χρειάζεται τον Ελις που βλέπει στο τελευταίο ενάμισι παιχνίδι της σεζόν.

ΟΙ ΜΑΧΕΣ ΤΟΥ ΖΑΝ ΣΑΡΛ ΣΤΗ ΡΑΚΕΤΑ

Ο Πρίντεζης ήταν πολύ καλός στο πρώτο δεκάλεπτο. Ο Βεζένκοβ που πέρασε αλλαγή ήταν πολύ καλός. Ο Ζαν Σαρλ που ακολούθησε ήταν πολύ καλός.

Αυτά είναι προβλήματα που πρέπει να λύσει ο Μπαρτζώκας ο οποίος διαθέτει τρία καλά «τεσσάρια» και αναγκαστικά κάποιον τον… ρίχνει.

Μου έκανε τρομερή εντύπωση πόσο πάλεψε ο Γάλλος στην άμυνα μέσα στη ρακέτα. Το παιχνίδι πήγε στην επαφή κι ο Ζαν Σαρλ ανταποκρίθηκε περίφημα κι έπαιξε καταλυτικό ρόλο στην εξέλιξη του αγώνα.

ΥΓ: Στο άδειο γήπεδο ακούγονται όλα. Καλά και κακά. Μετά το λάθος στο τέλος του Μπόλντγουιν ο Αμερικανός πλησίασε τον Τρινκιέρι ο οποίος του είπε, «You are done. You have to be stupid to come and talk to me after that turnover».

«Τελείωσες. Πρέπει να είσαι ηλίθιος για να έρθεις να μου μιλήσεις μετά από αυτό το λάθος» στα ελληνικά. Έσκασε και μία τεράστια σφαλιάρα σε έναν συνεργάτη του που το «πλατς» ακούστηκε μέχρι το «Καραϊσκάκης» δίπλα.

Ακούγονται όμως κι άλλα... και χρειάζεται προσοχή.

ΥΓ 2: Δύο κομβικοί παίκτες της χθεσινής νίκης ήταν άποντοι. Τζένκινς και Ζαν Σαρλ.

ΥΓ 3: Η Χάποελ Ιερουσαλήμ παίζει πολύ ωραίο και μοντέρνο μπάσκετ. Ο Κάτας είχε όμως τους παίκτες να υποστηρίξει τη συγκεκριμένη φιλοσοφία του. Γρήγορο μπάσκετ, πολλά τρικ, πολλές ειδικές καταστάσεις για παίκτες συγκεκριμένου στυλ.

Στον Παναθηναϊκό οι περισσότεροι παίκτες του ρόστερ δεν μπορούν να υποστηρίξουν τη φιλοσοφία που μας έχει δείξει στην Χάποελ. Κι επίσης άλλο BCL κι άλλο Euroleague.

Σίγουρα πάντως θα έχει ενδιαφέρον να τον δούμε τον Ισραηλινό.